.\" {PTM/PB/0.1/02-04-1999/"pobierz/ustaw informacje o porcie szeregowym"}
.\" Translation 1999,2000 Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>
.\" Buu... Znowu trudny tekst :(
.\" Copyright 1992, 1993 Rickard E. Faith (faith@cs.unc.edu)
.\" May be distributed under the GNU General Public License
.\" Portions of this text are from the README in setserial-2.01.tar.z,
.\" but I can't figure out who wrote that document.  If anyone knows,
.\" please tell me
.\"
.\" [tytso:19940519.2239EDT]  I did... - Ted Ts'o (tytso@mit.edu)
.\" Sat Aug 27 17:08:38 1994 Changes from Kai Petzke
.\" (wpp@marie.physik.tu-berlin.de) were applied by Rik Faith
.\" (faith@cs.unc.edu)
.\" "
.TH SETSERIAL 8 "Styczeń 2000" "Setserial 2.17" "Podręcznik programisty linuksowego"
.SH NAZWA
setserial \- pobierz/ustaw informacje o porcie szeregowym
.SH SKŁADNIA
.B setserial
.B "[ \-abqvVWz ]"
device
.BR "[ " parameter1 " [ " arg " ] ] ..."

.B "setserial -g"
.B "[ \-abGv ]"
device1 ...
.SH OPIS
\fI Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!\fP
.PP
.B setserial
jest programem przeznaczonym do ustawiania i/lub raportowania danych
konfiguracyjnych związanych z portem szeregowym. Dane te zawierają
port I/O, numer IRQ, to czy klawisz break powinien być interpretowany jako
Secure Attention Key, itd.

Podczas normalnego bootowania, inicjalizowane są jedynie porty COM 1-4;
używane są przy tym domyślne wartości portów I/O i IRQ. Aby zainicjalizować
dodatkowe porty szeregowe, lub aby zmienić konfiguracje portów 1-4, musisz
użyć programu
.BR setserial .
Zazwyczaj jest on wołany ze skryptu
.IR rc.serial ,
który z kolei jest normalnie uruchamiany z
.IR /etc/rc.local .

Argument(y)
.I device
określa, które urządzenie szeregowe ma być skonfigurowane lub odpytane.
Zazwyczaj przyjmuje postać
.BR /dev/cua[0-3] .

Bez parametrów,
.B setserial
drukuje rodzaj portu np. 8250, 16450, 16550, 16550A), sprzętowy port I/O,
sprzętową linię IRQ, szybkość i niektóre flagi operacyjne.

Przy podanej opcji
.BR \-g ,
argumenty setserial są interpretowane jako lista urządzeń, dla których
należy wydrukować charakterystykę.

Bez opcji
.BR \-g ,
pierwszy argument jest interpretowany jako urządzenie do
zmodyfikowania lub do wydrukowania charakterystyki, a dodatkowe argumenty
interpretowane są jako parametry, które powinny być zaaplikowane do tego
urządzenia.

W większości wypadków wymagane są uprawnienia superużytkownika. Jednak kilka
opcji portów mogą ustawiać zwykli użytkownicy i opcje te zostaną zaznaczone
jako wyjątki w tym podręczniku.

.SH OPCJE
.B Setserial
przyjmuje następujące opcje:

.TP
.B \-a
Podczas raportowania konfiguracji urządzenia szeregowego, drukuj wszelkie
dostępne informacje.
.TP
.B \-b
Podczas raportowania konfiguracji urządzenia szeregowego, drukuj
zestawienie konfiguracji urządzenia, które może być wystarczające do
wypisania podczas procesu bootowania w skrypcie /etc/rc.
.TP
.B \-G
Wydrukuj informację o konfiguracji portu szeregowego w postaci, która może
zostać zassana do setseriala jako argumenty linii poleceń.
.TP
.B \-q
Bądź cicho.
.B Setserial
wydrukuje wtedy mniej linii na wyjściu.
.TP
.B \-v
Bądź gadatliwy.
.B Setserial
wydrukuje wtedy dodatkowy status na wyjściu.
.TP
.B \-V
Wyświetl wersję i zakończ.
.TP
.B \-W
Dokonaj dzikiej inicjalizacji przerwań i zakończ. Opcja ta nie jest istotna
w jądrach po wersji 2.1.
.TP
.B \-z
Zeruj flagi szeregowe przed rozpoczęciem ich ustawiania. Jest to związane z
automatycznym zachowywaniem flag szeregowych z flagą \-G.

.SH PARAMETRY
Portowi szeregowemu można przyznać niżej wymienione parametry.

Wszystkie wartości argumentów są wartościami dziesiętnymi, chyba że
poprzedzone są "0x".

.TP
.BR port " port_number"
Opcja
.B port
ustawia port I/O, jak opisano wyżej.
.TP
.BR irq " irq_number"
Opcja
.B irq
ustawia sprzętowe IRQ, jak opisano wyżej.
.TP
.BR uart " uart_type"
Opcja ta jest używana do ustawienia typu UART-a. Dozwolone typy to
.BR none ,
8250, 16450, 16550, 16550A, 16650, 16650V2, 16654, 16750, 16850, 16950,
i 16954.
Użycie typu UART
.B none
wyłączy port.

Niektóre modemy wewnętrzne są oznaczone jako mające "UART 16550A z buforem 1K"
Jest to kłamstwo. Nie mają w rzeczywistości UART-a kompatybilnego z 16550A;
zamiast niego mają UART kompatybilny z 16450 z 1K buforem odbiorczym dla
zapobiegania spustoszeniom u odbiorcy. Jest to istotne, ponieważ nie mają
one transmitującego FIFO. Dlatego nie są kompatybilne z UART-em 16550A i
proces autokonfiguracji zidentyfikuje je prawidłowo jako 16450. Jeśli
spróbujesz obejść to, używając parametru
.BR uart ,
pojawią się porzucone znaki podczas transmisji plików. UART-y te mają zwykle
inne problemy: parametr
.B skip_test
powinien być również często podawany.
.TP
.B autoconfig
Gdy podano ten parametr,
.B setserial
poprosi jądro o próbę automatycznego skonfigurowania portu szeregowego. Port
I/O musi być ustawiony prawidłowo; jądro spróbuje określić typ UART, a
dodatkowo jeśli podano parametr
.BR auto_irq ,
Linux spróbuje też automatycznie określić IRQ.
Parametr
.B autoconfig
powinien być podawany po parametrach
.BR port , auto_irq ", i " skip_test .
.TP
.B auto_irq
Spróbuj podczas autokonfiguracji określić IRQ. Właściwość ta nie zawsze musi
dać prawidłowy wynik; niektóre konfiguracje sprzętowe mogą ogłupić jądro.
Ogólnie, bezpieczniej jest nie używać właściwości
.BR auto_irq ,
lecz raczej samemu podawać wartość IRQ, używając parametru
.BR irq .
.TP
.B ^auto_irq
.I Nie
próbuj określić IRQ podczas autokonfiguracji.
.TP
.B skip_test
Pomiń test UART podczas autokonfiguracji. Niektóre modemy wewnętrzne nie
mają UART-ów kompatybilnych z National Semiconductor, lecz zamiast nich
tanie imitacje. Niektóre z nich nie wspierają w pełni trybu detekcji
loopback, którego używa jądro do upewnienia się, czy pod podanym adresem
jest rzeczywiście UART. Dlatego dla niektórych modemów będzie trzeba podać
ten parametr aby można było zainicjalizować UART prawidłowo.
.TP
.B ^skip_test
.I Nie
pomijaj testu UART podczas autokonfiguracji.
.TP
.BR baud_base " baud_base"
Opcja ta ustawia podstawową prędkość (baud rate), która jest częstotliwością
zegara podzieloną przez 16. Normalnie jest to 115200, co jest zarazem największą
prędkością wspieraną przez UART.
.TP
.B
spd_hi
Gdy aplikacja żąda 38.4kb, używaj 57.6kb. Parametr ten może być ustawiany
przez nieuprzywilejowanego użytkownika.
.TP
.B spd_vhi
Gdy aplikacja żąda 38.4kb, używaj 115kb. Parametr ten może być ustawiany
przez nieuprzywilejowanego użytkownika.
.TP
.B spd_shi
Użyj 230kb gdy aplikacja żąda 38.4kb. Parametr ten może być podawany przez
użytkownika nieuprzywilejowanego.
.TP
.B spd_warp
Użyj 460kb gdy aplikacja żąda 38.4kb. Parametr ten może być podawany przez
użytkownika nieuprzywilejowanego.
.TP
.B spd_cust
Gdy aplikacja żąda 38.4kb, użyj ustawionego dzielnika do ustawienia
szybkości. W tym wypadku, prędkość jest określona przez
.B baud_base
podzielone przez
.BR divisor (dzielnik).
Parametr ten może być podawany przez nieuprzywilejowanego użytkownika.
.TP
.B spd_normal
Gdy aplikacja żąda 38.4kb, używaj 38.4kb. Parametr ten może być ustawiany
przez nieuprzywilejowanego użytkownika.
.TP
.BR divisor " divisor"
Opcja ta ustawia konfigurowalny dzielnik. Dzielnik będzie używany gdy
wybrana zostanie opcja
.BR spd_cust ,
a port szeregowy będzie ustawiony przez aplikację na 38.4kb.
Parametr ten może być podawany przez nieuprzywilejowanego użytkownika.
.TP
.B sak
Ustaw klawisz break na Secure Attention Key.
.TP
.B ^sak
wyłącz Secure Attention Key.
.TP
.B fourport
Skonfiguruj port jako kartę AST Fourport.
.TP
.B ^fourport
Wyłącz konfigurację AST Fourport.
.TP
.BR close_delay " delay"
Podaj ilość czasu w setnych sekundy, podczas których DTR powinien zostać w
stanie obniżonym na linii szeregowej po tym, jak urządzenie wydzwaniające
(callout device) jest zamykane, zanim blokowane urządzenie wdzwaniające się
(dialin device) znów podniesie DTR. Domyślną wartością tej opcji jest 50 lub
pół sekundy.
.TP
.BR closing_wait " opóźnienie"
Podaj ilość czasu w setnych sekundy, podczas której jądro powinno czekać na
dane nadawane z portu szeregowego podczas jego zamykania. Jeśli podane
zostanie "none", nie będzie oczekiwania. Jeśli podane zostanie "infinite",
jądro będzie czekać w nieokreślenie długo na przybycie buforowanych danych.
Domyślnym ustawieniem jest 3000 lub 30 sekund opóźnienia. Ta wartość
domyślna jest wskazana dla większości urządzeń. Jeśli wybrane zostanie
długie opóźnienie, to port szeregowy może się zawiesić na długi czas podczas
zamykania. Jeśli wybrany będzie zbyt krótki czas, to istnieje ryzyko utraty
danych. Jeśli urządzenie jest bardzo wolne, jak w ploterze, to można wybrać
większe wartości.
.TP
.B session_lockout
Blokuj dostęp do portu wydzwaniającego (/dev/cuaXX) na przestrzeni różnych
sesji. To znaczy, że gdy proces otworzy port, to żaden inny proces nie może
go już otworzyć, dopóki pierwszy proces go nie zamknie.
.TP
.B ^session_lockout
Nie blokuj portu wydzwaniającego na przestrzeni sesji.
.TP
.B pgrp_lockout
Blokuj port wydzwaniający (/dev/cuaXX) na przestrzeni różnych grup procesów.
To znaczy, że gdy proces otworzył port, to żaden inny proces z innej grupy
procesów nie może go otworzyć, dopóki ten proces go nie zamknie.
.TP
.B ^pgrp_lockout
Nie blokuj portu wydzwaniającego na przestrzeni różnych grup procesów.
.TP
.B hup_notify
Poinformuj proces blokowany na otwieraniu linii wdzwaniającej, gdy
proces skończy używać linii wydzwaniającej (zarówno przez zamknięcie jej,
lub przez zawieszenie jej) przez zwrócenie (funkcji?) open EAGAIN.

Zastosowanie tego parametru odnosi się do getty, które są blokowane na
liniach wdzwaniających portów szeregowych. Umożliwia to getty zresetowanie
modemu (który może mieć dzięki aplikacji używającej urządzenia wydzwaniającego
zmienioną konfigurację) przed ponownym blokowaniem.
.TP
.B ^hup_notify
Nie informuj procesu blokowanego na otwieraniu linii wdzwaniającej, gdy
urządzenie wydzwaniające jest odwieszone.
.TP
.B split_termios
Traktuj ustawienia termios używane przez urządzenie wydzwaniające i
ustawienia urządzenia wdzwaniającego osobno.
.TP
.B ^split_termios
Używaj tej samej struktury termios do przechowywania ustawień urządzenia
wdzwaniającego i wydzwaniającego.
.TP
.B callout_nohup
Jeśli dany port szeregowy jest otworzony jako urządzenie wydzwaniające, nie
odwieszaj tty gdy porzucony zostanie CD.
.TP
.B ^callout_nohup
Nie pomijaj odwieszania tty gdy port szeregowy jest otworzony jako
urządzenie wydzwaniające. Oczywiście musi być włączona flaga HUPCL termios,
jeśli odwieszenie ma się pojawić.
.TP
.B low_latency
Minimalizuj opóźnienia odbioru z urządzenia szeregowego kosztem 
większego zaangażowania CPU. (Normalnie jest 5-10ms opóźnienie nim znaki
zostaną przekazane dyscyplinie linii.) Jest to domyślnie wyłączone, lecz
niektóre aplikacje czasu rzeczywistego mogą tego potrzebować.
.TP
.B ^low_latency
Optymalizuj efektywne przetwarzanie przez CPU znaków szeregowych kosztem
płacenia średniego opóźnienia 5-10ms nim znaki zostaną przetworzone. Jest to
domyślne.

.SH ROZWAŻANIA O KONFIGUROWANIU PORTÓW SZEREGOWYCH
Ważnym jest, by zauważyć iż setserial zwyczajnie mówi jądru Linuksa, gdzie
powinien spodziewać się znaleźć port I/O i linie IRQ określonego portu
szeregowego. Nie konfiguruje on sprzętu! Aby to uczynić, musisz fizycznie
zaprogramować kartę szeregową, zazwyczaj przez przestawienie zworek, lub
przełączenie przełączników DIP.

Sekcja ta udostępni pewne wskazówki pomocne w decydowaniu jak skonfigurować
porty szeregowe.

"Standardowe powiązania MS-DOS" zostały pokazane niżej:

.nf
.RS
/dev/ttyS0 (COM1), port 0x3f8, irq 4
/dev/ttyS1 (COM2), port 0x2f8, irq 3
/dev/ttyS2 (COM3), port 0x3e8, irq 4
/dev/ttyS3 (COM4), port 0x2e8, irq 3
.RE
.fi

Z powodu ograniczeń w projekcie architektury szyn AT/ISA, normalnie linia
IRQ nie może być dzielona między dwoma lub więcej portami szeregowymi. Jeśli
spróbujesz tak zrobić, jeden lub obydwa z tych portów staną się niedostępne,
gdy spróbujesz używać ich naraz. Ograniczenie to można obejść przez specjalne
wieloportowe karty szeregowe, które są skonstruowane do dzielenia wielu
portów szeregowych na jednej linii IRQ. Karty wspierane przez Linuksa
zawierają AST FourPort, Accent Async, Usenet Serial II, Bocaboard BB-1004,
BB-1008, i BB-2016, oraz HUB-6.

Wybór alternatywnej linii IRQ jest trudny, gdyż prawie wszystkie z nich są
już w użytku. Następująca tabela zawiera wykaz "standardowych przydziałów
MS-DOS" dla linii IRQ:

.nf
.RS
IRQ 3: COM2
IRQ 4: COM1
IRQ 5: LPT2
IRQ 7: LPT1
.RE
.fi

Wiele osób uważa, że IRQ 5 jest dobrym wyborem, zakładając że w komputerze
aktywny jest tylko jeden port równoległy. Innym dobrym wyborem jest IRQ 2
(aka IRQ 9); chociaż to IRQ jest czasem używane przez karty sieciowe i
bardzo rzadko przez karty VGA (dla przerwania vertical retrace). Jeśli twoja
karta VGA jest tak skonfigurowana, spróbuj to wyłączyć, tak być mógł
wykorzystać to IRQ dla innej karty. Nie jest to niezbędne pod GNU/Linuksem i
większością innych systemów operacyjnych.

Jedynymi innymi dostępnymi liniami IRQ są 3, 4 i 7, a są one prawdopodobnie
używane przez inne porty szeregowe i równoległe. (Jeśli twoja karta
szeregowa ma 16-bitowy edge connector i wspiera wyższe numery IRQ, to
dostępne sa też IRQ 10, 11, 12 i 15.)

W maszynach klasy AT, IRQ 2 jest widziane jako IRQ 9 i Linux interpretuje je
w ten sposób.

Przerwania inne niż 2 (9), 3, 4, 5, 7, 10, 11, 12, i 15,
.I nie
powinny być używane, gdyż są przyznane innym elementom sprzętowym i ogólnie
nie mogą być zmieniane. Oto "standardowe" przyznania:

.nf
.RS
IRQ  0      Kanał timera 0
IRQ  1      Klawiatura
IRQ  2      Kaskada kontrolera 2
IRQ  3      Port szeregowy 2
IRQ  4      Port szeregowy 1
IRQ  5      Port równoległy 2 (Zarezerwowane w PS/2)
IRQ  6      Stacja dysków
IRQ  7      Port równoległy 1
IRQ  8      Zegar czasu rzeczywistego
IRQ  9      Przekierowane na IRQ2
IRQ 10      Zarezerwowane
IRQ 11      Zarezerwowane
IRQ 12      Zarezerwowane (Pomocnicze urządzenie w PS/2)
IRQ 13      Koprocesor matematyczny
IRQ 14      Kontroler dysku twardego
IRQ 15      Zarezerwowane
.RE
.fi


.SH KONFIGURACJA WIELOPORTOWA

Niektóre wieloportowe układy szeregowe, dzielące wiele portów na jednym IRQ
używają jednego lub więcej portów do określania czy są tam aktywne porty,
które należy obsłużyć. Jeśli twój układ wieloportowy obsługuje te porty, to
powinieneś z nich skorzystać aby zapobiec potencjalnym zablokowaniom, gdy
zginie przerwanie.

Aby ustawić te porty, musisz przekazać
.B set_multiport
jako parametr i wypisać za nim parametry wieloportowe. Parametry
wieloportowe przybierają postać podania sprawdzanego
.IR portu ,
.IR maski ,
wskazującej, które bity rejestru są znaczące oraz, ostatecznie parametru
.IR dopasowania ,
(match), określającego, które bity znaczące tego rejestru muszą pasować, gdy
nie ma już niczego do zrobienia.

Można podać do czterech takich kombinacji. Pierwsze kombinacje powinny być
podawane przez ustawianie parametrów
.BR port1 ,
.BR mask1 
i
.BR match1 .
Następne przez ustawianie
.BR port2 ,
.BR mask2 
i
.BR match2 ,
itd. Aby wyłączyć sprawdzanie wieloportowe, ustaw
.B port1
na zero.

Aby obejrzeć bieżące ustawienia wieloportowe, podaj w linii poleceń parametr
.BR get_multiport .

Oto pewne ustawienia wieloportowe dla popularnych układów szeregowych:

.nf
.RS
AST FourPort    port1 0x1BF mask1 0xf match1 0xf

Boca BB-1004/8  port1 0x107 mask1 0xff match1 0

Boca BB-2016    port1 0x107 mask1 0xff match1 0
                port2 0x147 mask2 0xff match2 0
.RE
.fi

.SH Konfiguracja ESP Hayesa
.B Setserial
może być również używany do konfigurowania portów na układzie ESP Hayesa.
.PP
Można do tego używać następujących parametrów:
.TP
.B rx_trigger
Jest to poziom wyzwalania (w bajtach) FIFO odbiorczego. Większe wartości
powodują mniej przerwań i lepszą wydajność; jednak zbyt duże wartości
powodują utratę danych. Dostępne wartości to 1 do 1023.
.TP
.B tx_trigger
Jest to poziom wyzwalania (w bajtach) FIFO nadawczego. Większe wartości mogą
powodować mniej przerwań i lepszą wydajność; jednak zbyt duże wartości
powodują zdegradowaną wydajność nadawania. Dostępne wartości to 1 do 1023.
.TP
.B flow_off
Jest to poziom (w bajtach) przy którym port ESP zrobi "flow off" dla
zdalnego nadajnika (tj. powie mu by przestał nadawać więcej
bajtów). Dostępne wartości to 1 do 1023. Wartość ta powinna być większa od
poziomu wyzwalania odbiorczego i poziomu flow on.
.TP
.B flow_on
Jest to poziom (w bajtach) przy którym port ESP zrobi "flow on" dla zdalnego
nadajnika (tzn. powie mu by wznowił nadawanie bajtów) po "flow off".
Dostępne wartości to 1 do 1023. Wartość ta powinna być mniejsza niż poziom
"flow off", lecz większa niż poziom wyzwalania odbiorczego.
.TP
.B rx_timeout
Jest to ilość czasu, przez którą port ESP powinien czekać po odebraniu
ostatniego znaku przed sygnalizowaniem przerwania. Prawidłowe wartości to 0
do 255. Zbyt duża wartość zwiększy opóźnienia, a zbyt mała spowoduje
niepotrzebne przerwania.

.SH UWAGA
UWAGA: Skonfigurowanie portu szeregowego tak, by używał nieprawidłowego
portu I/O może zablokować twoją maszynę.
.SH PLIKI
.BR /etc/rc.local
.BR /etc/rc.serial
.SH "ZOBACZ TAKŻE"
.BR tty (4),
.BR ttys (4),
kernel/chr_drv/serial.c
.SH AUTOR
Oryginalna wersja setserial została napisana przez Ricka Sladkeya
(jrs@world.std.com) i została zmodyfikowana przez Michaela K. Johnsona
(johnsonm@stolaf.edu).

Ta wersja została od tej pory napisana ponownie od zera przez Theodore Ts'o
(tytso@mit.edu) 1/1/93. Wszelkie błędy i problemy są wyłącznie jego
odpowiedzialnością.
.SH "INFORMACJE O TŁUMACZENIU"
Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i 
\fImoże nie być aktualne\fR. W razie zauważenia różnic między powyższym opisem
a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o zapoznanie 
się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:
.IP
man \-\-locale=C 8 setserial
.PP
Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man \- więcej informacji można znaleźć pod
adresem http://sourceforge.net/projects/manpages\-pl/.