.\" -*- nroff -*-
.\" Copyright 1993, 1994, 1995 by Theodore Ts'o.  All Rights Reserved.
.\" This file may be copied under the terms of the GNU Public License.
.\"
.\"*******************************************************************
.\"
.\" This file was generated with po4a. Translate the source file.
.\"
.\"*******************************************************************
.\" This file is distributed under the same license as original manpage
.\" Copyright of the original manpage:
.\" Copyright © 1993-2008 Theodore Ts'o (GPL-2)
.\" Copyright © of Polish translation:
.\" Wojtek Kotwica (PTM) <wkotwica@post.pl>, 2000.
.\" Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>, 2012, 2013, 2014.
.TH DEBUGFS 8 "sierpień 2014" "E2fsprogs wersja 1.42.12" 
.SH NAZWA
debugfs \- debugger systemu plików ext2/ext3/ext4
.SH SKŁADNIA
\fBdebugfs\fP [ \fB\-DVwci\fP ] [ \fB\-b\fP \fIrozmiar\-bloku\fP ] [ \fB\-s\fP \fIsuperblok\fP ] [
\fB\-f\fP \fIplik\-komend\fP ] [ \fB\-R\fP \fIkomenda\fP ] [ \fB\-d\fP
\fIurządzenie\-źródła\-danych\fP ] [ \fIurządzenie\fP ]
.SH OPIS
Program \fBdebugfs\fP jest debuggerem systemów plików. Można go używać do
sprawdzenia i zmiany stanu systemu plików typu ext2, ext3 lub ext4.
.br
\fIUrządzenie\fP jest plikiem specjalnym odpowiadającym urządzeniu
zawierającemu system plików (np. /dev/hdXX).
.SH OPCJE
.TP 
\fB\-w\fP
Określa, że system plików powinien być otwarty w trybie odczyt\-zapis
(read\-write). Bez tej opcji system plików otwierany jest w trybie
tylko\-do\-odczytu (read\-only).
.TP 
\fB\-c\fP
Powoduje, że system plików powinien być otwarty w trybie katastrofalnym
(catastrophic mode), gdzie i\-węzeł oraz mapy bitowe grup nie są początkowo
odczytywane. Ta opcja może być przydatna dla znacznie uszkodzonych systemów
plików, lecz powoduje ona ich otwarcie w trybie tylko do odczytu.
.TP 
\fB\-i\fP
Powoduje, że \fIurządzenie\fP reprezentuje obraz ext2 utworzony przez program
\fBe2image\fP. Ponieważ obraz ext2 zawiera jedynie superblok, deskryptor grupy
bloków, blok i mapy bitowe alokacji i\-węzłów oraz tablicę i\-węzłów, wiele
komend \fBdebugfs\fP nie będzie działało poprawnie.  \fBOstrzeżenie:\fP nie ma
żadnych bezpiecznych sprawdzeń, dlatego \fBdebugfs\fP może zawieść podczas prób
wykonania takich komend jak \fBls\fP, \fBdump\fP, itd.  \fBdebugfs\fP jest
debuggerem. Posiada szorstkie krawędzie!
.TP 
\fB\-d\fP \fIdata_source_device\fP
W użyciu z opcją \fB\-i\fP, określa \fIurządzenie\-źródła\-danych\fP, które powinno
być użyte do odczytu bloków nieodnalezionych w pliku obrazu ext2. Obejmuje
to dane, katalogi i bloki niebezpośrednie.
.TP 
\fB\-b\fP \fIrozmiar\-bloku\fP
Powoduje użycie podanego rozmiaru bloku dla systemu plików zamiast, tak jak
normalnie, wykrywać odpowiedni rozmiar.
.TP 
\fB\-s\fP \fIsuperblok\fP
Powoduje odczytanie superbloku z podanego numeru bloku zamiast z domyślnego
(położonego w odstępie 1024 bajtów od początku systemu plików). Jeżeli poda
się opcję \fB\-s\fP, konieczne jest również podanie rozmiaru bloku systemu
plików, przy użyciu opcji \fB\-b\fP.
.TP 
\fB\-f\fP \fIplik_komend\fP
Powoduje, że \fBdebugfs\fP odczytuje komendy z \fIpliku komend\fP i wykonuje
je. Po zakończeniu wykonywania tych komend \fBdebugfs\fP kończy pracę.
.TP 
\fB\-D\fP
Powoduje, że \fBdebugfs\fP otwiera urządzenie używając bezpośredniego
wejścia/wyjścia, pomijając bufory. Proszę zauważyć, że niektóre linuksowe
urządzenia, przede wszystkim szkielet mapujący urządzenia (device mapper)
nie obsługują bezpośredniego wejścia/wyjścia (w chwili pisania tego tekstu).
.TP 
\fB\-R\fP \fIkomenda\fP
Powoduje wykonanie pojedynczej \fIkomendy\fP (żądania \- request), i zakończenie
pracy.
.TP 
\fB\-V\fP
Wyświetla wersję programu \fBdebugfs\fP i kończy pracę.
.SH "OKREŚLANIE PLIKÓW"
.\"
.\"
.\"
Wiele komend \fBdebugfs\fP pobiera \fIokreśl\-pliku\fP jako argument określający
i\-węzeł (w przeciwieństwie do nazwy ścieżkowej) systemu plików, aktualnie
otwartego przez \fBdebugfs\fP.  Argument \fIokreśl\-pliku\fP może być podany w dwu
postaciach. Pierwszą jest numer i\-węzła ujęty w nawiasy trójkątne, np.
\fI<2>\fP.  Drugą postać stanowi nazwa ścieżkowa; jeśli jest ona
poprzedzona ukośnikiem ('/'), to będzie interpretowana względem katalogu
głównego (root) systemu plików aktualnie otwartego przez \fBdebugfs\fP.  Jeśli
nie, to interpretowana będzie względem bieżącego katalogu roboczego, jaki
jest w ustawiony w danym momencie w \fBdebugfs\fP.  Można go zmienić posługując
się komendą \fBdebugfs\fP o nazwie \fBcd\fP.
.SH KOMENDY
\fBdebugfs\fP jest debuggerem interaktywnym. Rozumie sporo komend.
.TP 
\fBblocks\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Wypisuje bloki używane przez i\-węzeł \fIokreśl\-pliku\fP na standardowe wyjście.
.TP 
\fBbmap\fP \fIokreśl\-pliku blok\-logiczny\fP
Wypisuje numer fizycznego bloku, odnoszącego się do logicznego bloku o
numerze \fIblok\-logiczny\fP w i\-węźle \fIokreśl\-pliku\fP.
.TP 
\fBblock_dump\fP [\fB\-f\fP \fIplik\-wyjściowy\fP] \fInumer\-bloku\fP
Zrzuca blok systemu plików podany jako \fInumer\-bloku\fP szesnastkowo i w
formacie ASCII na konsolę. Jeśli podano opcję \fB\-f\fP, to numer bloku jest
liczony od początku podanego \fIpliku\-wyjściowego\fP.
.TP 
\fBcat\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Zrzuca zawartość i\-węzła \fIokreśl\-pliku\fP na standardowe wyjście.
.TP 
\fBcd\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Zmienia bieżący katalog roboczy na \fIokreśl\-pliku\fP.
.TP 
\fBchroot\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Zmień katalog główny (root) na katalog \fIokreśl\-pliku\fP.
.TP 
\fBclose\fP [\fB\-a\fP]
Zamyka aktualnie otwarty system plików. Jeżeli poda się opcję \fB\-a\fP, to
wypisywane są wszystkie zmiany i deskryptory grup bloków w odniesieniu do
wszystkich zapasowych superbloków, a nie tylko w stosunku do głównego.
.TP 
\fBclri\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Czyści zawartość i\-węzła \fIokreśl\-pliku\fP.
.TP 
\fBdirsearch\fP \fIokreśl\-pliku nazwa\-pliku\fP
Przeszukuje katalog \fIokreśl\-pliku\fP szukając \fInazwy\-pliku\fP.
.TP 
\fBdirty\fP
Oznacza system plików jako "brudny", dzięki czemu superblok zostanie
zapisany przy wyjściu.
.TP 
\fBdump\fP [\fB\-p\fP] \fIokreśl\-pliku plik\-wyjściowy\fP
Zrzuca zawartość i\-węzła \fIokreśl\-pliku\fP do pliku wyjściowego
\fIplik\-wyjściowy\fP.  Jeśli podano opcję \fB\-p\fP, to ustawia informację o
właścicielu, grupie i prawach \fIplik\-wyjściowy\fP, tak jak dla
\fIokreśl\-pliku\fP.
.TP 
\fBdump_mmp\fP
Wyświetla wartości pola zabezpieczającego przed wielokrotnymi montowaniami
(ang. multiple\-mount protection \- mmp).
.TP 
\fBdx_hash\fP [\fB\-h\fP \fIalgorytm\-hasz\fP] [\fB\-s\fP \fIziarno\-hasz\fP] \fInazwa\-pliku\fP
Oblicza hasz katalogu \fInazwa\-pliku\fP. Algorytmem haszowania podanym z \fB\-h\fP
może być: \fBlegacy\fP, \fBhalf_md4\fP lub \fBtea\fP. Ziarno haszowania podane z
\fB\-s\fP musi być w formacie UUID.
.TP 
\fBdump_extents\fP [\fB\-n\fP] [\fB\-l\fP] \fIokreśl\-pliku\fP
Zrzuca drzewo ekstentów i\-węzła \fIokreśl\-pliku\fP. Flaga \fB\-n\fP spowoduje, że
\fBdump_extents\fP wyświetli jedynie wewnętrzne węzły w drzewie
ekstentów. Flaga \fB\-l\fP spowoduje, że opcja wyświetli jedynie liście drzewa
ekstentów.
.IP
Proszę zauważyć, że długość i zakres bloków do ostatniego ekstenta w węźle
wewnętrznym są przybliżone przez funkcje biblioteki ekstentów i nie są
przechowywane w strukturze danych systemu plików. Wyświetlane wartości nie
muszą być więc dokładne i nie oznaczają wystąpienia problemu lub uszkodzenia
w systemie plików.
.TP 
\fBexpand_dir\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Rozwija katalog \fIokreśl\-pliku\fP.
.TP 
\fBfeature\fP [\fIcecha\fP] [\fB\-\fP\fIcecha\fP] ...
Ustawia (lub czyści \- z minusem) różne cechy systemu plików w superbloku, a
następnie wyświetla aktualny stan cech systemu plików.
.TP 
\fBfilefrag\fP [\fB\-dvr\fP] \fIokreśl\-pliku\fP
Wypisuje liczbę ciągłych ekstentów w \fIokreśl\-pliku\fP. Jeśli \fIokreśl\-pliku\fP
jest katalogiem, a nie podano opcji \fB\-d\fP, to \fBfilefrag\fP wypisze liczbę
ciągłych ekstentów każdego pliku w katalogu. Opcja \fB\-v\fP spowoduje, że
\fBfilefrag\fP wypisze tabelaryczną listę ciągłych ekstentów pliku. Opcja \fB\-r\fP
oznacza rekurencyjne wypisanie katalogu.
.TP 
\fBfind_free_block\fP [\fIliczba\fP [\fIcel\fP]]
Znajduje pierwsze \fIliczba\fP wolnych bloków, poczynając od \fIcel\fP i alokuje
je. Dostępne również jako \fBffb\fP.
.TP 
\fBfind_free_inode\fP [\fIkatalog\fP [\fItryb\fP]]
Znajduje wolny i\-węzeł i alokuje go. Jeśli go podano, to argument \fIkatalog\fP
określa numer i\-węzła katalogu, w którym ma zostać umieszczony
i\-węzeł. Drugi opcjonalny argument \fItryb\fP określa prawa nowego i\-węzła
(jeżeli w trybie mode ustawiony jest bit katalogu, to procedura alokacji
będzie działać odmiennie). Dostępne również jako \fBffi\fP.
.TP 
\fBfreeb\fP \fIblok\fP [\fIliczba\fP]
Zaznacza blok o numerze \fIblok\fP jako niezaalokowany. Jeżeli podany zostanie
opcjonalny argument \fIliczba\fP, to \fIliczba\fP bloków zaczynając od bloku o
numerze \fIblok\fP zostanie zaznaczona jako niezaalokowana.
.TP 
\fBfreefrag\fP [\fB\-c\fP \fIczęść_kb\fP ]
Wypisuje fragmentację wolnej przestrzeni w aktualnie otwartym systemie
plików. Jeśli poda się opcję \fB\-c\fP, to polecenie \fBfreefrag\fP wypisze liczbę
wolnych części o rozmiarze \fIczęść_kb\fP. Rozmiar części musi być potęgą
dwójki i musi być większy od rozmiaru bloku systemu plików.
.TP 
\fBfreei\fP \fIokreśl\-pliku\fP [\fInumer\fP]
Zwalnia i\-węzeł podany przez \fIokreśl\-pliku\fP. Jeśli poda się \fInumer\fP, to
czyści również numer\-1 i\-węzłów po podanym i\-węźle.
.TP 
\fBhelp\fP
Pokazuje listę poleceń rozumianych przez \fBdebugfs\fP.
.TP 
\fBhtree_dump\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Zrzuca indeksowany za pomocą haszy katalog \fIokreśl\-pliku\fP, pokazując jego
strukturę drzewa.
.TP 
\fBicheck\fP \fIblok ...\fP
Pokazuje zestawienie i\-węzłów używających jednego lub więcej bloków
określonych w wierszu poleceń.
.TP 
\fBinode_dump\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Wypisuje zawartość struktury i\-węzła szesnastkowo i w formacie ASCII.
.TP 
\fBimap\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Wypisuje położenie struktury danych i\-węzła (w tabeli i\-węzłów)
\fIokreśl\-pliku\fP.
.TP 
\fBinit_filesys\fP \fIurządzenie rozmiar\-bloku\fP
Tworzy system plików ext2 na urządzeniu \fIurządzenie\fP z rozmiarem urządzenia
\fIrozmiar\-bloku\fP. Proszę zauważyć, że nie inicjuje to w pełni wszystkich
struktur danych; aby to zrobić, proszę wykorzystać program \fBmke2fs\fP(8). Ta
komenda jest tylko wywołaniem funkcji z biblioteki niskopoziomowej, która
ustawia superblok i deskryptory bloków.
.TP 
\fBkill_file\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Zwalnia (dealokuje) i\-węzeł \fIokreśl\-pliku\fP i jego bloki. Proszę zauważyć,
że nie usuwa to żadnych wpisów katalogu (jeśli istnieją) dotyczących tego
i\-węzła.  Aby usunąć (ang. unlink) plik, proszę zapoznać się z poleceniem
\fBrm\fP(1).
.TP 
\fBlcd\fP \fIkatalog\fP
Zmienia bieżący katalog roboczy \fBdebugfs\fP na \fIkatalog\fP na pierwotnym
(native) systemie plików.
.TP 
\fBln\fP \fIokreśl\-pliku plik\-docelowy\fP
Tworzy dowiązanie zwykłe (twarde) o nazwie \fIplik\-docelowy\fP, do pliku
\fIokreśl\-pliku\fP. Proszę zauważyć, że nie dostosowuje to odpowiednio licznika
odwołań w i\-węźle.
.TP 
\fBlogdump\fP [\fB\-acs\fP] [\fB\-b\fP\fIblok\fP] [\fB\-i\fP\fIokreśl\-pliku\fP] [\fB\-f\fP\fIdziennik\fP] [\fIplik\-wyjściowy\fP]
Zrzuca zawartość dziennika ext3. Domyślnie zrzuca, i\-węzeł dziennika brany z
superbloku. Można przesłonić ten wybór za pomocą opcji \fB\-i\fP, która zrzuca
dziennik z wewnętrznego i\-węzła podanego jako \fIokreśl\-pliku\fP. Zwykły plik
zawierający dane dziennika można podać za pomocą opcji \fB\-f\fP. Opcja \fB\-s\fP
wykorzystuje informacje zapasowe z superbloku, do zlokalizowania dziennika.
.IP
Opcja \fB\-a\fP powoduje, że \fBlogdump\fP wypisuje zawartość wszystkich bloków
deskryptora. Z opcją \fB\-b\fP \fBlogdump\fP wypisuje wszystkie rekordy dziennika,
które odnoszą się do podanego bloku. Opcja \fB\-c\fP wypisuje zawartość
wszystkich bloków z danymi, wybranymi przez opcje \fB\-a\fP i \fB\-b\fP.
.TP 
\fBls\fP [\fB\-d\fP] [\fB\-l\fP] [\fB\-p\fP] \fIokreśl\-pliku\fP
Wypisuje listę plików w katalogu \fIokreśl\-pliku\fP. Flaga \fB\-d\fP wypisuje
usunięte wpisy w katalogu. Flaga \fB\-l\fP wypisuje pliki za pomocą bardziej
szczegółowego formatu. Opcja \fB\-p\fP wypisze pliki w formacie, który jest
łatwiejszy do przetworzenia przez skrypty oraz łatwiej jest rozpoznać
ewentualne spacje i inne znaki niedrukowalne na końcu nazw plików.
.TP 
\fBlist_deleted_inodes\fP [\fIlimit\fP]
Wypisuje usunięte i\-węzły, opcjonalnie ograniczone do usuniętych \fIlimit\fP
sekund temu. Dostępne również jako \fBlsdel\fP.
.IP
Polecenie było przydatne do usuwania przypadkowo skasowanych plików z
systemu plików ext2. Niestety nie jest przydatne do tego celu w systemach
plików ext3 ani ext4, ponieważ bloki danych i\-węzłów nie są już dostępne po
zwolnieniu i\-węzła.
.TP 
\fBmodify_inode\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Zmienia zawartość struktury i\-węzła o nazwie \fIokreśl\-pliku\fP. Dostępne
również jako \fBmi\fP.
.TP 
\fBmkdir\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Tworzy katalog.
.TP 
\fBmknod\fP \fIokreśl\-pliku\fP [\fBp\fP|[[\fBc\fP|\fBb\fP] \fIgłówny poboczny\fP]]
Tworzy plik specjalny urządzenia (potoku nazwanego, urządzenia znakowego lub
blokowego). Jeżeli tworzone ma być urządzenie znakowe lub blokowe, to musi
zostać podany \fIgłówny\fP (major) i \fIpoboczny\fP (minor) numer urządzenia.
.TP 
\fBncheck\fP [\fB\-c\fP] \fInumer\-i\-węzła ...\fP
Za pomocą żądanej listy numerów i\-węzłów wypisuje listę nazw ścieżek do tych
i\-węzłów. Flaga \fB\-c\fP włącza sprawdzania informacji o typie pliku we wpisie
katalogu, upewniając się, że pasuje on do typu i\-węzła.
.TP 
\fBopen\fP [\fB\-weficD\fP] [\fB\-b\fP \fIrozmiar_bloku\fP] [\fB\-s\fP \fIsuperblok\fP] \fIurządzenie\fP
Otwiera system plików do edycji. Flaga \fB\-f\fP wymusza otwarcie systemu plików
nawet wtedy gdy posiada on nieznane lub niekompatybilne cechy, które
normalnie zapobiegły by otwarciu.  Opcja \fB\-e\fP powoduje, że system plików
jest otwarty w trybie wyłączności. Opcje \fB\-b\fP \fB\-c\fP, \fB\-i\fP, \fB\-s\fP, \fB\-w\fP i
\fB\-D\fP zachowują się tak samo jak te z \fBdebugfs\fP.
.TP 
\fBpunch\fP \fIokreśl\-pliku\fP \fIblok\-początkowy\fP [\fIblok\-końcowy\fP]
Usuwa bloki w i\-węźle, poczynając od \fIbloku\-początkowego\fP do
\fIbloku\-końcowego\fP. Jeśli nie poda się \fIbloku\-końcowego\fP, to ta komenda
zadziała jak polecenie obcięcia (ang. truncate), tzn. dealokowane będą
wszystkie bloki od \fIbloku\-początkowego\fP, aż do końca pliku.
.TP 
\fBsymlink\fP \fIokreśl\-pliku cel\fP
Tworzy dowiązanie symboliczne.
.TP 
\fBpwd\fP
Pokazuje bieżący katalog roboczy.
.TP 
\fBquit\fP
Kończy pracę \fBdebugfs\fP.
.TP 
\fBrdump\fP \fIkatalog\fP[...] \fImiejsce\-docelowe\fP
Zrzuca rekurencyjnie \fIkatalog\fP lub wiele \fIkatalogów\fP wraz z zawartością
(włączając plik, dowiązania symboliczne i inne katalogi) w
\fImiejsce_docelowe,\fP które powinno być istniejącym katalogiem na pierwotnym
systemie plików.
.TP 
\fBrm\fP \fIścieżka\fP
Usuwa (ang. unlink) \fIścieżkę\fP. Jeśli spowoduje to, że i\-węzeł wskazywany
przez \fIścieżka\fP nie będzie posiadał innych odwołań, to dealokuje
plik. Komenda ta działa jak funkcja systemowa unlink().
.TP 
\fBrmdir\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Usuwa katalog \fIokreśl\-pliku\fP.
.TP 
\fBsetb\fP \fIblok\fP [\fIliczba\fP]
Zaznacza blok o numerze \fIblok\fP jako zaalokowany. Jeżeli podany zostanie
opcjonalny argument \fIliczba\fP, to wtedy \fIliczba\fP bloków zaczynając od bloku
o numerze \fIblok\fP zostanie zaznaczona jako zaalokowana.
.TP 
\fBset_block_group\fP \fInum\-dgb pole wartość\fP
Modyfikuje deskryptor grupy bloków określony przez \fInum\-dgb\fP tak, że pole
deskryptora \fIpole\fP będzie miało wartość \fIwartość\fP. Dostępne również jako
\fBset_bg\fP.
.TP 
\fBseti\fP \fIokreśl\-pliku\fP [\fIliczba\fP]
Oznacza i\-węzeł \fIokreśl\-pliku\fP, jako użyty w mapie bitów i\-węzła. Jeśli
poda się \fIliczbę\fP, to oznaczanych jest również liczba\-1 i\-węzłów po podanym
i\-węźle.
.TP 
\fBset_inode_field\fP \fIokreśl\-pliku pole wartość\fP
Modyfikuje i\-węzeł określony przez \fIokreśl\-pliku\fP tak, że pole \fIpole\fP na
wartość \fIwartość\fP. Lista prawidłowych pól i\-węzła, które mogą być ustawione
tą komendą, może zostać wyświetlona za pomocą: \fBset_inode_field
\-l\fP. Dostępne również jako \fBsif\fP.
.TP 
\fBset_mmp_value\fP \fIpole wartość\fP
Modyfikuje dane ochrony przed wielokrotnym montowaniem (ang. multiple\-mount
protection \- MMP) tak, że pole mmp \fIpole\fP, ma wartość \fIwartość\fP. Lista
poprawnych pól MMP, które mogą być ustawione tą komendą, może zostać
wyświetlona za pomocą: \fBset_mmp_value \-l\fP. Dostępne również jako \fBsmmp\fP.
.TP 
\fBset_super_value\fP \fIpole wartość\fP
Ustawia pole superbloku \fIpole\fP na wartość \fIwartość\fP. Wszystkie prawidłowe
pola superbloku, które mogą być ustawione tą komendą, mogą zostać
wyświetlone za pomocą: \fBset_super_value \-l\fP. Dostępne również jako \fBssv\fP.
.TP 
\fBshow_super_stats\fP [\fB\-h\fP]
Wyświetla zawartość superbloku i deskryptorów grup bloków. Jeżeli podana
jest flaga \fI\-h\fP, wypisywana jest tylko zawartość superbloku. Dostępne
również jako \fBstats\fP.
.TP 
\fBstat\fP \fIokreśl\-pliku\fP
Wyświetla zawartość struktury i\-węzła o nazwie \fIokreśl\-pliku\fP.
.TP 
\fBtestb\fP \fIblok\fP [\fIliczba\fP]
Sprawdza, czy blok o numerze \fIblok\fP jest zaznaczony jako zaalokowany w
mapie bitowej bloku.  Jeżeli podany jest opcjonalny argument \fIliczba\fP,
wtedy zostanie sprawdzona \fIliczba\fP bloków zaczynając od bloku o numerze
\fIblok\fP.
.TP 
\fBtesti\fP \fIokresl\-pliku\fP
Sprawdza, czy i\-węzeł \fIokreśl\-pliku\fP jest zaznaczony jako zaalokowany w
mapie bitowej bloku.
.TP 
\fBundel\fP \fB<\fP\fInumer\-i\-węzła\fP\fB>\fP [\fIścieżka\fP]
Odwołuje usunięcie podanego numeru i\-węzła (który musi być ujęty w nawiasy
trójkątne), dzięki czemu jego bloki są oznaczane jako w użyciu i opcjonalnie
dowiązuje odzyskany i\-węzeł do podanej ścieżki. Po użyciu komendy \fBundel\fP
powinno się zawsze uruchomić \fBe2fsck\fP, w celu odzyskania usuniętych plików.
.IP
Proszę zauważyć, że jeśli odzyskuje się dużą liczbę usuniętych plików, to
dowiązywanie i\-węzła do katalogu może wymagać rozwinięcia katalogu, co może
spowodować alokację bloku, który był wcześniej użyty przez jeden z plików do
odzyskania. Jest więc bezpieczniej odzyskać wszystkie i\-węzły bez podawania
ścieżki docelowej, a następnie, w kolejnym przebiegu, użyć komendy \fBlink\fP,
która dowiązuje i\-węzeł do ścieżki docelowej, lub użyć \fBe2fsck\fP do
sprawdzenia systemu plików i dowiązania wszystkich odzyskanych i\-węzłów do
katalogu lost+found.
.TP 
\fBunlink\fP \fIścieżka\fP
Usuwa dowiązanie do i\-węzła, określone przez \fIścieżkę\fP. Proszę zauważyć, że
nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i\-węźle.
.TP 
\fBwrite\fP \fIplik\-źródłowy plik\-wyjściowy\fP
Kopiuje zawartość \fIpliku\-źródłowego\fP do nowo tworzonego pliku w systemie
plików, o nazwie \fIplik\-wyjściowy\fP.
.TP 
\fBzap_block\fP [\fB\-f\fP \fIplik\fP] [\fB\-o\fP \fIprzesunięcie\fP] [\fB\-l\fP \fIdługość\fP] [\fB\-p\fP \fIwzorzec\fP] \fInumer\-bloku\fP
.TP 
Nadpisuje blok podany jako
\fInumer\-bloku\fP bajtami zerowymi (NUL) lub, jeśli podano opcję \fB\-p\fP bajtami
określonymi we \fIwzorcu\fP. Jeśli podano \fI\-f\fP, to \fInumer\-bloku\fP jest liczony
w odniesieniu do początku pliku podanego jako \fIokreśl\-pliku\fP. Opcje \fB\-o\fP i
\fB\-l\fP ograniczają przedział bajtów do wyczyszczenia do podanego
\fIprzesunięcia\fP i \fIdługości\fP w odniesieniu do początku bloku.
.TP 
\fBzap_block\fP [\fB\-f\fP \fIokreśl\-pliku\fP] [\fB\-b\fP \fIbit\fP] \fInumer\-bloku\fP
Zamienia porcje bitów fizycznego \fInumeru\-bloku\fP. Jeśli podano \fB\-f\fP, numer
bloku jest blokiem logicznym liczonym od początku \fIokreśl\-pliku\fP.
.SH "ZMIENNE ŚRODOWISKA"
.TP 
\fBDEBUGFS_PAGER\fP, \fBPAGER\fP
Program \fBdebugfs\fP zawsze przesyła w potoku wyjście niektórych komend przez
program stronicujący. Są to następujące komendy: \fBshow_super_stats\fP
(\fBstats\fP), \fBlist_directory\fP (\fBls\fP), \fBshow_inode_info\fP (\fBstat\fP),
\fBlist_deleted_inodes\fP (\fBlsdel\fP) i \fBhtree_dump\fP. Można podać określony
program stronicujący za pomocą zmiennej środowiskowej \fBDEBUGFS_PAGER\fP lub,
jeśli nie jest ustawiona, \fBPAGER\fP.
.IP
Proszę zauważyć, że ponieważ program stronicujący jest używany zawsze, to
\fBless\fP(1) nie jest szczególnie dobry, ponieważ czyści ekran przed
wyświetleniem wyjścia komendy i czyści ekran, po wyjściu programu
stronicującego. Wielu użytkowników preferuje używanie \fBless\fP(1) do
większości zastosowań i jest to powód, dla którego dostępna jest zmienna
środowiskowa \fBDEBUGFS_PAGER\fP, która przesłania ogólniejszą zmienną
środowiskową \fBPAGER\fP.
.SH AUTOR
\fBdebugfs\fP zostało napisane przez Theodore Ts'o <tytso@mit.edu>.
.SH "ZOBACZ TAKŻE"
\fBdumpe2fs\fP(8), \fBtune2fs\fP(8), \fBe2fsck\fP(8), \fBmke2fs\fP(8), \fBext4\fP(5)
.SH TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są:
Wojtek Kotwica (PTM) <wkotwica@post.pl>
i
Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
.PP
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją \fB 1.42.12 \fPoryginału.