.\"*******************************************************************
.\"
.\" This file was generated with po4a. Translate the source file.
.\"
.\"*******************************************************************
.\" This file is distributed under the same license as original manpage
.\" Copyright of the original manpage:
.\" Copyright © 1994-2008 Mark Lord 
.\" Copyright © of Polish translation:
.\" Przemek Borys (PTM) <pborys@p-soft.silesia.linux.org.pl>, 1999, 2000.
.\" Andrzej M. Krzysztofowicz (PTM) <ankry@green.mf.pg.gda.pl>, 2001.
.\" Grzegorz Goławski (PTM) <grzegol@pld.org.pl>, 2002.
.\" Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>, 2012, 2013.
.TH HDPARM 8 "listopad 2012" "wersja 9.43" 

.SH NAZWA
hdparm \- pobiera/ustawia parametry dysku SATA/IDE
.SH SKŁADNIA
\fBhdparm\fP [\fIopcje\fP] [\fIurządzenie\fP ...]
.SH OPIS
Program \fBhdparm\fP udostępnia interfejs wiersza poleceń do różnych
interfejsów jądra, obsługiwanych przed linuksowy podsystem SATA/PATA/SAS
"libata" i starszy podsystem sterownika IDE. Wiele nowszych (z roku 2008 i
nowszych) urządzeń USB obsługuje również "SAT" (SCSI\-ATA Command
Translation) i dlatego może również działać z hdparm. Dotyczy to na przykład
nowszych modeli dysków zewnętrznych WD "Passport" i NexStar\-3. Część opcji
może działać poprawnie tylko z najnowszymi jądrami.
.SH OPCJE
Gdy nie podano opcji, zakłada się \fBacdgkmur\fP. W przypadku opcji
"pobiera/ustawia", odpytanie bez opcjonalnego parametru (np. \-d) odpyta
(pobierze) stan urządzenia, a z parametrem (np. \-d0) ustawi stan urządzenia.
.TP 
\fI\-a\fP
Pobiera/ustawia wskaźnik odczytu z wyprzedzeniem (read\-ahead) systemu
plików.  Jest to używane do zwiększania wydajności w sekwencyjnych odczytach
dużych plików poprzez pobieranie dodatkowych bloków, w nadziei, że będą
potrzebne danemu zadaniu. Wiele sterowników IDE ma także wbudowane oddzielne
funkcje tego typu, które w wielu sytuacjach niwelują potrzebę odczytu z
wyprzedzeniem przez system plików.
.TP 
\fI\-A\fP
Pobiera/ustawia właściwość odczytu wyprzedzającego (read\-lookahead)  napędu
IDE (zwykle domyślnie ON \-\- włączoną). Użycie: \fB\-A0\fP (wyłącza) lub \fB\-A1\fP
(włącza).
.TP 
\fI\-b\fP
Pobiera/ustawia stan magistrali.
.TP 
\fI\-B\fP
Pobiera/ustawia właściwości zaawansowanego zarządzania energią (APM), o ile
napęd ją obsługuje. Mała wartość oznacza agresywne zarządzanie energią, a
duża \- wyższą wydajność. Możliwe wartości obejmują zakres od 1 do 127 (która
pozwala na zatrzymanie talerzy \- "spin\-down") i wartości od 128 do 254
(która na to nie pozwala). Najwyższy stopień zarządzania energią jest
ustawiany wartością 1, a najwyższa wydajność wejścia/wyjścia wartością
254. Wartość 255 nakazuje hdparm wyłączyć zaawansowane zarządzenia energią
(nie wszystkie dyski potrafią ją wyłączyć, ale większość tak).
.TP 
\fI\-c\fP
Pobiera/ustawia obsługę 32\-bitowego wejścia/wyjścia w (E)IDE. Można użyć
numerycznego parametru włączającego/wyłączającego obsługę. Obecnie
obsługiwane wartości obejmują \fB0\fP dla wyłączenia obsługi 32\-bitowego I/O,
\fB1\fP dla włączenia 32\-bitowej transmisji danych, \fB3\fP dla włączenia
32\-bitowej transmisji danych ze specjalną sekwencją \fBsync\fP wymaganą przez
wiele chipsetów. Wartość \fB3\fP działa z prawie wszystkimi 32\-bitowymi
chipsetami IDE, lecz naraża na dodatkowe koszty. Zauważ, że "32\-bit" odnosi
się do transmisji poprzez magistralę PCI lub VLB, ale tylko do karty
interfejsu; wszystkie napędy (E)IDE mają wciąż tylko 16\-bitowe połączenie z
kartą interfejsu.
.TP 
\fI\-C\fP
Sprawdza obecny stan trybu zasilania IDE. Jest on zawsze jednym z:
\fBunknown\fP (dysk nie obsługuje tego polecenia), \fBactive/idle\fP (normalne
działanie), \fBstandby\fP (tryb oszczędzania energii, dysk się zatrzymał), lub
\fBsleeping\fP (najniższy tryb oszczędzania energii, dysk jest całkowicie
wyłączony).  Za pomocą opcji \fB\-S\fP, \fB\-y\fP, \fB\-Y\fP, i \fB\-Z\fP można manipulować
trybami zasilania IDE.
.TP 
\fI\-d\fP
Pobiera/ustawia flagę "using_dma" (używający DMA) dla tego napędu. Opcja ta
działa tylko z kilkoma kombinacjami napędów i interfejsów, które obsługują
DMA, i które są znane sterownikowi IDE.  Dobrym pomysłem jest również użycie
odpowiedniej opcji \fB\-X\fP w połączeniu z \fB\-d1\fP aby zapewnić, że sam napęd
jest zaprogramowany odpowiedni tryb DMA, choć wiele BIOS\-ów powinno zrobić
to za użytkownika podczas uruchamiania komputera.  Używanie DMA prawie
zawsze powoduje zwiększenie wydajności i przepustowości oraz zmniejsza
zużycie procesora. Lecz jest co najmniej kilka zestawień chipsetów i dysków,
dla których użycie DMA nie zrobi większej różnicy, lub nawet spowolni dysk
(na naprawdę spapranym sprzęcie). Ale to zależy.
.TP 
\fI\-\-dco\-freeze\fP
DCO to skrót od Device Configuration Overlay (nakładka konfiguracji
urządzeń), sposobu, w jaki dostawcy selektywnie wyłączają określone funkcje
napędu. Opcja \fB\-\-dco\-freeze\fP zamraża/blokuje bieżącą konfigurację napędu,
uniemożliwiając w ten sposób oprogramowaniu (lub malware), zmieniać
ustawienia DCO po następnym ponownym uruchomieniu urządzenia.
.TP 
\fI\-\-dco\-identify\fP
Odpytuje i zrzuca informacje na temat ustawień konfiguracji urządzenia,
które mogą być wyłączone przez dostawcę lub instalatora OEM. Te ustawienia
pokazują możliwości napędu, które mogły zostać wyłączone przez dostawcę, w
celu "rozszerzonej kompatybilności". Gdy są wyłączone, są one ukryte  nie
będą pokazywane w wyniku polecenia \fB\-I\fP. Na przykład, dostawcy systemu
czasami wyłączają 48\-bitowe adresowanie na dużych napędach, z powodów
kompatybilności (lub jej utraty) z określonym BIOS\-em. W takich przypadkach
\fB\-\-dco\-identyfy\fP pokaże, że napęd posiada opcję 48_bit, ale \fB\-I\fP nie
pokaże jej, ani napęd nie będzie akceptować poleceń 48_bit.
.TP 
\fI\-\-dco\-restore\fP
Resetuje wszystkie ustawienia, funkcje i dostępne możliwości napędu do
wartości fabrycznych i pełnych możliwości. Polecenie zawiedzie, jeśli DCO
zostało zamrożone/zablokowane, lub gdy ustawiono również maksymalne
ograniczenie rozmiaru \fB\-Np\fP. Jest to \fBNIEZWYKLE NIEBEZPIECZNE\fP i
prawdopodobnie spowoduje poważną utratę danych. Proszę \fBNIE UŻYWAĆ TEGO
POLECENIA\fP.
.TP 
\fI\-\-direct\fP
Używa flagi "O_DIRECT" jądra podczas przeprowadzania pomiarów czasów
\fB\-t\fP. W ten sposób ominięta jest pamięć podręczna strony, powodując
bezpośredni odczyt z napędu do buforów hdparm, używając tzw. "surowego"
wejścia/wyjścia. W wielu przypadkach może to dać znacznie szybsze odczyty
niż zwykła metoda stronicowanej pamięci podręcznej, dając lepszy wskaźnik
surowej wydajności urządzenia i sterownika.
.TP 
\fI\-\-drq\-hsm\-error\fP
\fBBARDZO NIEBEZPIECZNE, PROSZĘ NAWET NIE MYŚLEĆ O UŻYWANIU TEJ OPCJI\fP. Opcja
powoduje wydanie przez hdparm do jądra, niepoprawnie oznaczonego jako
"non\-data", polecenia IDENTIFY. Powoduje to pozostawienie sterownika z jego
wierszem dataReQuest(DRQ) w stanie "utknięcia". Dezorientuje to sterowniki
jądra i może spowodować natychmiastową awarię systemu łącznie z poważną
utratą danych. Opcja istnieje w celu pomocy w testowaniu i zabezpieczaniu
jądra przed rzeczywistymi błędami napędów. \fBBARDZO NIEBEZPIECZNE, NIE
UŻYWAĆ!\fP
.TP 
\fI\-D\fP
Włącza/wyłącza wbudowaną w napęd właściwość zarządzania uszkodzeniami, za
pomocą której jego firmware próbuje automatycznie zarządzać uszkodzonymi
sektorami, przenosząc je na sektory "zapasowe", zarezerwowane fabrycznie do
tego celu. Kontrolowanie tej funkcji za pomocą opcji \fB\-D\fP nie jest
obsługiwane przez większość współczesnych napędów od ATA\-4; w związku z tym,
to polecenie może się nie powieść.
.TP 
\fI\-E\fP
Ustawia szybkość napędu CD/DVD. NIE jest to konieczne do normalnego
działania, gdyż napęd automatycznie sam przełącza prędkości. Jednak jeśli
chcesz się nim bawić, podaj po tej opcji wartość szybkości, zwykle liczbę
taką jak 2 lub 4. Może być to niekiedy przydatne, np. aby odtwarzanie filmów
z DVD stało się płynniejsze.
.TP 
\fI\-f\fP
Synchronizuje (sync) i opróżnia (flush) bufory podręczne urządzenia przy
wyjściu.  Operacja ta jest również wykonywana jako część pomiarów \fB\-t\fP,
\fB\-T\fP i innych opcji.
.TP 
\fI\-\-fallocate\fP
Opcja działa obecnie jedynie w systemach plików ext4 i xfs. Gdy zostanie
użyta, musi być jedyną podaną opcją. Wymaga dwóch parametrów: oczekiwanej
wielkości pliku w kilobajtach (liczba bajtów podzielona przez 1024), a po
niej ścieżki nowego pliku. Utworzy ona nowy plik o określonym rozmiarze, bez
zapisywania jakichkolwiek danych do pliku. Jest to zwykle bardzo szybkie i
nie obciąża urządzenia dyskowego.
.IP
Przykładowo: utworzenie pliku o rozmiarze 10 kB: \fBhdparm \-\-fallocate 10
plik_tymczas\fP
.TP 
\fI\-\-fibmap\fP
Gdy zostanie użyta, musi być jedyną podaną opcją. Wymaga ścieżki pliku jako
parametru i powoduje wypisanie listy ekstentów (zakresów sektorów) bloków
zajętych przez plik na dysku. Numery sektorów są podane jako absolutne
numery LBA, odnoszące się do sektora 0 fizycznego urządzenia, a nie do
partycji czy systemu plików. Ta informacja może być następnie użyta do wielu
celów, takich jak sprawdzanie stopnia fragmentacji większych plików, czy
określanie poprawnych sektorów w celu rozmyślnego uszkodzenia podczas
procedur testowych wstrzykiwania błędów.
.IP
Opcja używa nowej FIEMAP (file extent map \- mapy ekstentów pliku) ioctl(),
jeśli jest dostępna lub wykorzystuje starszą FIBMAP (file block map \- mapa
bloków pliku) ioctl() w przeciwnym wypadku. Proszę zauważyć, że z powodu
wykorzystywania 32\-bitowego interfejsu liczb bloków, FIBMAP nie działa
powyżej 8 TB lub 16 TB.  FIBMAP jest również bardzo wolna i nie działa
dobrze z zaalokowanymi wstępnie ekstentami w systemach plików ext4/xfs,
chyba że wykonano sync() przed użyciej tej opcji.
.TP 
\fI\-\-fwdownload\fP
Gdy zostanie użyta, powinna być jedyną podaną opcją. Wymaga podania
bezpośrednio po opcji ścieżki pliku, z której powinno być odczytane nowe
firmware napędu. Zawartość pliku zostanie wysłana do napędu przy użyciu
polecenia \fBDOWNLOAD MICROCODE\fP (S)ATA, używając albo protokołu transferu 7
(cały plik na raz), albo, jeśli napęd to obsługuje, protokołu transferu 3
(pobieranie we fragmentach). Polecenie to jest \fBNIEZWYKLE NIEBEZPIECZNE\fP i
może zniszczyć zarówno napęd, jak i jego wszystkie dane. Proszę \fBNIE UŻYWAĆ
TEGO POLECENIA\fP. Odmiany \fB\-\-fwdownload\-mode3\fP , \fB\-\-fwdownload\-mode3\-max\fP i
\fB\-\-fwdownload\-mode7\fP pozwalają na przesłonięcie automatycznie wykrytego
protokołu, wymuszając na hdparm użycie określonego protokołu transferu
(jedynie do celów testowych).
.TP 
\fI\-F\fP
Opróżnia bufory zapisu dysku (starsze napędy mogą nie implementować tej
funkcji).
.TP 
\fI\-g\fP
Pokazuje geometrię dysku (cylindry, głowice, sektory), rozmiar (w
sektorach), a także przesunięcie (w sektorach) początku urządzenia,
poczynając od początku napędu.
.TP 
\fI\-h\fP
Pokazuje krótką informację o użyciu (pomoc).
.TP 
\fI\-H\fP
Odczytuje temperaturę niektórych dysków (głównie Hitachi). Informuje
również, czy temperatura znajduje się w zalecanym przedziale wartości (może
nie być to wiarygodne). Nie powoduje to rozkręcenia talerzy napędu, jeśli
znajduje się w stanie bezczynności.
.TP 
\fI\-i\fP
Pokazuje informacje identyfikacyjne, które sterowniki jądra (IDE, libata)
pobrały z napędu podczas startu/konfiguracji, o ile są one
dostępne. Rezultaty mogą się różnić od bieżących informacji pozyskiwanych
bezpośrednio ze sterownika opcją \fB\-I\fP. Zwracane dane mogą nie być aktualne,
zależnie od czynności wykonanych po uruchomieniu systemu. Dla dokładniejszej
interpretacji informacji identyfikacyjnych, odsyłamy do \fIAT Attachment
Interface for Disk Drives\fP (ANSI ASC X3T9.2 working draft, revision 4a,
April 19/93 i późniejsze edycje).
.TP 
\fI\-\-idle\-immediate\fP
Wykonuje polecenie ATA IDLE_IMMEDIATE, powodując przejście napędu w niższy
stan zasilania. Z reguły talerze napędu nie ulegają zatrzymaniu.
.TP 
\fI\-\-idle\-unload\fP
Wykonuje polecenie ATA IDLE_IMMEDIATE_WITH_UNLOAD, powodując odłączenie lub
zaparkowanie głowic i przejście napędu w niższy stan zasilania. Z reguły
talerze napędu nie ulegają zatrzymaniu.
.TP 
\fI\-I\fP
Żąda informacji identyfikacji bezpośrednio od napędu. Informacja jest
wyświetlana w nowym, rozszerzonym formacie z większą ilością szczegółów, niż
przy starszej opcji \fI\-i\fP.
.TP 
\fI\-\-Istdin\fP
Jest to specjalna odmiana opcji \fB\-I\fP, która akceptuje blok identyfikacyjny
dysku jako standardowe wejście zamiast używania parametru /dev/hd*. Format
tego bloku musi być \fBdokładnie\fP taki sam jak w "plikach"
/proc/ide/*/hd*/identify lub utworzony za pomocą opcji \fB\-\-Istdout\fP opisanej
poniżej.  Ta odmiana jest przeznaczona do użytku z "bibliotekami" informacji
identyfikacyjnych dysku, oraz z dyskami ATAPI, dla których standardowe
mechanizmy mogą działać błędnie. Gdy używana jest opcja \fB\-\-Istdin\fP, musi
być ona *jedynym* podanym parametrem.
.TP 
\fI\-\-Istdout\fP
Opcja zrzuca informacje identyfikacyjne dysku w zapisie szesnastkowym na
standardowe wyjście, w formacie podobnym do /proc/ide/*/identify i
odpowiednim do późniejszego użycia z opcją \fB\-\-Istdin\fP.
.TP 
\fI\-J\fP
Pobiera/ustawia wartość czasu oczekiwania "idle3" dysków Western Digital
(WD) Green Drive. Czas ten kontroluje częstość parkowania głowic dysku i
przejścia w niższy stan zasilania. Ustawieniem fabrycznym jest osiem (8)
sekund, co jest bardzo kiepskim wyborem do systemu Linux. Pozostawienie
wartości domyślnej, powoduje setki lub tysiące cykli ładowania/odłączenia
głowic w bardzo krótkim czasie. Mechanizm dysku został zaprojektowany na
300\ 000 do 1\ 000\ 000 cykli, tak więc pozostawienie wartości domyślnej może
spowodować przedwczesne zużycie dysku, nie wspominając o wpływie na
wydajność, gdy napęd często musi się wybudzić przed wykonaniem operacji
wejścia/wyjścia.
.IP
Firma WD dostarcza DOS\-owe narzędzie WDIDLE3.EXE do zmiany tego ustawienia i
powinno się go użyć zamiast hdparm, gdy tylko to możliwe. Implementacja w
hdparm, uzyskana za pomocą inżynierii wstecznej nie jest tak kompletna jak
oryginalny i oficjalny program, nawet jeśli wygląda na działającą na
przynajmniej kilku sztukach tych dysków. Aby zmiana w ustawieniach
zadziałała, potrzebny jest pełny cykl zasilania (włączenie i wyłączenie),
niezależnie od tego, który program zostanie użyty do zmiany ustawień.
.IP
Zaleca się ustawienie wartości 30 sekund do użycia z Linuksem. Dozwolonymi
wartościami jest 8 do 12 sekund, a następnie 30 do 300 sekund w 30
sekundowych odstępach. Podanie wartości zero (0) wyłączy całkowicie czas
idle3 dysków WD (NIE\ ZALECANE!).
.TP 
\fI\-k\fP
Pobiera/ustawia flagę "keep_settings_over_reset" (zachowaj ustawienia po
resecie). Gdy ta flaga jest ustawiona, sterownik będzie chronił opcje
\fI\-dmu\fP po miękkim resecie (wykonanym np. podczas sekwencji odzyskiwania po
błędzie).  Flaga ta domyślnie jest wyłączona, aby uchronić napęd przed
pętlami resetowań, które mogłyby być spowodowane kombinacjami ustawień
\fB\-dmu\fP Opcja \fB\-k\fP powinna więc być ustawiana tylko gdy jest się
przekonanym, że to co robisz jest dobre. Praktycznie, wszystko co trzeba
zrobić aby przetestować konfigurację (przed użyciem \-k) to sprawdzenie czy
napęd daje się odczytać/zapisać i czy proces nie generuje błędów w logach
(komunikaty jądra) (w większości systemów należy zajrzeć do
/var/log/messages).
.TP 
\fI\-K\fP
Ustawia flagę "keep_features_over_reset" (zachowaj właściwości po resecie).
Jej ustawienie powoduje, że napęd odzyskuje po miękkim resecie ustawienia
dla \fB\-APSWXZ\fP.  Nie wszystkie napędy obsługują tę właściwość.
.TP 
\fI\-L\fP
Ustawia flagę blokowania drzwiczek (doorlock flag). Wartość \fB1\fP spowoduje
zablokowanie drzwiczek niektórych wymiennych dysków twardych (np. Syquest,
ZIP, Jazz...). Z kolei wartość \fB0\fP spowoduje odblokowanie
drzwiczek. Normalnie Linux automatycznie zarządza mechanizmem blokowania
drzwiczek, w zależności od eksploatacji dysku (zablokowane, gdy system
plików jest zamontowany). Lecz podczas zamykania systemu może być to
uciążliwe, gdy główna partycja znajduje się na dysku wymiennym, gdyż
partycja ta pozostaje zamontowana (w trybie tylko\-do\-odczytu) po zamknięciu
systemu. Dzięki użyciu tej opcji \fBpo\fP przemontowaniu głównego systemu
plików w trybie tylko\-do\-odczytu możliwe jest wyjęcie kasety ze stacji po
zamknięciu systemu.
.TP 
\fI\-m\fP
Pobiera/ustawia licznik sektorów dla wielosektorowego I/O w napędzie.
Ustawienie \fB0\fP wyłącza tę właściwość. Tryb ten (inaczej znany jako IDE
Block Mode) jest właściwością większości nowoczesnych dysków twardych IDE,
zezwalającą na transfer wielu sektorów na przerwanie I/O, w przeciwieństwie
do tradycyjnego jednego sektora. Gdy włączona jest ta właściwość, zazwyczaj
obciążenie I/O przez system zmniejsza się o 30\-50%. W wielu systemach
powoduje to także zwiększenie przepływu danych o 5% do 50%. Mimo to,
niektóre napędy (najbardziej zauważalnie seria WD Caviar), wydają się
działać wolniej w tym trybie. Różnie to jednak bywa.  Większość napędów
wspiera minimalny zestaw ustawień obejmujący 2, 4, 8 i 16 (sektorów). Dla
niektórych dysków możliwe są także większe wartości.  Ustawienie 16 lub 32
wydaje się optymalnym dla wielu systemów.  Western Digital zaleca niższe
ustawienia od 4 do 8 na wielu z ich dysków, a to z powodu małych (32KB)
buforów w napędach i niezoptymalizowanych algorytmów buforowania.  Opcja
\fB\-i\fP może służyć do znajdywania maksymalnej wspieranej wartości
zainstalowanego napędu (szukaj MaxMultSect na wyjściu).  Niektóre napędy
twierdzą, że wspierają ten tryb, lecz tracą dane przy niektórych
ustawieniach. W rzadkich wypadkach, takie błędy mogą spowodować \fBpoważne
uszkodzenie systemu plików\fP.
.TP 
\fI\-\-make\-bad\-sector\fP
Celowo tworzy uszkodzony sektor (bad sector, media error) na
dysku. \fBNIEZWYKLE NIEBEZPIECZNE, NIE UŻYWAĆ TEJ OPCJI!\fP. Może być to
przydatne przy testowaniu mechanizmów odzyskiwania błędów
urządzenia/RAID. Numer sektora jest podany jako (dziesiątkowy) parametr po
opcji. W zależności od urządzenia, hdparm wybierze jedno z dwóch dostępnych
poleceń ATA do uszkodzenia sektora. WRITE_LONG działa w przypadku większości
urządzeń, lecz jedynie do granicy 28\-bitów. Część najnowszych napędów (2008)
może obsługiwać nowe polecenie WRITE_UNCORRECTABLE_EXT, które działa na
wszystkich sektorach LBA48. Jeśli jest ono dostępne, hdparm użyje go zamiast
WRITE_LONG. Samo polecenie WRITE_UNCORRECTABLE_EXT prezentuje wybór jak nowy
uszkodzony sektor powinien się zachowywać. Domyślnie, wygląda on jak każdy
inny uszkodzony sektor i napędowi może zająć nieco czasu aby wykonać kolejne
ponowne i nieudane próby odczytu (READ) sektora. Jeśli jednak poda się
pojedynczą literę \fBf\fP bezpośrednio przed pierwszą cyfrą parametru numeru
sektora, to hdparm wykona "flagowane" WRITE_UNCORRECTABLE_EXT, które
powoduje, że napęd oznacza sektor jako uszkodzony (zamiast rzeczywiście go
uszkadzać), dzięki czemu próby odczytu (READ) sektora natychmiast się nie
powiodą (zamiast po kilku kolejnych próbach). Proszę zauważyć, że opcja
\fB\-\-repair\-sector\fP może być użyta aby odzyskać (każdy) uszkodzony sektor,
gdy nie jest on dłużej potrzebny, włączając w to również sektory
rzeczywiście uszkodzone (napęd prawdopodobnie przemapuje je do przestrzeni
zapasowej dysku).
.TP 
\fI\-M\fP
Pobiera/ustawia wartość Automatycznego Zarządzania Głośnością (Automatic
Acoustic Management \- AAM). Większość nowych dysków ma możliwość zwolnienia
obrotów głowicy aby zredukować poziom hałasu. Wartości mogą być z przedziału
od 0 do 254. 128 jest najcichszym (a zatem najwolniejszym) ustawieniem, a
254 najszybszym (i najgłośniejszym). Niektóre dyski mają tylko dwa poziomy
(cichy / szybki), a inne mogą przyjmować wszystkie wartości od 128 do 254.
W tej chwili, większość napędów obsługuje jedynie 3 opcje: wyłączone, cichy
i szybki. Można im przypisać obecnie, odpowiednio, wartości 0, 128 i 254,
ale pozostałe wartości zostały przeznaczone do przyszłych rozszerzeń, więc
może to ulec zmianie.
.TP 
\fI\-n\fP
Pobiera lub ustawia flagę "ignore_write_errors" (ignoruj błędy zapisu) w
sterowniku. NIE baw się tym bez uprzedniego zapoznania się z kodem źródłowym
sterownika.
.TP 
\fI\-N\fP
Pobiera/ustawia maksymalną widzialną liczbę sektorów, znaną również jako
ustawienie \fBHost Protected Area\fP. Bez parametru, \fB\-N\fP wyświetla bieżące
ustawienie, które jest wyświetlane jako dwie wartości: pierwsza określa
bieżące maksymalne ustawienie sektorów, druga pokazuje natywny (rzeczywisty)
limit sprzętowy dysku. Różnica pomiędzy tymi dwiema wartościami wskazuje na
liczbę sektorów, które są aktualnie ukryte dla systemu operacyjnego w formie
\fBHost Protected Area (HPA)\fP. Obszar ten jest często używany przez osoby
składające komputer do przechowania oprogramowania diagnostycznego i/lub
kopii oryginalnego systemu operacyjnego w celach odzyskiwania. Innymi
możliwymi powodami mogą być ukrycie rzeczywistej pojemności bardzo dużego
dysku dla BIOS\-u/systemu, który nie może normalnie funkcjonować z dyskami
tego rozmiaru (np. obecnie (2010) BIOS\-y nie potrafią poradzić sobie z
dyskami o rozmiarze przekraczającym 2 TB, a HPA może być użyte do
raportowania przez dysk o pojemności 3 TB, że ma 2 TB). Aby zmienić bieżące
maksimum (BARDZO NIEBEZPIECZNE, UTRATA DANYCH JEST NIEZWYKLE PRAWDOPODOBNA),
nowa wartość powinna być dostarczona (dziesiątkowo) zaraz po opcji
\fB\-N\fP. Wartość ta jest określona jako liczba sektorów, zamiast "maksymalny
adres sektora" dysku. Napędy korzystają z pomysłu tymczasowych (ulotnych)
ustawień, które są tracone przy następnym resecie sprzętowym oraz bardziej
stałej (nieulotnej) wartości, która nie jest zmieniana w czasie resetów i
kolejnych cykli zasilania. Domyślnie, \fB\-N\fP zmienia jedynie ustawienie
tymczasowe (ulotne). Aby zmienić wartość stałą (nieulotną), proszę
poprzedzić pierwszą cyfrę wartości początkowym znakiem \fBp\fP. Napędy są
zaprojektowane na pozwolenie na tylko jedną zmianę wartości stałem w
sesji. Przed kolejną, permanentną operacją \fB\-N\fP konieczny jest reset
sprzętowy (lub wyłączenie i włączenie). Proszę zauważyć, że każda próba
zmienienia tej wartości może zawieść, jeśli dysk jest dostępny dla innego
programu w tym samym czasie. Jest tak, ponieważ ustawienie wartości wymaga
wymiany pary poleceń dyskowych, ale nie ma sposobu na zapobiegnięcie
wstawienia pomiędzy nie innych poleceń przez jądro. Jeśli więc zmiana
początkowo się nie powiedzie, proszę po prostu spróbować ponownie. Obsługa
opcji \fB\-N\fP przez jądro jest błędna dla wielu typów adapterów przez w wielu
wersjach jądra. Raportowana jest wówczas niekiedy nieprawidłowa (zbyt mała)
wartość maksymalnego rozmiaru. Obecnie (jądro 2.6.27) wygląda na to, że w
końcu działanie powinno być poprawne w przypadku większości sprzętu.
.TP 
\fI\-\-offset\fP
Przesuwa (offset) do podanego numeru GiB (1024*1024*1024), podczas
przeprowadzania pomiarów czasu \fB\-t\fP odczytu urządzenia. Szybkość zmienia
się (około dwukrotnie) w przypadku wielu dysków mechanicznych. Z reguły,
choć nie zawsze, największa jest na początku dysku. Napędy solid\-state drive
(SSD) powinny wykazywać podobne czasy niezależnie od przesunięcia.
.TP 
\fI\-p\fP
Próbuje przeprogramować chipset interfejsu IDE na określony tryb PIO, lub
próbuje automatycznie dostosować się do "najlepszego" trybu PIO
obsługiwanego przez napęd. Właściwość ta jest obsługiwana w jądrze tylko dla
kilku "znanych" chipsetów i nawet ta obsługa jest co najwyżej
niepewna. Niektóre chipsety IDE nie są w stanie zmienić trybu PIO dla
pojedynczego napędu; wówczas opcja ta może spowodować ustawienie trybu PIO
dla \fIobydwu\fP napędów. Wiele chipsetów IDE wspiera albo mniej, albo więcej
niż standardowe 6 (od 0 do 5) trybów PIO, więc dokładne ustawienie
szybkości, które właściwie jest zaimplementowane, będzie różnić się zależnie
od wyrafinowania chipsetu/sterownika.  \fIUżywaj z wielką ostrożnością!\fP
Właściwość ta nie chroni przed nierozwagą, a niepomyślne działanie może
spowodować \fIpoważne uszkodzenie systemu plików!\fP
.TP 
\fI\-P\fP
Ustawia maksymalny licznik sektorów dla wewnętrznych mechanizmów preodczytu
napędu. Nie wszystkie napędy obsługują tę właściwość i została ona usunięta
z oficjalnej specyfikacji od ATA\-4.
.TP 
\fI\-\-prefer\-ata12\fP
W czasie używania protokołu SAT\ (SCSI ATA\ Translation), hdparm zwykle
preferuje użycie poleceń 16\-bajtowych gdzie to tylko możliwe. Część napędów
zewnętrznych USB nie działa poprawnie z poleceniami 16\-bajtowymi. Opcja może
zostać użyta do wymuszenia mniejszego, 12\-bajtowego formatu poleceń do
takich napędów. Program hdparm wciąć będzie używał poleceń 16\-bajtowym do
rzeczy, które nie mogą być wykonane przy użyciu formatu 12\-bajtowego
(np. sektory wykraczające poza format 28\-bajtowy).
.TP 
\fI\-q\fP
Obsługuje następną opcję cicho, nie wydając zwykłych komunikatów (nie
dotyczy do komunikatów o błędach) na wyjście. Jest to przydatne do
zmniejszenia zamieszania na ekranie w wypadku uruchamiania ze skryptów
startowych. Nie można stosować do opcji \fB\-i\fP, \fB\-v\fP, \fB\-t\fP, oraz \fB\-T\fP.
.TP 
\fI\-Q\fP
Pobiera lub ustawia queue_depth poleceń urządzenia, jeśli jest to
obsługiwane przez sprzęt. Opcja działa tylko z jądrami 2.6.xx (i nowszymi) i
jedynie z kombinacją urządzeń i sterownika, która obsługuje zmianę
queue_depth. W przypadku dysków SATA jest to głębokość kolejki Native
Command Queuing (NCQ).
.TP 
\fI\-r\fP
Pobiera/ustawia flagę read\-only (tylko do odczytu) urządzenia. Gdy jest
ustawiona, Linux nie pozwala na operacje zapisu na tym urządzeniu.
.TP 
\fI\-R\fP
Pobiera/ustawia funkcję Write\-Read\-Verify, jeśli napęd ją obsługuje. Użycie:
\fB\-R0\fP (wyłączone) lub \fB\-R1\fP (włączone). Funkcja przeznaczona jest do
automatycznego ponownego odczytania przez firmware dysku danych, które
zostały zapisane przez oprogramowanie, w celu weryfikacji, czy zapis odbył
się poprawnie. Ogólnie rzecz biorąc jest to zachowanie przesadne, które może
spowolnić zapis na dysk dwukrotnie (lub jeszcze bardziej).
.TP 
\fI\-\-read\-sector\fP
Odczytuje z określonego numera sektora i zrzuca jego zawartość w zapisie
szesnastkowym na standardowe wyjście. Sektor wiersza musi być podany
(dziesiętnie) po opcji. Program hdparm wykona niskopoziomowy odczyt
(kompletnie omijając zwykłą warstwę blokową mechanizmów odczytu/zapisu)
podanego sektora. Można użyć tej opcji do definitywnego rozstrzygnięcia czy
dany sektor jest uszkodzony (bad sector, media error) czy też nie
(uczynienie tego za pomocą zwykłych mechanizmów może niekiedy dać fałszywe
alarmy).
.TP 
\fI\-\-repair\-sector\fP
Jest to alias BARDZO\ NIEBEZPIECZNEJ opcji \fB\-\-write\-sector\fP.
.TP 
\fI\-s\fP
Włącza/wyłącza funkcję zasilania w trybie gotowości, jeśli jest obsługiwana
przez napęd. \fBBARDZO\ NIEBEZPIECZNE\fP. Proszę jej nie używać, chyba że jest
się absolutnie pewnym, że zarówno systemowy BIOS (lub firmware) jak i jądro
systemu operacyjnego (Linux >=2.6.22) obsługuje próbkowanie urządzenia w
celu użycia tej funkcji. Gdy jest włączona, napęd jest zasilany w trybie
\fBstandby\fP (gotowości), pozwalając kontrolerowi na uruchomienie urządzeń po
kolei, redukując chwilowy pobór energii, gdy wiele napędów jest podłączonych
do tego samego zasilacza. Przydatne głównie do dużych zestawów RAID. Funkcja
jest zwykle wyłączona, a napęd jest zasilany, gdy jest w trybie \fBactive\fP \-
aktywnym (patrz powyżej, opcja \-C). Proszę zauważyć, że napęd może również
pozwalać na włączenie tej opcji za pomocą zworki. Część dysków SATA
obsługuje kontrolę tej funkcji za pomocą pinu 11. w złączu zasilania SATA. W
takich przypadkach, polecenie może nie być obsługiwane, lub może być
ignorowane.
.TP 
\fI\-S\fP
Ustawia napęd w trybie idle (niższego niskiego poboru energii), ustawia
również czas oczekiwania standby (zatrzymania dysku). Wartość ta jest
używana przez napęd w celu uzyskania informacji o tym, jak długo oczekiwać
(bez aktywności dyskowych) przed wyłączeniem silnika w celach oszczędności
mocy. W takich warunkach, dysk może potrzebować do 30 sekund aby
odpowiedzieć na nagłe odwołanie, choć większość napędów robi to znacznie
szybciej. Odczytanie wartości czasu oczekiwania jest nieco osobliwe. Wartość
0 oznacza "czasy oczekiwania są wyłączone": napęd nie przejdzie do trybu
standby w sposób automatyczny. Wartości od 1 do 240 określają wielokrotności
5 sekund, czyli dają czasy oczekiwania od 5 sekund do 20 minut. Wartości od
241 do 251 określają od 1. do 11. jednostki po 30 minut dla czasów od 30
minut do 5,5 godzin. Wartość 252 oznacza czas oczekiwania 21 minut, 253
ustawia czas oczekiwania zdefiniowany przez dostawcę, zamykający się między
8 a 12 godzinami, a wartość 254 jest zarezerwowana. 255 jest interpretowane
jako 21 minut plus 15 sekund. Proszę zauważyć, że część starszych napędów
może intepretować te wartości w całkowicie inny sposób.
.TP 
\fI\-t\fP
Dokonuje pomiarów czasu odczytów z urządzenia dla celów porównawczych i
testów wydajnościowych. Aby uzyskać miarodajne wyniki, operacja ta powinna
być powtarzana 2\-3 razy na nieaktywnym pod innymi względami systemie (bez
innych aktywnych procesów) z przynajmniej kilkoma megabajtami wolnej
pamięci. Wyświetlana jest szybkość odczytu poprzez bufory cache z dysku, bez
wcześniejszego cache'owania danych. Wartość ta jest miarą szybkości, z jaką
napęd jest w stanie obsługiwać liniowe odczyty danych pod Linuksem bez
obciążenia związanego z systemem plików. Aby zapewnić dokładne pomiary,
cache jest opróżniany za pomocą ioctl BLKFLSBUF.
.TP 
\fI\-T\fP
Dokonuje pomiarów czasu odczytów z cache dla celów porównawczych i testów
wydajnościowych. Aby uzyskać miarodajne wyniki, operacja ta powinna być
powtarzana 2\-3 razy na nieaktywnym pod innymi względami systemie (bez innych
aktywnych procesów) z przynajmniej kilkoma megabajtami wolnej pamięci.
Wyświetlana jest szybkość odczytu bezpośrednio z linuksowych buforów cache,
bez dostępu do dysku. Wartość ta jest wskaźnikiem przepływu danych między
procesorem, cache i pamięcią systemu.
.TP 
\fI\-\-trim\-sector\-ranges\fP
Do napędów Solid State Drive (SSD). \fBNIEZWYKLE NIEBEZPIECZNE. NIE UŻYWAĆ
TEJ OPCJI!\fP Nakazuje firmware dysku odrzucać niepotrzebne sektory danych,
niszcząc wszelkie dane, które mogą one zawierać. W tej sposób sektory te są
dostępne do natychmiastowego użycia przez mechanizm odśmiecania pamięci
(garbage collection) firmware, w celu poprawy równomiernego poziomu zużycia
komórek flash. Opcja oczekuje podania jednego lub więcej par zakresów zaraz
po niej w formie: początek adresu LBA, dwukropek i liczba sektorów
(maksymalnie 65535) bez spacji w pojedynczym zapisie. \fBNIEZWYKLE
NIEBEZPIECZNE. NIE UŻYWAĆ TEJ OPCJI!\fP
.IP
Przykład:   \fBhdparm \-\-trim\-sector\-ranges 1000:4 7894:16 /dev/sdz\fP
.TP 
\fI\-\-trim\-sector\-ranges\-stdin\fP
Identyczne do \fB\-\-trim\-sector\-ranges\fP powyżej, z wyjątkiem tego, że lista
par lba:liczba jest czytana ze standardowego wejścia, zamiast być podaną w
wierszu poleceń. Można wykorzystać tę opcję do uniknięcia problemów z
wyjątkowo długimi wierszami polecenia. Pozwala to również na skumulowanie
wielu więcej zakresów sektorów w jedno polecenie, aż do aktualnie
skonfigurowanego limitu transferu (max_sectors_kb).
.TP 
\fI\-u\fP
Pobiera/ustawia flagę interrupt\-unmask napędu. Ustawienie \fB1\fP zezwala
sterownikowi na niemaskowanie innych przerwań podczas przetwarzania
przerwania dyskowego, co w znaczącym stopniu zmniejsza czas reakcji na
Linuksa na polecenia użytkownika i eliminuje błędy "serial port overrun".
\fBUżywając tej opcji nleży zachować ostrożność:\fP niektóre kombinacje
napędu/kontrolera nie radzą sobie dobrze z tą właściwością, co może
spowodować \fBpoważne uszkodzenie systemu plików\fP.  W szczególności,
interfejsy \fBCMD\-640B\fP i \fBRZ1000\fP (E)IDE mogą być \fBniestabilne\fP (z powodu
usterek sprzętowych) gdy opcja ta jest używana z wersjami jądra
wcześniejszymi niż 2.0.13. Wyłączenie właściwości \fBIDE prefetch\fP tych
interfejsów (zwykle ustawienie BIOS/CMOS) daje bezpieczne rozwiązanie tego
problemu dla wcześniejszych jąder.
.TP 
\fI\-v\fP
Wypisuje niektóre podstawowe ustawienia, tak jak \-acdgkmnru dla IDE. Jest to
też domyślne zachowanie, kiedy nie poda się żadnych opcji.
.TP 
\fI\-\-verbose\fP
Wyświetla dodatkowe informacje diagnostyczne w przypadku niektórych poleceń.
.TP 
\fI\-w\fP
Resetuje urządzenie (\fBNIEBEZPIECZNE\fP). NIE używaj tej opcji. Jest ona tylko
do użytku w nieoczekiwanych sytuacjach, gdy dla przywrócenia dysku do stanu
używalności i tak może być konieczne przeładowanie systemu.
.TP 
\fI\-\-write\-sector\fP
Zapisuje zera do podanego numeru sektora. BARDZO\ NIEBEZPIECZNE. Numer
sektora musi zostać podany (dziesiątkowo) po opcji. Program hdparm wykona
niskopoziomowy zapis (całkowicie omijając zwykłą warstwę blokową mechanizmów
odczytu/zapisu) do określonego sektora. Może to zostać wykorzystane do
wymuszenia na napędzie naprawę uszkodzonego sektora (bad sector, media
error).
.TP 
\fI\-W\fP
Pobiera/ustawia funkcję pamięci podręcznej zapisu (write\-caching) napędów
IDE/SATA.
.TP 
\fI\-X\fP
Ustaw tryb transferu IDE dla nowszych napędów (E)IDE/ATA.  Jest to zazwyczaj
używane łącznie z \fB\-d1\fP gdy włącza się DMA do/z napędu na wspieranym
chipsecie interfejsu, przy czym \fB\-X mdma2\fP służy do wyboru trybu transferów
multiword DMA mode2 a \fB\-X sdma1\fP do wyboru prostego trybu mode1 transferów
DMA.  Na systemach, które wspierają UltraDMA użycie \fB\-X udma2\fP służy do
ustawiania trybu transferów UltraDMA mode2 (będziesz musiał przygotować
wcześniej chipset do użycia UltraDMA). Poza tym, użycie tej opcji jest
\fBrzadko potrzebne\fP gdyż większość/wszystkie nowoczesne napędy IDE domyślnie
ustawiają się w najszybszym ze swoich trybów PIO przy
włączaniu. Manipulowanie tym może być bezcelowe i ryzykowne. Na dyskach,
które wspierają alternatywne tryby transferu, \fB\-X\fP może służyć do
przełączania \fBtylko\fP trybu napędu.  Przed zmianą trybu transferu, interfejs
IDE powinien być ustawiony za pomocą zworek lub zaprogramowany (zobacz opcję
\fB\-p\fP)  do nowego trybu, aby zapobiec utracie i/lub zniszczeniu danych.
\fIUżywaj tego ze szczególną uwagą!\fP Dla trybów transferu PIO (Programmed
Input/Output), używanych przez Linuksa, wartość ta jest zwyczajnie
oczekiwanym numerem trybu PIO plus 8. Dlatego wartość 09 ustawia tryb PIO
mode1, 10 PIO mode2, a 11 wybiera PIO mode3.  Ustawienie 00 odtwarza
"domyślny" tryb PIO dysku, a 01 wyłącza IORDY. W przypadku trybu multiword
DMA, używaną wartością jest oczekiwany tryb DMA plus 32. Dla UltraDMA
wartością jest oczekiwany numer trybu UltraDMA plus 64.
.TP 
\fI\-y\fP
Zmusza napęd IDE do natychmiastowego przejścia w tryb mniejszego zużycia
energii: \fBstandby\fP. To najczęściej powoduje zwolnienie pracy
dysku. aktualny tryb może być sprawdzony dzięki opcji \fB\-C\fP.
.TP 
\fI\-Y\fP
Zmusza napęd IDE do natychmiastowego przejścia w tryb najmniejszego zużycia
energii: \fBsleep\fP. To kompletnie wyłącza napęd. Aby napęd był dostępny
ponownie potrzebny jest twardy lub miękki reset (sterownik IDE Linuksa
automatycznie wykona reset gdy będzie potrzebny).  Aktualny tryb może być
sprawdzony dzięki opcji \fB\-C\fP.
.TP 
\fI\-z\fP
Zmusza jądro do ponownego odczytu tablicy partycji podanych urządzeń.
.TP 
\fI\-Z\fP
Wyłącza automatyczne funkcje oszczędzania energii w niektórych napędach
Seagate (modelach ST3xx?), aby uchronić je od wyłączania się w
nieoczekiwanych momentach.
.TP 
.SH "Zestaw funkcji bezpieczeństwa ATA"
.PP
Eksperymenty z poniższymi przełącznikami są \fBNIEBEZPIECZNE\fP i mogą nie
działać z niektórymi jądrami. \fBUŻYCIE NA WŁASNE RYZYKO\fP.
.TP 
\fI\-\-security\-help\fP
Wyświetla krótką informację o użyciu na temat wszystkich opcji \-\-security\-*.
.TP 
\fI\-\-security\-freeze\fP
Zamraża ustawienia bezpieczeństwa napędu. Napęd nie akceptuje żadnych
poleceń bezpieczeństwa do kolejnego resetu przy podłączeniu
zasilania. Proszę użyć tę funkcję w kombinacji z \-\-security\-unlock do
zabezpieczenia dysku przed jakimikolwiek próbami ustawienia nowego
hasła. Może również zostać użyta samodzielnie. Z tą opcją nie można podać w
wierszu poleceń żadnych innych opcji.
.TP 
\fI\-\-security\-unlock HASLO\fP
Odblokowuje napęd, używając hasła HASLO. Hasło jest podane jako łańcuch
ASCII i jest uzupełniane znakami NUL do wielkości 32 bajtów. Odpowiednie
hasło napędu jest wybierane przełącznikiem \-\-user\-master (domyślnie jest to
hasło użytkownika \- "user"). Z tą opcją w wierszu poleceń nie można podać
żadnych innych.
.TP 
\fI\-\-security\-set\-pass HASLO\fP
Blokuje napęd, używając hasła HASLO (ustawia hasło)
\fB(NIEBEZPIECZNE)\fP. Hasło jest podane jako łańcuch ASCII i jest wyrównany
znakami NUL do wielkości 32 bajtów. Użycie hasła specjalnego \fBNULL\fP ustawia
puste hasło. Odpowiednie hasło napędu jest wybierane przełącznikiem
\-\-user\-master (domyślnie jest to hasło użytkownika \- "user"), a odpowiedni
tryb bezpieczeństwa jest wybierany przełącznikiem \-\-security\-mode. Z tą
opcją w wierszu poleceń nie można podać żadnych innych.
.TP 
\fI\-\-security\-disable HASLO\fP
Wyłącza blokowanie napędu, używając hasła HASLO. Hasło jest podane jako
łańcuch ASCII i jest uzupełniane znakami NUL do wielkości 32
bajtów. Odpowiednie hasło napędu jest wybierane przełącznikiem \-\-user\-master
(domyślnie jest to hasło użytkownika \- "user"). Z tą opcją w wierszu poleceń
nie można podać żadnych innych.
.TP 
\fI\-\-security\-erase HASLO\fP
Wykasowuje (zablokowany) napęd, używając hasła HASLO
\fB(NIEBEZPIECZNE)\fP. Hasło jest podane jako łańcuch ASCII i jest wyrównany
znakami NUL do wielkości 32 bajtów. Użycie hasła specjalnego \fBNULL\fP
reprezentuje puste hasło. Odpowiednie hasło napędu jest wybierane
przełącznikiem \-\-user\-master (domyślnie jest to hasło użytkownika \-
"user"). Z tą opcją w wierszu poleceń nie można podać żadnych innych.
.TP 
\fI\-\-security\-erase\-enhanced HASLO\fP
Wykonuje rozszerzone kasowanie (zablokowanego) napędu, używając hasła HASLO
\fB(NIEBEZPIECZNE)\fP. Hasło jest podane jako łańcuch ASCII i jest uzupełniane
znakami NUL do wielkości 32 bajtów. Odpowiednie hasło napędu jest wybierane
przełącznikiem \-\-user\-master (domyślnie jest to hasło użytkownika \-
"user"). Z tą opcją w wierszu poleceń nie można podać żadnych innych.
.TP 
\fI\-\-user\-master UŻYTKOWNIK\fP
Określa które hasło wybrać (użytkownika \- user lub główne \- master). \fBDomyślnym wyborem jest hasło użytkownika\fP. Użyteczne jedynie w połączeniu z \-\-security\-unlock, \-\-security\-set\-pass, \-\-security\-disable, \-\-security\-erase lub \-\-security\-erase\-enhanced.
        u       hasło użytkownika \- user
        m       hasło główne \- master

.TP 
\fI\-\-security\-mode TRYB\fP
Określa który tryb bezpieczeństwa (wysoki \- high lub maksymalny \- maximum) ustawić. \fBDomyślnym wyborem jest wysoki\fP. Użyteczne tylko w połączeniu z \-\-security\-set\-pass.
        h       wysokie (high) bezpieczeństwo
        m       maksymalne (maximum) bezpieczeństwo

\fBTA FUNKCJA JEST EKSPERYMENTALNA I NIEZBYT DOBRZE PRZETESTOWANA. UŻYCIE NA
WŁASNE RYZYKO.\fP
.SH PLIKI
/etc/hdparm.conf
.SH BŁĘDY
Jak zauważono powyżej, opcje \fB\-m sectcount\fP i \fB\-u 1\fP powinny być używane z
ostrożnością, najlepiej na systemie plików tylko dla odczytu. Większość
napędów pracuje z tymi właściwościami dobrze, lecz zdarzają się
wyjątki. System plików może wtedy ulec zniszczeniu. Pamiętaj o backupie
przed takimi eksperymentami!
.PP
Niektóre opcje (np. \-r do SCSI) mogą nie działać ze starszymi jądrami, w
których potrzebne ioctl()'e nie były obsługiwane.
.PP
Chociaż to narzędzie jest skierowane przede wszystkim do użytku z napędami
dysków twardych SATA/IDE, to część opcji jest również prawidłowa (i
dozwolona) w użyciu z dyskami twardymi SCSI oraz z dyskami MFT/RLL z
interfejsem XT.
.PP
Jądro Linux aż do wersji 2.6.12 (i prawdopodobnie późniejszych) nie
obsługuje prawidłowo odblokowania opcji bezpieczeństwa i wyłączania poleceń,
co może powodować naruszenie ochrony pamięci, a w niektórych przypadkach
nawet panikę jądra. Polecenia bezpieczeństwa mogą być jednak wykonane przez
napęd. To nieprawidłowe zachowanie jądra czyni w tej chwili polecenia
bezpieczeństwa związane z danymi PIO raczej bezużyteczne.
.PP
Proszę zauważyć, że polecenia "security erase" i "security disable" zostały
zaimplementowane jako dwa kolejne polecenia danych PIO i nie powiodą się na
zablokowanym napędzie, ponieważ drugie polecenie nie zostanie wydane po
naruszeniu ochrony pamięci. Proszę zapoznać się z kodem, aby uzyskać
wskazówki jak je załatać, aby ominąć ten problem. Niezależnie od naruszenie
ochrony pamięci, zawsze możliwe jest uruchomienie dwóch kopii hdparm
jednocześnie i wydanie dwóch potrzebnych poleceń w ten sposób.
.SH AUTOR
\fBhdparm\fP został napisany przez Marka Lorda <mlord@pobox.com>,
głównego twórcę i opiekuna sterownika (E)IDE do Linuksa, obecnie zajmującego
się podsystemem libata; wraz z uwzględnieniem sugestii i łatek od wielu
innych osób.
.PP
Kod wyłączający automatyczne oszczędzanie energii w Seagate został napisany
przez Tomiego Leppikangasa <tomilepp@paju.oulu.fi>.
.PP
Polecenie zamrażania ustawień bezpieczeństwa dodał Benjamin Benz w roku
2005.
.PP
Polecenia bezpieczeństwa związane z pozyskaniem danych PIO napisał Leonard
den Ottolander w roku 2005. Niektóre inne części \- Benjamin Benz i inni.
.SH "ZOBACZ TAKŻE"
\fBhttp://www.t13.org/\fP Technical Committee T13 AT Attachment (ATA/ATAPI)
Interface.
.PP
\fBhttp://www.serialata.org/\fP Serial ATA International Organization.
.PP
\fBhttp://www.compactflash.org/\fP CompactFlash Association.
.SH TŁUMACZENIE
Ze względu na specyfikę tego programu, proszę korzystać z \fBoryginalnej\fP, angielskojęzycznej dokumentacji, dostępnej po wydaniu polecenia \fIman \-\-locale=C 8 hdparm\fP, aby uniknąć konsekwencji wynikających z możliwych błędów w tłumaczeniu. Jeśli to niemożliwe, proszę upewnić się, że podręcznik jest \fBaktualny\fP i dotyczy używanej wersji programu.
.PP
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są:
Przemek Borys (PTM) <pborys@p-soft.silesia.linux.org.pl>,
Andrzej M. Krzysztofowicz (PTM) <ankry@green.mf.pg.gda.pl>,
Grzegorz Goławski (PTM) <grzegol@pld.org.pl>
i
Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
.PP
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją \fB 9.43 \fPoryginału.