.de  Sp \" Vertical space (when we can't use .PP)
.if t .sp .5v
.if n .sp
..
.\" Automatically generated by Pod::Man 2.27 (Pod::Simple 3.28)
.\"
.\" Standard preamble:
.\" ========================================================================
.de  Vb \" Begin verbatim text
.ft CW
.nf
.ne \\$1
..
.de  Ve \" End verbatim text
.ft R
.fi
..
.\" Set up some character translations and predefined strings.  \*(-- will
.\" give an unbreakable dash, \*(PI will give pi, \*(L" will give a left
.\" double quote, and \*(R" will give a right double quote.  \*(C+ will
.\" give a nicer C++.  Capital omega is used to do unbreakable dashes and
.\" therefore won't be available.  \*(C` and \*(C' expand to `' in nroff,
.\" nothing in troff, for use with C<>.
.tr \(*W-
.ds C+ C\v'-.1v'\h'-1p'\s-2+\h'-1p'+\s0\v'.1v'\h'-1p'
.ie  n \{\
.    ds -- \(*W-
.    ds PI pi
.    if (\n(.H=4u)&(1m=24u) .ds -- \(*W\h'-12u'\(*W\h'-12u'-\" diablo 10 pitch
.    if (\n(.H=4u)&(1m=20u) .ds -- \(*W\h'-12u'\(*W\h'-8u'-\"  diablo 12 pitch
.    ds L" ""
.    ds R" ""
.    ds C` ""
.    ds C' ""
'br\}
.el\{\
.    ds -- \|\(em\|
.    ds PI \(*p
.    ds L" ``
.    ds R" ''
.    ds C`
.    ds C'
'br\}
.ie  \n(.g .ds Aq \(aq
.el       .ds Aq '
.\"
.\" Escape single quotes in literal strings from groff's Unicode transform.
.de  IX
..
.\"
.\" If the F register is turned on, we'll generate index entries on stderr for
.\" titles (.TH), headers (.SH), subsections (.SS), items (.Ip), and index
.\" entries marked with X<> in POD.  Of course, you'll have to process the
.\" output yourself in some meaningful fashion.
.\"
.\" Avoid warning from groff about undefined register 'F'.
.nr rF 0
.if  \n(.g .if rF .nr rF 1
.if  (\n(rF:(\n(.g==0)) \{
.    if \nF \{
.        de IX
.        tm Index:\\$1\t\\n%\t"\\$2"
..
.        if !\nF==2 \{
.            nr % 0
.            nr F 2
.        \}
.    \}
.\}
.rr rF
.\" fudge factors for nroff and troff
.    
.if  n \{\
.    ds #H 0
.    ds #V .8m
.    ds #F .3m
.    ds #[ \f1
.    ds #] \fP
.\}
.\"
.\" Accent mark definitions (@(#)ms.acc 1.5 88/02/08 SMI; from UCB 4.2).
.\" Fear.  Run.  Save yourself.  No user-serviceable parts.
.if  t \{\
.    ds #H ((1u-(\\\\n(.fu%2u))*.13m)
.    ds #V .6m
.    ds #F 0
.    ds #[ \&
.    ds #] \&
.\}
.\" simple accents for nroff and troff
.    
.if  n \{\
.    ds ' \&
.    ds ` \&
.    ds ^ \&
.    ds , \&
.    ds ~ ~
.    ds /
.\}
.if  t \{\
.    ds ' \\k:\h'-(\\n(.wu*8/10-\*(#H)'\'\h"|\\n:u"
.    ds ` \\k:\h'-(\\n(.wu*8/10-\*(#H)'\`\h'|\\n:u'
.    ds ^ \\k:\h'-(\\n(.wu*10/11-\*(#H)'^\h'|\\n:u'
.    ds , \\k:\h'-(\\n(.wu*8/10)',\h'|\\n:u'
.    ds ~ \\k:\h'-(\\n(.wu-\*(#H-.1m)'~\h'|\\n:u'
.    ds / \\k:\h'-(\\n(.wu*8/10-\*(#H)'\z\(sl\h'|\\n:u'
.\}
.\" troff and (daisy-wheel) nroff accents
.    
.ds : \k:\h'-(\n(.wu*8/10-\*(#H+.1m+\*(#F)'\v'-\*(#V'\z.\h'.2m+\*(#F'.\h'|\n:u'\v'\*(#V'
.ds 8 \h'\*(#H'\(*b\h'-\*(#H'
.ds o \k:\h'-(\n(.wu+\w'\(de'u-\*(#H)/2u'\v'-.3n'\*(#[\z\(de\v'.3n'\h'|\n:u'\*(#]
.ds d- \h'\*(#H'\(pd\h'-\w'~'u'\v'-.25m'\f2\(hy\fP\v'.25m'\h'-\*(#H'
.ds D- D\k:\h'-\w'D'u'\v'-.11m'\z\(hy\v'.11m'\h'|\n:u'
.ds th \*(#[\v'.3m'\s+1I\s-1\v'-.3m'\h'-(\w'I'u*2/3)'\s-1o\s+1\*(#]
.ds Th \*(#[\s+2I\s-2\h'-\w'I'u*3/5'\v'-.3m'o\v'.3m'\*(#]
.ds ae a\h'-(\w'a'u*4/10)'e
.ds Ae A\h'-(\w'A'u*4/10)'E
.\" corrections for vroff
.    
.if  v .ds ~ \\k:\h'-(\\n(.wu*9/10-\*(#H)'\s-2\u~\d\s+2\h'|\\n:u'
.if  v .ds ^ \\k:\h'-(\\n(.wu*10/11-\*(#H)'\v'-.4m'^\v'.4m'\h'|\\n:u'
.\" for low resolution devices (crt and lpr)
.    
.if  \n(.H>23 .if \n(.V>19 \
\{\
.    ds : e
.    ds 8 ss
.    ds o a
.    ds d- d\h'-1'\(ga
.    ds D- D\h'-1'\(hy
.    ds th \o'bp'
.    ds Th \o'LP'
.    ds ae ae
.    ds Ae AE
.\}
.rm #[ #] #H #V #F C
.\" ========================================================================
.\"
.IX Title "WGET 1"
.\"*******************************************************************
.\"
.\" This file was generated with po4a. Translate the source file.
.\"
.\"*******************************************************************
.\" This file is distributed under the same license as original manpage
.\" Copyright of the original manpage:
.\" Copyright © 1996-2012 Free Software Foundation, Inc. (GFDL-NIV-1.2)
.\" Copyright © of Polish translation:
.\" Wojtek Kotwica (PTM) <wkotwica@post.pl>, 2002.
.\" Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>, 2012, 2013, 2014.
.TH WGET 1 2014\-06\-06 "GNU Wget 1.15" "GNU Wget"
.if  n .ad l
.\" For nroff, turn off justification.  Always turn off hyphenation; it makes
.\" way too many mistakes in technical documents.
.nh
.SH NAZWA
wget \- nieinteraktywny program do pobierania z sieci
.SH SKŁADNIA
.IX Header SYNOPSIS
wget [\fIopcja\fP]... [\fI\s-1URL\s0\fP]...
.SH OPIS
.IX Header DESCRIPTION
\&\s-1GNU\s0 Wget jest wolnym programem narzędziowym do pobierania plików z
sieci. Obsługuje protokoły \s-1HTTP\s0, \s-1HTTPS\s0 i \s-1FTP\s0, a także
pobieranie poprzez serwery proxy \s-1HTTP\s0.
.PP
Wget jest nieinteraktywny, co pozwala mu działać w tle, w czasie gdy
użytkownik nie jest zalogowany. Dzięki temu użytkownik może rozpocząć
pobieranie i rozłączyć się z komputerem, pozwalając Wgetowi na zakończenie
pracy. Większość przeglądarek WWW wymaga ciągłej obecności człowieka, co
staje się uciążliwe przy pobieraniu dużej ilości danych.
.PP
Wget potrafi podążać za odnośnikami zawartymi w stronach \s-1HMTL\s0,
\s-1XHTML\s0 i \s-1CSS\s0 oraz tworzyć lokalne wersje zdalnych witryn, w
pełni odtwarzając strukturę katalogów oryginalnej strony. Jest to czasami
nazywane "pobieraniem rekurencyjnym". Podczas takiego działania Wget
respektuje ustalenia Standardu Robot Exclusion (\fI/robots.txt\fP). Możliwe
jest poinstruowanie programu, by w pobieranych plikach przekształcał
odnośniki tak, aby wskazywały na lokalne kopie, do przeglądania bez
połączenia.
.PP
Wget został zaprojektowany tak, by działać solidnie również przy powolnych
bądź niestabilnych połączeniach. Jeżeli pobieranie nie udaje się z powodu
problemów z siecią, ponawia próby aż do ściągnięcia całości pliku. Jeśli
dany serwer obsługuje taką możliwość, Wget nakaże kontynuację pobierania od
miejsca, w którym przerwano.
.SH OPCJE
.IX Header OPTIONS
.SS "Składnia opcji"
.IX Subsection "Option Syntax"
Wget używa \s-1GNU\s0 getopt do przetwarzania argumentów wiersza poleceń,
więc każda opcja ma długi i krótki format. Długie opcje są łatwiejsze do
zapamiętania, lecz wpisuje się je dłużej. Można dowolnie łączyć oba style
zapisu lub podać opcje po argumentach wiersza poleceń. Można więc użyć:
.PP
.Vb 1
\&        wget \-r \-\-tries=10 http://fly.srk.fer.hr/ \-o log
.Ve
.PP
Spacja pomiędzy opcją akceptującą argument i argumentem może być
pomięta. Zamiast \fB\-o log\fP można wpisać \fB\-olog\fP.
.PP
Można umieścić kilka opcji, które nie wymagają argumentów razem, tak jak
poniżej:
.PP
.Vb 1
\&        wget \-drc <URL>
.Ve
.PP
Jest to równoważne zapisowi:
.PP
.Vb 1
\&        wget \-d \-r \-c <URL>
.Ve
.PP
Ponieważ opcje mogą być podane po argumentach, może być konieczne
oddzielenie ich za pomocą \fB\-\-\fP. Poniższe polecenie spróbuje pobrać
\&\s-1URL\s0 \fB\-x\fP, zapisując niepowodzenie do \fIlog\fP:
.PP
.Vb 1
\&        wget \-o log \-\- \-x
.Ve
.PP
Opcje, które akceptują listy oddzielone przecinkami, respektują konwencję
podania pustej listy, która usuwa ich wartosć. Jest to przydatne do
wyczyszczenia ustawień \fI.wgetrc\fP np. jeśli \fI.wgetrc\fP użytkownika ustawia
\f(CW\*(C`exclude_directories\*(C'\fP na \fI/cgi\-bin\fP, to poniższy przykład
najpierw zresetuje wartość, a następnie ustawi ją na \fI/~nobody\fP i
\fI/~somebody\fP. Można również wyczyścić listę w \fI.wgetrc\fP.
.PP
.Vb 1
\&        wget \-X " \-X /~nobody,/~somebody
.Ve
.PP
Większość opcji, która nie akceptuje argumentów są opcjami \fIlogicznymi\fP
tzn. takimi, których stan można opisać zmienną zero\-jedynkową
(\*(L"logiczną\*(R"). Na przykład \fB\-\-follow\-ftp\fP mówi Wgetowi, aby podążał
za linkami \s-1FTP\s0 z plików \s-1HTML\s0, a \&\fB\-\-no\-glob\fP nakazuje
nieprzeprowadzania rozwijania masek URL\-i \s-1FTP\s0. Opcje logiczną są albo
\fIpozytywne\fP, albo \fInegatywne\fP (te zaczynają się od \fB\-\-no\fP). Wszystkie
takie opcje mają kilka własności.
.PP
Jeżeli nie zaznaczono inaczej, to przyjmuje się, że domyślne zachowanie jest
przeciwne niż to, które zapewnia opcja. Na przykład udokumentowane istnienie
\fB\-\-follow\-ftp\fP wskazuje, że domyślnie \fInie\fP podąża się za linkami
\s-1FTP\s0 ze stron \s-1HTML\s0.
.PP
Działanie opcji pozytywnych można odwrócić dodając \fB\-\-no\-\fP do ich nazw;
analogicznie w przypadku opcji negatywnych (wyłączających) \- usuwając
przedrostek \fB\-\-no\-\fP. Może to wyglądać na niepotrzebne \-\- skoro domyślnym
działaniem opcji pozytywnych jest nie robienie czegoś, to po co zapewniać
metodę jawnego wyłączania ich? Wynika to z działania pliku startowego, który
może zmienić wartości domyślne. Przykładowo, skorzystanie z wpisu
\f(CWfollow_ftp = on\fP w pliku \fI.wgetrc\fP powoduje, że Wget domyślnie podąża
(\fIfollow\fP) za dowiązaniami \s-1FTP\s0, natomiast opcja \fB\-\-no\-follow\-ftp\fP
jest jedynym sposobem na przywrócenie wartości pierwotnie domyślnych z
wiersza poleceń.
.SS "Podstawowe opcje uruchamiania"
.IX Subsection "Basic Startup Options"
.IP \fB\-V\fP 4
.IX Item -V
.PD 0
.IP \fB\-\-version\fP 4
.IX Item --version
.PD
Wyświetla wersję Wgeta.
.IP \fB\-h\fP 4
.IX Item -h
.PD 0
.IP \fB\-\-help\fP 4
.IX Item --help
.PD
Wypisuje komunikat pomocy, opisujący wszystkie opcje, jakie można przekazać
Wgetowi w wierszu poleceń.
.IP \fB\-b\fP 4
.IX Item -b
.PD 0
.IP \fB\-\-background\fP 4
.IX Item --background
.PD
Przechodzi w tło natychmiast po rozpoczęciu pracy.  Jeśli nie podano pliku
wyjściowego za pomocą \fB\-o\fP, wyjście jest przekierowywane do \fIwget\-log\fP.
.IP "\fB\-e\fP \fIpolecenie\fP" 4
.IX Item "-e command"
.PD 0
.IP "\fB\-\-execute\fP \fIpolecenie\fP" 4
.IX Item "--execute command"
.PD
Wykonuje \fIpolecenie\fP tak, jakby było częścią \fI.wgetrc\fP. Polecenie wywołane
w ten sposób zostanie wykonane \&\fIpo\fP poleceniach z \fI.wgetrc\fP, więc będzie
mieć nad nimi priorytet. Aby podać kilka poleceń wgetrc, należy użyć opcji
\fB\-e\fP wielokrotnie.
.SS "Opcje dziennika i pliku wejściowego"
.IX Subsection "Logging and Input File Options"
.IP "\fB\-o\fP \fIdziennik\fP" 4
.IX Item "-o logfile"
.PD 0
.IP \fB\-\-output\-file=\fP\fIdziennik\fP 4
.IX Item --output-file=logfile
.PD
Rejestruje wszystkie komunikaty w pliku \fIdziennika\fP.  Normalnie są
zgłaszane na standardowym wyjściu błędów.
.IP "\fB\-a\fP \fIdziennik\fP" 4
.IX Item "-a logfile"
.PD 0
.IP \fB\-\-append\-output=\fP\fIdziennik\fP 4
.IX Item --append-output=logfile
.PD
Dodaje komunikaty na końcu pliku \fIdziennika\fP.  Jest to to samo, co \fB\-o\fP,
tyle że dopisuje do \fIdziennika\fP zamiast nadpisywać stary. Jeśli plik
\fIdziennik\fP nie istnieje, jest tworzony.
.IP \fB\-d\fP 4
.IX Item -d
.PD 0
.IP \fB\-\-debug\fP 4
.IX Item --debug
.PD
Włącza wyjście diagnostyczne, czyli wypisywanie rozmaitych informacji
ważnych dla twórców Wget, gdy nie działa on poprawnie. Administrator systemu
mógł skompilować Wget bez obsługi trybu usuwania błędów, wówczas \&\fB\-d\fP nie
będzie działać.  Należy zauważyć, że kompilacja z obsługą diagnostyki jest
zawsze bezpieczna \*(-- Wget skompilowany w ten sposób \&\fInie\fP będzie
wypisywał żadnych informacji diagnostycznych dopóki nie zażąda się tego
opcją \fB\-d\fP.
.IP \fB\-q\fP 4
.IX Item -q
.PD 0
.IP \fB\-\-quiet\fP 4
.IX Item --quiet
.PD
Tryb cichy. Wyłącza wyjście Wget.
.IP \fB\-v\fP 4
.IX Item -v
.PD 0
.IP \fB\-\-verbose\fP 4
.IX Item --verbose
.PD
Pełne wyjście, z wszystkimi dostępnymi danymi. Jest to opcja domyślna.
.IP \fB\-nv\fP 4
.IX Item -nv
.PD 0
.IP \fB\-\-non\-verbose\fP 4
.IX Item --no-verbose
.PD
Niepełne wyjście \-\- wyłącza pełne wyjście, ale nie ucisza całkowicie (to
robi się opcją \fB\-q\fP); komunikaty o błędach i podstawowe informacje będą
nadal wypisywane.
.IP \fB\-\-report\-speed=\fP\fItyp\fP 4
.IX Item --report-speed=type
Wypisuje przepustowość jako \fItyp\fP. Jedyną akceptowaną wartością są bity
(\fBbits\fP).
.IP "\fB\-i\fP \fIplik\fP" 4
.IX Item "-i file"
.PD 0
.IP \fB\-\-input\-file=\fP\fIplik\fP 4
.IX Item --input-file=file
.PD
Odczytuje URL\-e z lokalnego lub zewnętrznego \fIpliku\fP. Jeśli jako \fIplik\fP
podano \fB\-\fP, to URL\-e są czytane ze standardowego wejścia (aby czytać z
pliku nazwanego \fB\-\fP, należy użyć zapisu \fB./\-\fP).
.Sp
Czyta URL\-e z pliku wejściowego \fIplik\fP, w związku z czym nie trzeba ich
podawać w wierszu poleceń.  Jeśli URL\-e podano zarówno w wierszu poleceń,
jak i w pliku wejściowym, to pierwsze zostaną pobrane pliki wymienione w
wierszu poleceń.  Jeśli nie podano opcji \fB\-\-force\-html\fP, to \fIplik\fP
powinien składać się z zestawu URL\-i \- po jednym na wiersz.
.Sp
Jednakże jeśli zostanie podana opcja \fB\*(--force\-html\fP, to plik będzie
traktowany jak dokument \fBhtml\fP.  Mogą się wówczas pojawić kłopoty z
odnośnikami względnymi, które można rozwiązać dodając \&\f(CW\*(C`<base
href="\fP\fIurl\fP\f(CW">\*(C'\fP do pliku lub podając \fB\*(--base=\fP\fIurl\fP w
wierszu poleceń.
.Sp
Jeśli \fIplik\fP jest plikiem zewnętrznym, to dokument zostanie potraktowany
automatycznie jako \fBhtml\fP, jeśli jego Content\-Type pasuje do
\fBtext/html\fP. Co więcej, położenie \fIpliku\fP zostanie użyte jako href, jeśli
nie podano innego.
.IP \fB\-F\fP 4
.IX Item -F
.PD 0
.IP \fB\-\-force\-html\fP 4
.IX Item --force-html
.PD
Kiedy wejście jest czytane z pliku, wymusza aby było traktowane jako plik
\&\s-1HTML\s0.  Pozwala to na pobieranie względnych odnośników z
istniejących plików \s-1HTML\s0 znajdujących się na lokalnym dysku naszego
komputera, przez dodanie znacznika \f(CW\*(C`<base
href="\fP\fIurl\fP\f(CW">\*(C'\fP do pliku \s-1HTML\s0 lub użycie opcji
\fB\*(--base\fP.
.IP "\fB\-B\fP \fI\s-1URL\s0\fP" 4
.IX Item "-B URL"
.PD 0
.IP \fB\-\-base=\fP\fI\s-1URL\s0\fP 4
.IX Item --base=URL
.PD
Przekształca linki względne używając \fI\s-1URL\s0\-i\fP jako punktu
odniesienia, przy odczytywaniu linków z pliku \s-1HTML\s0 określonego opcją
\fB\-i\fP/\fB\-\-input\-file\fP (razem z \fB\-\-force\-html\fP lub gdy plik został pobrany z
serwera zewnętrznego, opisującego go jako \s-1HTML\s0). Jest to odpowiednik
obecności znacznika \f(CWBASE\fP w pliku wejściowym \s-1HTML\s0, z wartością
\fI\s-1URL\s0\fP jako wartość atrybutu \f(CWhref\fP.
.Sp
Na przykład przy podaniu \fBhttp://foo/bar/a.html\fP do \fI\s-1URL\s0\fP i
odczytaniu przez Wgeta \fB../baz/b.html\fP z pliku wejściowego, zostanie on
przekształcony do \fBhttp://foo/baz/b.html\fP.
.IP \fB\-\-config=\fP\fI\s-1plik\s0\fP 4
.IX Item --config=FILE
Domyślne położenie pliku startowego, który ma być użyty.
.SS "Opcje pobierania"
.IX Subsection "Download Options"
.IP \fB\-\-bind\-address=\fP\fIadres\fP 4
.IX Item --bind-address=ADDRESS
Podczas tworzenia klienckich połączeń \s-1TCP/IP\s0, wiąże z lokalnym
komputerem, przez \f(CW\*(C`bind()\*(C'\fP, zadany \fIadres\fP. \fIAdres\fP można
podać jako nazwę hosta lub adres \s-1IP\s0.  Może się przydać jeśli dany
komputer ma przypisane kilka adresów \s-1IP\s0.
.IP "\fB\-t\fP \fIliczba\fP" 4
.IX Item "-t number"
.PD 0
.IP \fB\-\-tries=\fP\fIliczba\fP 4
.IX Item --tries=number
.PD
Ustawia liczbę prób na \fIliczbę\fP. \fB0\fP lub \fBinf\fP oznacza próbowanie bez
końca. Domyślna wartość wynosi 20, z wyjątkiem błędów krytycznych, takich
jak "connection refused" (odrzucono połączenie) lub "not found" (nie
znaleziono \- 404), gdy nie podejmuje się ponownych prób.
.IP "\fB\-O\fP \fIplik\fP" 4
.IX Item "-O file"
.PD 0
.IP \fB\-\-output\-document=\fP\fIplik\fP 4
.IX Item --output-document=file
.PD
Dokumenty nie będą zapisywane do odpowiednich plików, ale wszystkie zostaną
sklejone i zapisane do \fIpliku\fP. Jeśli jako \fIplik\fP podano \fB\-\fP, dokumenty
będą zapisane na standardowe wyjście, wyłączając konwersję linków (proszę
użyć \fB./\-\fP, aby zapisać do pliku o nazwie \fB\-\fP).
.Sp
Użycie \fB\-O\fP \fInie\fP jest przeznaczone jako "użyj nazwy \fIpliku\fP zamiast tej
z \s-1URL\s0\-a", lecz jest to odpowiednik przekierowania powłoki: \fBwget \-O
plik http://foo\fP jest zaprojektowane do działania jak \fBwget \-O \- http://foo
> plik\fP; \fIplik\fP zostanie natychmiast przycięty, i \fIcała\fP zawartość
pobierania zostanie do niego zapisana.
.Sp
Z tego powodu, \fB\-N\fP (sprawdzanie znacznika czasowego) nie jest obsługiwane
w połączeniu z \fB\-O\fP: ponieważ \fIplik\fP jest zawsze nowo tworzony, będzie
miał on zawsze całkiem nowy znacznik czasowy. Przy użyciu tej kombinacji
wyświetlane jest ostrzeżenie.
.Sp
Podobnie, używanie \fB\-r\fP lub \fB\-p\fP z \fB\-O\fP może nie działać zgodnie z
przewidywaniami: Wget nie będzie pobierał pierwszego pliku do \fIpliku\fP, a
reszty do zwykłych plików; \fIcała\fP zawartość pobierania zostanie umieszczona
w \fIpliku\fP. Zostało to wyłączone w wersji 1.11, lecz powróciło (z
ostrzeżeniem) w 1.11.2, ponieważ są przypadki, gdzie takie zachowanie może
mieć sens.
.Sp
Proszę zauważyć, że kombinacja z \fB\-k\fP jest dozwolona tylko przy pobieraniu
pojedynczego dokumentu, ponieważ w takim przypadku, wszystkie relatywne URI
zostaną przekształcone w URI zewnętrzne. Opcja \fB\-k\fP nie ma sensu przy wielu
URI, które zostały pobrane do pojedynczego pliku, stąd \fB\-k\fP może być użyte
tylko, jeśli wyjściem jest zwykły plik.
.IP \fB\-nc\fP 4
.IX Item -nc
.PD 0
.IP \fB\-\-no\-clobber\fP 4
.IX Item --no-clobber
.PD
Jeśli plik jest pobierany więcej niż raz do tego samego katalogu, zachowanie
Wgeta zależy od kilku opcji, między innymi \fB\-nc\fP.  W pewnych przypadkach
istniejący lokalny plik będzie nadpisany lub \fIprzebity\fP (ang. clobbered),
przy powtórzeniu ściągania.  W innych przypadkach zostanie zachowany.
.Sp
Przy uruchomieniu Wget bez opcji \fB\-N\fP, \fB\-nc\fP, \fB\-r\fP lub \fB\-p\fP pobranie
tego samego pliku do tego samego katalogu spowoduje pozostawienie
pierwotnego egzemplarza \fIpliku\fP i nadanie drugiemu nazwy \&\fIplik\fP\fB.1\fP.
Gdy plik będzie ściągany kolejny raz, trzeci egzemplarz otrzyma nazwę
\fIfile\fP\fB.2\fP, i tak dalej (jest tak również z opcją \fB\-nd\fP, nawet jeśli
działa równocześnie \fB\-r\fP lub \fB\-p\fP).  Przy podanej opcji \fB\-nc\fP, zachowanie
takie jest wstrzymywane, a Wget odmawia pobrania nowszych kopii \fIpliku\fP.
Dlatego też, "\f(CWno\-clobbe\fP" jest w rzeczywistości złą nazwą dla tego trybu
\-\- nie chroni on przed nadpisywaniem (gdyż temu zapobiegają już numeryczne
przyrostki), ale przed zachowywaniem wielu wersji pliku.
.Sp
Przy uruchomieniu Wget z \fB\-r\fP lub \fB\-p\fP, ale bez \fB\-N\fP, \fB\-nd\fP czy \fB\-nc\fP,
ponowne ściągnięcie pliku powoduje, że nowa kopia po prostu nadpisuje
starą.  Dodanie \fB\-nc\fP zapobiega takiemu zachowaniu, skutkując zamiast tego
zachowaniem pierwotnej wersji i ignorowaniem ewentualnych nowych kopii z
serwera.
.Sp
Przy uruchomieniu Wget z \fB\-N\fP, z opcją \fB\-r\fP lub \fB\-p\fP albo bez niej,
decyzja, czy ściągać nową wersję pliku czy też nie, zależy od znaczników
czasu (dat modyfikacji) i rozmiarów lokalnego i zdalnego pliku.  \fB\-nc\fP nie
można podawać równocześnie z \fB\-N\fP.
.Sp
Proszę zauważyć, że jeśli podano \fB\-nc\fP, pliki z przyrostkami \fB.html\fP lub
\&\fB.htm\fP będą odczytywane z dysku i przetwarzane tak, jakby zostały pobrane z
sieci.
.IP \fB\-\-backups=\fP\fIkopia\-zapasowa\fP 4
.IX Item --backups=backups
Przed nadpisaniem pliku, istniejący jest zachowywany poprzez dodanie
przyrostka \&\fB.1\fP (\fB_1\fP w \s-1VMS\s0) do nazwy pliku. Przy kolejnym
przebiegu kolejne kopie zapasowe mają nazwy zmieniane na \fB.2\fP, \fB.3\fP itd.,
aż do osiągnięcia liczby \fIkopii\-zapasowych\fP (gdy ją przekroczą są usuwane).
.IP \fB\-c\fP 4
.IX Item -c
.PD 0
.IP \fB\-\-continue\fP 4
.IX Item --continue
.PD
Kontynuuje pobieranie częściowo ściągniętego pliku.  Przydatne, gdy chcemy
dokończyć ściąganie rozpoczęte w poprzednim przebiegu Wgeta lub przez inny
program. Przykład:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-c ftp://sunsite.doc.ic.ac.uk/ls\-lR.Z
.Ve
.Sp
Jeśli w bieżącym katalogu istnieje plik \fIls\-lR.Z\fP, Wget przyjmie, że jest
to początkowy fragment zdalnego pliku i zażąda od serwera kontynuacji
pobierania od przesunięcia równego długości lokalnego pliku.
.Sp
Proszę zauważyć, że nie ma potrzeby podawania tej opcji jeśli chcemy tylko,
by aktualnie wywołany Wget ponownie próbował ściągać plik, w połowie którego
zostało zerwane połączenie.  Jest to zachowanie domyślne.  Opcja \fB\-c\fP
wpływa tylko na wznawianie pobrań zaczętych \fIprzed\fP bieżącym wywołaniem
Wget i tylko dla tych plików, których lokalne kopie nadal istnieją.
.Sp
Bez \fB\-c\fP, polecenie z poprzedniego przykładu pobrałby po prostu zdalny plik
do \fIls\-lR.Z.1\fP, zostawiając w spokoju obcięty plik \fIls\-lR.Z\fP.
.Sp
Począwszy od Wget 1.7, jeśli użyjemy \fB\-c\fP dla niepustego pliku, a okaże
się, że serwer nie obsługuje kontynuacji ściągania, to program odmówi
rozpoczęcia ściągania od zera, które prowadziłoby do zniszczenia istniejącej
zawartości.  Jeśli naprawdę chcemy ściągać od początku, powinniśmy usunąć
taki plik.
.Sp
Również od wersji 1.7, jeśli użyjemy \fB\-c\fP dla pliku, którego rozmiar jest
taki sam, jak na serwerze, to Wget odmówi ściągnięcia pliku i wypisze
komunikat objaśniający.  Tak samo dzieje się, gdy plik jest mniejszy na
serwerze niż lokalnie (prawdopodobnie dlatego, że został zmieniony na
serwerze od czasu naszej ostatniej próby ściągania) \*(-- ponieważ
"kontynuacja" jest bezsensowna, pobieranie nie zachodzi.
.Sp
Z drugiej strony, przy stosowaniu \fB\-c\fP, każdy plik, który jest większy na
serwerze niż lokalnie będzie uważany za nie w pełni ściągnięty.  Wówczas
pobranych i doczepionych na koniec pliku lokalnego zostanie tylko
\&\f(CW\*(C`(wielkość(zdalny) \- wielkośc(lokalny))\*(C'\fP bajtów.  W pewnych
przypadkach takie zachowanie jest pożądane \*(-- na przykład, można
skorzystać z \fBwget \-c\fP do ściągnięcia tylko nowej porcji danych, dopisanej
na końcu zbioru danych czy pliku dziennika.
.Sp
Jednakże, jeśli plik na serwerze jest większy dlatego, że został
\fIzmieniony\fP, a nie tylko \fIdoklejono\fP do niego dane, to w efekcie otrzymamy
zniekształcony plik.  Wget w żaden sposób nie może sprawdzić, czy lokalny
plik jest poprawną częścią początkową zdalnego.  Należy na to szczególnie
uważać stosując \fB\-c\fP w połączeniu z \fB\-r\fP, gdyż każdy plik będzie uważany
za kandydata na \*(L"nieukończone ściąganie\*(R".
.Sp
Inną sytuacja, w której przy korzystaniu z \fB\-c\fP uzyskuje się zniekształcony
plik, zachodzi, gdy mamy do czynienia z ułomnym serwerami pośredniczącymi
\s-1HTTP\s0, wstawiającym łańcuch "transfer interrupted" do lokalnego
pliku.  W przyszłości będzie może dodana opcja "rollback", obsługująca ten
przypadek.
.Sp
Proszę zauważyć, że \fB\-c\fP działa tylko z serwerami \s-1FTP\s0 i \s-1HTTP\s0,
które obsługują nagłówek \f(CW\*(C`Range\*(C'\fP.
.IP \fB\-\-progress=\fP\fItyp\fP 4
.IX Item --progress=type
Umożliwia wskazanie typu wskaźnika postępu. Dozwolonymi rodzajami wskaźnika
są "dot" (kropka) i "bar" (pasek).
.Sp
Domyślnie stosowany jest wskaźnik "bar".  Rysowany jest wówczas pasek
postępu złożony ze znaków graficznych \s-1ASCII\s0 (zwany czasem wskaźnikiem
"termometrowym"), wskazujący stan pobierania. Jeżeli wyjściem programu nie
jest \s-1TTY\s0, to domyślnie zostanie użyty wskaźnik typu "dot".
.Sp
Aby przełączyć się na zapis kropkowy należy użyć opcji
\fB\-\-progres=dot\fP. Śledzi on pobieranie wypisując kropki, a każda oznacza
określoną ilość pobranych danych.
.Sp
Przy korzystaniu z tego wskaźnika, można także ustalić \fIstyl\fP. Wykonuje się
to podając typ wskaźnika w postaci \fBdot:\fP\fIstyl\fP. W różnych stylach
pojedynczej kropce przypisuje się różne znaczenie.  W stylu
\f(CW\*(C`default\*(C'\fP każda kropka oznacza 1K (tysiąc), grupa liczy dziesięć
kropek, a wiersz 50 kropek.  Styl \f(CW\*(C`binary\*(C'\fP jest bardziej
"komputerowy" \-\- 8K dla kropki, 16\-kropkowe grupy i 48 kropek w wierszu (co
daje 384K na wiersz). Przy pobieraniu dużych plików odpowiedni jest styl
\&\f(CW\*(C`mega\*(C'\fP \*(-- każda kropka symbolizuje pobrane 64K, w grupie
jest osiem kropek, a w wierszu 48 (więc każdy wiersz zawiera 3M). Jeśli
\f(CW\*(C`mega\*(C'\fP jest niewystarczające, można użyć \f(CW\*(C`giga\*(C'\fP \-
każda kropka symbolizuje 1M, w grupie jest osiem kropek, a w wierszu 32 (co
daje 32M na wiersz).
.Sp
Proszę zauważyć, że domyślny styl można ustawić za pomocą polecenia
\f(CW\*(C`progress\*(C'\fP w swoim pliku \fI.wgetrc\fP. Ustawienie można przesłonić
w wierszu poleceń. Wyjątkiem jest tu wyjście nie będące \s-1TTY\s0, gdy
pasek kropkowy jest faworyzowany w stosunku do paska kreskowego. Aby wymusić
pasek kreskowy, należy użyć polecenia \fB\-\-progress=bar:force\fP.
.IP \fB\-N\fP 4
.IX Item -N
.PD 0
.IP \fB\-\-timestamping\fP 4
.IX Item --timestamping
.PD
Włącza stosowanie znaczników czasu (time\-stamping).
.IP \fB\-\-no\-use\-server\-timestamps\fP 4
.IX Item --no-use-server-timestamps
Nie ustawia znacznika czasu pliku lokalnego na podstawie znacznika z
serwera.
.Sp
Domyślnie, gdy plik jest pobierany, używany jest znacznik czasu pliku
zdalnego. Pozwala to na użycie opcji \fB\-\-timestamping\fP w kolejnych
wywołaniach wgeta. Czasem korzystniej jest ustawić znacznik czasu na
podstawie rzeczywistego czasu pobierania; w tym celu powstała opcja
\fB\-\-no\-use\-server\-timestamps\fP.
.IP \fB\-S\fP 4
.IX Item -S
.PD 0
.IP \fB\-\-server\-response\fP 4
.IX Item --server-response
.PD
Wypisuje nagłówki wysyłane przez serwery \s-1HTTP\s0 i odpowiedzi wysyłane
przez serwery \s-1FTP\s0.
.IP \fB\-\-spider\fP 4
.IX Item --spider
Wywołany z tą opcją, Wget będzie zachowywał się jak sieciowy \fIpająk\fP (Web
spider), to znaczy, że nie będzie pobierał stron, a jedynie sprawdzał, czy
tam są.  Można to wykorzystać to sprawdzenia zakładek (bookmarks), na
przykład tak:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-\-spider \-\-force\-html \-i bookmarks.html
.Ve
.Sp
Ta funkcja wymaga jeszcze wiele pracy, by Wget osiągnął możliwości zbliżone
do prawdziwych pająków \s-1WWW\s0.
.IP "\fB\-T seconds\fP" 4
.IX Item "-T seconds"
.PD 0
.IP \fB\-\-timeout=\fP\fIsekundy\fP 4
.IX Item --timeout=seconds
.PD
Ustawia sieciowy czas oczekiwania na \fIsekundy\fP sekund. Jest to odpowiednik
jednoczesnego podania \fB\-\-dns\-timeout\fP, \fB\-\-connect\-timeout\fP i
\&\fB\-\-read\-timeout\fP.
.Sp
Podczas interakcji z siecią, Wget może sprawdzić czas oczekiwania i przerwać
operację, gdy zabiera zbyt dużo czasu. Zapobiega to takim anomaliom jak
zawieszenie odczytu i niekończące się łączenie. Jedynym domyślnym czasem
oczekiwania jest 900 sekundowe oczekiwanie na odczyt. Ustawienie "0",
wyłączy go. Nie poleca się zmian domyślnych ustawień, chyba że wie się, co
się robi.
.Sp
Wszystkie opcje związane z czasami oczekiwania akceptują wartości dziesiętne
oraz ułamki sekundowe, np. \fB0.1\fP jest poprawną (choć bezsensowną) wartością
czasu oczekiwania. Wartości mniejsze od sekundy są przydatne do sprawdzania
czasu odpowiedzi serwera lub w celu testowania opóźnienia sieciowego.
.IP \fB\-\-dns\-timeout=\fP\fIsekundy\fP 4
.IX Item --dns-timeout=seconds
Ustawia czas translacji adresów \s-1DNS\s0 na \fIsekundy\fP sekund. Jeśli
translacja \s-1DNS\s0 nie zostanie ukończona w podanym czasie, zakończy się
błędem. Domyślnie, nie ma ograniczeń czasowych innych niż wynikających z
implementacji bibliotek systemowych.
.IP \fB\-\-connect\-timeout=\fP\fIsekundy\fP 4
.IX Item --connect-timeout=seconds
Ustawia czas oczekiwania połączenia na \fIsekundy\fP sekund. Połączenia
\s-1TCP\s0, które potrzebują więcej czasu do poprawnego nawiązania, zostaną
przerwane. Domyślnie, czas oczekiwania połączenia nie jest zdefiniowany, z
wyłączeniem rozwiązań zaimplementowanych w bibliotekach systemowych.
.IP \fB\-\-read\-timeout=\fP\fIsekundy\fP 4
.IX Item --read-timeout=seconds
Ustawia czasy oczekiwania odczytu (i zapisu) na \fIsekundy\fP sekund. "Czas"
odnosi się tu do \fIczasu bezczynności\fP, tzn. jeśli w dowolnej chwili
pobierania, dane nie są otrzymywane przez więcej niż podana liczba sekund,
to odczyt zwraca błąd, a pobieranie jest restartowane. Opcja ta nie wpływa
bezpośrednio na czas trwania samego pobierania.
.Sp
Zdalny serwer może oczywiście przerwać połączenie wcześniej, niż wynika to z
wymagań tej opcji. Domyślny czas oczekiwania odczytu wynosi 900 sekund.
.IP \fB\-\-limit\-rate=\fP\fIwielkość\fP 4
.IX Item --limit-rate=amount
Ogranicza prędkość pobierania do \fIwielkość\fP bajtów na sekundę. Wielkość
może być wyrażona w bajtach, kilobajtach (z przyrostkiem \fBk\fP lub
megabajtach (z przyrostkiem \fBm\fP. Na przykład \fB\-\-limit\-rate=20k\fP ograniczy
prędkość pobierania do 20 KB/s. Jest to przydatne, gdy z jakiegoś powodu nie
chce się pozwolić Wgetowi na zajęcie całej przepustowości łącza.
.Sp
Opcja wymaga liczb dziesiętnych, połączonych z reguły z odpowiednim
przyrostkiem; poprawną wartością jest na przykład \fB\-\-limit\-rate=2.5k\fP.
.Sp
Proszę zauważyć, że implementację Wgeta jest wstrzymywanie transferu na
pewny czas po tym, gdy odczyt sieciowy zabiera mniej czasu niż wynikałoby to
z żądanej przepustowości. Ta strategia skutkuje ostatecznie spowolnieniem
transferu \s-1TCP\s0 do wartości przybliżonej do podanej. Osiągnięcie
zbalansowanego poziomu może chwilę potrwać, dlatego proszę się nie dziwić,
że ograniczanie przepustowości nie działa zbyt dobrze w przypadku bardzo
małych plików.
.IP "\fB\-w\fP \fIsekundy\fP" 4
.IX Item "-w seconds"
.PD 0
.IP \fB\-\-wait=\fP\fIsekundy\fP 4
.IX Item --wait=seconds
.PD
Odczekuje zadaną liczbę sekund pomiędzy kolejnymi pobraniami.  Zaleca się
używanie tej opcji, gdyż zmniejsza obciążenie serwera dzięki rzadszym
żądaniom.  Czas, zamiast w sekundach, można podać w minutach dodając
przyrostek \f(CW\*(C`m\*(C'\fP, w godzinach \- dodając \f(CW\*(C`h\*(C'\fP lub w
dniach \&\- dodając \f(CW\*(C`d\*(C'\fP.
.Sp
Określanie dużej wartości tej opcji przydaje się jeśli sieć lub komputer
docelowa są wyłączone.  Wówczas Wget może odczekać wystarczająco długo, by
rozsądnie spodziewać się, że przed ponowną próbą błąd sieci został
naprawiony. Na czas oczekiwania określony przez tę opcję wpływa
\f(CW\-\-random\-wait\fP.
.IP \fB\-\-waitretry=\fP\fIsekundy\fP 4
.IX Item --waitretry=seconds
Opcję tę stosujemy jeśli nie chcemy, by Wget czekał pomiędzy \fIkażdym\fP
pobraniem, a tylko pomiędzy ponawianymi próbami nieudanych pobrań.  Wget
zastosuje \fIodczekiwanie liniowe\fP (\fIlinear backoff\fP), czekając 1 sekundę po
pierwszym niepowodzeniu z danym plikiem, następnie 2 sekundy po drugim
niepowodzeniu z tym plikiem, aż do maksymalnej liczby \fIsekund\fP, jaką
podano.  Zatem, wartość 10 faktycznie spowoduje, że Wget będzie odczekiwał
łącznie do (1 + 2 + ... + 10) = 55 sekund na każdy plik.
.Sp
Domyślna wartość jaka zostanie przyjęta, wynosi 10 sekund.
.IP \fB\-\-random\-wait\fP 4
.IX Item --random-wait
W niektórych z ośrodków wykonywana jest analiza plików dziennikowych
(tzw. logów), która ma na celu zidentyfikowanie programów do pobierania,
takich jak Wget. Polega ona na wyszukiwaniu statystycznie znaczących
podobieństw między różnicami czasu, jaki upłynął pomiędzy kolejnymi
żądaniami.  Ta opcja powoduje, że dla zamaskowania przed takimi analizami
obecności Wgeta czas pomiędzy żądaniami będzie się wahać od 0,5 do 1,5 *
\fIsekundy\fP, gdzie \fIsekundy\fP podano opcją \fB\*(--wait\fP (\fB\-w\fP).
.Sp
W artykule z 2001, w pewnej publikacji poświęconej rozwijaniu oprogramowania
na popularnych platformach klienckich, podano kod wykonujący taką analizę na
bieżąco. Autor sugerował blokowanie na poziomie adresu klasy C, co ma
gwarantować, że programy pobierające zostaną zablokowane niezależnie od
zmiany adresów przedzielanych przez \s-1DHCP\s0.
.Sp
Opcja \fB\-\-random\-wait\fP powstała z powodu tej właśnie nierozważnej porady,
zalecającej blokowanie wielu postronnych użytkowników ośrodka z powodu
działań jednego z nich.
.IP \fB\-\-no\-proxy\fP 4
.IX Item --no-proxy
Wyłącza używanie serwerów pośredniczących, nawet jeśli zdefiniowano
odpowiednią zmienną środowiskową \f(CW*_proxy\fP.
.IP "\fB\-Q\fP \fIwielkość\fP" 4
.IX Item "-Q quota"
.PD 0
.IP \fB\-\-quota=\fP\fIwielkość\fP 4
.IX Item --quota=quota
.PD
Określa ograniczenie wielkości pobieranych danych przy ściąganiu
automatycznym. Limit podawany jest w bajtach (domyślnie), kilobajtach (z
przyrostkiem \fBk\fP) lub megabajtach (z przyrostkiem \fBm\fP).
.Sp
Warto pamiętać, że ograniczenie to nigdy nie dotyczy pobierania pojedynczego
pliku. Tak więc, jeśli podamy \&\fBwget \-Q10k
ftp://wuarchive.wustl.edu/ls\-lR.gz\fP, to zostanie ściągnięty cały plik
\fIls\-lR.gz\fP. Tak samo dzieje się nawet wówczas, gdy w wierszu poleceń
zostanie wyszczególnionych kilka URL\-i. Ograniczenie wielkości jest jednak
przestrzegane podczas pobierania rekurencyjnego lub według pliku
wejściowego. Zatem, można spokojnie napisać \fBwget \-Q2m \-i witryny\fP \&\-\- po
przekroczeniu ograniczenia ściąganie zostanie przerwane.
.Sp
Ustawienie limitu na \fB0\fP lub na \fBinf\fP znosi ograniczenie pobierania.
.IP \fB\-\-no\-dns\-cache\fP 4
.IX Item --no-dns-cache
Wyłącza buforowanie translacji \s-1DNS\s0. Wget zwykle zapamiętuje
przetłumaczone adresy \s-1IP\s0 z \s-1DNS\s0, dzięki czemu nie musi
odpytywać ponownie serwera \s-1DNS\s0 w sprawie tego samego (zwykle małego)
zestawu hostów, z których następuje pobieranie. Bufor istnieje wyłącznie w
pamięci; nowa kopia Wgeta ponownie odpyta serwery \s-1DNS\s0.
.Sp
W niektórych przypadkach zostało zgłoszone, że buforowanie nazw hostów nie
jest pożądane nawet, gdy trwa to tylko tyle, ile działanie Wgeta. Po użyciu
tej opcji, Wget wysyła nowe żądanie translacji \s-1DNS\s0 (bardziej
precyzyjnie: nowe wywołanie \f(CWgethostbyname\fP lub \f(CWgetaddrinfo\fP) przy
każdym zestawianiu nowego połączenia. Proszę zauważyć, że opcja ta \fInie\fP
wpływa na buforowanie, które może być wykonywane przez odpowiednią
bibliotekę lub w zewnętrznej warstwie buforowania, takiej jak \s-1NSCD\s0.
.Sp
Jeśli przeznaczenie tej opcji nie jest całkowicie jasne, prawdopodobnie nie
ma potrzeby jej stosowania.
.IP \fB\-\-restrict\-file\-names=\fP\fItryby\fP 4
.IX Item --restrict-file-names=modes
Zmienia znaki, które mają być cytowane w odnośnikach zewnętrznych podczas
tworzenia lokalnych nazw plików. Znaki, które są \fIograniczone\fP przez tę
opcję, są cytowane \- tzn. zastępowane przez \fB%HH\fP, gdzie \fBHH\fP jest liczbą
szesnastkową odpowiadającą ograniczonemu znakowi. Opcję można wykorzystać
również do wymuszenia określonej wielkości liter.
.Sp
Domyślnie, Wget cytuje znaki, które nie są prawidłowe lub bezpieczne jako
część nazwy pliku w danym systemie operacyjnym, jak również znaki kontrolne,
które zwykle nie są wyświetlane. Opcja jest przydatna do zmiany wartości
domyślnych, np. ponieważ plik został pobrany na partycję nienatywną, aby
wyłączyć cytowanie znaków kontrolnych lub aby jeszcze bardziej ograniczyć
zestaw znaków, do wartości \s-1ASCII\s0.
.Sp
\fITryby\fP są zestawem wartości tekstowych, oddzielonych
przecinkiem. Akceptowanymi wartościami są: \fBunix\fP, \fBwindows\fP,
\fBnocontrol\fP, \fBascii\fP, \fBlowercase\fP i \fBuppercase\fP. Wartości \fBunix\fP i
\fBwindows\fP są wzajemnie sprzeczne (jedna przesłoni drugą), podobnie jak
\fBlowercase\fP i \fBuppercase\fP. Dwie ostatnie są wartościami specjalnymi,
ponieważ nie zmieniają one zestawu znaków do cytowania, lecz wymuszają
przekształcenie ścieżek plików lokalnych na, odpowiednio, małe litery i duże
litery.
.Sp
Jeśli użyje się trybu \fBunix\fP, to Wget będzie cytował znak \fB/\fP oraz znaki
kontrolne z przedziałów 0\-31 i 128\-159. Jest to domyślne zachowanie w
systemach uniksowych.
.Sp
Przy podaniu trybu \fBwindows\fP, Wget cytuje znaki \fB\e\fP, \&\fB|\fP, \fB/\fP, \fB:\fP,
\fB?\fP, \fB"\fP, \fB*\fP, \fB<\fP, \fB>\fP oraz znaki kontrolne w przedziałach
0\-31 i 128\-159. Dodatkowo, w lokalnych nazwach plików, w trybie windowsowym
Wget oddziela nazwę komputera i port znakiem \fB+\fP zamiast \&\fB:\fP, oraz używa
\fB@\fP zamiast \fB?\fP do oddzielenia części zapytania w nazwie pliku od
reszty. Dlatego, \s-1URL\s0 który w trybie uniksowym zostałby zachowany jako
\fBwww.xemacs.org:4300/search.pl?input=blah\fP, w trybie windowsowym zostanie
zapisany jako \fBwww.xemacs.org+4300/search.pl@input=blah\fP. Jest to domyślny
tryb w systemie Windows.
.Sp
Tryb \fBnocontrol\fP wyłącza cytowanie znaków kontrolnych. Opcja ta ma sens,
gdy pobierane są URL\-e zawierające znaki \s-1UTF\-8\s0 w systemie, który może
zapisywać i wyświetlać nazwy plików w \s-1UTF\-8\s0 (część możliwych wartości
bajtów używanych w sekwencjach \s-1UTF\-8\s0 mieści się w zakresie wartości
opisywanych przez Wgeta jako "kontrolne".
.Sp
Tryb \fBascii\fP cytuje wszystkie bajty spoza zakresu znaków \s-1ASCII\s0
(czyli większe niż 127). Przydatne, gdy kodowanie nazw plików nie pasuje do
tego używanego lokalnie.
.IP \fB\-4\fP 4
.IX Item -4
.PD 0
.IP \fB\-\-inet4\-only\fP 4
.IX Item --inet4-only
.IP \fB\-6\fP 4
.IX Item -6
.IP \fB\-\-inet6\-only\fP 4
.IX Item --inet6-only
.PD
Wymusza połączenia z adresami IPv4 lub IPv6. Z opcją \fB\-\-inet4\-only\fP lub
\fB\-4\fP, Wget połączy się wyłącznie z adresami IPv4, ignorując rekordy
\s-1AAAA\s0 w \s-1DNS\s0 i odmawiając połączenia z adresami IPv6 podanymi w
URL\-u. Analogicznie, opcja \fB\-\-inet6\-only\fP lub \fB\-6\fP spowoduje łączenie się
wyłącznie z adresami IPv6 i ignorowanie rekordów A i adresów IPv4.
.Sp
Nie powinno się zwykle używać żadnej z tych opcji. Domyślnie, Wget
obsługujący adresy IPv6 będzie używał rodziny adresów określonych przez
rekord \s-1DNS\s0 hosta. Jeśli \s-1DNS\s0 odpowie zarówno adresem IPv4 jak i
IPv6, to Wget spróbuje połączyć się z nimi po kolei, dopóki mu się to nie
uda (zob. też opcja \f(CW\-\-prefer\-family\fP opisana poniżej).
.Sp
Opcje te mogą posłużyć do celowego wymuszenia użycia rodzin adresów IPv4 lub
IPv6 w systemach o podwójnej rodzinie adresów, zwykle w celu pomocy w
debugowaniu lub do obsługi nieprawidłowej konfiguracji sieci. W tym samym
czasie można użyć tylko jednej z opcji \fB\-\-inet6\-only\fP i
\fB\-\-inet4\-only\fP. Żadna z nich nie jest dostępna we Wgecie skompilowanym bez
obsługi IPv6.
.IP \fB\-\-prefer\-family=none\fP/\fBIPv4\fP/\fBIPv6\fP 4
.IX Item --prefer-family=none/IPv4/IPv6
Gdy do wyboru będzie kilka adresów, łączy się najpierw z adresami z podanej
rodziny. Kolejność adresów zwrócona przez \&\s-1DNS\s0 domyślnie jest
używana bez zmian.
.Sp
Zapobiega się w ten sposób fałszywym błędom i próbom łączenia przy dostępnie
do hostów, które obsługują zarówno adresy IPv6 jak i IPv4 z sieci IPv4. Na
przykład \fBwww.kame.net\fP tłumaczy się na
\&\fB2001:200:0:8002:203:47ff:fea5:3085\fP i \&\fB203.178.141.194\fP.  Jeśli
preferowaną rodziną adresów jest \f(CW\*(C`IPv4\*(C'\fP, to one są używane jako
pierwsze; jeśli preferowaną rodziną jest \f(CW\*(C`IPv6\*(C'\fP, adresy IPv6
mają pierwszeństwo. Jeśli podaną wartością jest \f(CW\*(C`none\*(C'\fP, to
używana jest kolejność adresów zwracana przez \s-1DNS\s0.
.Sp
W przeciwieństwie do opcji \fB\-4\fP i \fB\-6\fP, ta opcja nie wyklucza dostępu do
którejś rodziny adresów \- zmienia jedynie \fIkolejność\fP wykorzystania
adresów. Proszę również zauważyć, że zmiana kolejności wykonywana za pomocą
tej opcji jest \fIstabilna\fP \- nie dotyka kolejności adresów w tej samej
rodzinie. Oznacza to, że względna kolejność adresów IPv4 i adresów IPv6, we
wszystkich przypadkach pozostaje bez zmian.
.IP \fB\-\-retry\-connrefused\fP 4
.IX Item --retry-connrefused
Uznaje "odrzucenie połączenia" za błąd przejściowy i próbuje
ponownie. Zwykle Wget poddaje się w przypadku \s-1URL\s0\-i, przy których nie
może się połączyć, ponieważ taki błąd uznawany jest za znak całkowitego
niedziałania serwera i ponowne próby zwykle nie przyniosłyby
rezultatu. Opcja jest przeznaczona do tworzenia kopii lustrzanych stron na
niestabilnych serwerach, które mają tendencję do znikania na krótki czas z
sieci.
.IP \fB\-\-user=\fP\fIużytkownik\fP 4
.IX Item --user=user
.PD 0
.IP \fB\-\-password=\fP\fIhasło\fP 4
.IX Item --password=password
.PD
Określa użytkownika \fIużytkownik\fP i hasło \fIhasło\fP do pobierania plików za
pomocą \&\s-1FTP\s0 i \s-1HTTP\s0. Można przesłonić te parametry za pomocą
opcji \fB\-\-ftp\-user\fP i \fB\-\-ftp\-password\fP w przypadku połączeń \&\s-1FTP\s0
oraz \fB\-\-http\-user\fP i \fB\-\-http\-password\fP w przypadku połączeń \s-1HTTP\s0.
.IP \fB\-\-ask\-password\fP 4
.IX Item --ask-password
Pyta o hasło po zestawieniu każdego połączenia. Nie można użyć tej opcji z
\fB\-\-password\fP, ponieważ wzajemnie się wykluczają.
.IP \fB\-\-no\-iri\fP 4
.IX Item --no-iri
Wyłącza obsługę \s-1URI\s0 ze znakami narodowymi (\s-1IRI\s0). Opcja
\fB\-\-iri\fP włącza ją. Obsługa \s-1IRI\s0 jest domyślnie włączona.
.Sp
Można ustawić domyślną wartość obsługi \s-1IRI\s0 za pomocą polecenia
\f(CWiri\fP w \fI.wgetrc\fP, które może być przesłonięte z wiersza poleceń.
.IP \fB\-\-local\-encoding=\fP\fIkodowanie\fP 4
.IX Item --local-encoding=encoding
Wymusza użycie \fIkodowania\fP jako domyślnego kodowania systemowego. Wpływa to
na sposób, w jaki Wget przekształca URL\-e podane jako argumenty do kodowania
\s-1UTF\-8\s0, w celu obsługi \&\s-1IRI\s0.
.Sp
Wget używa funkcji \f(CWnl_langinfo()\fP, a następnie zmiennej środowiskowej
\f(CWCHARSET\fP w celu ustalenia kodowania. Jeśli nie powiedzie się to, używane
jest \s-1ASCII\s0.
.Sp
Można ustawić domyślne kodowanie lokalne za pomocą polecenia
\f(CWlocal_encoding\fP w \fI.wgetrc\fP, które może być przesłonięte z wiersza
poleceń.
.IP \fB\-\-remote\-encoding=\fP\fIkodowanie\fP 4
.IX Item --remote-encoding=encoding
Wymusza użycie \fIkodowania\fP jako domyślnego kodowania serwera
zdalnego. Wpływa to na sposób tłumaczenia URI znajdowanych w plikach, z
kodowania zdalnego na \s-1UTF\-8\s0 podczas pobierania rekurencyjnego.Opcja
jest przydatna tylko do obsługi \&\s-1IRI\s0, w celu interpretacji znaków
spoza ASCII.
.Sp
W przypadku \s-1HTTP\s0, kodowanie zdalne można znaleźć w nagłówku
\s-1HTTP\s0 \f(CWContent\-Type\fP i w metaznaczniku  \f(CWContent\-Type http\-equiv\fP.
.Sp
Można ustawić domyślne kodowanie za pomocą polecenia \f(CWremoteencoding\fP w
\&\fI.wgetrc\fP, które może być przesłonięte z wiersza poleceń.
.IP \fB\-\-unlink\fP 4
.IX Item --unlink
Wymusza wykonywanie unlink na plikach, zamiast przebijania plików
istniejących. Opcja jest przydatna w przypadku pobierania do katalogu
zawierającego dowiązania zwykłe (twarde).
.SS "Opcje katalogów"
.IX Subsection "Directory Options"
.IP \fB\-nd\fP 4
.IX Item -nd
.PD 0
.IP \fB\-\-no\-directories\fP 4
.IX Item --no-directories
.PD
Nie tworzy hierarchii katalogów przy pobieraniu rekurencyjnym.  Po włączeniu
tej opcji wszystkie pliki będą zapisywane do bieżącego katalogu bez
przebijania (jeśli nazwa pojawi się więcej niż raz, nazwy plików otrzymają
rozszerzenie \fB.n\fP).
.IP \fB\-x\fP 4
.IX Item -x
.PD 0
.IP \fB\-\-force\-directories\fP 4
.IX Item --force-directories
.PD
Przeciwieństwo \fB\-nd\fP. Wymusza utworzenie hierarchii katalogów nawet jeśli
nie miałaby być stworzona.  Np. \fBwget \-x http://fly.srk.fer.hr/robots.txt\fP
zapisze ściągnięty plik jako \fIfly.srk.fer.hr/robots.txt\fP.
.IP \fB\-nH\fP 4
.IX Item -nH
.PD 0
.IP \fB\-\-no\-host\-directories\fP 4
.IX Item --no-host-directories
.PD
Wyłącza tworzenie katalogów z nazwą hosta jako przedrostkiem. Domyślnie,
\&\fB\-r http://fly.srk.fer.hr/\fP spowoduje utworzenie struktury katalogów
zaczynającej się od \fIfly.srk.fer.hr/\fP, gdzie trafi cała reszta. Ta opcja
wyłącza takie zachowanie.
.IP \fB\-\-protocol\-directories\fP 4
.IX Item --protocol-directories
Używa nazwy protokołu jako części nazwy katalogu plików lokalnych. Na
przykład, po użyciu tej opcji \fBwget \-r http://\fP\fIhost\fP zostanie zapisane do
katalogu \fBhttp/\fP\fIhost\fP\fB/...\fP zamiast do \fIhost\fP\fB/...\fP.
.IP \fB\-\-cut\-dirs=\fP\fIliczba\fP 4
.IX Item --cut-dirs=number
Ignoruje podaną \fIliczbę\fP składowych katalogu.  Przydatne do precyzyjnego
sterowania katalogami, w których będą składowane pliki z pobierania
rekurencyjnego.
.Sp
Weźmy, na przykład, katalog \fBftp://ftp.xemacs.org/pub/xemacs/\fP.  Jeżeli
pobierzemy go z \fB\-r\fP, to lokalnie zostanie zachowany jako
\&\fIftp.xemacs.org/pub/xemacs/\fP.  Mimo że opcja \fB\-nH\fP pozwala na usunięcie
części \fIftp.xemacs.org/\fP, nadal utkniemy z \fIpub/xemacs\fP.  Tu właśnie z
pomocą przychodzi \fB\*(--cut\-dirs\fP.  Powoduje, że Wget "nie widzi" zadanej
\fIliczby\fP składowych zdalnego katalogu.  Oto kilka przykładów pokazujących,
jak działa opcja \fB\*(--cut\-dirs\fP.
.Sp
.Vb 4
\&        Brak opcji \-> ftp.xemacs.org/pub/xemacs/
\&        \-nH \-> pub/xemacs/
\&        \-nH \-\-cut\-dirs=1 \-> xemacs/
\&        \-nH \-\-cut\-dirs=2 \-> .
\&
\&        \-\-cut\-dirs=1 \-> ftp.xemacs.org/xemacs/
\&        ...
.Ve
.Sp
Jeśli chcemy po prostu pozbyć się struktury katalogów, to opcja ta jest
podobna do kombinacji \fB\-nd\fP i \fB\-P\fP. Jednak \fB\*(--cut\-dirs\fP, w
przeciwieństwie do \fB\-nd\fP, nie pozbywa się podkatalogów \*(-- na przykład,
przy \fB\-nH \-\-cut\-dirs=1\fP, podkatalog \fIbeta/\fP będzie, zgodnie z
oczekiwaniami, umieszczony w \fIxemacs/beta\fP.
.IP "\fB\-P\fP \fIprefiks\fP" 4
.IX Item "-P prefix"
.PD 0
.IP \fB\-\-directory\-prefix=\fP\fIprefiks\fP 4
.IX Item --directory-prefix=prefix
.PD
Ustawia przedrostek katalogów na \fIprefiks\fP. \fIPrzedrostek katalogów\fP
oznacza katalog, zostaną zapisane wszystkie inne pliki i katalogi,
tzn. wierzchołek drzewa pobierania.  Domyślnym przedrostkiem jest \fB.\fP,
katalog bieżący.
.SS "Opcje HTTP"
.IX Subsection "HTTP Options"
.IP \fB\-\-default\-page=\fP\fInazwa\fP 4
.IX Item --default-page=name
Używa \fInazwy\fP jako domyślnej nazwy pliku, gdy nie jest ona znana (np. w
przypadku URL\-ów kończących się ukośnikiem), zamiast \fIindex.html\fP.
.IP \fB\-E\fP 4
.IX Item -E
.PD 0
.IP \fB\-\-adjust\-extension\fP 4
.IX Item --adjust-extension
.PD
Jeśli pobierany jest plik typu \fBapplication/xhtml+xml\fP lub \fBtext/html\fP a
jego \s-1URL\s0 nie kończy się wyrażeniem regularnym
\fB\e.[Hh][Tt][Mm][Ll]?\fP, to opcja ta spowoduje dodanie przyrostka \fB.html\fP
do lokalnej nazwy pliku. Przydatne, na przykład, gdy tworzymy kopię
lustrzaną witryny, która używa stron \&\fB.asp\fP, ale chcemy, by pozyskane
strony dawały się przeglądać za pomocą własnego serwera Apache. Innym dobrym
zastosowaniem jest pobieranie wyjścia generowanego przez skrypty
CGI. \s-1URL\s0 typu \&\fBhttp://site.com/article.cgi?25\fP zostanie zachowany
jako \&\fIarticle.cgi?25.html\fP.
.Sp
Proszę zauważyć, że pliki o zmienionych w ten sposób nazwach będą ponownie
pobierane za każdym razem gdy będziemy odświeżać kopię lustrzaną
witryny. Dzieje się tak, ponieważ Wget nie potrafi stwierdzić, że lokalny
plik \fIX.html\fP odpowiada zdalnemu URL\-owi \fIX\fP (gdyż nie wie, że ten
\s-1URL\s0 tworzy wyjście typu \fBtext/html\fP lub \fBapplication/xhtml+xml\fP).
.Sp
Wget upewni się też (stan na wersję 1.12), że pobierane pliki typu
\fBtext/css\fP kończą się przyrostkiem \fB.css\fP. Zmieniono nazwę tej opcji z
\fB\-\-html\-extension\fP, aby lepiej oddać to nowe zachowanie. Stara nazwa opcji
jest wciąż akceptowana, ale jest przestarzała.
.Sp
W przyszłości, opcja może zostać poszerzona, aby objąć również przyrostki
innych typów zawartości, w tym takich, które nie są przetwarzane przez Wget.
.IP \fB\-\-http\-user=\fP\fIużytkownik\fP 4
.IX Item --http-user=user
.PD 0
.IP \fB\-\-http\-password=\fP\fIhasło\fP 4
.IX Item --http-password=password
.PD
Określa nazwę użytkownika i hasło, które Wget prześle serwerowi
\s-1HTTP\s0. W zależności od rodzaju protokołu wezwanie\-odpowiedź, Wget
koduje je stosując albo uwierzytelnianie podstawowe (\f(CWbasic\fP,
niechronione), albo w oparciu o skrót (\f(CWdigest\fP) lub też korzystając z
metody Windowsa (\f(CWNTLM\fP).
.Sp
Inną metodę podania nazwy i hasła użytkownika jest wyszczególnienie ich w
samym URL\-u.  Obie te metody ujawniają hasło każdemu, kto zechce uruchomić
\f(CWps\fP.  Żeby uchronić hasła przed podpatrzeniem, należy przechowywać je w
pliku \&\fI.wgetrc\fP lub \fI.netrc\fP i, za pomocą \f(CWchmod\fP, zapewnić tym plikom
ochronę przed innymi użytkownikami. Jeżeli hasła są naprawdę ważne, w tych
plikach też nie należy trzymać ich na stałe \*(-- proszę usunąć je z plików
zaraz po rozpoczęciu pobierania przez Wgeta.
.IP \fB\-\-no\-http\-keep\-alive\fP 4
.IX Item --no-http-keep-alive
Wyłącza funkcję "keep\-alive" pobierań \s-1HTTP\s0. Wget zwykle prosi serwer
o utrzymywanie otwartego połączenia, dzięki czemu, jeśli pobiera się więcej
niż jeden dokument z tego samego serwera, są przesyłane tym samym
połączeniem \s-1TCP\s0. Oszczędza to czas i redukuje obciążenie serwera.
.Sp
Opcja jest przydatna, gdy połączenia stałe (keep\-alive) nie działają
poprawnie, np. z powodu błędu serwera lub niemożności obsługi takich
połączeń przez skrypty po stronie serwera.
.IP \fB\-\-no\-cache\fP 4
.IX Item --no-cache
Wyłącza buforowanie po stronie serwera.  W takim przypadku Wget wysyła
zdalnemu serwerowi odpowiednią komendę (\fBPragma: no\-cache\fP), dzięki której
plik zostanie pobrany z usługi zdalnej, a nie zwrócona zostanie wersja
buforowana. Jest to szczególnie przydatne do pobierania i wymiatania
przeterminowanych dokumentów z serwerów proxy.
.Sp
Domyślnie, buforowanie jest dozwolone.
.IP \fB\-\-no\-cookies\fP 4
.IX Item --no-cookies
Wyłącza używanie ciasteczek (cookies). Ciasteczka są mechanizmem do
przechowywania stanu po stronie serwera.  Serwer przesyła klientowi
ciasteczko stosując nagłówek \f(CWSet\-Cookie\fP, a klient przy późniejszych
żądaniach odpowiada tym samym ciasteczkiem.  Ponieważ ciasteczka umożliwiają
właścicielom serwera prowadzenie rejestrów gości i wymianę się tymi
informacjami z innymi ośrodkami, niektórzy uważają je za pogwałcenie
prywatności.  Domyślnie cookies są używane, jednak ich \fIzapisywanie\fP nie
jest domyślnie włączone.
.IP "\fB\-\-load\-cookies\fP \fIplik\fP" 4
.IX Item "--load-cookies file"
Przed pierwszym pobraniem \s-1HTTP\s0 wczytuje ciasteczka z \fIpliku\fP.
\fIPlik\fP jest plikiem tekstowym w formacie, jaki pierwotnie zastosowano dla
pliku \fIcookies.txt\fP przeglądarki Netscape.
.Sp
Na ogół korzysta się z tej opcji przy tworzeniu kopii lustrzanych tych
ośrodków, które do skorzystania z części lub całości zasobów wymagają
zalogowania się. Proces logowania się zwykle polega na tym, że po otrzymaniu
od nas informacji uwierzytelniającej i jej zweryfikowaniu serwer \s-1WWW\s0
wysyła ciasteczko \s-1HTTP\s0. Następnie, gdy przeglądarka sięga do zasobów,
odsyła serwerowi otrzymane ciasteczko, potwierdzając w ten sposób naszą
tożsamość.
.Sp
Utworzenie kopii tego rodzaju witryny wymaga wysyłania przez Wget takich
samych ciasteczek, jakie podczas komunikowania się z tym ośrodkiem przesyła
nasza przeglądarka. Osiąga się to za pomocą \fB\*(--load\-cookies\fP \&\-\-
wystarczy wskazać programowi lokalizację pliku \fIcookies.txt\fP, a on wyśle te
same ciasteczka, które w tej samej sytuacji wysłałaby
przeglądarka. Poszczególne przeglądarki przechowują tekstowe pliki
ciasteczek w różnych miejscach:
.RS 4
.ie  n .IP """Netscape 4.x.""" 4
.el .IP "\f(CWNetscape 4.x.\fR" 4
.IX Item "Netscape 4.x."
Ciasteczka są w \fI~/.netscape/cookies.txt\fP.
.ie  n .IP """Mozilla and Netscape 6.x.""" 4
.el .IP "\f(CWMozilla and Netscape 6.x.\fR" 4
.IX Item "Mozilla and Netscape 6.x."
Plik ciasteczek Mozilli nazywa się również \fIcookies.txt\fP, jest położony
gdzieś w \fI~/.mozilla\fP, w katalogu właściwym dla profilu użytkownika. Pełna
ścieżka zazwyczaj kończy się czymś w rodzaju
\&\fI~/.mozilla/default/coś\-dziwnego/cookies.txt\fP.
.ie  n .IP """Internet Explorer.""" 4
.el .IP "\f(CWInternet Explorer.\fR" 4
.IX Item "Internet Explorer."
Ciasteczko, jakiego mógłby użyć Wget, można utworzyć korzystając z menu
"Plik" i opcji "Importuj i Eksportuj", "Eksportuj pliki cookie".  Zostało to
przetestowane z Internet Explorerem 5 \*(-- nie ma gwarancji, że będzie
działać z wcześniejszymi wersjami.
.ie  n .IP """Other browsers.""" 4
.el .IP "\f(CWOther browsers.\fR" 4
.IX Item "Other browsers."
Jeżeli do tworzenia ciasteczek korzysta się z innej przeglądarki,
\&\fB\*(--load\-cookies\fP będzie działać tylko wtedy, gdy uda się je
zlokalizować lub utworzyć plik ciasteczek w formacie Netscape, jakiego
oczekuje Wget.
.RE
.RS 4
.Sp
Jeśli nie można skorzystać z \fB\*(--load\-cookies\fP, jest jeszcze inna
możliwość. Jeśli używana przeglądarka udostępnia "menedżera plików cookie",
można z niego skorzystać, żeby podglądnąć ciasteczka, jakie zostały
wykorzystane podczas uzyskiwania dostępu do witryny, której kopię chce się
utworzyć. Proszę zapisać nazwę i wartość ciasteczka, a następnie ręcznie
nakazać Wgetowi wysłanie ciasteczka o zadanej postaci, obchodząc
równocześnie "oficjalny" kod odpowiedzialny za obsługę ciasteczek:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-\-no\-cookies \-\-header "Cookie:I<nazwa>=I<wartość>"
.Ve
.RE
.IP "\fB\-\-save\-cookies\fP \fIplik\fP" 4
.IX Item "--save-cookies file"
Zachowuje ciasteczka do \fIpliku\fP przed wyjściem. Nie zostaną zapisane
ciasteczka przeterminowane lub nieposiadające daty ważności (zwane
"ciasteczkami sesyjnymi"); por. \fB\-\-keep\-session\-cookies\fP.
.IP \fB\-\-keep\-session\-cookies\fP 4
.IX Item --keep-session-cookies
Po podaniu, powoduje że \fB\-\-save\-cookies\fP zachowuje również ciasteczka
sesyjne, które zwykle nie są zapisywane, ponieważ są przeznaczone do
zachowania w pamięci i usunięcia z niej po zamknięciu
przeglądarki. Zachowywanie ich może być przydatne na stronach, które
wymagają logowania lub odwiedzenia strony głównej przed uzyskaniem dostępu
do innych stron. Po skorzystaniu z tej opcji, różne przebiegi Wgeta mogą być
traktowane jako jedna sesja przeglądarki, w zależności od strony
internetowej.
.Sp
Ponieważ format pliku ciasteczek nie przechowuje zwykle ciasteczek
sesyjnych, Wget oznacza je znacznikiem czasowym przedawnienia równym
0. Opcja \fB\-\-load\-cookies\fP rozpoznaje je jako ciasteczka sesyjne, lecz może
to zmylić inne przeglądarki. Proszę zwrócić uwagę, że tak załadowane
ciasteczka będą traktowane jak inne ciasteczka sesji, co oznacza, że trzeba
użyć opcji \fB\-\-keep\-session\-cookies\fP ponownie, aby zachować je za pomocą
opcji \fB\-\-save\-cookies\fP.
.IP \fB\-\-ignore\-length\fP 4
.IX Item --ignore-length
Niestety, niektóre serwery \s-1HTTP\s0 (dokładniej mówiąc, programy
\s-1CGI\s0)  wysyłają błędne nagłówki \f(CWContent\-Length\fP, co powoduje, że
Wget głupieje, sądząc, że nie została pobrana całość dokumentu.  Syndrom ten
można uchwycić, gdy Wget próbuje w kółko pobierać ten sam dokument, za
każdym razem twierdząc, że (inaczej niż zwykle) połączenie zostało zamknięte
na dokładnie tym samym bajcie.
.Sp
Wywołany z tą opcją, Wget będzie ignorował nagłówek \f(CWContent\-Length\fP, tak
jakby nie istniał.
.IP \fB\-\-header=\fP\fIwiersz\-nagłówka\fP 4
.IX Item --header=header-line
Wysyła \fIwiersz\-nagłówka\fP razem z pozostałą częścią nagłówka w każdym
żądaniu \s-1HTTP\s0. Podany nagłówek jest wysyłany bez zmian, tak więc musi
zawierać nazwę i wartość (po dwukropku) i nie może zawierać znaku nowego
wiersza.
.Sp
Możliwe jest określenie więcej niż jednego dodatkowego nagłówka przez
kilkakrotne podanie opcji \fB\-\-header\fP.
.Sp
.Vb 3
\&        wget \-\-header=\*(AqAccept\-Charset: iso\-8859\-2\*(Aq \e
\&        \-\-header=\*(AqAccept\-Language: hr\*(Aq \e
\&        http://fly.srk.fer.hr/
.Ve
.Sp
Podanie pustego łańcucha jako nagłówka kasuje wszystkie uprzednio
zdefiniowane przez użytkownika nagłówki.
.Sp
Od Wgeta 1.10, można użyć tej opcji do przesłonięcia nagłówków, które byłyby
wygenerowane automatycznie. Oto przykład nakazania Wgetowi połączenie z
komputerem lokalnym, jednak podając \fBfoo.bar\fP w nagłówku \f(CWHost\fP:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-\-header="Host: foo.bar" http://localhost/
.Ve
.Sp
W wersjach poniżej 1.10, takie użycie opcji \fB\-\-header\fP powodowało wysyłanie
zduplikowanych nagłówków.
.IP \fB\-\-max\-redirect=\fP\fIliczba\fP 4
.IX Item --max-redirect=number
Określa maksymalną liczbę przekierowań w celu dotarcia do zasobu. Domyślnie
jest to 20, czyli znaczniej więcej niż z reguły potrzeba. Opcja może się
przydać, jeśli zajdzie potrzeba pozwolenia na więcej (lub mniej)
przekierowań.
.IP \fB\-\-proxy\-user=\fP\fIużytkownik\fP 4
.IX Item --proxy-user=user
.PD 0
.IP \fB\-\-proxy\-passwd=\fP\fIhasło\fP 4
.IX Item --proxy-password=password
.PD
Określają nazwę użytkownika i hasło, które zostaną użyte do
uwierzytelnianiana serwerze pośredniczącym. Wget koduje je stosując
podstawowy (\f(CWbasic\fP) schemat uwierzytelniania.
.Sp
Odnoszą się do tego podobne zagadnienia związane z bezpieczeństwem, jak w
przypadku opcji \fB\-\-http\-password\fP.
.IP \fB\-\-referer=\fP\fIurl\fP 4
.IX Item --referer=url
Zamieszcza nagłówek "Referer: \fIurl\fP" w żądaniu \s-1HTTP\s0.  Przydatne do
pobierania dokumentów z takim przetwarzaniem po stronie serwera, które
zakłada, że są one zawsze pobierane przez interaktywne przeglądarki
internetowe i uznawane za poprawne tylko wtedy, gdy Referer jest ustawione
na jedną ze stron, które na nie wskazują.
.IP \fB\-\-save\-headers\fP 4
.IX Item --save-headers
Zapisuje nagłówki wysyłane przez serwer \s-1HTTP\s0 do pliku, przed właściwą
zawartością, z pustym wierszem jako separatorem.
.IP "\fB\-U\fP \fInazwa\-agenta\fP" 4
.IX Item "-U agent-string"
.PD 0
.IP \fB\-\-user\-agent=\fP\fInazwa\-agenta\fP 4
.IX Item --user-agent=agent-string
.PD
Serwerowi \s-1HTTP\s0 przedstawia się jako agent o podanej nazwie.
.Sp
Protokół \s-1HTTP\s0 pozwala klientom na podanie, za pomocą pola
\&\f(CWUser\-Agent\fP nagłówka swojej tożsamości.  Umożliwia to rozróżnianie
oprogramowania \s-1WWW\s0, zwykle do celów statystycznych lub śledzenia
naruszeń protokołu. Wget normalnie przedstawia się jako \fBWget/\fP\fIwersja\fP,
gdzie \fIwersja\fP jest aktualnym numerem wersji programu.
.Sp
Znane są jednak pewne witryny narzucające politykę przykrawania wyników
stosownie do informacji dostarczonej im w polu \f(CWUser\-Agent\fP. Mimo iż
koncepcyjnie nie jest to taki zły pomysł, zaczął być nadużywany przez
serwery odmawiające informacji klientom innym niż (kiedyś) Netscape lub,
częściej, Internet Explorer. Ta opcja umożliwia zmianę linii \f(CWUser\-Agent\fP
wysyłanej przez Wget. Nie zachęcamy do używania tej opcji, chyba że z pełną
świadomością.
.Sp
Podanie pustego łańcucha za pomocą \fB\-\-user\-agent=""\fP powoduje, że Wget nie
będzie wysyłał nagłówka \f(CWUser\-Agent\fP w żądaniach \s-1HTTP\s0.
.IP \fB\-\-post\-data=\fP\fIłańcuch\fP 4
.IX Item --post-data=string
.PD 0
.IP \fB\-\-post\-file=\fP\fIplik\fP 4
.IX Item --post-file=file
.PD
Używa metody \s-1POST\s0 do wszystkich żądań \s-1HTTP\s0 i wysyła podane
dane w ciele żądania. \fB\-\-post\-data\fP wysyła \fIłańcuch\fP jako dane, podczas
gdy \fB\-\-post\-file\fP wysyła zawartość \fIpliku\fP. W pozostałych aspektach ich
działanie jest identyczne. W szczególności \fIobie\fP opcje oczekują zawartości
w postaci \f(CWklucz=wartość&klucz2=wartość2\fP, kodowaniem znaków specjalnych w
postaci procentowej; jedyną różnicą jest, że jedna oczekuje zawartości jako
parametru wiersza polecenia, a druga akceptuje swą treść z pliku. W
szczególności, \fB\-\-post\-file\fP \fInie\fP przysyła plików w postaci załączników,
muszą być to dane w postaci \f(CWklucz=wartość\fP (z właściwym kodowaniem
"procentowym"), jak zaznaczono wyżej. Wget nie obsługuje obecnie
\f(CWmultipart/form\-data\fP przy przesyłaniu danych \s-1POST\s0, a jedynie
\f(CWapplication/x\-www\-form\-urlencoded\fP. Proszę użyć jedynie jednej z opcji
\fB\-\-post\-data\fP i \fB\-\-post\-file\fP.
.Sp
Proszę zauważyć, że wget nie wymaga aby zawartość była w postaci
\&\f(CW\*(C`klucz1=wartość1&klucz2=wartość2\*(C'\fP ani nie sprawdza tego. Wget
przesyła takie dane, jakie mu dostarczono. Większość serwerów oczekuje
jednak, aby dane \s-1POST\s0 występowały w powyższej postaci przy
przetwarzaniu formularzy \s-1HTML\s0.
.Sp
Proszę zwrócić uwagę, że Wget musi znać rozmiar danych \s-1POST\s0 z góry. W
związku z tym, argumentem do opcji \f(CW\-\-post\-file\fP musi być zwykły plik;
przekazanie potoku FIFO lub czegoś takiego jak \fI/dev/stdin\fP nie
zadziała. Nie jest do końca jasne, jak obejść to ograniczenie wpisane w
protokół \s-1HTTP/1\s0.0. Choć \s-1HTTP/1\s0.1 wprowadza transfer
\fIfragmentaryczny\fP, który nie wymaga wiedzy o długości żądania z góry, to
klient nie może go używać, dopóki nie wie, że komunikuje się z serwerem
\s-1HTTP/1\s0.1. Nie może tego wiedzieć, dopóki nie otrzyma odpowiedzi,
która wymaga pełnego żądania...
.Sp
Uwaga: Według stanu na wersję 1.15 przy przekierowaniu Wgeta po
sfinalizowaniu żądania \s-1POST\s0, zachowanie programu będzie zależało od
kodu zwróconego przez serwer. Jeśli będzie to 301 Moved Permanently, 302
Moved Temporarily lub 307 Temporary Redirect, Wget, zgodnie z
\s-1RFC2616,\s0, będzie kontynuował wysyłanie żądania \s-1POST\s0. Jeśli
serwer chce zmienić metodę żądań klienta przy przekierowaniu powinien wysłać
kod 303 See Other.
.Sp
Przykład pokazuje, jak zalogować się do serwera używającego \s-1POST\s0, a
następnie przejść do pobierania żądanych stron, dostępnych prawdopodobnie
tylko dla użytkowników uwierzytelnionych:
.Sp
.Vb 4
\&        # Logowanie do serwera. Można to zrobić tylko raz.
\&        wget \-\-save\-cookies cookies.txt \e
\&             \-\-post\-data 'user=foo&password=bar' \e
\&             http://server.com/auth.php
\&
\&        # Teraz przechwytujemy stronę lub strony o które nam chodzi.
\&        wget \-\-load\-cookies cookies.txt \e
\&             \-p http://server.com/interesting/article.php
.Ve
.Sp
Jeśli serwer używa ciasteczek sesji do śledzenia uwierzytelnienia
użytkownika, to powyższy przykład nie zadziała, ponieważ \fB\-\-save\-cookies\fP
nie zachowa ich (podobnie jak przeglądarki), a plik \fIcookies.txt\fP będzie
pusty. W takim przypadku, oprócz \fB\-\-save\-cookies\fP należy użyć również
\fB\-\-keep\-session\-cookies\fP.
.IP \fB\-\-method=\fP\fImetoda\-HTTP\fP 4
.IX Item --method=HTTP-Method
Do skryptów "restowych" (RESTfull, gdzie REST oznacza Representational State
Transfer) Wget pozwala na wysłanie innych metod \s-1HTTP\s0 bez konieczności
jawnego ustawiania ich przy pomocy opcji \fB\-\-header=Header\-Line\fP. Wget użyje
takiego łańcucha, jaki jest mu podany po \fB\-\-method\fP jako metoda \s-1HTTP\s0
do serwera.
.IP \fB\-\-body\-data=\fP\fIłańcuch\-danych\fP 4
.IX Item --body-data=Data-String
.PD 0
.IP \fB\-\-body\-file=\fP\fIplik\-danych\fP 4
.IX Item --body-file=Data-File
.PD
Opcja musi być ustawiona gdy konieczne jest wysłanie dodatkowych danych do
serwera przy użyciu metody podanej w \fB\-\-method\fP. \fB\-\-body\-data\fP wysyła
\fIłańcuch\-danych\fP jako dane, a \fB\-\-body\-file\fP wysyła zawartość
\fIpliku\-danych\fP. Poza tym obie opcje działają tak samo.
.Sp
Obecnie \fB\-\-body\-file\fP \fInie\fP służy do transmisji plików jako całości. Wget
nie obsługuje w tej chwili \f(CW\*(C`multipart/form\-data\*(C'\fP do transmisji
danych, a jedynie \f(CW\*(C`application/x\-www\-form\-urlencoded\*(C'\fP. W
przyszłości może się to zmienić tak, aby wget wysyłał \fB\-\-body\-file\fP jako
cały plik zamiast wysyłania jego zawartości na serwer. Proszę zauważyć, że
Wget musi znać wpierw zawartość danych \&\s-1BODY\s0, dlatego argument do
opcji \fB\-\-body\-file\fP powinien być zwykłym plikiem. Więcej szczegółów
znajduje się w opisie opcji \fB\-\-post\-file\fP. Powinno się podawać albo opcję
\fB\-\-body\-data\fP albo \fB\-\-body\-file\fP.
.Sp
Jeśli Wget zostanie przekierowany po sfinalizowaniu żądania, wznowi bieżącą
metodę i będzie wysyłał żądanie \s-1GET\s0 aż do zakończenia
przekierowania. Jest tak w przypadku wszystkich kodów z wyjątkiem 307
Temporary Redirect, który służy do bezpośredniego wskazania, ze metoda
\fInie\fP powinna się zmienić. Inny wyjątek ma miejsce gdy metoda jest
ustawiona na \f(CW\*(C`POST\*(C'\fP, ponieważ wówczas przestrzegane są zasady
określone przez \fB\-\-post\-data\fP.
.IP \fB\-\-content\-disposition\fP 4
.IX Item --content-disposition
Opcja włącza eksperymentalną (niepełną) obsługę nagłówka
\f(CWContent\-Disposition\fP. Może to obecnie spowodować dodatkowe kluczenie
serwera związane z żądaniami \f(CWHEAD\fP, znane jest również kilka błędów, co
powoduje, że opcja ta domyślnie nie jest włączona.
.Sp
Opcja jest przydatna niektórym programom \s-1CGI\s0 pobierającym pliki,
które używają nagłówków \f(CWContent\-Disposition\fP do opisania nazwy
pobieranego pliku.
.IP \fB\-\-content\-on\-error\fP 4
.IX Item --content-on-error
Jeśli ta opcja jest włączona, to wget nie będzie pomijał zawartości gdy
serwer odpowie kodem statusu http wskazującym na błąd.
.IP \fB\-\-trust\-server\-names\fP 4
.IX Item --trust-server-names
Jeśli jest włączona, przy przekierowaniu ostatnia część przekierowującego
\s-1URL\s0\-a będzie używana jako lokalna nazwa pliku. Domyślnie korzysta się
z ostatniej części \s-1URL\0\-a pierwotnego.
.IP \fB\-\-auth\-no\-challenge\fP 4
.IX Item --auth-no-challenge
Jeśli opcja jest podana, Wget będzie wysyłał proste (Basic) informacje
uwierzytelniające \s-1HTTP\s0 (nazwa użytkownika i hasło w jawnym tekście)
przy wszystkich żądaniach, tak jak domyślnie robił to Wget w wersjach 1.10.2
i wcześniejszych.
.Sp
Używanie tej opcji nie jest zalecane, jako że została przeznaczona jedynie
do obsługiwania kilku zapomnianych serwerów, które nigdy nie wysyłają pytań
o uwierzytelnienie \s-1HTTP\s0, lecz akceptują nieżądane informacje
uwierzytelniające, oprócz uwierzytelnienia opartego na formularzu.
.SS "Opcje (\s-1SSL/TLS\s0) \s-1HTTPS\s0"
.IX Subsection "HTTPS (SSL/TLS) Options"
W celu obsługi szyfrowanych pobierań \s-1HTTP\s0 (\s-1HTTPS\s0), Wget musi
być skompilowany z dodatkową biblioteką \s-1SSL\s0 \- obecnie OpenSSL. Jeśli
Wget jest skompilowany bez obsługi \s-1SSL\s0, żadna z tych opcji nie będzie
dostępna.
.IP \fB\-\-secure\-protocol=\fP\fIprotokół\fP 4
.IX Item --secure-protocol=protocol
Wybiera protokół zabezpieczeń. Poprawnymi wartościami są \fBauto\fP, \fBSSLv2\fP,
\fBSSLv3\fP, \fBTLSv1\fP i \fB\s-1PFS\s0\fP. Jeśli używane jest \fBauto\fP,
automatycznego wyboru protokołu dokonuje biblioteka \s-1SSL\s0, co jest
osiągane przez wysłanie pozdrowienia SSLv2 z informacją o obsłudze SSLv3 i
TLSv1. Tak jest domyślnie.
.Sp
Podanie \fBSSLv2\fP, \fBSSLv3\fP lub \fBTLSv1\fP wymusza użycie odpowiedniego
protokołu. Jest to przydatne przy komunikacji ze starymi i błędnymi
implementacjami \s-1SSL\s0 serwera, które nie pozwalają na łatwy wybór
poprawnej wersji protokołu przez bibliotekę \&\s-1SSL\s0. Na szczęście,
takie serwery są rzadkością.
.Sp
Określenie \fB\s-1PFS\s0\fP wymusza używanie zestawów kluczy Perfect Forward
Security (PFS). W skrócie, \s-1PFS\s0 zwiększa bezpieczeństwo tworząc
jednorazowy klucz do każdego połączenia. Używa też nieco więcej mocy \s-1CPU
zarówno na kliencie jak i na serwerze. Używamy kluczy, które są uznawane za
bezpieczne (tzn. np nie jest to \s-1MD4\s0) oraz protokołu \s-1TLS\s0.
.IP \fB\-\-https\-only\fP 4
.IX Item --https-only
W trybie rekurencyjnym podąża wyłącznie za odnośnikami \s-1HTTPS\s0.
.IP \fB\-\-no\-check\-certificate\fP 4
.IX Item --no-check-certificate
Nie sprawdza certyfikatu serwera pod kątem dostępnego ośrodka
certyfikacji. Nie wymaga również tego, aby nazwa hosta \s-1URL\-a\s0 pasowała
do nazwy ogólnej w certyfikacie.
.Sp
Od wersji 1.10, Wget domyślnie weryfikuje certyfikat serwera w odniesieniu
do znanych ośrodków certyfikacji, przerywając nawiązanie połączenia
\s-1SSL\s0 (handshaking) i pobieranie pliku, jeśli weryfikacja się nie
powiedzie. Choć zwiększa się w ten sposób bezpieczeństwo pobierań, zrywa to
jednak kompatybilność z niektórymi stronami, które działały z poprzednimi
wersjami Wgeta, szczególnie korzystającymi z podpisanych przez siebie,
wygasłych lub niepoprawnych z innego powodu certyfikatów. Opcja ta wymusza
"niebezpieczny" tryb działania, który zmienia błędy weryfikacji certyfikatów
w ostrzeżenia i pozwala kontynuować.
.Sp
Jeśli wystąpią błędy "weryfikacji certyfikatu" lub błąd o treści "nazwa w
certyfikacie nie pasuje do żądanej nazwy hosta", można użyć tej opcji aby
ominąć weryfikację i kontynuować pobieranie. \fIProszę używać tej opcji tylko
wtedy, gdy jest się przekonanym o wiarygodności strony lub gdy kompletnie
nie dba się o poprawność jej certyfikatu\fP. Przy przesyłaniu poufnych lub
ważnych danych, niesprawdzanie certyfikatu jest zwykle bardzo złym pomysłem.
.IP \fB\-\-certificate=\fP\fIplik\fP 4
.IX Item --certificate=file
Używa certyfikatu klienta z \fIpliku\fP. Jest to konieczne w przypadku serwerów
wymagających certyfikatów od klientów, którzy się z nimi łączą. Zwykle taki
certyfikat nie jest wymagany, a ten przełącznik jest opcjonalny.
.IP \fB\-\-certificate\-type=\fP\fItyp\fP 4
.IX Item --certificate-type=type
Określa typ certyfikatu klienta. Poprawnymi wartościami są \fB\s-1PEM\s0\fP
(zakładany domyślnie) i \fBDER\fP, znany również jako \fBASN1\fP.
.IP \fB\-\-private\-key=\fP\fIplik\fP 4
.IX Item --private-key=file
Odczytuje klucz prywatny z \fIpliku\fP. Pozwala to na dostarczenie klucza
prywatnego w oddzielnym od certyfikatu pliku.
.IP \fB\-\-private\-key\-type=\fP\fItyp\fP 4
.IX Item --private-key-type=type
Określa typ klucza prywatnego. Akceptowanymi wartościami są \fB\s-1PEM\s0\fP
(domyślnie) i \fB\s-1DER\s0\fP.
.IP \fB\-\-ca\-certificate=\fP\fIplik\fP 4
.IX Item --ca-certificate=file
Używa \fIpliku\fP jako pliku z zestawem ośrodków certyfikacji
(\*(L"\s-1CA\*(R"\s0) do weryfikacji pośredników. Certyfikaty muszą być w
formacie \s-1PEM\s0.
.Sp
Bez tej opcji, Wget szuka certyfikatów \s-1CA\s0 w lokalizacji systemowej,
wybranej podczas instalacji OpenSSL.
.IP \fB\-\-ca\-directory=\fP\fIkatalog\fP 4
.IX Item --ca-directory=directory
Określa katalog zawierający certyfikaty \s-1CA\s0 w formacie
\s-1PEM\s0. Każdy plik zawiera certyfikat \s-1CA\s0, a nazwa pliku jest
oparta o wartości skrótu wyliczonego na podstawie certyfikatu. Osiąga się to
przetwarzając katalog certyfikatów narzędziem \f(CWrehash\fP pochodzącego z
OpenSSL. Używanie \fB\-\-ca\-directory\fP jest efektywniejsze od
\fB\-\-ca\-certificate\fP w przypadku, gdy zainstalowanych jest wiele
certyfikatów, ponieważ pozwala Wgetowi pobierać certyfikaty na żądanie.
.Sp
Bez tej opcji, Wget szuka certyfikatów \s-1CA\s0 w lokalizacji systemowej,
wybranej podczas instalacji OpenSSL.
.IP \fB\-\-random\-file=\fP\fIplik\fP 4
.IX Item --random-file=file
Używa \fIpliku\fP jako źródła losowych danych służących za ziarno do generatora
liczb pseudolosowych, w systemach pozbawionych \fI/dev/random\fP.
.Sp
W takich systemach biblioteka \s-1SSL\s0 wymaga zewnętrznego źródła
losowości do rozpoczęcia pracy. Może być \s-1EGD\s0 (por. \&\fB\-\-egd\-file\fP
poniżej) lub odczyt z zewnętrznego źródła podanego przez użytkownika. Jeśli
nie poda się tej opcji, Wget poszuka losowych danych w \f(CW$RANDFILE\fP lub,
jeśli zmienna nie jest ustawiona, w \fI$HOME/.rnd\fP. Jeśli żadna z metod się
nie powiedzie, prawdopodobnie nie będzie się dało zastosować szyfrowania
\s-1SSL\s0.
.Sp
Pojawienie się błędu "Could not seed OpenSSL \s-1PRNG\s0; disabling
\s-1SSL\s0." oznacza, że należy zapewnić losowe dane korzystając z jednej z
powyższych metod.
.IP \fB\-\-egd\-file=\fP\fIplik\fP 4
.IX Item --egd-file=file
Używa \fIpliku\fP jako gniazda \s-1EGD\s0. \s-1EGD\s0 to skrót od \fIEntropy
Gathering Daemon\fP (demon pozyskujący entropię), programu działającemu w
przestrzeni użytkownika, który zbiera dane z różnych nieprzewidywalnych
źródeł w systemie i udostępnia je innym programom, które mogą ich
potrzebować. Oprogramowanie szyfrujące, takie jak biblioteka \s-1SSL\s0
wymaga źródeł niepowtarzającej się losowości, do wykorzystania jako ziarno
generatora liczb losowych, używanego do tworzenia kluczy silnych
kryptograficznie.
.Sp
OpenSSL pozwala użytkownikowi podać swoje źródło entropii za pomocą zmiennej
środowiskowej \&\f(CWRAND_FILE\fP. Jeśli pozostanie ona nieustawiona lub podany
plik nie tworzy wystarczającej losowości, OpenSSL odczyta dane losowe z
gniazda \s-1EGD\s0 podanego za pomocą opisywanej opcji.
.Sp
Jeśli nie poda się tej opcji (ani nie użyje się równoważnego polecenia
uruchomieniowego), \s-1EGD\s0 nigdy nie zostanie użyte. Mechanizm ten nie
jest potrzebny w nowoczesnych systemach uniksowych, obsługujących
\fI/dev/random\fP.
.IP \fB\-\-warc\-file=\fP\fIplik\fP 4
.IX Item --warc-file=file
Używa \fIpliku\fP jako celu pliku \s-1WARC\s0.
.IP \fB\-\-warc\-header=\fP\fIłańcuch\fP 4
.IX Item --warc-header=string
Używa \fIłańcucha\fP jako rekordu warcinfo.
.IP \fB\-\-warc\-max\-size=\fP\fIrozmiar\fP 4
.IX Item --warc-max-size=size
Ustawia maksymalny rozmiar plików \s-1WARC\s0 na \fIrozmiar\fP.
.IP \fB\-\-warc\-cdx\fP 4
.IX Item --warc-cdx
Zapisuje pliku indeksu \s-1CDX\s0.
.IP \fB\-\-warc\-dedup=\fP\fIpliku\fP 4
.IX Item --warc-dedup=file
Nie przechowuje rekordów wyszczególnionych w danym pliku \s-1CDX\s0.
.IP \fB\-\-no\-warc\-compression\fP 4
.IX Item --no-warc-compression
Nie kompresuje plików \s-1WARC\s0 za pomocą \s-1GZIP\s0.
.IP \fB\-\-no\-warc\-digests\fP 4
.IX Item --no-warc-digests
Nie oblicza sum \s-1SHA1\s0.
.IP \fB\-\-no\-warc\-keep\-log\fP 4
.IX Item --no-warc-keep-log
Nie przechowuje pliku dziennika w rekordzie \s-1WARC\s0.
.IP \fB\-\-warc\-tempdir=\fP\fIkatalog\fP 4
.IX Item --warc-tempdir=dir
Określa położenie plików tymczasowych tworzonych przy zapisie \s-1WARC\s0.
.SS "Opcje \s-1FTP\s0"
.IX Subsection "FTP Options"
.IP \fB\-\-ftp\-user=\fP\fIużytkownik\fP 4
.IX Item --ftp-user=user
.PD 0
.IP \fB\-\-ftp\-password=\fP\fIhasło\fP 4
.IX Item --ftp-password=password
.PD
Określa nazwę użytkownika i hasło serwera \s-1FTP\s0. Bez tej opcji (i
równoważnej opcji uruchomieniowej) używane jest domyślne hasło \fB\-wget@\fP,
używane zwykle do anonimowych \s-1FTP\s0.
.Sp
Inną metodę podania nazwy i hasła użytkownika jest wyszczególnienie ich w
samym URL\-u.  Obie te metody ujawniają hasło każdemu, kto zechce uruchomić
\f(CWps\fP.  Żeby uchronić hasła przed podpatrzeniem, należy przechowywać je w
pliku \&\fI.wgetrc\fP lub \fI.netrc\fP i, za pomocą \f(CWchmod\fP, zapewnić tym plikom
ochronę przed innymi użytkownikami. Jeżeli hasła są naprawdę ważne, w tych
plikach też nie należy trzymać ich na stałe \*(-- proszę usunąć je z plików
zaraz po rozpoczęciu pobierania przez Wgeta.
.IP \fB\-\-no\-remove\-listing\fP 4
.IX Item --no-remove-listing
Nie usuwa tymczasowych plików \fI.listing\fP generowanych przez odczyty
\s-1FTP\s0.  Normalnie, pliki te zawierają nieprzetworzone listingi
katalogów otrzymane z serwerów \s-1FTP\s0.  Pozostawienie ich może się
przydać do celów diagnostycznych lub łatwego sprawdzenia zawartości
katalogów zdalnego serwera (np. do sprawdzenia, że tworzona kopia lustrzana
jest kompletna).
.Sp
Proszę zauważyć, że mimo iż Wget zapisuje w tym przypadku do pliku o znanej
nazwie, nie jest to dziura w zabezpieczeniach w sytuacji, gdy użytkownik
stworzy \&\fI.listing\fP jako dowiązanie symboliczne do \fI/etc/passwd\fP czy
innego pliku i poprosi superużytkownika (\f(CWroot\fPa) o uruchomienie Wget w
tym katalogu.  W zależności od użytych opcji, Wget albo odmówi zapisu do
\&\fI.listing\fP (co spowoduje niepowodzenie operacji na maskach, rekurencyjnej
czy zależnej od znaczników czasu), albo dowiązanie symboliczne zostanie
usunięte i zastąpione faktycznym plikiem \fI.listing\fP, albo też listing
zostanie zapisany do pliku \fI.listing.numer\fP.
.Sp
Choć ta sytuacja nie stwarza kłopotów, jednak \f(CWroot\fP nie powinien nigdy
uruchamiać Wget w katalogu niezaufanego użytkownika.  Użytkownik taki mógłby
na przykład dowiązać \fIindex.html\fP do \fI/etc/passwd\fP i poprosić
\&\f(CW\*(C`root\*(C'\fPa o uruchomienie Wget z opcjami \fB\-N\fP lub \fB\-r\fP, tak że
plik ten zostałby nadpisany.
.IP \fB\-\-no\-glob\fP 4
.IX Item --no-glob
Wyłącza obsługę masek w przypadku \s-1FTP\s0.  Obsługa masek oznacza, że
można używać znaków specjalnych, \fIuogólniających\fP (wieloznaczników), takich
jak \fB*\fP, \fB?\fP, \fB[\fP i \fB]\fP, do pobrania większej liczby plików z tego
samego katalogu naraz, np.
.Sp
.Vb 1
\&        wget ftp://gnjilux.srk.fer.hr/*.msg
.Ve
.Sp
Domyślnie obsługa masek będzie włączona jeśli \s-1URL\s0 zawiera znaki
uogólniające. Tej opcji można użyć do włączenia bądź wyłączenia obsługi
masek na stałe.
.Sp
Może zajść potrzeba ujęcia URL\-a w znaki cudzysłowu, by uchronić go przed
rozwinięciem przez powłokę. Obsługa masek powoduje, że Wget oczekuje
listingu katalogu, którego postać jest zależna od systemu. Z tego powodu
obecnie działa tylko z uniksowymi serwerami \s-1FTP\s0 (i z tymi, które
potrafią emulować wyjście uniksowego \f(CWls\fP).
.IP \fB\-\-no\-passive\-ftp\fP 4
.IX Item --no-passive-ftp
Wyłącza użycie \fIpasywnego\fP trybu transferu \s-1FTP\s0. Pasywny \s-1FTP\s0
nakazuje klientowi łączącemu się z serwerem zestawić połączenie, zamiast
wykorzystywać inne rozwiązania.
.Sp
Jeśli komputer ma bezpośrednie połączenie z Internetem, to zarówno pasywne
jak i aktywne \s-1FTP\s0 powinny działać tak samo dobrze. Za większością
zapór sieciowych i konfiguracji \s-1NAT\s0, pasywny \s-1FTP\s0 ma większą
szansę działania. Jednak w niektórych rzadkich konfiguracjach zapór, aktywny
\s-1FTP\s0 działa, a pasywny \s-1FTP\s0 nie. Jeśli zachodzi
prawdopodobieństwo, że ma miejsce ta sytuacja, proszę użyć opisywanej opcji
lub ustawić w swym pliku konfiguracyjnym \f(CWpassive_ftp=off\fP.
.IP \fB\-\-preserve\-permissions\fP 4
.IX Item --preserve-permissions
Zachowuje uprawnienia zdalnych plików zamiast uprawnień wynikających z
umask.
.IP \fB\-\-retr\-symlinks\fP 4
.IX Item --retr-symlinks
Zwykle przy rekurencyjnym pobieraniu katalogów \s-1FTP\s0, gdy program
natknie się na dowiązanie symboliczne, plik docelowy nie jest pobierany,
natomiast tworzone jest odpowiednie dowiązanie w lokalnym systemie
plików. Plik docelowy nie jest pobierany, chyba że pobieranie rekurencyjne
dosięgło go bezpośrednio.
.Sp
Przy opcji \fB\-\-retr\-symlinks\fP Wget podąża za dowiązaniem symbolicznym i
pobiera plik, na który ono wskazuje. Obecnie opcja ta nie powoduje
tłumaczenia dowiązań symbolicznych katalogów i dalszego pobierania
rekurencyjnego w nim, lecz w przyszłości powinna otrzymać taką możliwości.
.Sp
Proszę zauważyć, że przy pobieraniu pliku (nie katalogu) podanego w wierszu
poleceń, a nie osiągniętego z powodu pobierania rekurencyjnego, opcja nie
odnosi skutku. W takich przypadkach plik docelowy dowiązania jest zawsze
pobierany.
.SS "Opcje pobierania rekurencyjnego"
.IX Subsection "Recursive Retrieval Options"
.IP \fB\-r\fP 4
.IX Item -r
.PD 0
.IP \fB\-\-recursive\fP 4
.IX Item --recursive
.PD
Włącza pobieranie rekurencyjne. Domyślny maksymalny poziom wynosi 5.
.IP "\fB\-l\fP \fIgłębokość\fP" 4
.IX Item "-l depth"
.PD 0
.IP \fB\-\-level=\fP\fIgłębokość\fP 4
.IX Item --level=depth
.PD
Podaje maksymalny poziom głębokości rekurencji.
.IP \fB\-\-delete\-after\fP 4
.IX Item --delete-after
Ta opcja nakazuje Wget usunięcie każdego z plików, jaki pobiera, \fIpo\fP
wykonaniu ściągania.  Jest przydatna do pobierania wstępnego (prefetching)
popularnych stron poprzez serwer pośredniczący, np.:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-r \-nd \-\-delete\-after http://whatever.com/~popular/page/
.Ve
.Sp
Opcja \fB\-r\fP nakazuje pobieranie rekurencyjne, a \fB\-nd\fP nietworzenie
katalogów.
.Sp
Proszę zauważyć, że \fB\-\-delete\-after\fP usuwa pliki z lokalnego komputera. Nie
wydaje polecenia \fB\s-1DELE\s0\fP, na przykład zdalnym ośrodkom
\s-1FTP\s0. Także jeśli podano \fB\-\-delete\-after\fP, to \fB\-\-convert\-links\fP jest
ignorowane, więc przede wszystkim pliki \fB.orig\fP po prostu nie są tworzone.
.IP \fB\-k\fP 4
.IX Item -k
.PD 0
.IP \fB\-\-convert\-links\fP 4
.IX Item --convert-links
.PD
Po zakończeniu pobierania konwertuje odnośniki w dokumencie tak, by nadawały
się do lokalnego przeglądania. Dotyczy to nie tylko widzialnych odnośników
hipertekstowych, ale każdej części dokumentu, która prowadzi do zewnętrznych
materiałów, jak osadzone obrazki, odnośniki do arkuszy stylów, odnośniki
hipertekstowe do zawartości innej niż \s-1HTML\s0, itp.
.Sp
Każdy odnośnik będzie zmieniony na jeden z dwu sposobów:
.RS 4
.IP \(bu 4
Odnośniki do plików, które zostały ściągnięte przez Wget zostaną zmienione
tak, by odwoływały się do pliku, na jaki wskazują, jako odnośniki względne.
.Sp
Przykład: jeśli ściągnięty plik \fI/foo/doc.html\fP jest powiązany z z
\fI/bar/img.gif\fP, również ściągniętym, to odnośnik w \fIdoc.html\fP zostanie
zmieniony tak, by wskazywał na \fB../bar/img.gif\fP.  Ten rodzaj
przekształcenia działa bezproblemowo dla dowolnej kombinacji katalogów.
.IP \(bu 4
Odnośniki do plików, które nie zostały ściągnięte przez Wget zostaną
zmienione tak, by zawierały nazwę hosta i ścieżkę bezwzględną miejsca, na
które wskazują.
.Sp
Przykład: jeśli ściągnięty plik \fI/foo/doc.html\fP jest powiązany z z
\fI/bar/img.gif\fP (lub z \fI../bar/img.gif\fP), to odnośnik w \fIdoc.html\fP
zostanie zmieniony tak, by wskazywał na \&\fIhttp://hostname/bar/img.gif\fP.
.RE
.RS 4
.Sp
Z tego powodu, przeglądanie lokalne działa niezawodnie: jeśli powiązany plik
był ściągnięty, to odnośnik wskazuje na jego lokalną nazwę, jeśli nie był \-\-
to na pełny adres internetowy, a nie pojawia się popsuty odnośnik.
Konwersja pierwotnych odnośników na odnośniki względne zapewnia nam
możliwość przesuwania pobranej hierarchii katalogów do innego katalogu.
.Sp
Proszę zauważyć, że dopiero na samym końcu pobierania Wget może rozpoznać,
które odnośniki zostały ściągnięte.  Z tego powodu, opcja \fB\-k\fP wykonuje
swoją pracę po zakończeniu wszystkich pobrań.
.RE
.IP \fB\-K\fP 4
.IX Item -K
.PD 0
.IP \fB\-\-backup\-converted\fP 4
.IX Item --backup-converted
.PD
Podczas konwersji pliku zachowuje kopię zapasową pierwotnej wersji z
przyrostkiem \fB.orig\fP.  Wpływa na zachowanie opcji \fB\-N\fP.
.IP \fB\-m\fP 4
.IX Item -m
.PD 0
.IP \fB\-\-mirror\fP 4
.IX Item --mirror
.PD
Włącza opcje odpowiednie do tworzenia kopii lustrzanych.  Ta opcja włącza
rekurencję, stosowanie znaczników czasu, ustawia nieograniczony poziom
rekurencji i zachowuje wypisania zawartości katalogów \s-1FTP\s0.  Obecnie
jest równoważna użyciu \fB\-r \-N \-l inf \-\-no\-remove\-listing\fP.
.IP \fB\-p\fP 4
.IX Item -p
.PD 0
.IP \fB\-\-page\-requisites\fP 4
.IX Item --page-requisites
.PD
Opcja powoduje, że Wget ściągnie wszystkie pliki niezbędne do poprawnego
wyświetlenia danej strony \s-1HTML\s0.  Obejmuje to takie rzeczy jak
grafikę, dźwięki i powiązane arkusze stylów.
.Sp
Przy zwykłym trybie pracy, podczas pobierania pojedynczej strony
\s-1HTML\s0, ewentualne powiązane dokumenty, które mogą być potrzebne do
poprawnego jej wyświetlenia, nie są pobierane. Pomóc może użycie opcji \fB\-r\fP
z \fB\-l\fP, ale ponieważ Wget normalnie nie odróżnia dokumentów zewnętrznych od
włączonych, na ogół pozostaje się z "oskubanymi dokumentami", którym brakuje
potrzebnych elementów towarzyszących.
.Sp
Na przykład, powiedzmy, że dokument \fI1.html\fP zawiera znacznik
\&\f(CW<IMG>\fP odnoszący się do \fI1.gif\fP i znacznik \f(CW<A>\fP
wskazujący na zewnętrzny dokument \fI2.html\fP. Powiedzmy, że \fI2.html\fP jest
podobny, tyle, że jego obrazkiem jest \fI2.gif\fP a odnośnik wskazuje na
\fI3.html\fP.  Załóżmy, że kontynuujemy takie zależności aż do jakiejś dowolnie
dużej liczby.
.Sp
Jeśli wykona się polecenie:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-r \-l 2 http://I<strona>/1.html
.Ve
.Sp
to zostaną pobrane \fI1.html\fP, \fI1.gif\fP, \fI2.html\fP, \fI2.gif\fP i \fI3.html\fP.
Jak widać, \fI3.html\fP nie posiada towarzyszącego mu elementu, gdyż Wget w
celu określenia miejsca, gdzie powinien przerwać rekurencję po prostu zlicza
liczbę skoków (aż do 2) od początkowego \&\fI1.html\fP.  Jednak przy takim
poleceniu:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-r \-l 2 \-p http://I<strona>/1.html
.Ve
.Sp
zostaną ściągnięte wszystkie powyższe pliki \fIoraz\fP wymagany przez
\&\fI3.html\fP plik \fI3.gif\fP.  Podobnie,
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-r \-l 1 \-p http://<strona>/1.html
.Ve
.Sp
spowoduje pobranie \fI1.html\fP, \fI1.gif\fP, \fI2.html\fP i \fI2.gif\fP.  Można by
sądzić, że:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-r \-l 0 \-p http://I<strona>/1.html
.Ve
.Sp
pobrałoby tylko \fI1.html\fP i \fI1.gif\fP, ale niestety tak nie jest, gdyż \&\fB\-l
0\fP jest równoważnikiem \fB\-l inf\fP \*(-- czyli nieskończonej rekurencji.  Do
pobrania pojedynczej strony \s-1HTML\s0 (lub ich grupy, wszystkich podanych
w wierszu poleceń lub w pliku wejściowym URL\-i \&\fB\-i\fP) i towarzyszących jej
(lub im) elementów, wystarczy pominąć \&\fB\-r\fP i \fB\-l\fP:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-p http://<strona>/1.html
.Ve
.Sp
Proszę zauważyć, że Wget zachowa się tak, jakby podano opcję \fB\-r\fP, ale
zostanie pobrana tylko pojedyncza strona i jej elementy. Program nie będzie
podążał za odnośnikami z tej strony do zewnętrznych dokumentów.  Faktycznie,
do ściągania pojedynczej strony i wszystkich towarzyszących jej elementów
(nawet jeśli leżą one na odrębnych serwerach \s-1WWW\s0) i upewnienia się,
że całość lokalnie poprawnie się wyświetla, autor oprócz \fB\-p\fP korzysta z
kilku dodatkowych opcji:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-E \-H \-k \-K \-p http://<strona>/<dokument>
.Ve
.Sp
Kończąc ten temat, warto wiedzieć, że Wget uważa za odnośnik do dokumentu
zewnętrznego każdy \s-1URL\s0 podany w znaczniku \f(CW<A>\fP,
\f(CW<AREA>\fP lub \f(CW<LINK>\fP, oprócz \f(CW<LINK
REL="stylesheet">\fP.
.IP \fB\-\-strict\-comments\fP 4
.IX Item --strict-comments
Włącza ścisłe przetwarzanie komentarzy \s-1HTML\s0. Domyślnie, komentarze są
przerywane po pierwszym wystąpieniu \fB\-\->\fP.
.Sp
Zgodnie ze specyfikacją, komentarze \s-1HTML\s0 są wyrażone jako
\fIdeklaracje\fP \s-1SGML\s0. Deklaracja jest specjalnym znacznikiem,
rozpoczynającym się \&\fB<!\fP i kończącym się \fB>\fP,
np. \fB<!DOCTYPE ...>\fP, która może zawierać dodatkowe komentarze,
między parą ograniczników \fB\-\-\fP. Komentarze \s-1HTML\s0 są "pustymi
deklaracjami", bez tekstu niebędącego komentarzem. Stąd
\fB<!\-\-foo\-\->\fP jest poprawnym komentarzem, jak również
\fB<!\-\-one\*(-- \-\-two\-\->\fP, lecz \fB<!\-\-1\-\-2\-\->\fP nim nie jest.
.Sp
Z drugiej strony, większość piszącym \s-1HTML\s0 nie odczytuje komentarzy
jako cokolwiek innego poza tekstem ograniczonym \fB<!\-\-\fP i \fB\-\->\fP, co
nie jest tym samym. Np. coś takiego: \fB<!\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\->\fP jest
poprawnym komentarzem o ile liczba minusów jest wielokrotnością czterech
(sic!). Jeśli tak nie jest, to ściśle mówiąc komentarz kończy się dopiero po
następnym wystąpieniu \&\fB\-\-\fP, które może nastąpić np. na końcu dokumentu. Z
tego powodu, wiele popularnych przeglądarek internetowych całkowicie
ignoruje specyfikację i implementuje coś, czego użytkownicy mogą się
spodziewać: komentarze ograniczone \fB<!\-\-\fP i \fB\-\->\fP.
.Sp
Do wersji 1.9 Wget interpretował komentarze w sposób ścisły, co powodowało
wybrakowanie wielu linków w stronach internetowych wyświetlających się
poprawnie w przeglądarkach, lecz mających nieszczęście w postaci niezgodnych
z normą komentarzy. Począwszy od wersji 1.9, Wget dołączył do grona klientów
implementujących "naiwne" komentarze, zamykając każdy komentarz po pierwszym
wystąpieniu \fB\-\->\fP.
.Sp
Jeśli zajdzie potrzeba ścisłego parsowania komentarzy, ta opcja je włączy.
.SS "Opcje rekurencyjnego akceptowania/odrzucania"
.IX Subsection "Recursive Accept/Reject Options"
.IP "\fB\-A\fP \fIlista\-akc\fP \fB\-\-accept\fP \fIlista\-akc\fP" 4
.IX Item "-A acclist --accept acclist"
.PD 0
.IP "\fB\-R\fP \fIlista\-odrz\fP \fB\-\-reject\fP \fIlista\-odrz\fP" 4
.IX Item "-R rejlist --reject rejlist"
.PD
Określa oddzieloną przecinkami listę przyrostków lub wzorców nazw plików do,
odpowiednio, zaakceptowania lub odrzucenia. Proszę pamiętać, że maski
(wieloznaczniki) tzn. \fB*\fP, \fB?\fP, \fB[\fP lub \fB]\fP, które pojawią się jako
element  \fIlisty\-akc\fP lub \fIlisty\-odrz\fP, zostaną potraktowane jako wzorzec,
a nie przyrostek. W takim przypadku, aby uniknąć rozwinięcia nazwy przez
powłokę należy ująć wzorzec w cudzysłowy, jak w przykładach \fB\-A
\*(L"*.mp3\*(R"\fP lub \fB\-A '*.mp3'\fP.
.IP "\fB\-\-accept\-regex\fP \fIurl\-wyr\-reg\fP" 4
.IX Item "--accept-regex urlregex"
.PD 0
.IP "\fB\-\-reject\-regex\fP \fIurl\-wyr\-reg\fP" 4
.IX Item "--reject-regex urlregex"
.PD
Określa wyrażenie regularne do zaakceptowania lub odrzucenia całego
\s-1URL\s0\-a.
.IP "\fB\-\-regex\-type\fP \fItyp\-wyr\-reg\fP" 4
.IX Item "--regex-type regextype"
Określa typ wyrażenia regularnego. Dozwolonymi wartościami są \fBposix\fP i
\fBpcre\fP. Proszę zauważyć, że w celu użycia typu \fBpcre\fP wget musi mieć
wkompilowaną obsługę libpcre.
.IP "\fB\-D\fP \fIlista\-domen\fP" 4
.IX Item "-D domain-list"
.PD 0
.IP \fB\-\-domains=\fP\fIlista\-domen\fP 4
.IX Item --domains=domain-list
.PD
Ustala domeny, do których program może przechodzić. \fILista\-domen\fP jest
listą separowaną przecinkami. Proszę zauważyć, że ta opcja \fInie\fP włącza
\fB\-H\fP.
.IP "\fB\-\-exclude\-domains\fP \fIlista\-domen\fP" 4
.IX Item "--exclude-domains domain-list"
Podaje domeny, do których program ma \fInie\fP przechodzić.
.IP \fB\-\-follow\-ftp\fP 4
.IX Item --follow-ftp
Podąża za odnośnikami \s-1FTP\s0 z dokumentów \s-1HTML\s0.  Bez tej opcji
Wget będzie ignorował wszelkie odnośniki do \s-1FTP\s0.
.IP \fB\-\-follow\-tags=\fP\fIlista\fP 4
.IX Item --follow-tags=list
Wget ma wewnętrzną tablicę par: znacznik \s-1HTML\s0/atrybut, którą
posługuje się przy poszukiwaniu powiązanych dokumentów podczas pobierania
rekurencyjnego. Aby brany był pod uwagę tylko pewien podzbiór tych
znaczników, należy użyć tej opcji, podając je w postaci \fIlisty\fP separowanej
przecinkami.
.IP \fB\-\-ignore\-tags=\fP\fIlista\fP 4
.IX Item --ignore-tags=list
Jest to przeciwieństwo opcji \fB\-\-follow\-tags\fP.  Dzięki podaniu \fIlisty\fP
rozdzielonych przecinkami znaczników \s-1HTML\s0 można pominąć je podczas
rekurencyjnego szukania dokumentów do pobrania.
.Sp
Niegdyś, ta opcja była najlepszym wyborem do ściągania pojedynczej strony
razem z jej elementami, użyta w wierszu poleceń:
.Sp
.Vb 1
\&        wget \-\-ignore\-tags=a,area \-H \-k \-K \-r
http://<strona>/<dokument>
.Ve
.Sp
Jednak autor tej opcji przeszedł przez stronę ze znacznikami typu
\f(CW<LINK REL="home" HREF="/">\fP i uświadomił sobie, że \fB\-G\fP nie
wystarcza.  Nie można po prostu nakazać Wget ignorowania \f(CW<LINK>\fP,
gdyż wówczas nie będą ściągane arkusze stylów.  Obecnie najlepszym sposobem
pobierania pojedynczej strony razem z jej elementami jest specjalnie
przeznaczona do tego opcja \fB\-\-page\-requisites\fP.
.IP \fB\-\-ignore\-case\fP 4
.IX Item --ignore-case
Ignoruje wielkość znaków przy dopasowywaniu plików i katalogów. Wpływa to na
zachowanie opcji \fB\-R\fP, \fB\-A\fP, \fB\-I\fP i \fB\-X\fP, podobnie jak przy stosowaniu
masek przy pobieraniu stron \s-1FTP\s0. Na przykład, po zastosowaniu tej
opcji \fB\-A \*(L"*.txt\*(R"\fP dopasuje \fBplik1.txt\fP, lecz również \fBplik.TXT\fP,
\fBplik3.TxT\fP itd. Cudzysłowy w przykładzie powodują, że powłoka nie rozwija
wzorca.
.IP \fB\-H\fP 4
.IX Item -H
.PD 0
.IP \fB\-\-span\-hosts\fP 4
.IX Item --span-hosts
.PD
Włącza przechodzenie pomiędzy hostami przy pobieraniu rekurencyjnym.
.IP \fB\-L\fP 4
.IX Item -L
.PD 0
.IP \fB\-\-relative\fP 4
.IX Item --relative
.PD
Podąża tylko za odnośnikami względnymi. Przydatne do pobierania konkretnej
strony bez żadnych odwracających uwagę dodatków, nawet z tego samego hosta.
.IP "\fB\-I\fP \fIlista\fP" 4
.IX Item "-I list"
.PD 0
.IP \fB\-\-include\-directories=\fP\fIlista\fP 4
.IX Item --include-directories=list
.PD
Określa \fIlistę\fP rozdzielonych przecinkami katalogów, do których ma
przechodzić program podczas pobierania. Elementy \fIlisty\fP mogą zawierać
znaki uogólniające (maski).
.IP "\fB\-X\fP \fIlista\fP" 4
.IX Item "-X list"
.PD 0
.IP \fB\-\-exclude\-directories=\fP\fIlista\fP 4
.IX Item --exclude-directories=list
.PD
Określa \fIlistę\fP rozdzielonych przecinkami katalogów, które chcemy wykluczyć
z pobierania. Elementy \fIlisty\fP mogą zawierać znaki uogólniające (maski).
.IP \fB\-np\fP 4
.IX Item -np
.PD 0
.IP \fB\-\-no\-parent\fP 4
.IX Item --no-parent
.PD
Powoduje, że Wget przy pobieraniu rekurencyjnym nigdy nie wchodzi do
katalogu nadrzędnego.  Przydatna opcja, gdyż gwarantuje, że ściągane będą
tylko pliki \&\fIponiżej\fP pewnego poziomu.
.SH ŚRODOWISKO
.IX Header ENVIRONMENT
Wget obsługuje serwery pośredniczące do pobierań przez \s-1HTTP\s0 i
\s-1FTP\s0. Standardową metodą podawania położenia serwera pośredniczącego w
przypadku Wgeta, są poniższe zmienne środowiskowe:
.IP \fBhttp_proxy\fP 4
.IX Item http_proxy
.PD 0
.IP \fBhttps_proxy\fP 4
.IX Item https_proxy
.PD
Gdy ustawione, zmienne \fBhttp_proxy\fP i \fBhttps_proxy\fP powinny zawierać URL\-e
serwerów pośredniczących w, odpowiednio, połączeniach \s-1HTTP\s0 i
\s-1HTTPS\s0.
.IP \fBftp_proxy\fP 4
.IX Item ftp_proxy
Zmienna powinna zawierać \s-1URL\s0 serwera pośredniczącego w połączeniach
\s-1FTP\s0. Dość często spotyka się sytuację, gdy \fBhttp_proxy\fP i
\&\fBftp_proxy\fP zawierają ten sam \s-1URL\s0.
.IP \fBno_proxy\fP 4
.IX Item no_proxy
Zmienna powinna zawierać listę rozszerzeń domen (separatorem jest
przecinek), do których \fInie\fP będą stosowane serwery pośredniczące. Jeśli na
przykład wartość \&\fBno_proxy\fP wynosi \fB.mit.edu\fP, to serwery pośredniczące
nie będą stosowane do pobierania dokumentów z \s-1MIT\s0.
.SH "KOD ZAKOŃCZENIA"
.IX Header "EXIT STATUS"
W przypadku wystąpienia problemów Wget może zwrócić jeden z poniższych kodów
zakończenia.
.ie  n .IP "0" 4
.el .IP "\f(CW0\fR" 4
.IX Item 0
Nie wystąpiły żadne problemy.
.ie  n .IP "1" 4
.el .IP "\f(CW1\fR" 4
.IX Item 1
Podstawowy kod błędu.
.ie  n .IP "2" 4
.el .IP "\f(CW2\fR" 4
.IX Item 2
Błąd przetwarzania danych \-\- np. przy przetwarzaniu opcji wiersza polecenia,
\&\fB.wgetrc\fP lub \fB.netrc\fP...
.ie  n .IP "3" 4
.el .IP "\f(CW3\fR" 4
.IX Item 3
Błąd wejścia/wyjścia pliku.
.ie  n .IP "4" 4
.el .IP "\f(CW4\fR" 4
.IX Item 4
Błąd sieci.
.ie  n .IP "5" 4
.el .IP "\f(CW5\fR" 4
.IX Item 5
Błąd weryfikacji \&\s-1SSL\s0.
.ie  n .IP "6" 4
.el .IP "\f(CW6\fR" 4
.IX Item 6
Błąd uwierzytelnienia nazwy użytkownika/hasła.
.ie  n .IP "7" 4
.el .IP "\f(CW7\fR" 4
.IX Item 7
Błędy protokołów.
.ie  n .IP "8" 4
.el .IP "\f(CW8\fR" 4
.IX Item 8
Serwer zwrócił błędną odpowiedź.
.PP
Oprócz kodów 0 i 1, kody zakończenia o mniejszej wartości liczbowej mają
pierwszeństwo w sytuacji, gdy wystąpi wiele typów błędów.
.PP
W wersjach Wgeta do 1.12, kody zakończenia były niespójne i niezbyt
pomocne. Pobierania rekurencyjne zawsze zwracały 0 (powodzenie) bez względu
na wystąpienie ewentualnych błędów, a nierekurencyjne zwracały zawsze kod
zakończenia odpowiadający ostatniej próbie pobierania.
.SH PLIKI
.IX Header FILES
.IP \fB/etc/wgetrc\fP 4
.IX Item /etc/wgetrc
Domyślne położenie \fIglobalnego\fP pliku startowego.
.IP \fB.wgetrc\fP 4
.IX Item .wgetrc
Plik startowy użytkownika.
.SH BŁĘDY
.IX Header BUGS
Zachęcamy do zamieszczania zgłoszeń błędów dotyczących \s-1GNU\s0 Wget w
systemie błędów (więcej szczegółów pod adresem
<\fBhttp://wget.addictivecode.org/BugTracker\fP>).
.PP
Przed faktycznym przedłożeniem zgłoszenia błędu, proszę spróbować zastosować
się do kilku prostych wskazówek.
.IP 1. 4
Proszę upewnić się, że obserwowane zachowanie jest rzeczywiście błędem.
Jeśli Wget się wywala, jest to błąd.  Jeśli nie zachowuje się zgodnie z
dokumentacją, jest to błąd.  Jeśli coś działa dziwnie, ale nie ma pewności
jak powinno to wyglądać, również może być to błąd, ale proszę dwa razy
sprawdzić dokumentację i listy dyskusyjne.
.IP 2. 4
Proszę spróbować powtórzyć ten błąd w możliwie najprostszych warunkach.
Np. jeśli Wget pada podczas ściągania \fBwget \-rl0 \-kKE \-t5 \-Y0
http://yoyodyne.com \-o /tmp/log\fP, należy spróbować sprawdzić, czy to
wywalanie się jest powtarzalne i czy pojawia się przy prostszym zestawie
opcji. Można nawet spróbować zacząć pobieranie od strony, przy której
wystąpiła awaria i sprawdzić, czy to nie ta strona w jakiś sposób ją
powoduje.
.Sp
Ponadto, choć co prawda prawdopodobnie autor będzie zainteresowany
zawartością pliku \fI.wgetrc\fP użytkownika, zwykłe skopiowanie go do
wiadomości o błędzie jest raczej złym pomysłem.  Zamiast tego, należy
najpierw sprawdzić, czy błąd powtarza się przy \fI.wgetrc\fP przeniesionym w
inne miejsce. Proszę przesłać odpowiednie fragmenty tego pliku tylko wtedy,
gdy okaże się, że błąd zależy od ustawień \fI.wgetrc\fP.
.IP 3. 4
Proszę uruchomić Wget z opcją \fB\-d\fP i przesłać uzyskany wynik (lub związane
z błędem jego części).  Jeśli Wget został skompilowany bez obsługi
debugowania, proszę go przekompilować.  \fIDużo\fP łatwiej jest śledzić błędy z
udostępnioną diagnostyką.
.Sp
Uwaga: proszę upewnić się, że usunęło się wszystkie potencjalnie prywatne
dane z dziennika debugowania, przed wysłaniem go na adres zgłoszeń
błędów. Opcja \f(CW\-d\fP nie będzie starała się zbierać danych prywatnych, lecz
dziennik \fIbędzie\fP zawierał dość kompletny zapis komunikacji Wgeta z
serwerem, co może obejmować także hasła i część pobranych danych. Zgłoszenia
błędów są archiwizowane publicznie, tak więc należy uznać, że zgłoszenia
błędów są również dostępne publicznie.
.IP 4. 4
Jeśli Wget się wywala, proszę uruchomić go w debuggerze, np.  \f(CWgdb `which
wget` core\fP i wpisać \f(CWwhere\fP, by otrzymać stos wywołania (backtrace). Może
się to nie powieść, jeśli administrator systemu wyłączył pliki core, ale
zawsze można spróbować.
.SH "ZOBACZ TAKŻE"
.IX Header "SEE ALSO"
\fBNie\fP jest to kompletny podręcznik \s-1GNU\s0 Wgeta. Więcej informacji, w
tym pełniejszy opis niektórych opcji oraz wiele poleceń możliwych do
zastosowania w plikach \fI.wgetrc\fP i z opcją \fB\-e\fP znajduje się we wpisie
\fIwget\fP w \s-1GNU\s0 Info.
.SH AUTOR
.IX Header AUTHOR
Pierwotnie napisane przez Hrvojego Nikšicia <hniksic@arsdigita.com>.
.SH PRAWA\ AUTORSKIE
.IX Header COPYRIGHT
Copyright (c) 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005,
2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 Free Software Foundation, Inc.
.PP
Zezwala się na kopiowanie, rozpowszechnianie i/lub modyfikowanie tego
dokumentu na warunkach Licencji Wolnej Dokumentacji \s-1GNU\s0 (\s-1GNU\s0
Free Documentation License) w wersji 1.3 lub jakiejkolwiek nowszej wersji
opublikowanej przez Fundację Wolnego Oprogramowania, przy czym Sekcjami
niezmiennymi są "GNU General Public License" i "GNU Free Documentation
License", bez treści przedniej lub tylnej strony okładki.  Egzemplarz
licencji zamieszczono w sekcji zatytułowanej "GNU Free Documentation
License".
.SH TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są:
Wojtek Kotwica (PTM) <wkotwica@post.pl>
i
Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
.PP
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją \fB 1.15 \fPoryginału.