.\" Copyright (c) 1995 Jim Van Zandt <jrv@vanzandt.mv.com> and aeb
.\" Sun Feb 26 11:46:23 MET 1995
.\"
.\" %%%LICENSE_START(GPLv2+_DOC_FULL)
.\" This is free documentation; you can redistribute it and/or
.\" modify it under the terms of the GNU General Public License as
.\" published by the Free Software Foundation; either version 2 of
.\" the License, or (at your option) any later version.
.\"
.\" The GNU General Public License's references to "object code"
.\" and "executables" are to be interpreted as the output of any
.\" document formatting or typesetting system, including
.\" intermediate and printed output.
.\"
.\" This manual is distributed in the hope that it will be useful,
.\" but WITHOUT ANY WARRANTY; without even the implied warranty of
.\" MERCHANTABILITY or FITNESS FOR A PARTICULAR PURPOSE.  See the
.\" GNU General Public License for more details.
.\"
.\" You should have received a copy of the GNU General Public
.\" License along with this manual; if not, see
.\" <http://www.gnu.org/licenses/>.
.\" %%%LICENSE_END
.\"
.\" Modified, Sun Feb 26 15:04:20 1995, faith@cs.unc.edu
.\" Modified, Thu Apr 20 22:08:17 1995, jrv@vanzandt.mv.com
.\" Modified, Mon Sep 18 22:32:47 1995, hpa@storm.net (H. Peter Anvin)
.\" FIXME The following are not documented:
.\"     KDFONTOP (since 2.1.111)
.\"     KDGKBDIACRUC (since 2.6.24)
.\"     KDSKBDIACR
.\"     KDSKBDIACRUC (since 2.6.24)
.\"     KDKBDREP (since 2.1.113)
.\"     KDMAPDISP (not implemented as at 2.6.27)
.\"     KDUNMAPDISP (not implemented as at 2.6.27)
.\"     VT_LOCKSWITCH (since 1.3.47, needs CAP_SYS_TTY_CONFIG)
.\"     VT_UNLOCKSWITCH (since 1.3.47, needs CAP_SYS_TTY_CONFIG)
.\"     VT_GETHIFONTMASK (since 2.6.18)
.\"
.\"*******************************************************************
.\"
.\" This file was generated with po4a. Translate the source file.
.\"
.\"*******************************************************************
.\" This file is distributed under the same license as original manpage
.\" Copyright of the original manpage:
.\" Copyright © 1995 Jim Van Zandt (GPL-2+)
.\" Copyright © of Polish translation:
.\" Piotr Pogorzelski (PTM) <piotr.pogorzelski@ippt.gov.pl>, 1996.
.\" Andrzej M. Krzysztofowicz (PTM) <ankry@green.mf.pg.gda.pl>, 2002.
.\" Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>, 2012, 2013, 2014, 2016.
.TH CONSOLE_IOCTL 4 28\-02\-2009 Linux "Podręcznik programisty Linuksa"
.SH NAZWA
console_ioctl \- funkcje ioctl konsoli i konsoli wirtualnych
.SH OPIS
Przedstawione poniżej żądania \fBioctl\fP(2) są specyficzne dla
Linuksa. Wymagają trzeciego parametru, nazywanego tu \fIargp\fP.
.TP 
\fBKDGETLED\fP
Pobranie stanu diod LED. \fIargp\fP wskazuje na zmienną typu \fIchar\fP. Trzy
najmniej znaczące bity \fI*argp\fP wskazują aktualny stan diod wg schematu:
.TS
l l l.
LED_CAP 	0x04	dioda caps lock
LED_NUM 	0x02	dioda num lock
LED_SCR 	0x01	dioda scroll lock
.TE
.TP 
\fBKDSETLED\fP
Ustawienie diod LED. Diody są ustawiane odpowiednio do wartości trzech
najmniej znaczących bitów \fIargp\fP. Jednakże jeśli ustawiony jest najbardziej
znaczący bit, stan diod wraca do stanu normalnego: odzwierciedla stan
funkcji klawiatury caps lock, num lock i scroll lock.
.LP
W jądrach przed 1.1.54 diody odzwierciedlały jedynie stan znaczników
klawiatury, a ioctl KDGETLED/KDSETLED zmieniały również stan tych
znaczników. Od wersji 1.1.54 diody mogą wyświetlać dowolną informację, lecz
standardowo wskazują stan znaczników klawiatury. Do zmiany znaczników
klawiatury służą dwa następne wywołania funkcji ioctl.
.TP 
\fBKDGKBLED\fP
Pobranie wartości znaczników klawiatury: CapsLock, NumLock, ScrollLock
(znaczników, nie stanu diod). \fIargp\fP wskazuje na zmienną typu char, do
której zostaną przepisane wartości znaczników. Najniższe trzy bity (maska
0x7) odzwierciedlają stan znaczników, a trzy najniższe bity następnego bajtu
(maska 0x70) zawierają domyślne ustawienie znaczników. (Od wersji 1.1.54.)
.TP 
\fBKDSKBLED\fP
Ustawienie wartości znaczników klawiatury: CapsLock, NumLock, ScrollLock
(znaczników, nie stanu diod). \fIargp\fP zawiera pożądany stan znaczników.
Trzy najniższe bity (maska 0x7) zawierają stan znaczników, a trzy najniższe
bity następnego bajtu (maska 0x70) zawierają domyślne ustawienie
znaczników.  (Od wersji 1.1.54.)
.TP 
\fBKDGKBTYPE\fP
Pobranie typu klawiatury. Przekazuje wartość KB_101, zdefiniowaną jako 0x02;
.TP 
\fBKDADDIO\fP
Dodanie portu we/wy jako poprawnego. Równoważne funkcji \fIioperm(arg,1,1)\fP.
.TP 
\fBKDDELIO\fP
Usunięcie portu we/wy z listy poprawnych portów. Równoważne funkcji
\fIioperm(arg,1,0)\fP.
.TP 
\fBKDENABIO\fP
Włączenie dostępu do portów we/wy karty graficznej. Równoważne wywołaniu
\fIioperm(0x3b4, 0x3df\-0x3b4+1, 1)\fP.
.TP 
\fBKDDISABIO\fP
Wyłączenie dostępu do portów we/wy karty graficznej. Równoważne wywołaniu
\fIioperm(0x3b4, 0x3df\-0x3b4+1, 0)\fP.
.TP 
\fBKDSETMODE\fP
Włączenie trybu tekstowego/graficznego. \fIargp\fP przyjmuje wartość:
.TS
l l.
KD_TEXT	0x00
KD_GRAPHICS	0x01
.TE
.TP 
\fBKDGETMODE\fP
Pobranie informacji o ustawionym trybie: tekstowy/graficzny. \fIargp\fP
wskazuje na zmienną typu \fIlong\fP, której zostanie nadana jedna z podanych
wyżej wartości.
.TP 
\fBKDMKTONE\fP
Wygenerowanie dźwięku o określonej długości. Niższe 16 bitów \fIargp\fP określa
czas wyrażony w cyklach zegara, a wyższe 16 bitów podaje czas trwania w
milisekundach.  Jeśli czas trwania jest równy zeru, dźwięk zostaje
wyłączony.  Sterowanie jest przekazywane natychmiast.  Na przykład, \fIargp\fP
= (125<<16) + 0x637 określa dźwięk zwykle skojarzony ze znakiem
Ctrl\-G. (Od wersji 0.99pl1; nie działa w 2.1.49\-50.)
.TP 
\fBKIOCSOUND\fP
Włączenie lub wyłączenie generowanie dźwięków. Niższe 16 bitów \fIargp\fP
określa czas trwania w cyklach zegara (tzn. \fIargp\fP =
1193180/częstotliwość). Jeśli \fIargp\fP = 0 wówczas dźwięk zostaje
wyłączony. W każdym z przypadków sterowanie jest przekazywane natychmiast.
.TP 
\fBGIO_CMAP\fP
Pobranie z jądra aktualnie obowiązującej mapy kolorów. \fIargp\fP wskazuje na
48\-bajtową tablicę. (Od wersji 1.3.3)
.TP 
\fBPIO_CMAP\fP
Zmiana domyślnej mapy kolorów trybu tekstowego. \fIargp\fP wskazuje na
48\-bajtową tablicę, która zawiera kolejno wartości Red, Green i Blue dla
dostępnych 16 kolorów ekranu: 0 brak, 255 pełna intensywność.  Domyślnymi
kolorami są, w kolejności: czarny, ciemnoczerwony, ciemnozielony, brązowy,
ciemnoniebieski, ciemnopurpurowy, ciemny niebieskozielony, jasnoszary,
ciemnoszary, jasnoczerwony, jasnozielony, żółty, jasnoniebieski,
jasnopurpurowy, jasny niebieskozielony i biały.  (Od wersji 1.3.3.)
.TP 
\fBGIO_FONT\fP
Pobranie 256\-znakowej czcionki ekranowej w rozszerzonym formacie. \fIargp\fP
wskazuje na tablicę 8192 bajtów. Jeśli obecnie załadowana czcionka jest
jedną z czcionek 512\-bajtowych lub jeśli konsola nie jest w trybie
tekstowym, funkcja zwraca kod błędu \fBEINVAL\fP.
.TP 
\fBGIO_FONTX\fP
Pobranie czcionki ekranowej i związanych z nią informacji. \fIargp\fP wskazuje
na strukturę typu \fIstruct consolefontdesc\fP (patrz \fBPIO_FONTX\fP). Przed
wywołaniem funkcji, polu \fIcharcount\fP powinna zostać nadana wartość równa
maksymalnej liczbie znaków, jakie się zmieszczą w buforze wskazywanym przez
\fIchardata\fP. Po zakończeniu, \fIcharcount\fP i \fIcharheight\fP są wypełniane
odpowiednimi informacjami dotyczącymi aktualnie załadowanej czcionki, a
tablica \fIchardata\fP zawiera informacje o foncie, o ile przekazana wartość
\fIcharcount\fP wskazywała wystarczającą ilość miejsca; w przeciwnym razie
bufor nie jest modyfikowany, a zmiennej \fIerrno\fP nadawana jest wartość
\fBENOMEM\fP. (Od wersji 1.3.1.)
.TP 
\fBPIO_FONT\fP
Ustawia 256\-znakową czcionkę ekranową. Ładuje czcionkę do generatora znaków
karty EGA/VGA. \fIargp\fP wskazuje na 8192\-bajtową mapę z 32 bajtami na jeden
znak. W przypadku czcionek 8x\fIN\fP (0 < \fIN\fP <= 32) wykorzystywane
jest tylko pierwszych \fIN\fP bajtów. Ta procedura unieważnia jednocześnie
odwzorowanie Unicode.
.TP 
\fBPIO_FONTX\fP
Ustawia czcionkę ekranową i związane z nią informacje na temat jej
prezentacji. \fIargp\fP wskazuje na

.in +4n
.nf
struct consolefontdesc {
    unsigned short charcount;  /* znaków w czcionce
                                  (256 lub 512) */
    unsigned short charheight; /* wierszy skanowania
                                  w znaku (1\-32) */
    char          *chardata;   /* dane czcionki w
                                  postaci rozszerzonej */
};
.fi
.in

Jeśli jest to konieczne, ekran zostanie odpowiednio przeskalowany, a do
odpowiednich procesów przesłany będzie sygnał \fBSIGWINCH\fP.  Ta procedura
unieważnia jednocześnie odwzorowanie Unicode. (Od wersji 1.3.1).
.TP 
\fBPIO_FONTRESET\fP
Inicjuje czcionkę ekranową, rozmiar i odwzorowanie Unicode do wartości
ustawionych podczas startu sytemu. \fIargp\fP nie jest używany, lecz powinien
mieć wartość NULL, aby zapewnić zgodność z przyszłymi wersjami Linuksa. (Od
wersji 1.3.28).
.TP 
\fBGIO_SCRNMAP\fP
Pobranie z jądra odwzorowania ekranu. \fIargp\fP wskazuje na obszar o rozmiarze
E_TABSZ, który jest wypełniany danymi czcionki służącymi do wyświetlenia
poszczególnych znaków. W przypadku gdy obecnie załadowana czcionka zawiera
więcej niż 256 znaków, ta procedura najprawdopodobniej zwróci bezwartościowe
informacje.
.TP 
\fBGIO_UNISCRNMAP\fP
Pobranie z jądra pełnego odwzorowania Unicode. \fIargp\fP wskazuje na obszar o
rozmiarze \fIE_TABSZ*sizeof(unsigned short)\fP, który jest wypełniany kodami
Unicode odpowiednimi dla poszczególnych znaków. Specjalny zestaw kodów
Unicode, rozpoczynający się od U+F000, służy do reprezentacji odwzorowania
"bezpośrednio na czcionkę" ("direct to font"). (Od wersji 1.3.1).
.TP 
\fBPIO_SCRNMAP\fP
Załadowanie do jądra "definiowanej przez użytkownika" (czwartej) tabeli
odwzorowującej bajty na symbole ekranu konsoli. \fIargp\fP wskazuje na obszar o
rozmiarze E_TABSZ.
.TP 
\fBPIO_UNISCRNMAP\fP
Załadowanie do jądra "definiowanej przez użytkownika" (czwartej) tabeli
odwzorowującej bajty na kody Unicode, które są z kolei tłumaczone na symbole
ekranowe zgodnie z aktualnie załadowaną tabelą odwzorowania
Unicode\-na\-czcionkę. Do bezpośredniego odwzorowania na symbole ekranowe mogą
być wykorzystywane specjalne kody Unicode rozpoczynające się od U+F000. (Od
wersji 1.3.1).
.TP 
\fBGIO_UNIMAP\fP
Pobranie z jądra mapy odwzorowania Unicode\-na\-czcionkę. \fIargp\fP wskazuje na
strukturę

.in +4n
.nf
struct unimapdesc {
    unsigned short  entry_ct;
    struct unipair *entries;
};
.fi
.in

w której \fIentries\fP wskazuje na tablicę struktur

.in +4n
.nf
struct unipair {
    unsigned short unicode;
    unsigned short fontpos;
};
.fi
.in

(Od wersji 1.1.92.)
.TP 
\fBPIO_UNIMAP\fP
Załadowanie do jądra mapy odwzorowania Unicode\-na\-czcionkę. \fIargp\fP wskazuje
na strukturę \fIstruct unimapdesc\fP. (Od wersji 1.1.92)
.TP 
\fBPIO_UNIMAPCLR\fP
Wyczyszczenie tabeli, jeśli możliwe proponuje algorytm z mieszaniem
(hash). \fIargp\fP wskazuje na

.in +4n
.nf
struct unimapinit {
    unsigned short advised_hashsize;  /* 0 przy braku opinii */
    unsigned short advised_hashstep;  /* 0 przy braku opinii */
    unsigned short advised_hashlevel; /* 0 przy braku opinii */
};
.fi
.in

(Od wersji 1.1.92.)
.TP 
\fBKDGKBMODE\fP
Pobranie aktualnego stanu klawiatury. \fIargp\fP wskazuje na zmienną typu
\fIlong\fP, której zostanie nadana wartość równa jednej z poniższych stałych:
.TS
l l.
K_RAW	0x00
K_XLATE	0x01
K_MEDIUMRAW	0x02
K_UNICODE	0x03
.TE
.TP 
\fBKDSKBMODE\fP
Ustawienie aktualnego stanu klawiatury. \fIargp\fP wskazuje na zmienną typu
\fIlong\fP o wartości równej jednej z powyższych stałych.
.TP 
\fBKDGKBMETA\fP
Pobranie trybu obsługi klawisza meta. \fIargp\fP wskazuje na zmienną typu
\fIlong\fP, której zostanie nadana wartość równa jednej z poniższych stałych:
.TS
l l l.
K_METABIT	0x03	ustawia najbardziej znaczący bit
K_ESCPREFIX	0x04	prefix ucieczki
.TE
.TP 
\fBKDSKBMETA\fP
Ustawienie trybu obsługi klawisza meta. \fIargp\fP wskazuje na zmienną typu
\fIlong\fP o wartości równej jednej z powyższych stałych.
.TP 
\fBKDGKBENT\fP
Pobranie jednej pozycji z tabeli translacji klawiszy (kod klawisza (keycode)
na kod akcji). \fIargp\fP wskazuje na strukturę

.in +4n
.nf
struct kbentry {
    unsigned char  kb_table;
    unsigned char  kb_index;
    unsigned short kb_value;
};
.fi
.in

której pierwsze dwa pola mają nadane wartości o następującym znaczeniu:
\fIkb_table\fP określa rodzaj tabeli (0 <= \fIkb_table\fP <
MAX_NR_KEYMAPS), a \fIkb_index\fP oznacza kod klawisza (keycode) (0 <=
\fIkb_index\fP < NR_KEYS). Polu \fIkb_value\fP zostaje nadany odpowiedni kod
akcji lub K_HOLE, jeśli nie ma takiego klawisza, albo K_NOSUCHMAP, jeśli
\fIkb_table\fP jest niepoprawne.
.TP 
\fBKDSKBENT\fP
Nadanie wartości jednej pozycji tabeli translacji. \fIargp\fP wskazuje na
strukturę typu \fIstruct kbentry\fP.
.TP 
\fBKDGKBSENT\fP
Pobranie łańcucha znaków przypisanego klawiszowi funkcyjnemu. \fIargp\fP
wskazuje na strukturę

.in +4n
.nf
struct kbsentry {
    unsigned char kb_func;
    unsigned char kb_string[512];
};
.fi
.in

Do \fIkb_string\fP przypisywany jest (zakończony znakiem NULL) łańcuch znaków,
odpowiadający kodowi akcji \fIkb_func\fP\-tego klawisza funkcyjnego.
.TP 
\fBKDSKBSENT\fP
Przypisuje klawiszowi funkcyjnemu łańcuch znaków. \fIargp\fP wskazuje na
strukturę typu \fIstruct kbsentry\fP.
.TP 
\fBKDGKBDIACR\fP
Odczytanie tabeli akcentów jądra. \fIargp\fP wskazuje na strukturę

.in +4n
.nf
struct kbdiacrs {
    unsigned int   kb_cnt;
    struct kbdiacr kbdiacr[256];
};
.fi
.in

gdzie \fIkb_cnt\fP oznacza liczbę pozycji w tablicy, z których każda jest
strukturą

.in +4n
.nf
struct kbdiacr {
    unsigned char diacr;
    unsigned char base;
    unsigned char result;
};
.fi
.in
.TP 
\fBKDGETKEYCODE\fP
Odczytanie pozycji z tabeli kodów klawiszy (scan code to keycode). \fIargp\fP
wskazuje na strukturę

.in +4n
.nf
struct kbkeycode {
    unsigned int scancode;
    unsigned int keycode;
};
.fi
.in

\fIkeycode\fP otrzymuje wartość odpowiednią dla podanego \fIscancode\fP.  (Tylko z
zakresu 89 <= \fIscancode\fP <= 255.  Dla 1 <= \fIscancode\fP <=
88, jest \fIkeycode\fP==\fIscancode\fP.)  (Od wersji 1.1.63.)
.TP 
\fBKDSETKEYCODE\fP
Zapisanie pozycji w tabeli kodów klawiszy jądra. \fIargp\fP wskazuje na
strukturę \fIstruct kbkeycode\fP. (Od wersji 1.1.63).
.TP 
\fBKDSIGACCEPT\fP
Proces wywołujący tę funkcję wskazuje swą chęć do przyjęcia sygnału \fIargp\fP,
generowanego przez wciśnięcie odpowiedniej kombinacji klawiszy. (1 <=
\fIargp\fP <= NSIG). (Patrz \fIspawn_console\fP() w
\fIlinux/drivers/char/keyboard.c\fP.)
.TP 
\fBVT_OPENQRY\fP
Przekazanie pierwszej dostępnej (ale nie otwartej) konsoli. \fIargp\fP wskazuje
na zmienną typu \fIint\fP, której zostanie nadana wartość równa numerowi
konsoli wirtualnej (1 <= \fI*argp\fP <= MAX_NR_CONSOLES).
.TP 
\fBVT_GETMODE\fP
Pobranie trybu aktywnej konsoli wirtualnej. \fIargp\fP wskazuje na strukturę

.in +4n
.nf
struct vt_mode {
    char  mode;    /* tryb konsoli wirtualnej */
    char  waitv;   /* jeśli ustawione, czeka przy zapisie
                      jeśli konsola wirt. nie jest aktywna */
    short relsig;  /* sygnał w przypadku zwolnienia */
    short acqsig;  /* sygnał w przypadku uzyskania */
    short frsig;   /* niewykorzystane (równe 0) */
};
.fi
.in

w której przekazywany jest tryb pracy bieżącej konsoli wirtualnej. \fImode\fP
może przyjmować następujące wartości:
.TS
l l.
VT_AUTO	automatyczne przełączanie vt
VT_PROCESS	przełączanie kontrolowane przez procesy
VT_ACKACQ	potwierdzanie przełączenia
.TE
.TP 
\fBVT_SETMODE\fP
Ustawienie trybu aktywnej konsoli wirtualnej. \fIargp\fP wskazuje na strukturę
\fIstruct vt_mode\fP.
.TP 
\fBVT_GETSTATE\fP
Pobranie globalnych informacji o stanie konsoli wirtualnej. \fIargp\fP wskazuje
na strukturę

.in +4n
.nf
struct vt_stat {
    unsigned short v_active;  /* aktywna konsola wirtualna */
    unsigned short v_signal;  /* sygnał do wysłania */
    unsigned short v_state;   /* maska bitowa konsoli wirt. */
};
struct vt_stat {
    ushort \fIv_active\fP;  /* aktywna konsola wirtualna */
    ushort \fIv_signal\fP;  /* sygnał do wysłania */
    ushort \fIv_state\fP;   /* maska bitowa konsoli wirt. */
};
.fi
.in

Dla każdej aktualnie używanej konsoli ustawiany jest odpowiedni bit w polu
\fIv_state\fP. (Jądra od 1.0 do 1.1.92.)
.TP 
\fBVT_RELDISP\fP
Zwolnienie ekranu.
.TP 
\fBVT_ACTIVATE\fP
Przełączenie na konsolę \fIargp\fP (1 <= \fIargp\fP <= MAX_NR_CONSOLES).
.TP 
\fBVT_WAITACTIVE\fP
Oczekiwanie na aktywację konsoli wirtualnej \fIargp\fP.
.TP 
\fBVT_DISALLOCATE\fP
Zwolnienie pamięci przydzielonej dla konsoli wirtualnej \fIargp\fP. (Od wersji
1.1.54).
.TP 
\fBVT_RESIZE\fP
Zmiana wyobrażenia jądra o rozmiarach ekranu. \fIargp\fP wskazuje na strukturę

.in +4n
.nf
struct vt_sizes {
    unsigned short v_rows;       /* liczba wierszy */
    unsigned short v_cols;       /* liczba kolumn */
    unsigned short v_scrollsize; /* już nieużywane */
};
.fi
.in

Należy pamiętać, że nie zmienia to trybu karty graficznej. Patrz
\fBresizecons\fP(8). (Od wersji 1.1.54.)
.TP 
\fBVT_RESIZEX\fP
Zmiana wyobrażenia jądra o różnych parametrach ekranu. \fIargp\fP wskazuje na
strukturę

.in +4n
.nf
struct vt_consize {
    unsigned short v_rows;  /* liczba wierszy */
    unsigned short v_cols;  /* liczba kolumn */
    unsigned short v_vlin;  /* liczba wierszy pikseli
                               na ekranie */
    unsigned short v_clin;  /* liczba wierszy pikseli
                               na znak */
    unsigned short v_vcol;  /* liczba kolumn pikseli
                               na ekranie */
    unsigned short v_ccol;  /* liczba kolumn pikseli
                               na znak */
};
.fi
.in

Każdy z parametrów może mieć wartość zerową, co oznacza "nie zmieniać", lecz
jeśli jednocześnie zmienianych jest kilka parametrów, muszą one być ze sobą
zgodne. Należy pamiętać, że nie zmienia to trybu karty graficznej. Patrz
\fBresizecons\fP(8). (Od wersji 1.3.3).
.PP
Działanie poniższych funkcji ioctl jest zależne od wartości pierwszego bajtu
struktury wskazywanej przez \fIargp\fP, tutaj oznaczanego jako \fIsubcode\fP. Mogą
z nich korzystać jedynie administrator i właściciel bieżącego terminala.
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=0\fP
Zrzut ekranu. Zniknęło w 1.1.92. (W jądrach 1.1.92 i późniejszych, należy
zamiast tego czytać z \fI/dev/vcsN\fP lub \fI/dev/vcsaN\fP).
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=1\fP
Pobranie informacji o zadaniu. Zniknęło w wersji 1.1.92.
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=2\fP
Ustawienie zaznaczenia. \fIargp\fP wskazuje na strukturę
.in +4n
.nf

struct {
   char  subcode;
   short xs, ys, xe, ye;
   short sel_mode;
};

.fi
.in
\fIxs\fP i \fIys\fP oznaczają początkową kolumnę i wiersz. \fIxe\fP i \fIye\fP oznaczają
końcową kolumnę i wiersz.  (Górny lewy róg ma współrzędne wiersz=kolumna=1.)
\fIsel_mode\fP jest równe 0 w przypadku zaznaczania znak po znaku, 1 \- słowo po
słowie, lub 2 \- wiersz po wierszu.  Zaznaczone znaki ekranowe są
podświetlone i zachowane w statycznej tablicy sel_buffer zdefiniowanej w
\fIdevices/char/console.c\fP.
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=3\fP
Wstawienie zaznaczenia. Znaki znajdujące się w buforze zaznaczenia są
zapisywane do \fIfd\fP.
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=4\fP
Odtworzenie ekranu po wygaszeniu.
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=5\fP
Wypełnienie 256\-bitowej tablicy definiującej znaki w "słowie" dla
zaznaczania "słowo\-po\-słowie". (Od wersji 1.1.32).
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=6\fP
\fIargp\fP wskazuje na zmienną typu \fIchar\fP, której nadawana jest wartość
zmiennej jądra \fIshift_state\fP. (Od wersji 1.1.32).
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=7\fP
\fIargp\fP wskazuje na zmienną typu \fIchar\fP, której nadawana jest wartość
zmiennej jądra \fIreport_mouse\fP. (Od wersji 1.1.33).
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=8\fP
Zrzucenie informacji o szerokości i wysokości ekranu, pozycji kursora i
wszystkich parach znak\-atrybuty. (Tylko jądra od 1.1.67 do 1.1.91. Począwszy
od 1.1.92 można przeczytać wszystkie te informacje z \fI/dev/vcsa*\fP).
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=9\fP
Odtworzenie rozmiaru ekranu, położenia kursora i wszystkich par
znak\-atrybut. (Tylko jądra od 1.1.67 do 1.1.91. Począwszy od jądra 1.1.92,
można to wykonać przez zapis do \fI/dev/vcsa*\fP.)
.TP 
\fBTIOCLINUX, subcode=10\fP
Obsługuje funkcję oszczędzania energii (Power Saving) monitorów nowej
generacji. Tryb wygaszania ekranu VESA przyjmuje wartość \fIargp[1]\fP, co
powoduje sterowanie wygaszaniem ekranu w sposób następujący:
.RS
.IP 0: 3
Wygaszanie ekranu jest wyłączone.
.IP 1:
Aktualne zawartości rejestrów karty graficznej zostają zachowane, następnie
sterownik zostaje zaprogramowany tak, aby wyłączył impulsy synchronizacji
pionowej. Powoduje to przestawienie monitora w tryb oczekiwania
(standby). Jeśli monitor posiada licznik czasowy Off_Mode, wtedy może
ewentualnie sam wyłączyć zasilanie.
.IP 2:
Zostają zachowane aktualne ustawienia, następnie wyłączane są zarówno
impulsy synchronizacji zarówno pionowej, jak i poziomej. Powoduje to
wyłączenie monitora (tryb "off"). Opcję tę należy wybrać jeśli monitor nie
posiada licznika czasowego Off_Mode lub jeśli chcemy aby monitor wyłączył
się natychmiast. (\fIOstrzeżenie:\fP Częste wyłączanie zasilania może uszkodzić
monitor.)
.RE
.SH "WARTOŚĆ ZWRACANA"
Funkcja zwraca 0, jeżeli zakończy się pomyślnie. Jeśli wystąpi błąd zwraca
\-1 i ustawia \fIerrno\fP.
.SH BŁĘDY
\fIerrno\fP może przyjmować następujące wartości:
.TP 
\fBEBADF\fP
Deskryptor pliku jest nieprawidłowy.
.TP 
\fBENOTTY\fP
Deskryptor pliku nie jest skojarzony ze specjalnym urządzeniem znakowym lub
podane polecenie nie ma do niego zastosowania.
.TP 
\fBEINVAL\fP
Deskryptor pliku lub \fIargp\fP jest niepoprawny.
.TP 
\fBEPERM\fP
Niewystarczające uprawnienia.
.SH UWAGI
\fBOstrzeżenie:\fP Nie należy traktować tej strony podręcznika jak dokumentacji
funkcji ioctl konsoli Linuksa. Strona jest przeznaczona dla ciekawskich jako
alternatywa wobec czytania źródeł jądra. Funkcje ioctl są
nieudokumentowanymi funkcjami wewnętrznymi Linuksa, które mogą ulec zmianie
bez ostrzeżenia (i rzeczywiście, ten dokument odzwierciedla w sposób mniej
lub bardziej dokładny sytuację dla jądra w wersji 1.1.94; istnieje wiele
mniej i bardziej znaczących różnic w stosunku do poprzednich wersji).

Bardzo często wywołania funkcji ioctl są wprowadzane w celu komunikacji
pomiędzy jądrem i szczególnymi, dobrze znanymi programami (fdisk, hdparm,
setserial, tunelp, loadkeys, selection, setfont itd.) i ich zachowanie
zostanie zmienione, kiedy będzie tego wymagał któryś z tych programów.

Programy korzystające z tych wywołań ioctl nie będą przenośne na inne
systemy Unix, nie będą działać poprawnie ze starszymi wersjami jądra
Linuksa, ani nie będą współpracować z przyszłymi wersjami jądra.

Należy korzystać z funkcji zgodnych z POSIX.
.SH "ZOBACZ TAKŻE"
\fBdumpkeys\fP(1), \fBkbd_mode\fP(1), \fBloadkeys\fP(1), \fBmknod\fP(1), \fBsetleds\fP(1),
\fBsetmetamode\fP(1), \fBexecve\fP(2), \fBfcntl\fP(2), \fBioperm\fP(2), \fBtermios\fP(3),
\fBconsole\fP(4), \fBconsole_codes\fP(4), \fBmt\fP(4), \fBsd\fP(4), \fBtty\fP(4),
\fBtty_ioctl\fP(4), \fBttyS\fP(4), \fBvcs\fP(4), \fBvcsa\fP(4), \fBcharsets\fP(7),
\fBmapscrn\fP(8), \fBresizecons\fP(8), \fBsetfont\fP(8)

\fI/usr/include/linux/kd.h\fP, \fI/usr/include/linux/vt.h\fP
.SH "O STRONIE"
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.05 projektu Linux
\fIman\-pages\fP. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów oraz
najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem
\%https://www.kernel.org/doc/man\-pages/.
.SH TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są:
Piotr Pogorzelski (PTM) <piotr.pogorzelski@ippt.gov.pl>,
Andrzej M. Krzysztofowicz (PTM) <ankry@green.mf.pg.gda.pl>
i
Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
.PP
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją \fB 4.05 \fPoryginału.