.\" 1999 PTM Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>
.\" vi:set wm=5
.\" $Id: screen.1,v 1.7 2003/05/29 11:06:06 robert Exp $
.TH SCREEN 1 "10 czerwca 1999"
.if n .ds Q \&"
.if n .ds U \&"
.if t .ds Q ``
.if t .ds U ''
.UC 4
.SH NAZWA
screen \- menedżer ekranu z emulacją VT100/ANSI
.SH SKŁADNIA
.B screen
.RB [ -\fIopcje\fP ]
.RI [ komenda
.RI [ argumenty ]]
.br
.B screen \-r
[[\fIpid\fP\fB.\fP]\fItty\fP[\fB.\fP\fIhost\fP]]
.br
.B screen \-r
\fIwłaścicielsesji\fP\fB/\fP[[\fIpid\fP\fB.\fP]\fItty\fP[\fB.\fP\fIhost\fP]]
.ta .5i 1.8i
.SH OPIS
\fI Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!\fP
.PP
.I Screen
jest pełnoekranowym menedżerem okien, który dzieli fizyczny terminal między
kilkoma procesami (zwykle interaktywnymi powłokami).
Każdy z wirtualnych terminali daje funkcjonalność terminala DEC VT100, a
dodatkowo również pewne funkcje sterujące ze standardów
ISO 6492 (ECMA 48, ANSI X3.64) oraz ISO 2022 (np. wstaw/usuń linię i obsługę
wielu zestawów znaków). Dla każdego wirtualnego terminala istnieje bufor
przewijania oraz mechanizm wycinania i wklejania, który umożliwia
przenoszenie obszarów tekstów między oknami.
.PP
W momencie, gdy
.I screen
jest wywoływany, tworzy pojedyncze okno z powłoką (lub z podaną komendą), a
następnie znika z drogi, abyś mógł używać programu w normalny sposób.
W dowolnej chwili możesz utworzyć nowe pełnoekranowe okna z innymi
programami (również z dodatkowymi powłokami), zabić istniejące okna,
zobaczyć listę okien, włączyć raportowanie wyjścia, wklejać między nimi
tekst, oglądać historię przewijania, przełączać się między oknami, itd.
Wszystkie okna uruchamiają swoje programy zupełnie niezależnie od
pozostałych. Programy pracują również wtedy, gdy ich okna są niewidoczne, a
nawet wtedy, gdy cała sesja 
.I screen 
jest odłączona od terminala użytkownika. Gdy program się kończy,
.I screen
(domyślnie) zabija okno, które go zawierało. Jeśli okno to było na pierwszym
planie, wyświetlacz przełącza się na okno poprzednie; jeśli żadne już nie
pozostanie,
.I screen
kończy działanie.
.PP
Wszystko co wstukasz, jest przesyłane do programu pracującego w bieżącym
oknie. Wyjątkiem jest jedna sekwencja, która jest używana do
inicjalizacji komendy menedżera okien. Domyślnie każda komenda rozpoczyna
się od control-a (dalej skracane do C-a), po którym występuje drugi klawisz.
Znak komendy i inne powiązania mogą być w pełni dostosowywane do twoich
potrzeb, choć mogą być zawsze tylko dwuznakowe.
.PP
.I Screen
nie rozumie przedrostka \*QC-\*U, oznaczającego control. Jako argumenty
do np. komendy
.I escape
lub opcji
.IR -e 
używaj proszę notacji daszkowej (\*Q^A\*U zamiast \*QC-a\*U) .
.I Screen
drukuje znaki sterujące (złożone z Ctrl) również w notacji daszkowej.
.PP
Standardowym sposobem utworzenia nowego okna jest wstukanie \*QC-a c\*U.
Tworzy to nowe okno z powłoką i przełącza się na nie natychmiast,
niezależnie od stanu procesu z bieżącego okna. Podobnie można tworzyć nowe
okno z własną komendą. Trzeba najpierw powiązać komendę z klawiszem (w twoim
pliku .screenrc, lub w linii komend \*QC-a :\*U) a następnie użyć jej
zupełnie tak, jak komendy \*QC-a c\*U.
Poza tym, nowe okna można tworzyć również z pomocą komend w rodzaju:
.IP
screen emacs prog.c
.PP
spod znaku zachęty powłoki z poprzednio utworzonego okna. Nie spowoduje to
uruchomienia kolejnej kopii
.IR screen ,
lecz przekaże nazwę komendy i jej argumenty menedżerowi okien (określonemu w
zmiennej środowiskowej $STY), który użyje jej do utworzenia nowego okna.
Powyższy przykład uruchomiłby edytor emacs (edytujący prog.c) i przełączył
się do jego okna.
.PP
Jeśli \*Q/var/run/utmp\*U jest zapisywalny przez
.IR screen ,
to dla każdego okna zostanie zapisany odpowiedni rekord, który będzie
usuwany po zakończeniu pracy okna.
Jest to przydatne do pracy z \*Qtalk\*U, \*Qscript\*U, \*Qshutdown\*U,
\*Qrsend\*U, \*Qsccs\*U i innymi podobnymi programami, które używają pliku
utmp do określenia, kim jesteś. Dopóki
.I screen
jest aktywny na twoim terminalu, własny rekord terminala jest  usuwany
z pliku utmp. Zobacz też \*QC-a L\*U.


.SH PODSTAWY
Zanim zaczniesz używać
.I screen
musisz upewnić się, że prawidłowo wybrałeś sobie rodzaj terminala, podobnie
zresztą, jak dla każdego innego programu termcap/terminfo.
(Możesz tego dokonać, używając np.
.IR tset (1).)
.PP
Jeśli jesteś niecierpliwy i chcesz rozpocząć pracę bez szczególnego
wczytywania się w instrukcję, powinieneś zapamiętać jedną komendę: \*QC-a ?\*U.
Wpisanie tych dwóch znaków spowoduje wyświetlenie listy dostępnych komend
.I screen
oraz ich powiązania. Każdy klawisz jest omówiony w sekcji
\*QDOMYŚLNE WIĄZANIA KLAWISZY\*U. Sekcja podręcznika \*QDOSTOSOWYWANIE\*U
zajmuje się zawartością twojego .screenrc.
.PP
Jeśli twój terminal jest "prawdziwym" terminalem auto-marginesowym (nie
pozwala ostatniej pozycji ekranu na bycie poprawionej bez przewinięcia
ekranu), możesz rozważyć użycie wersji terminala, która ma wyłączone
automatyczne marginesy. Zapewni to właściwe i optymalne odświeżanie ekranu
we wszystkich przypadkach. Większość dzisiejszych terminali ma "magiczne"
marginesy (automatyczne marginesy plus używalna ostatnia kolumna). Jest to
typ w stylu VT100 i jest doskonale przystosowany dla
.IR screen .
Jeśli wszystko co masz to "prawdziwy" automarginesowy terminal, 
.I screen
będzie w stanie go wykorzystać, jednak odświeżenie znaku wstawionego na
ostatnią pozycję ekranu może nie być możliwe do czasu przewinięcia ekranu,
lub przesunięcia znaku do innej bezpiecznej pozycji. Opóźnienie to może być
skrócone przy użyciu terminala z właściwością wstawiania znaków
(insert-character).


.SH "OPCJE LINII KOMEND"
Screen ma następujące opcje linii komend:
.TP 5
.B \-a
włącz \fIwszystkie\fP właściwości (z pewnymi wyjątkami) w termcapie każdego
okna, nawet jeśli
.I screen
musi przerysowywać części wyświetlacza aby zaimplementować daną funkcję.
.TP 5
.B \-A
Dostosuj rozmiary wszystkich okien do rozmiaru bieżącego terminala.
Domyślnie,
.I screen
próbuje odtworzyć stare rozmiary swojego okna podczas podwieszania pod
terminale zmiennej wielkości (te z \*QWS\*U w swoim opisie, np.
suncmd lub jakiś xterm).
.TP 5
.BI "\-c " plik
przesłoń domyślny plik konfiguracyjny \*Q$HOME/.screenrc\*U
plikem \fIplik\fP.
.TP 5
.BR \-d | \-D " [" \fIpid.tty.host\fP ]
nie uruchamia
.IR screen ,
lecz odłącza pracującą gdzie indziej sesję
.IR screen .
Ma to taki sam efekt jak wpisanie \*QC-a d\*U z terminala sterującego
.IR screen 'a.
\fB\-D\fP jest odpowiednikiem klawisza odłączenia zasilania (power detach).
Jeśli żadna sesja nie może być odłączona, opcja ta jest ignorowana. W
połączeniu z \fB\-r\fP/\fB\-R\fP można osiągnąć ciekawsze efekty:
.TP 8
.B \-d \-r
Podłącz na nowo (reattach) sesję, a jeśli to konieczne, najpierw ją odłącz.
.TP 8
.B \-d \-R
Podłącz na nowo sesję, a jeśli to konieczne, najpierw ją odłącz, lub nawet
utwórz.
.TP 8
.B \-d \-RR
Podłącz na nowo sesję, a jeśli to konieczne, odłącz ją lub utwórz. Użyj
pierwszej sesji jeśli dostępnych jest więcej niż jedna.
.TP 8
.B \-D \-r
Podłącz na nowo sesję, a jeśli to konieczne, najpierw odłącz i wyloguj się
zdalnie.
.TP 8
.B \-D \-R
Podłącz tu i teraz. Znaczy to: jeśli sesja działa, to podłącz na nowo. Jeśli
to konieczne, najpierw odłącz i zdalnie się wyloguj. Jeśli nie działała,
utwórz ją i poinformuj użytkownika. Jest to ulubiony sposób autora.
.TP 8
.B \-D \-RR
Podłącz tu i teraz. Cokolwiek to znaczy, po prostu to zrób.
.IP "" 5
Uwaga: Zawsze jest dobrym pomysłem sprawdzenie statusu twoich sesji z pomocą
\*Qscreen \-list\*U.
.TP 5
.BI "\-e " xy
określa, że znak komendy to \fIx\fP, a znak generujący literalny znak
komendy to \fIy\fP. Domyślnym ustawieniem jest
\*QC-a\*U i `a', co może być przekazane jako \*Q-e^Aa\*U.
Podczas tworzenia sesji
.I screen
opcja ta ustawia domyślny znak komendy. W sesji wieloużytkownikowej, wszyscy
dodani użytkownicy rozpoczną z tym znakiem komendy. Jednak podczas
podłączenia do już działającej sesji, opcja ta zmienia tylko znak komendy
podłączającego się użytkownika.
Opcja ta jest równoważna odpowiednio komendom \*Qdefescape\*U lub
\*Qescape\*U.
.TP 5
.BR \-f\fP ", " \-fn ", i " \-fa
włącza lub wyłącza albo wchodzi w "automatyczny tryb przełączania" kontroli
przepływu. Może to być też zdefiniowane poprzez \*Qdefflow\*U w pliku .screenrc.
.TP 5
.BI "\-h " num
Ustawia bufor przewijania historii na \fInum\fP linii.
.TP 5
.B \-i
powoduje, że klawisz przerwania (zwykle C-c) przerywa wyświetlanie
natychmiast gdy włączona jest kontrola przepływu.
Zobacz komendę \*Qdefflow\*U z .screenrc dla szczegółów.
Używanie tej opcji nie jest zalecane.
.TP 5
.BR \-l " i " \-ln
włącza/wyłącza tryb zgłoszeniowy (dla odświeżania /var/run/utmp).
Można to zdefiniować też poprzez komendę \*Qdeflogin\*U pliku .screenrc.
.TP 5
.BR \-ls " i " \-list
nie uruchamia sesji
.IR screen ,
lecz drukuje listę łańcuchów
.I pid.tty.host
określających twoje sesje
.IR screen .
Sesje oznaczone jako `detached' (odłączone) mogą być wznowione z pomocą
\*Qscreen \-r\*U. Te, zaznaczone jako `attached' (podłączone) działają i mają
terminal sterujący. Jeśli sesja działa w trybie wieloużytkownikowym, jest
zaznaczona jako `multi'. Sesje oznaczone jako `unreachable' (nieosiągalne)
żyją albo na innych hostach, albo są `martwe'.
Sesja nieosiągalna jest uważana za martwą jeśli jej nazwa odpowiada albo
nazwie hosta lokalnego, albo podanemu parametrowi. Zobacz flagę
\fB-r\fP dla opisu konstruowania porównań.
Sesje zaznaczone jako `dead' (martwe), powinny być sprawdzane i usuwane.
Zapytaj administratora jeśli nie jesteś pewien. Sesje usuwa się opcją 
\fB-wipe\fP. 
.TP 5
.B \-L
mówi
.IR screen owi
że twój automarginesowy terminal ma zapisywalną ostatnią pozycję ekranu.
Możesz to ustawić również w swoim .screenrc, podając `LP' w komendzie 
\*Qtermcap\*U.
.TP 5
.B \-m
powoduje, że
.I screen
ignoruje zmienną środowiskową $STY. \*Qscreen \-m\*U wymusza tworzenie nowej
sesji, niezależnie od tego, czy 
.I screen
jest wywołany z wewnątrz innej sesji
.IR screen
czy nie. Flaga ta ma specjalne znaczenie w połączeniu z opcją `\-d':
.TP 8
.B \-m \-d
Uruchom
.I screen
w trybie \*Qodłączonym\*U. Tworzy to nową sesję, lecz nie podłącza do niej.
Jest to przydatne dla skryptów startowych systemu.
.TP 8
.B \-m \-D
To również uruchamia screen w trybie "odłączonym", lecz nie rozwidla nowego
procesu. Komenda kończy działanie gdy kończy się sesja.
.TP 5
.B \-O
wybiera bardziej optymalny tryb wyjściowy dla twojego terminala niż
prawdziwy VT100 (tyczy się tylko terminali automarginesowych bez `LP').
Może to być ustawione w twoim .screenrc przez podanie `OP' w komendzie
\*Qtermcap\*U.
.TP 5
.B \-q
Powstrzymuje drukowanie komunikatów o błędach. W połączeniu z \*Q-ls\*U,
kod wyjścia jest następujący: 9 wskazuje katalog bez sesji. 10 wskazuje
katalog z pracującymi, lecz niepodłączalnymi sesjami. 11 (lub więcej)
wskazuje na jedną (lub więcej) nadających się do użycia sesji.
W połączenie z \*Q-r\*U, kod wyjścia jest następujący: 10 oznacza, że nie ma
sesji do wznowienia. 12 (lub więcej) oznacza, że istnieją 2 (lub więcej)
sesje do wznowienia i że powinieneś podać, którą wybrać. W innych wypadkach 
\*Q-q\*U nie daje efektu.
.TP 5
.BR \-r " [" \fIpid.tty.host\fP ]
.PD 0
.TP 5
.BR \-r " \fIwłaścicielsesji\fP/[" \fIpid.tty.host\fP ]
.PD
wznawia odłączoną sesję
.IR screen .
Nie można podawać żadnych innych opcji (poza kombinacjami z 
\fB\-d\fP/\fB\-D\fP), choć może być wymagany opcjonalny przedrostek
[\fIpid.\fP]\fItty.host\fP (w celu rozróżnienia wielu odłączonych sesji
.IR screen ).
Druga postać jest używana do podłączenia do sesji screen innego użytkownika,
który pracuje w trybie wieloużytkownikowym. Oznacza to, że screen powinien
szukać sesji w katalogu innego użytkownika. Wymaga to setuid-root.
.TP 5
.B \-R
próbuje wznowić pierwszą odłączoną sesję
.IR screen ,
którą znajdzie. Po sukcesie wszystkie inne opcje linii komend są ignorowane.
Jeśli żadna z odłączonych sesji nie istnieje, uruchamiana jest nowa sesja z
użyciem podanych opcji, zupełnie jakby
.B \-R
nie zostało podane. Opcja ta jest ustawiana domyślnie gdy
.I screen
jest uruchamiany jako powłoka zgłoszeniowa.
.TP 5
.B \-s
ustawia domyślną powłokę na podany program. Normalnie używana jest wartość
zmiennej środowiskowej $SHELL (lub \*Q/bin/sh\*U jeśli jej nie zdefiniowano).
Może to być też zdefiniowane poprzez komendę \*Qshell\*U pliku .screenrc.
.TP 5
.BI "\-S " nazwasesji
Podczas tworzenia nowej sesji, opcja ta może być użyta do podania znaczącej
nazwy sesji. Nazwa ta identyfikuje sesję dla akcji
\*Qscreen \-list\*U i \*Qscreen \-r\*U. Podmienia domyślny przyrostek
[\fItty.host\fP].
.TP 5
.BI "\-t " nazwa
ustawia tytuł (a.\|k.\|a.) dla domyślnej powłoki, lub podanego programu.
Zobacz też komendę \*Qshelltitle\*U pliku .screenrc.
.TP 5
.B \-v
Wydrukuj numer wersji.
.TP 5
.BR \-wipe " [" \fIdopasowanie\fP ]
robi to samo co \*Qscreen \-ls\*U, lecz usuwa sesje zamiast zaznaczać je jako
martwe ('dead').
Nieosiągalna sesja jest uważana za martwą, jeśli jej nazwa odpowiada nazwie
hosta lokalnego, lub jakiegoś jawnie podanego parametru. Zobacz opis flagi
\fB-r\fP dla opisu konstruowania dopasowań.
.TP 5
.B \-x
Podłącz do nieodłączonej sesji
.IR screen .
(Tryb wielowyświetlaczowy).


.SH "DOMYŚLNE WIĄZANIA KLAWISZY"
.ta 12n 26n
Jak wspomniano, każda komenda
.I screen
składa się z
\*QC-a\*U, za którym następuje określony znak. Dla wygody, wszystkie
komendy, które są powiązane z małymi literami, powiązane są też z ich
odpowiednikami złożonymi z Ctrl (z wyjątkiem
\*QC-a a\*U; zobacz niżej); tak więc \*QC-a c\*U zarówno jak \*QC-a C-c\*U 
może być używany do utworzenia okna. Zobacz sekcję 
\*QDOSTOSOWYWANIE\*U dla opisu komendy.
.PP
.TP 26n
Następująca tablica pokazuje domyślne wiązania klawiszy:
.IP "\fBC-a '\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a ""\fP	(select)"
.PD
Zapytaj o nazwę okna, do którego chcesz się przełączyć, lub o jego numer.
.IP "\fBC-a 0\fP	(select 0)"
.PD 0
.IP "\fB ... \fP	   ..."
.IP "\fBC-a 9\fP	(select 9)"
.IP "\fBC-a -\fP	(select -)"
.PD
Przełącz na okno numer 0 \- 9 lub na puste okno.
.IP "\fBC-a tab\fP	(focus)"
.PD
Przełącz ogniskowanie wejścia na następny region.
.IP "\fBC-a C-a\fP	(other)"
Włącz poprzednio wyświetlane okno.
Zauważ, że to połączenie jest równoważne dwukrotnemu wpisaniu znaku komendy
(chyba że jest to przesłonięte). Na przykład, jeśli używasz opcji
\*Q\fB\-e]x\fP\*U, ta komenda stanie się \*Q]]\*U.
.IP "\fBC-a a\fP	(meta)"
Wyślij znak komendy (C-a) do okna. Zobacz komendę \fIescape\fP.
.IP "\fBC-a A\fP	(title)"
Zezwól użytkownikowi ustawić nazwę dla bieżącego okna.
.IP "\fBC-a b\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-b\fP	(break)"
.PD
Wyślij do okna przerwanie (break).
.IP "\fBC-a B\fP	(pow_break)"
Otwórz na nowo linię terminala i wyślij przerwanie (break).
.IP "\fBC-a c\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-c\fP	(screen)"
.PD
Utwórz nowe okno z powłoka i przełącz się na nie.
.IP "\fBC-a C\fP	(clear)"
Wyczyść ekran.
.IP "\fBC-a d\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-d\fP	(detach)"
.PD
Odłącz
.I screen
od tego terminala.
.IP "\fBC-a D D\fP	(pow_detach)"
Odłącz i się wyloguj.
.IP "\fBC-a f\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-f\fP	(flow)"
.PD
Włącz, wyłącz, lub ustaw automatyczny przepływ.
.IP "\fBC-a F\fP	(fit)"
Zmień rozmiar okna na obecny rozmiar regionu.
.IP "\fBC-a C-g\fP	(vbell)"
Włącza tryb wizualnego dzwonka
.IR screen 'a.
.IP "\fBC-a h\fP	(hardcopy)"
.PD
Zapisz twardą kopię bieżącego okna do pliku \*Qhardcopy.\fIn\fP\*U.
.IP "\fBC-a H\fP	(log)"
Rozpoczyna/kończy raportowanie bieżącego okna do pliku \*Qscreenlog.\fIn\fP\*U.
.IP "\fBC-a i\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-i\fP	(info)"
.PD
Pokaż informację o tym oknie.
.IP "\fBC-a k\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-k\fP	(kill)"
.PD
Zniszcz bieżące okno.
.IP "\fBC-a l\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-l\fP	(redisplay)"
.PD
Całkowicie odśwież bieżące okno.
.IP "\fBC-a L\fP	(login)"
Włącz slot zgłoszeniowy tego okna. Dostępne tylko jeśli
.I screen
jest skonfigurowany do odświeżania bazy utmp.
.IP "\fBC-a m\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-m\fP	(lastmsg)"
.PD
Powtórz ostatnią wiadomość, wyświetloną w linii komunikatów.
.IP "\fBC-a M\fP	(monitor)"
Włącza monitorowanie bieżącego okna.
.IP "\fBC-a space\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a n\fP"
.IP "\fBC-a C-n\fP	(next)"
.PD
Przełącz na następne okno.
.IP "\fBC-a N\fP	(number)"
Pokaż numer (i tytuł) bieżącego okna.
.IP "\fBC-a backspace\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a h\fP"
.IP "\fBC-a p\fP"
.IP "\fBC-a C-p\fP	(prev)"
.PD
Przełącz na poprzednie okno (odwrotne do \fBC-a n\fP).
.IP "\fBC-a q\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-q\fP	(xon)"
.PD
Wyślij control-q do bieżącego okna.
.IP "\fBC-a Q\fP	(only)"
Skasuj wszystkie regiony poza bieżącym.
.IP "\fBC-a r\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-r\fP	(wrap)"
.PD
Włącz ustawienie zawijania linii (line-wrap) bieżącego okna (włącz
automatyczne marginesy okna).
.IP "\fBC-a s\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-s\fP	(xoff)"
.PD
Wyślij do bieżącego okna control-s.
.IP "\fBC-a S\fP	(split)"
Podziel bieżący region na dwa nowe.
.IP "\fBC-a t\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-t\fP	(time)"
.PD
Pokaż informację systemową.
.IP "\fBC-a v\fP	(version)"
.PD
Wyświetl wersję i datę kompilacji.
.IP "\fBC-a C-v\fP	(digraph)"
.PD
Wstaw dwuznak.
.IP "\fBC-a w\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-w\fP	(windows)"
.PD
Pokaż listę okien.
.IP "\fBC-a W\fP	(width)"
Włącz 80/132 kolumny.
.IP "\fBC-a x\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-x\fP	(lockscreen)"
.PD
Zablokuj (lock) ten terminal.
.IP "\fBC-a X\fP 	(remove)"
Zabij bieżący region.
.IP "\fBC-a z\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-z\fP	(suspend)"
.PD
Zwieś
.IR screen .
Twój system musi obsługiwać kontrolę zadań w stylu BSD.
.IP "\fBC-a Z\fP	(reset)"
Zresetuj terminal wirtualny na jego wartości \*Qpower-on\*U.
.IP "\fBC-a .\fP	(dumptermcap)"
Zapisz plik \*Q.termcap\*U.
.IP "\fBC-a ?\fP	(help)"
Pokaż wiązania klawiszowe.
.IP "\fBC-a C-\e\fP	(quit)"
Zabij wszystkie okna i zakończ
.IR screen .
.IP "\fBC-a :\fP	(colon)"
Wejdź do trybu linii komend.
.IP "\fBC-a [\fP"
.PD 0
.IP "\fBC-a C-[\fP"
.IP "\fBC-a esc\fP	(copy)"
.PD
Wejdź w tryb kopiowania/przewijania.
.IP "\fBC-a ]\fP	(paste .)"
.PD
Zapisz zawartość bufora wklejania na kolejkę standardowego wejścia bieżącego
okna.
.IP "\fBC-a {\fP
.PD 0
.IP "\fBC-a }\fP	(history)"
.PD
Kopiuj i wklej poprzednią linię (komend).
.IP "\fBC-a >\fP	(writebuf)"
Zapisz bufor wklejania do pliku.
.IP "\fBC-a <\fP	(readbuf)"
Wczytuje plik wymiany screena do bufora wklejania.
.IP "\fBC-a =\fP	(removebuf)"
Usuwa plik, używany przez \fBC-a <\fP i \fPC-a >\fP.
.IP "\fBC-a ,\fP	(license)"
Pokazuje, skąd
.I screen
pochodzi, dokąd poszedł i dlaczego możesz go używać.
.IP "\fBC-a _\fP	(silence)"
Rozpoczyna/kończy monitorowanie bieżącego okna na nieaktywność.
.\" 						XXX removed in 3.8.0 XXX
.\" .IP "\fBC-a ~\fP	(select -)"
.\" Switch to the control window.
.IP "\fBC-a *\fP	(displays)"
Pokaż listing wszystkich obecnie podłączonych wyświetlaczy.


.SH DOSTOSOWYWANIE
\*QKatalog gniazd\*U (socket directory) domyślnie jest w $HOME/.screen lub 
zwyczajnie w
/tmp/screens. Jeśli
.I screen
jest zainstalowany z setuid-root, to administrator powinien skompilować go z
odpowiednim (nie zamontowanym przez NFS) katalogiem gniazd.
Jeśli
.I screen
nie działa jako setuid-root, użytkownik może podać dowolny katalog o prawach
700 poprzez zmienną środowiskową $SCREENDIR.
.PP
W momencie, gdy
.I screen
jest uruchamiany, wykonuje on komendy inicjalizacyjne z plików
\*Q/etc/screenrc\*U i
\*Q.screenrc\*U z katalogu domowego użytkownika. Są to \*Qdomyślne wartości
programisty\*U, które można przesłonić w następujące sposoby: dla
znalezienia globalnego pliku screenrc,
.I screen
poszukuje zmiennej środowiskowej $SYSSCREENRC (ta właściwość przesłaniania
może być wyłączona podczas kompilacji). Plik screenrc konkretnego
użytkownika jest szukany w $SCREENRC, a potem w $HOME/.screenrc.
Opcja \fB-c\fP linii komend ma jeszcze większy priorytet.
.PP
Komendy w tych plikach są używane do ustawiania opcji, wiązania funkcji do
klawiszy i do automatycznego zestawiania jednego lub więcej okien na starcie
twojej sesji
.IR screen .
Komendy są wymieniane jedna na linie; puste linie są ignorowane.
Argumenty komend są rozdzielane tabulacjami lub spacjami i mogą być otaczane
pojedynczymi lub podwójnymi cudzysłowami.
Znak `#' zmienia resztę linii w komentarz, poza sytuacją gdy jest cytowany.
Niezrozumiałe linie są ignorowane z wydaniem ostrzeżenia. Komendy mogą
zawierać odniesienia do zmiennych środowiskowych. Składnia jest
podobna do powłokowej "$VAR" lub "${VAR}". Zauważ, że wprowadza to
niekompatybilność z poprzednimi wersjami
.IR screen ,
jako że teraz znak '$' musi być chroniony przez '\e' jeśli nie chcemy
dokonać podstawienia zmiennej. Łańcuch w pojedynczych cudzysłowach jest
również chroniony od podstawienia zmiennych.
.PP
Jako przykłady z dystrybucją screena są przekazywane dwa pliki
konfiguracyjne: \*Qetc/screenrc\*U i \*Qetc/etcscreenrc\*U. 
Zawierają one wiele przydatnych przykładów różnych komend.
.PP
Dostosowywanie można również wykonywać 'on-line'. Aby wejść w tryb komend,
wciśnij `C-a :'. Zauważ, że komendy rozpoczynające się od \*Qdef\*U
zmieniają wartości domyślne, podczas gdy inne zmieniają ustawienia bieżące.
.PP
Dostępne są następujące komendy:
.sp 
.ne 3
.BI acladd " nazwyużytkowników"
.RI [ crypted-pw ]
.br
.BI addacl " nazwyużytkowników"
.PP
Umożliw użytkownikom pełny dostęp do tej sesji screen. \fINazwyużytkowników\fP
mogą być jednym użytkownikiem, lub rozdzieloną przecinkami listą
użytkowników. Opcja ta umożliwia podłączenie do sesji
.I screen
i wykonuje równoważnik `aclchg \fInazwyużytkowników\fP +rwx \&"#?\&"'.
Aby dodać użytkownika o ograniczonym dostępie, użyj niżej opisanej komendy
`aclchg'. Jeśli podany jest opcjonalny drugi parametr, to powinno to być
zakodowane (crypted) hasło dla podanego użytkownika. `Addacl' jest synonimem
`acladd'. Przydatne tylko w trybie wieloużytkownikowym.
.sp 
.ne 3
.BI aclchg " nazwyużytkowników bityuprawnień lista"
.br
.BI chacl " nazwyużytkowników bityuprawnień lista"
.PP
Zmień uprawnienia rozdzielonej przecinkami listy użytkowników. Bity
uprawnień są reprezentowane jako `r', `w' i `x'. Poprzedzenie symbolu `+'
zapewnia uprawnienie, `-' odbiera je. Trzeci parametr jest rozdzieloną
przecinkami listą komend i/lub okien (podawanych albo przez numer, albo
przez tytuł). Specjalna lista `#' odnosi się do wszystkich okien, `?' do
wszystkich komend. Jeśli \fInazwyużytkowników\fR składają się z pojedynczej
`*', akcja będzie dotyczyć wszystkich znanych użytkowników.
Komenda może być przez użytkownika wykonywana gdy ma dla niej bit `x'.
Użytkownik może do okna wprowadzać dane wejściowe jeśli ma bit `w', i żaden
inny użytkownik nie blokuje tego okna do zapisu. Inne bity są obecnie
ignorowane.
Aby wycofać blokadę zapisu z okna 2:
`aclchg \fInazwaużytkownika\fP \-w+w 2'.
Aby zezwolić na dostęp tylko dla odczytu do sesji:
`aclchg \fInazwaużytkownika\fP \-w \&"#\&"'.
Gdy tylko użytkownik staje się znany dla programu
.I screen 
\fR, może on dołączać się do sesji i (domyślnie) ma pełne uprawnienia do
wszystkich komend i okien. Uprawnienia wywoływania dla komend acl, `at' i
innych również powinny być usuwane; w przeciwnym wypadku użytkownik może
odzyskać prawa zapisu.
Uprawnień specjalnego użytkownika
.B nobody
nie można zmieniać tą komendą (zobacz komendę \*Qsu\*U).
`Chacl' jest synonimem `aclchg'.
Działa jedynie w trybie wieloużytkownikowym.
.sp
.ne 3
.BI acldel " nazwaużytkownika"
.PP
Usuń użytkownika z listy kontrolnej
.IR screen a.
Jeśli jest on obecnie podłączony, wszystkie wyświetlacze użytkownika są
odłączane od sesji. Nie może się znów podłączyć. Działa jedynie w trybie
wieloużytkownikowym.
.sp
.ne 3
.BI aclgrp " nazwaużytkownika"
.RI [ nazwagrupy ]
.PP
Tworzy grupy użytkowników, które dzielą wspólne prawa dostępu. Nazwa grupy
jest nazwą użytkownika lidera grupy. Znaczy to, że jeśli użytkownik nie
przejdzie kontroli dostępu, robiona jest kontrola dla lidera grupy.
Użytkownika można usunąć ze wszystkich grup, używając specjalnej wartości
\*Qnone\*U jako
.IR nazwygrupy .
Jeśli drugi parametr jest pominięty, wyświetlane są wszystkie grupy, do
których należy użytkownik.
.sp
.ne 3
.B aclumask
.RI [[ użytkownicy ] +bity 
.RI |[ użytkownicy ] -bity " .... ]"
.B umask
.RI [[ użytkownicy ] +bity 
.RI |[ użytkownicy ] -bity " .... ]"
.PP
Określa to dostęp, jaki będą mieli inni użytkownicy do okien tworzonych
przez wołającego komendę.
.I Użytkownicy
mogą nie być podani, może być jeden, lub rozdzielona przecinkami lista nazw
użytkowników. Jeśli nie podano użytkowników, zakładana jest lista wszystkich
znanych obecnie użytkowników.
.I Bity
są dowolną kombinacją bitów kontroli dostępu, zdefiniowanych komendą
\*Qaclchg\*U. Specjalna nazwa użytkownika \*Q?\*U predefiniuje dostęp do
dowolnego okna, jaki
na starcie dostaną nieznani obecnie użytkownicy.
Specjalna nazwa użytkownika \*Q??\*U predefiniuje dostęp do komend, jaki na
starcie dostaną nieznani obecnie użytkownicy. 
Praw specjalnego użytkownika
.B nobody
nie można zmieniać (zobacz komendę \*Qsu\*U).
`Umask' jest synonimem `aclumask'.
.sp
.ne 3
.BI activity " wiadomość"
.PP
Gdy w monitorowanym oknie z tła pojawi się jakaś aktywność,
.I screen
wyświetla informację w linii komunikatów.
Powiadomienie może być przedefiniowywane komendą \*Qactivity\*U.
Znaki `%' w \fIwiadomości\fP są zamieniane na numer okna, w którym
zaistniała aktywność, a `~' na definicję dzwonka w twoim termcapie.
Domyślną wiadomością jest
.sp
	'Activity in window %'
.sp
Zauważ, że domyślnie monitorowanie jest wyłączone, lecz można to zmienić
komendą \*Qmonitor\*U (C-a M).
.sp
.ne 3
.BR "allpartial on" | off
.PP
Jeśli jest to włączone, po zmianie okna odświeżana jest tylko bieżąca linia
kursora. Ma to wpływ na wszystkie okna i jest przydatne na powolnych
terminalach. Poprzednie ustawienie pełnego/częściowego odświeżania dla okna
można przywrócić poprzez \*Qallpartial off\*U.
Jest to flaga globalna, która natychmiast zaczyna działać we wszystkich
oknach, przesłaniając ustawienia \*Qpartial\*U. Nie zmienia domyślnego
zachowania odświeżania nowo tworzonych okien.
.sp
.ne 3
.BR "at " "[\fIidentyfikator\fP][" "#\fP|\fP*\fP|\fP%\fP] "
.IR "komenda " [ arg " ... ]"
.PP
Wywołaj komendę na innych wyświetlaczach lub oknach tak, jakby zostały one
tam wprowadzone. \*QAt\*U zmienia kontekst (`bieżące okno' lub `bieżący
wyświetlacz') komendy. Jeśli pierwszy parametr opisuje nieunikalny kontekst,
komenda zostanie wykonania wiele razy. Jeśli pierwszy parametr jest w
postaci `\fIidentyfikator\fP*', to identyfikator jest dopasowywany do nazw
użytkowników. Komenda jest wykonywana raz na każdym wyświetlaczu wybranego
użytkownika(ków).
Jeśli pierwszy parametr jest postaci `\fIidentyfikator\fP%', to
identyfikator jest dopasowywany do wyświetlaczy. Wyświetlacze są nazywane
według tty, do których są podłączone. Prefiks `/dev/' lub `/dev/tty' można
pominąć.
Jeśli identyfikator zawiera `#', lub nie ma nic doklejonego, jest
dopasowywany do numerów okien i tytułów.
Pominięcie identyfikatora na początku `#', `*' lub `%' wybiera wszystkich
użytkowników, wszystkie wyświetlacze, lub wszystkie okna. Dzieje się tak
dlatego, że dokonywane jest dopasowanie prefiksowe.
Zauważ, że na dotkniętych wyświetlaczach pojawi się krótki komunikat,
określający co się stało. Prawa są sprawdzane dla inicjatora komendy
\*Qat\*U, a nie dla właścicieli dotkniętych wyświetlaczy. 
Zauważ, że znak '#' gdy poprzedza go biała spacja działa jak komentarz.
Można go wycytować, poprzedzając znakiem `\e'.
Prawa są sprawdzane dla inicjatora komendy \*Qat\*U, a nie dla właścicieli
dotkniętych wyświetlaczy.
.br
Zastrzeżenie: 
Podczas dopasowywania okien, komenda jest wykonywana przynajmniej raz na
okno. Komendy, które zmieniają wewnętrzną aranżację okien (jak \*Qother\*U)
mogą być wywołane ponownie. Uważaj więc przy wywoływaniu komend w rodzaju
\*Qlogin\*U!.
Niektóre komendy (np. \*Qstuff\*U, \*Qprocess\*U lub \*Qpaste\*U)
wymagają by z docelowymi oknami był związany wyświetlacz. Komendy te mogą
nie działać właściwie dla \*Qat\*U krążącego po oknach.
.sp
.ne 3
.BR "autodetach on" | off
.PP
Ustawia czy
.I screen
ma się automatycznie odłączać po odwieszeniu (hangup), co zachowuje
wszystkie twoje pracujące programy aż do ich wznowienia komendą
.BR "screen -r" .
Gdy właściwość jest wyłączona, sygnał odwieszenia (wysyłany przy
wylogowywaniu się--przyp. tłum.) zakończy
.I screen
i wszystkie procesy, które on zawiera. Autoodłączanie jest domyślnie włączone.
.sp
.ne 3
.BR "autofixterm on" | off
.PP
Ustawia czy
.I screen
będzie dodawał brakujące właściwości do wpisów termcap/info. Jest to
domyślnie włączone.
.sp
.ne 3
.BR "autonuke on" | off
.PP
Ustawia czy sekwencja czyszczenia ekranu powinna niszczyć całe wyjście,
które jeszcze nie zostało wypisane na terminal. Zobacz też
\*Qobuflimit\*U.
.sp
.ne 3
.B bell_msg
.RI [ wiadomość ]
.PP
Gdy w oknie z tła wysłany jest znak dzwonka,
.I screen
wyświetla informację w linii komunikatów. Informacja może być dzięki tej
komendzie redefiniowana. Znaki `%' \fIwiadomości\fP są zamieniane numerem
dzwoniącego okna, `~' jest zamieniana na definicję dzwonka w twoim
termcapie.
Domyślną wiadomością jest
.sp
	'Bell in window %'
.sp
W celu powstrzymania drukowania linii informacyjnej, można nadać jej wartość
pustą (bell_msg "").
Bez parametrów, pokazywana jest wiadomość obecna.
.sp
.ne 3
.BI "bind " klawisz
.RI [ komenda " [" arg ]]
.PP
Wiąże komendę do klawisza.
Domyślnie, większość komend udostępnianych przez
.I screen
jest przywiązana do jednego lub większej ilości klawiszy, wg
opisu sekcji \*QDOMYŚLNE WIĄZANIA KLAWISZY\*U, np. komenda tworzenia nowego
okna jest dowiązana do
\*QC-c\*U i \*Qc\*U.
W celu przedefiniowania i definiowania nowych wiązań używana jest komenda
\*Qbind\*U.
Argument \fIklawisz\fP jest albo pojedynczym znakiem, albo dwuznakową
sekwencją w postaci \*Q^x\*U (oznaczającą \*QC-x\*U), albo lewym ukośnikiem
z liczbą ósemkową (oznaczającą kod ASCII znaku), albo lewym ukośnikiem z
dołączonym znakiem, jak \*Q\e^\*U czy \*Q\e\e\*U.
Argument jeśli chcesz może być również cytowany.
Jeśli nie ma podanego dalszego argumentu, wszystkie poprzednio zestawione
wiązania dla tego klawisza są usuwane. \fIKomenda\fP może być dowolną komendą
wymienioną w tej sekcji.
.PP
Przykłady:
.PP
.nf
	bind ' ' windows
	bind ^k
	bind k
	bind K kill
	bind ^f screen telnet foobar
	bind \e033 screen \-ln \-t root \-h 1000 9 su
.fi
.PP
przywiąże spację do komendy, która wyświetla listę okien (więc komenda
normalnie wywoływana przez \*QC-a C-w\*U będzie również dostępna jako \*QC-a
spacja\*U). Następne trzy linie usuwają domyślne wiązanie zabijania z \*QC-a
C-l\*U i \*QC-a l\*U.
Następnie do komendy zabijania wiązane jest \*QC-a K\*U.
Następnie klawisz \*QC-f\*U jest wiązany z komendą tworzenia okna z
połączeniem telnetowym do foobar, a klawisz \*Qescape\*U jest wiązany do
komendy, która tworzy niezgłoszeniowe okno z a.\|k.\|a. \*Qroot\*U w
slocie #9, z powłoką superużytkownika i buforem przewijania na 1000 linii.
.sp
.ne 3
.B bindkey
.RB [ -d ]
.RB [ -m ]
.RB [ -a ]
.RB [[ -k | -t ]
.I łańcuch
.RI [ "kmd arg" ]]
.PP
Komenda ta zarządza wejściowymi tablicami translacji screena. Każdy wpis w
jednej z tablic mówi mu jak reagować gdy pojawi się określona sekwencja
znaków. Istnieją trzy tablice:
jedna, która powinna zawierać akcje zaprogramowane przez użytkownika, druga
dla domyślnych akcji emulacji terminala i trzecia dla trybu kopiowania screena
do zajmowania się poruszaniem kursora. Zobacz sekcję
\*QTRANSLACJA WEJŚCIOWA\*U dla listy domyślnych wiązań klawiszowych.
.br
Jeśli podana jest opcja
.BR -d ,
bindkey modyfikuje domyślną tablicę,
.B -m
zmienia tablicę trybu kopiowania, a bez żadnej opcji wybierana jest tablica
użytkownika.
Argument
.I łańcuch
jest sekwencją znaków, do której przywiązana jest akcja. Może to być albo
skończony napis, albo nazwa właściwości klawiaturowej z termcap (wybierana
opcją
.BR -k ).
.br
Niektóre klawisze terminala VT100 mogą wysyłać inne łańcuchy gdy włączony
jest tryb aplikacji (np. ruchy kursora). Takie klawisze mają dwa wpisy w
tablicy translacji. Możesz wybrać wpisy trybu aplikacji podając opcję
.BR -a .
.br
Opcja
.B -t
mówi screenowi by nie dokonywał międzyznakowego pomiaru czasu. Nie można go
wyłączyć jeśli używana jest właściwość termcap.
.br
.I Kmd
może być dowolną z komend screena o określonej liczbie
.IR arg umentów.
Jeśli
.I kmd
jest pominięta, wiązanie klawiszowe jest usuwane z tablicy.
.br
Oto kilka przykładów wiązań klawiaturowych:
.sp
.nf
        bindkey \-d
.fi
Pokaż wszystkie domyślne wiązania klawiaturowe. Wpisy trybu aplikacji są
zaznaczone [A].
.sp
.nf
        bindkey \-k k1 select 1
.fi
Upewnij się, że klawisz "F1" przełącza na okno numer 1.
.sp
.nf
        bindkey \-t foo stuff barfoo
.fi
Uczyń z "foo" skrót dla słowa "barfoo". Czas oczekiwania jest wyłączony,
więc użytkownicy mogą się guzdrać z wklepywaniem.
.sp
.nf
        bindkey "\e024" mapdefault
.fi
To wiązanie klawiszowe powoduje, że \*Q^T\*U staje się znakiem specjalnym
wiązań klawiaturowych. Jeśli dokonałeś powyższego wiązania
\*Qstuff barfoo\*U, możesz wprowadzić słowo
\*Qfoo\*U naciskając \*Q^Tfoo\*U. Jeśli chcesz wprowadzić \*Q^T\*U,
musisz nacisnąć go dwukrotnie.
.sp
.nf
        bindkey \-k F1 command
.fi
Uczyń F11 (nie F1!) alternatywnym znakiem specjalnym screena (poza ^A).
.sp
.ne 3
.B break
.RI [ czas ]
.PP
Wysyłaj do tego okna przez \fIczas\fP*0.25 sekund sygnał przerwania.
Dla systemów nieposixowych, interwał czasowy może być zaokrąglany w górę do
pełnych sekund. Jest to przydatne jeśli do okna jest podłączone urządzenie
znakowe (a nie proces powłokowy) (Zobacz też rozdział \*QRODZAJE OKIEN\*U).
Maksymalny czas trwania sygnału przerwania jest ograniczony do 15 sekund.
.sp
.ne 3
.B breaktype
.RI [ tcsendbreak | TIOCSBRK
.RI | TCSBRK ]
.PP
Wybierz jedną z dostępnych metod generowania sygnału przerwania dla urządzeń
terminalowych. Komenda ta powinna dotykać jedynie bieżącego okna. Wciąż
jednak zachowuje się identycznie do \*Qdefbreaktype\*U. 
W przyszłości będzie to zmienione. Wołanie \*Qbreaktype\*U bez parametrów
wyświetla metody przerywania dostępne dla bieżącego okna.
.sp
.ne 3
.B bufferfile
.RI [ exchange-file ]
.PP
Zmień nazwę pliku używaną do odczytywania i zapisywania buforu wklejania.
Jeśli pominięty jest opcjonalny argument plikowy, reaktywowane jest domyślne
ustawienie (\*Q/tmp/screen-exchange\*U).
Następujący przykład przekopiuje plik z hasłami systemowymi na okno
.IR screen :
.PP
.nf
	C-a : bufferfile /etc/passwd
	C-a < C-a ]
	C-a : bufferfile
.fi
.sp
.ne 3
.BR "c1 " [ on | off ]
.PP
Zmień przetwarzanie kodu c1. \*QC1 on\*U mówi screenowi by traktował znaki
wejściowe z przedziału 128..159 jako funkcje sterujące. Takie 8-bitowe kody
są normalnie takie same jak ESC z dołączonym kodem 7-bitowym. Domyślne
ustawienie przetwarza kody c1 i może być zmienione komendą \*Qdefc1\*U.
Użytkownicy z fontami, które mają użyteczne znaki w pozycjach c1 mogą
to wyłączyć.
.sp
.ne 3
.BR "caption always" | splitonly
.RI [ łańcuch ]
.br
.B "caption string"
.RI [ łańcuch ]
.PP
Komenda ta kontroluje wyświetlanie tytułów okien. Normalnie tytuł jest
używany tylko jeśli na wyświetlaczu pokazywanych jest więcej niż jedno okno
(tryb podzielonego ekranu--splitonly). Jeśli typ jest ustawiony na
.B always
screen pokazuje tytuł nawet jeśli wyświetlane jest tylko jedno okno.
Wartością domyślną jest
.BR splitonly .
.P
Druga postać zmienia tekst używany na tytuł. Możesz używać wszystkich znaków
specjalnych z rozdziału \*QZNAKI SPECJALNE TEKSTOWE\*U. Screen używa
wartości domyślnej, `%3n %t'.
.P
Możesz łączyć obie formy, dając łańcuch jako argument dodatkowy.
.sp
.ne 3
.BI "charset " zestaw
.PP
Zmień desygnację obecnego slotu zestawu znaków i mapowania zestawu znaków.
Pierwsze cztery znaki
.I zestawu
są traktowane jako desygnatory zestawu znaków, podczas gdy piąty i szósty
znak, będące w zakresie '0' do '3', ustawiają mapowanie zestawu znaków
GL/GR. Na każdej pozycji można użyć znaku '.', co oznacza, że odpowiadający
mu zestaw znaków/mapowanie nie powinno być zmieniane.
(\fIzestaw\fP jest wewnętrznie dopełniany do sześciu znaków przez doklejenie
znaków '.'). Domyślnym zestawem znaków dla nowych okien jest "BBBB02", chyba
że aktywna jest komenda \*Qkanji\*U.
.br
Bieżące ustawienia można obejrzeć komendą \*Qinfo\*U.
.sp
.ne 3
.B chdir
.RI [ katalog ]
.PP
Zmień \fIkatalog bieżący\fP
.IR screen a
na podany katalog lub, jeśli wywołane bez argumentów, na twój katalog domowy
(zawartość zmiennej środowiskowej $HOME).
Wszystkie okna, tworzone komendą \*Qscreen\*U z wewnątrz
\*Q.screenrc\*U lub poprzez \*QC-a : screen ...\*U czy
\*QC-a c\*U będą go używały jako katalogu domyślnego.
Bez używania chdir, katalogiem tym byłby katalog, z którego wywołano
.IR screen .
Pliki twardych kopii (hardcopy files) i pliki raportowe zawsze są zapisywane
do domyślnego katalogu okna, a \fInie\fP do katalogu bieżącego procesu,
pracującego w oknie.
Możesz używać tej komendy w swoim .screenrc wielokrotnie. Umożliwia to
uruchamianie różnych okien w różnych katalogach. Jednakże ostatnie chdir
będzie dotyczyć wszystkich okien tworzonych interaktywnie.
.sp
.ne 3
.B clear
.PP
Czyści bieżące okno i zapisuje jego obraz w buforze przewijania.
.sp
.ne 3
.B colon
.RI [ prefiks ]
.PP
Umożliwia wpisywanie linii poleceniowych \*Q.screenrc\*U. Przydatne do
podręcznej modyfikacji wiązań klawiszowych, specyficznego tworzenia okien i
zmieniania ustawień. Zauważ, że słowo kluczowe \*Qset\*U już nie istnieje!
Zazwyczaj komendy tyczą się bieżącego okna, a nie domyślnych ustawień dla
przyszłych okien. Wartości domyślne zmienia się komendami, rozpoczynającymi
się od 'def...'.
.sp 
.ne 3
.B command
.PP
Komenda ta ma taki sam skutek, jak wpisanie znaku specjalnego (^A). Jest
chyba przydatna jedynie dla wiązań klawiaturowych. Zobacz też \*Qbindkey\*U.
.sp 
.ne 3
.BR "compacthist " [ on | off ]
.PP
Mówi to screenowi czy powstrzymywać doczepione puste linie podczas
przewijania tekstu w górę w buforze historii.
.sp 
.ne 3
.BR "console " [ on | off ]
.PP
Zbiera lub "od-zbiera" (ungrabs) wyjście konsoli do okna.
.IR Uwaga :
Jedynie właściciel /dev/console może zbierać wyjście konsoli.
Komenda ta jest dostępna jeśli maszyna obsługuje ioctl TIOCCONS.
.sp
.ne 3
.B copy
.PP
Wejdź w tryb kopiowania/przewijania wstecz. Umożliwia to kopiowanie z
bieżącego okna (i jego historii) tekstu do buforu wklejania. W trybie tym
dostępny jest vi-podobny pełnoekranowy edytor:
.br
.IR "Poruszanie się" :
.br
.in +4n
.ti -2n
\fBh\fP, \fBj\fP, \fBk\fP, \fBl\fP przesuń linię kursora o linię lub kolumnę
o kolumnę.
.br
.ti -2n
\fB0\fP, \fB^\fP i \fB$\fP przesuń do krańcowo lewej kolumny, do pierwszego
lub ostatniego różnego od białej spacji znaku linii.
.br
.ti -2n
\fBH\fP, \fBM\fP i \fBL\fP przesuń kursor do krańcowo lewej kolumny na
górze, środku, lub dole okna.
.br
.ti -2n
\fB+\fP i \fB\-\fP przesuwa o jedną linię w górę i w dół.
.br
.ti -2n
\fBG\fP przesuwa do podanej linii absolutnej (domyślnie: koniec bufora).
.br 
.ti -2n
\fB|\fP przesuwa do podanej kolumny absolutnej.
.br
.ti -2n
\fBw\fP, \fBb\fP, \fBe\fP przesuwaj kursor słowo po słowie.
.br 
.ti -2n
\fBC-u\fP i \fBC-d\fP przewijaj wyświetlacz w górę i w dół o podaną ilość
linii, zachowując pozycję kursora. (Domyślnie: połowa ekranu).
.br
.ti -2n
\fBC-b\fP i \fBC-f\fP przewijaj wyświetlacz w górę/dół o pełny ekran.
.br
.ti -2n
\fBg\fP przesuwa na początek bufora.
.br
.ti -2n
\fB%\fP skacze do podanego procentu bufora.
.br
.ti -4n

.IR Uwaga :
.br
Komendą .screenrc można dostosować klawisze do stylu emacsa. 
(Np. markkeys "h=^B:l=^F:$=^E") Nie ma prostej metody na pełną mapę klawiszy
w stylu emacsa, gdyż wymaga to wieloznakowych kodów.

.br
.ti -4n
.IR Zaznaczanie :
.br
Zakres kopiowania jest ustalany przez ustawienie dwóch znaczników. Tekst
między nimi zostaje podświetlany. Naciśnij
.br
.ti -2n
\fBspację\fP do ustawienia pierwszego lub drugiego znacznika.
.br
.ti -2n
\fBY\fP i \fBy\fP są używane do zaznaczania całej linii lub do zaznaczania
od początku linii.
.br
.ti -2n
\fBW\fP zaznacza dokładnie jedno słowo. 
.br 
.ti -4n
.IR "Licznik powtórzeń" :
.br
Każdą z tych komend można poprzedzić licznikiem powtórzeń, naciskając cyfry
.br
.ti -2n
\fB0\fP..\fB9\fP, które są następnie uważane za liczniki powtórzeń.
.br
Przykład: \*QC-a C-[ H 10 j 5 Y\*U skopiuje linie
11 do 15 do bufora wklejania.
.br
.ti -4n
.IR Szukanie :
.ti -2n
\fB/\fP \fIVi\fP-podobne szukanie naprzód.
.ti -2n
\fB?\fP \fIVi\fP-podobne szukanie wstecz.
.ti -2n 
\fBC-a s\fP \fIEmacs\fPopodobne inkrementalne szukanie naprzód.
.ti -2n
\fBC-r\fP \fIEmacs\fPopodobne odwrócone i-szukanie.
.ti -4n
.IR Specjalności :
.br
Istnieje kilka klawiszy, zachowujących się inaczej niż w
.IR vi .
.I Vi
nie umożliwia zaznaczania prostokątnych bloków tekstu, lecz
.I screen
to umożliwia.
naciśnij
.br
.ti -2n
\fBc\fP lub \fBC\fP aby ustawić lewy lub prawy margines. Jeśli nie podano
licznika powtórzeń, obydwa odnoszą się do bieżącej pozycji kursora.
.br
Przykład: Wypróbuj to na zapełnionym tekstem ekranie:
\*QC-a [ M 20 l SPACE c 10 l 5 j C SPACE\*U.

Przechodzi to na środkową linię ekranu, przesuwa się 20 kolumn w lewo,
zaznacza początek bufora wklejania, ustawia lewą kolumnę, przesuwa 5 kolumn
w dół (w prawo?--przyp. tłum.), zaznacza prawą kolumnę, a następnie zaznacza
koniec bufora wklejania. Wypróbuj teraz:
.br
\*QC-a [ M 20 l SPACE 10 l 5 j SPACE\*U

i zwróć uwagę na różnicę w ilości skopiowanego tekstu.
.br
.ti -2n
\fBJ\fP łączy linie. Przełącza się między 4 trybami: linie rozdzielane
znakiem nowej linii (012), linie sklejone bez szwów (lines glued seamless),
linie rozdzielone pojedynczą białą spacją, linie rozdzielone przecinkami.
Zauważ, że możesz poprzedzać znak nowej linii znakiem CR, używając \*Qcrlf
on\*U.
.br
.ti -2n
\fBv\fP jest dla wszystkich użytkowników 
.I vi 
z \*Q:set numbers\*U \- włącza lewy margines między kolumną 9 a 1. Naciśnij
.br
.ti -2n
\fBa\fP przed ostatnim klawiszem spacji aby włączyć tryb doklejania. W ten
sposób bufor wklejania nie będzie nadpisywany, lecz zostanie do niego
dopisana nowa treść.
.br
.ti -2n
\fBA\fP włącza tryb doklejania i ustawia (drugi) znacznik.
.br
.ti -2n
\fB>\fP ustawia (drugi) znacznik i zapisuje zawartość bufora wklejania do
pliku wymiany screena (domyślnie /tmp/screen-exchange) po zakończeniu trybu
kopiowania.
.br
Przykład ten demonstruje jak wrzucić do tego pliku cały bufor przewijania:
\*QC-A [ g SPACE G $ >\*U.
.br
.ti -2n
\fBC-g\fP podaje informację o bieżącej linii i kolumnie.
.br
.ti -2n
\fBx\fP wymienia pierwszy znacznik i pozycję kursora. Możesz używać tego do
dostrajania już ustawionego znacznika.
.br
.ti -2n
\fB@\fP nie robi nic. Nawet nie kończy trybu kopiowania.
.br
.ti -2n
Wszystkie nie opisane tutaj klawisze kończą tryb kopiowania.
.in -4n
.sp
.ne 3
.B copy_reg
.RI [ klucz ]
.PP
Już nie istnieje, użyj zamiast tego \*Qreadreg\*U.
.sp
.ne 3
.BR "crlf " [ on | off ]
.PP
Ma to wpływ na kopiowanie regionów tekstu komendą `C-a ['. Jeśli jest
włączone, linie będą rozdzielane sekwencją znaków `CR' - `LF'. W przeciwnym
wypadku (domyślnie) używane będzie tylko `LF'. Bez parametrów, stan jest
włączany.
.sp
.ne 3
.BR "debug on" | off
.PP
Włącza lub wyłącza debuggowanie czasu działania.
.sp
.ne 3
.BR "defc1 on" | off
.PP
To samo co komenda \fBc1\fP lecz domyślne ustawienie dla nowych okien jest
zmieniane. Początkowym ustawieniem jest `on'.
.sp
.ne 3
.BR "defautonuke on" | off
.PP
To samo co \fBautonuke\fP, lecz domyślne ustawienie dla nowych wyświetlaczy
jest zmieniane. Początkowe ustawienie to `off'. Zauważ, że jeśli chcesz
być zależnym od typu terminala, możesz użyć specjalnej właściwości `AN'
terminala.
.sp
.ne 3
.B defbreaktype
.RI [ tcsendbreak | TIOCSBRK
.RI | TCSBRK ]
.PP
Wybierz jedną z dostępnych metod generowania sygnału przerwania (break) dla
urządzeń terminalowych. Preferowanymi metodami są
.IR tcsendbreak " oraz " TIOCSBRK .
Trzecia, 
.IR TCSBRK , 
blokuje całą sesję
.I screen
na czas przerywania, lecz może być jedynym sposobem generowania dłuższych
przerwań.
.IR Tcsendbreak " i " TIOCSBRK
mogą (lub nie) dawać długie przerwania ze szpicami (z przerwami?--with spikes)
(np. 4 na sekundę). Jest to nie tylko zależne od systemu, lecz zależy również
od sterowników układów szeregowych.
Wywoływanie \*Qdefbreaktype\*U bez parametru wyświetla bieżące ustawienie.
.sp
.ne 3
.BR "defcharset " [ \fIzestaw ]
.PP
Podobne do komendy \fBcharset\fP, lecz domyślne ustawienie dla nowych okien
jest też zmieniane. Po wywołaniu bez argumentu, pokazuje bieżącą wartość
domyślną.
.sp
.ne 3
.BI "defescape " xy
.PP
Ustaw domyślne znaki komend. Jest to równoważne 
\*Qescape\*U, ale jest przydatne tylko w sesjach wieloużytkownikowych. W
takiej sesji \*Qescape\*U zmienia znaki komend użytkownika, który wywołał to
polecenia, podczas gdy \*Qdefescape\*U zmienia domyślne znaki komend dla
użytkowników, którzy będą dodawani później.
.sp
.ne 3
.BR "defflow on" | off | auto 
.RB [ interrupt ]
.PP
To samo co komenda \fBflow\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla
nowych okien. Początkowym ustawieniem jest `auto'. Podanie 
\*Qdefflow auto interrupt\*U jest równoważne opcjom linii komend
.B \-fa
i
.BR \-i . 
.sp
.ne 3
.BR "defgr on" | off
.PP
To samo co komenda \fBgr\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla
nowych okien. Początkowym ustawieniem jest `off'.
.sp
.ne 3
.BR "defhstatus " [ \fIstatus ]
.PP
Linia twardego status, którą otrzymają wszystkie nowe okna jest ustawiana na
.I status\fR.
Komenda ta jest przydatna do wyświetlenia poprzez status każdego okna jego
numeru, tytułu, itp.
.I Status
może zawierać te same dyrektywy co komunikaty okna, lecz znakiem specjalnym
(escape character) dyrektywy jest '^E' (ósemkowe 005) zamiast '%'. Zrobione
jest to w celu uniemożliwienia złej interpretacji generowanych przez program
linii statusu.
Jeśli parametr
.I status
jest pominięty, wyświetlany jest bieżący łańcuch domyślny.
Domyślnie, linie statusu nowych okien są puste.
.sp
.ne 3
.BR "defkanji jis" | sjis | euc
.PP
To samo co komenda \fBkanji\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla
nowych okien. Początkowym ustawieniem jest `off', np. `jis'.
.sp
.ne 3
.BR "deflogin on" | off
.PP
To samo co komenda \fBlogin\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla
nowych okien. W dystrybucji inicjalizowane jest to na `on' (zobacz
config.h.in).
.sp
.ne 3
.BI "defmode " prawa
.PP
Prawa każdego z nowo zaalokowanych pseudo-tty są ustawiane na \fIprawa\fP.
\fIPrawa\fP są liczbą ósemkową. Początkowo, używane są prawa 0622.
(prawa dostępu, tryb, mode -- przyp. tłum.)
.sp
.ne 3
.BR "defmonitor on" | off
.PP
To samo co komenda \fBmonitor\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie
dla nowych okien. Początkowym ustawieniem jest `off'.
.sp
.ne 3
.BI "defobuflimit " limit
.PP
To samo co \fBobuflimit\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla
nowych wyświetlaczy. Początkowym ustawieniem jest 256 bajtów. Zauważ, że
jeśli chcesz być zależnym od typu terminala, możesz użyć właściwości 'OL'.
.sp
.ne 3
.BI "defscrollback " num
.PP
To samo co \fBscrollback\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla
nowych okien. Początkowym ustawieniem jest 100.
.sp
.ne 3
.BI "defshell " komenda
.PP
Synonim komendy \fBshell\fP. Patrz tam.
.sp
.ne 3
.BR "defsilence on" | off
.PP
To samo co komenda \fBsilence\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie
dla nowych okien. Początkowym ustawieniem jest `off'.
.sp
.ne 3
.BI "defslowpaste " msec"
.PP
To samo co \fBslowpaste\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla
nowych okien. Początkowym ustawieniem jest 0 milisekund, co oznacza
wyłączenie.
.sp
.ne 3
.BR "defwrap on" | off
.PP
To samo co \fBwrap\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych
okien. Początkowo zawijanie linii jest włączone i może być przełączane
komendą \*Qwrap\*U (\*QC-a r\*U) lub poprzez "C-a : wrap on|off".
.sp
.ne 3
.BR "defwritelock on" | off | auto
.PP
To samo co \fBwritelock\fP, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych
okien. Początkowo blokady zapisu są wyłączone.
.sp
.ne 3
.BR "defzombie " [\fIkeys\fP]
.PP
Synonim komendy \fBzombie\fP. Obie w chwili obecnej zmieniają wartość
domyślną. Patrz tam.
.sp
.ne 3
.B detach
.PP
Odłącz sesję
.I screen
(odłącz ją od terminala i wrzuć w tło).
Powracasz wtedy do powłoki, z której wywołałeś
.IR screen .
Odłączonego 
.I screena
można wznowić, wywołując
.I screen
z opcją
.BR \-r .
(Zobacz też sekcję \*QOPCJE LINII KOMEND\*U.)
.sp
.ne 3
.B displays
.PP
Pokazuje tabularyczny listing wszystkich obecnie podłączonych front-endów
użytkownika (wyświetlaczy). Jest to przydatne w sesjach
wieloużytkownikowych.
.sp
.ne 3
.BR "digraph " [ \fIpreset\fP ]
.PP
Komenda ta bierze użytkownika o sekwencję dwuznakową. Wpisane dwa znaki są
sprawdzane we wbudowanej tablicy, a znak wynikowy jest wstawiany do
strumienia wejściowego. Na przykład, jeśli użytkownik wprowadzi 'a"',
wstawiony zostanie a-umlaut. Jeśli pierwszym wprowadzonym znakiem jest 0,
.I screen
potraktuje następne znaki (do trzech) jako liczbę ósemkową.
Opcjonalny argument
.I preset
jest traktowany jako wejście użytkownika. Można więc zrobić sobie klawisz
\*Qumlaut\*U. Na przykład, komenda "bindkey ^K digraph '"'" umożliwia
użytkownikowi generowanie a-umlaut przez wpisanie CTRL-K a.
.sp
.ne 3
.B dumptermcap
.PP
Zapisz wpis termcap dla wirtualnego terminala, zoptymalizowanego dla
aktualnie aktywnego okna. Zapis nastąpi do pliku \*Q.termcap\*U w katalogu
\*Q$HOME/.screen\*U użytkownika (lub tam, gdzie
.I screen
przechowuje swoje gniazda. Zobacz sekcję \*QPLIKI\*U).
Ten wpis termcap jest identyczny z wartością zmiennej środowiskowej
$TERMCAP, która jest ustawiana przez 
.I screen
dla każdego okna. Dla systemów opartych na terminfo, możesz potrzebować
konwertera w rodzaju
.I captoinfo
oraz kompilować wpis z pomocą
.IR tic .
.sp
.ne 3
.BR "echo " [ -n ]
.I wiadomość
.PP
komenda echo może być używana do denerwowania użytkowników
.I screen
\&'wiadomościami dnia'. Zazwyczaj jest to instalowane w globalnym
/etc/screenrc. Opcja \*Q-n\*U powoduje zatrzymanie wciągania nowej linii.
Zobacz też \*Qsleep\*U.
Echo jest też przydatne do testowania online zmiennych środowiskowych.
.sp
.ne 3
.BI "escape " xy
.PP
Ustaw znak komendy na \fIx\fP, a znak generujący literalny znak komendy
(przez wywołanie komendy \*Qmeta\*U) na \fIy\fP (podobne do opcji \-e).
Każdy argument może być albo pojedynczym znakiem, albo dwuznakową sekwencją
w postaci \*Q^x\*U (oznaczającą \*QC-x\*U), albo lewym ukośnikiem z liczbą
ósemkową (kod ASCII znaku), albo lewym ukośnikiem z drugim znakiem, w
rodzaju \*Q\e^\*U czy \*Q\e\e\*U.
Domyślną wartością jest \*Q^Aa\*U.
.sp
.ne 3
.B exec
.RI [[ fdpat ]
.IR "nowakomenda " [ "arg ..." ]]
.PP
Uruchom w bieżącym oknie podproces unixowy (określony przez ścieżkę wykonywalną
\fInowakomenda\fP i jej argumenty). Przepływ danych między
stdin/stdout/stderr nowejkomendy, procesem początkowo uruchomionym w oknie
(powiedzmy "procesem-aplikacji") i screenem (oknem) jest kontrolowany przez
wzorzec deskryptora plików fdpat. Wzorzec jest sekwencją trójznakową,
reprezentującą stdin, stdout i stderr nowejkomendy. Kropka (.) łączy
deskryptor pliku do
.IR screena .
Znak wykrzyknika (!) powoduje, że deskryptor jest podłączany do
procesu-aplikacji. Dwukropek (:) łączy obydwa te zadania.
Do nowej komendy będzie przechodziło wejście użytkownika, chyba że komenda
otrzymuje wyjście procesu-aplikacji (pierwszym znakiem fdpat jest `!' lub `:')
lub do końca fdpat (jako czwarty znak) dodano znak potoku (|).
.br
Wywoływanie `exec' bez argumentów pokazuje nazwę i argumenty bieżącego
podprocesu aktualnego okna. W każdym oknie naraz może działać tylko jeden
podproces.
.br
Gdy podproces akurat wykonuje się, komenda `kill' będzie dotyczyć jego, a
nie procesów okien.
.br
Dla ciężkostrawnej ilustracji wszystkich 21 kombinacji, zobacz `doc/fdpat.ps'.
Każdy rysunek pokazuje cyfry 2,1,0, odwzorowujące trzy deskryptory
nowejkomendy. Skrzynka oznaczona jako `W' jest normalnym pty, który na
stronie biernej (slave) ma proces-aplikacji.
Skrzynka zaznaczona jako `P' jest drugorzędnym pty, który po swojej stronie
nadrzędnej (master) ma
.IR screen .
.sp
Skróty:
.br
Biała spacja między słowem `exec', fdpat i komendą może być opuszczona.
Fdpat składający się z samych kropek, lub jego końcowe kropki można pominąć.
Prosty `|' jest synonimem do wzorca `!..|';  słowo exec można tu pominąć, a
zawsze można je zastąpić `!'.
.sp
Przykłady:
.IP
exec ... /bin/sh
.br
exec /bin/sh
.br
!/bin/sh
.PP
Tworzy nową powłokę w tym samym oknie, podczas gdy powłoka wyjściowa wciąż
działa. Wyjście obydwu powłok jest wyświetlane, a wejście użytkownika jest
wysyłane do nowego
/bin/sh.
.IP
exec !.. stty 19200
.br
exec ! stty 19200
.br
!!stty 19200
.PP
Ustaw szybkość tty okna. Jeśli twoja komenda stty operuje na stdout, dodaj
kolejny `!'.
.IP
exec !..| less
.br
|less
.PP
Dodaje to przeglądarkę do wyjścia okna. Znak specjalny `|' jest potrzebny do
uzyskania kontroli użytkownika nad przeglądarką, choć dostaje ona swoje
wejście z procesu okna. Działa to, ponieważ
.I less
nasłuchuje stderr (zachowanie, którego
.I screen
nie oczekiwałby bez `|') 
kiedy jego stdin nie jest tty.
Wersje
.IR less , 
nowsze niż 177 wypadają tu żałośnie; jednak stary, dobry
.I pg
wciąż działa.
.IP
!:sed \-n s/.*Error.*/\e007/p
.PP
Wysyła wyjście okna do użytkownika i komendy sed. Sed wstawia do wyjścia
okna widzianego przez \fIscreen\fP dodatkowy znak
dzwonka (ósemkowy 007).
Spowoduje to wyświetlenie komunikatu "Bell in window x",
za każdym łańcuchem "Error", który pojawi się w oknie.
.sp
.ne 3
.B fit
.PP
Zmień rozmiar okna na rozmiar bieżącego regionu. Komenda ta jest wymagana,
gdyż screen automatycznie nie adaptuje rozmiaru okna jeśli okno jest
wyświetlane więcej niż raz.
.sp
.ne 3
.B flow
.RB [ on | off | "auto\fR]\fP"
.PP
Ustawia tryb kontroli przepływu dla tego okna.
Bez parametrów, przesuwa on kontrolę bieżącego okna z "automatic" na "on" na
"off".
Zobacz dyskusję o \*QKONTROLI-PRZEPŁYWU\*U, opisanej niżej w tym dokumencie
dla pełnych szczegółów i odpowiednich uwag.
Wartość domyślna jest ustawiana przez `defflow'.
.sp
.ne 3
.B focus
.PP
Przenieś ognisko wejściowe na następny region. Jest to dokonywane w
cykliczny sposób tak, że region górny jest wybierany po dolnym.
.sp
.ne 3
.BR "gr " [ on | off ]
.PP
Włącza/wyłącza przełączanie zestawu znaków GR (ang. GR charset switching). Za
każdym razem, gdy screen zauważy znak wejściowy z ustawionym ósmym bitem,
skorzysta ze znaku ze slotu GR i wydrukuje znak z obciętym ósmym bitem.
Domyślną wartością (zobacz też \*Qdefgr\*U) jest nieprzetwarzanie
przełączania GR, gdyż może to spowodować niedziałanie zestawu znaków
ISO-8859-1.
.sp
.ne 3
.B hardcopy
.PP
Zapisuje obecnie wyświetlany obraz do pliku \fIhardcopy.n\fP (w katalogu
domyślnym okna), gdzie \fIn\fP jest numerem bieżącego okna. Komenda może
albo doklejać, albo nadpisywać istniejący plik. Patrz niżej.
.sp
.ne 3
.BR "hardcopy_append on" | off
.PP
Jeśli jest to ustawione na "on",
.I screen
będzie doklejał dane do plików "hardcopy.n" komendy \*QC-a h\*U. W
przeciwnym wypadku, pliki te będą za każdym razem nadpisywane. Domyślnie
doklejanie jest wyłączone.
.sp
.ne 3
.BI "hardcopydir "katalog
.PP
Definiuje katalog plików hardcopy. Jeśli jest to nieustawione, pliki te
lądują w bieżącym katalogu roboczym screena.
.sp
.ne 3
.BR "hardstatus " [ on | off ]
.br
.BR "hardstatus \fR[\fBalways\fR]\fBlastline\fP" | message | ignore
.RI [ łańcuch ]
.br
.B "hardstatus string"
.RI [ łańcuch ]
.PP
Komenda ta konfiguruje używanie i emulację terminalowej linii twardego
statusu (hardstatus line). Pierwsza postać przełącza czy screen powinien
używać sprzętowej linii statusu do wyświetlania komunikatów. Jeśli flaga
jest wyłączona, komunikaty te są nakładane w trybie inwersyjnym na linię
wyświetlania. Domyślnym ustawieniem jest `on' (włączone).
.P
Druga postać mówi screenowi co robić, jeśli terminal nie posiada linii
twardego statusu (np. gdy właściwości termcap/terminfo
"hs", "ts", "fs" i "ds" nie są ustawione). W wypadku użycia typu
\*Qlastline\*U, 
.I screen 
Zarezerwuje ostatnią linię wyświetlacza na twardy status. Typ \*Qmessage\*U
używa screenowego mechanizmu komunikatów, a
\*Qignore\*U mówi by screen nigdy nie wyświetlał twardego statusu.
Jeśli do typu dokleisz słowo \*Qalways\*U, screen użyje tego typu nawet
jeśli terminal posiada twardy status.
.P
Trzecia postać określa zawartość linii twardego statusu. Domyślnym łańcuchem
jest '%h', tj. wyświetlany jest zachowany twardy status okna (ustawialny
poprzez \\E]0;^G or \\E_\\\\).
Możesz to dostosować do dowolnego łańcucha, jaki zechcesz, łącznie ze
znakami specjalnymi z rozdziału \*QZNAKI SPECJALNE ŁAŃCUCHÓW\*U.
Jeśli pominiesz argument
.IR łańcuch ,
wyświetlony zostanie łańcuch bieżący.
.P
Możesz łączyć drugą i trzecią postać, podając łańcuch jako argument
dodatkowy.
.sp
.ne 3
.BR "height " [ \fIwiersze\fP ]
.PP
Ustaw wysokość wyświetlacza na podaną liczbę wierszy. Bez argumentów
następuje przełączanie między wyświetlaczem 24-liniowym i 42-liniowym.
.sp
.ne 3
.B help
.PP
Nie jest to naprawdę pomoc online, lecz wyświetlanie okna pomocy,
pokazującego wszystkie wiązania klawiszowe. Pierwsze strony wymieniają
wszystkie wewnętrzne komendy wraz z ich obecnymi wiązaniami.
Dalsze strony pokazują zwyczajowe komendy, po jednej na klawisz.
Przewijanie następuje przez naciskanie spacji, a koniec oglądania to
return. Wszystkie inne znaki są ignorowane. Zobacz też sekcję \*QDOMYŚLNE
WIĄZANIA KLAWIATUROWE\*U.
.sp
.ne 3
.B history
.PP
Użytkownicy zwykle pracują z powłokami, umożliwiającymi łatwy dostęp do
poprzednich komend. Na przykład w csh komenda \*Q!!\*U służy do powtarzania
ostatniej wywołanej komendy.
.I Screen
udostępnia prosty sposób przywoływania \*Qkomendy, która rozpoczęła się ...\*U:
Wpisuje się po prostu pierwszą literę komendy, następnie naciska
`C-a {' i
.I screen
zaczyna szukać poprzedniej linii, która zostanie dopasowana do `znaku
zachęty' na lewo od kursora. Linia ta jest wklejana do kolejki wejściowej
okna.
W ten sposób masz brutalną historię komend (stworzoną z widzialnego okna i
jego bufora przewijania).
.sp
.ne 3
.BI "hstatus " status
.PP
Zmień linię twardego statusu na łańcuch \fIstatus\fP.
.sp
.ne 3
.B info
.PP
Używa linii komunikatów do wyświetlania informacji o bieżącym oknie:
są to pozycja kursora w postaci \*Q(kolumna,wiersz)\*U (rozpoczynająca się od
\*Q(1,1)\*U) szerokość i wysokość terminala plus rozmiar bufora przewijania
w wierszach (np. \*Q(80,24)+50\*U), bieżący stan kontroli przepływu XON/XOFF
okna pokazany następująco (Zobacz też sekcję KONTROLA PRZEPŁYWU):

.nf
  +flow     automatyczna kontrola przepływu, aktualnie włączona.
  \-flow     automatyczna kontrola przepływu, aktualnie wyłączona.
  +(+)flow  włączona kontrola przepływu. Zgadza się z kontrolą automatyczną.
  -(+)flow  wyłączona kontrola przepływu. Nie zgadza się z kontrolą automatyczną.
  +(-)flow  włączona kontrola przepływu. Nie zgadza się z kontrolą automatyczną.
  -(-)flow  wyłączona kontrola przepływu. Zgadza się z kontrolą automatyczną.
.fi

Bieżące ustawienie zawijania linii (`+wrap' oznacza włączenie, `\-wrap'
wyłączenie) jest także pokazywane. Wyświetlane są też flagi
`ins', `org', `app', `log', `mon' lub `nored'. Odpowiadają one trybom pracy:
wstawiania (insert), origin, aplikacji-keypadu oraz stanom pracy:
raportowanie wyjścia (log), monitorowanie aktywności (mon), lub częściowe
odświeżanie (nored).

Wyświetlany jest również aktywny obecnie zestaw znaków (\fIG0\fP, \fIG1\fP, 
\fIG2\fP, lub \fIG3\fP) oraz w nawiasach kwadratowych zestawy znaków
terminala, desygnowane obecnie jako \fIG0\fP do \fIG3\fP.

Na końcu linii statusu wyświetlane są też dodatkowe tryby, zależne od
rodzaju okna (Zobacz rozdział \*QRODZAJE OKIEN\*U).
.br
Jeśli maszyna stanu emulatora terminala nie jest w stanie domyślnym, to
linia info jest rozpoczynana łańcuchem określającym bieżący stan.
.br
Dla informacji o systemie użyj komendy \*Qtime\*U.
.sp
.ne 3
.BR ins_reg " [" \fIklucz ]
.PP
Już nie istnieje, użyj \*Qpaste\*U.
.sp
.ne 3
.B kanji
.BR jis | euc | sjis
.RB [ jis | euc | sjis\fR]
.PP
Powiedz screenowi, jak przetwarzać wejście/wyjście kanji. Pierwszy argument
ustawia typ kanji bieżącego okna. Każde okno może emulować inny typ.
Dodatkowy drugi parametr mówi, jak zapisywać kody kanji na podłączonym
terminalu. Preferowaną metodą ustawiania typu wyświetlacza jest używanie
wpisu \*QKJ\*U termcapu.
Zobacz też \*Qdefkanji\*U, który zmienia domyślne ustawienie dla nowych
okien.
.sp
.ne 3
.B kill
.PP
Zabij bieżące okno.
.br 
Jeśli pracuje w nim komenda `exec', to jest ona zabijana. W przeciwnym
wypadku, proces (powłoka) okna otrzymuje sygnał HANGUP, struktura okna jest
usuwana, a
.I screen 
(twój wyświetlacz) przełącza się na inne okno. Gdy niszczone jest ostatnie
okno, screen kończy pracę.
Po komendzie kill, screen przełącza się na poprzednio wyświetlane okno.
.br
Uwaga:
Użytkownicy
.I emacsa
powinni pamiętać o tej komendzie przy zabijaniu linii.
Zalecane jest nie używać \*QC-a\*U jako klawisza specjalnego
screena, lub przewiązywać kill do \*QC-a K\*U.
.sp
.ne 3
.B lastmsg
.PP
Wyświetl na nowo ostatnią zawartość linii komunikatów/statusu.
Przydatne, jeśli wpisujesz coś podczas pojawiania się komunikatu. Wiadomość
bowiem znika gdy przyciśnie się jakiś klawisz (chyba że terminal ma
sprzętową linię statusu). W celu dostrajania, zobacz komendy \*Qmsgwait\*U i
\*Qmsgminwait\*U.
.sp
.ne 3
.B license
.PP
Wyświetl stronę opisową. Jest to dokonywane za każdym razem, gdy screen jest
uruchamiany bez opcji, co powinno wystarczać. Zobacz tez komendę
\*Qstartup_message\*U.
.sp
.ne 3
.B lockscreen
.PP
Zablokuj ten wyświetlacz.
Wywołaj program blokujący screena (/usr/bin/lock lub wbudowany ekwiwalent
jeśli nie ma nic innego). Screen nie przyjmuje żadnych klawiszy komend
dopóki program ten nie zakończy działania. W międzyczasie procesy okien mogą
kontynuować działanie, gdyż okna są w stanie `odłączonym'.
Program blokujący może być zmieniony poprzez zmienną środowiskową $LOCKPRG
(która musi być ustawiana w powłoce, z której screen jest uruchamiany).
Program ten jest uruchamiany z uid i gid użytkownika.
.br
Uwaga: 
Gdy inne powłoki zostawisz niezablokowane i nie masz ustawionego hasła dla
screen, blokowanie jest puste: możnaby łatwo podłączyć się na nowo z
niezablokowanej powłoki. Właściwość ta powinna być raczej nazywana
`lockterminal'.
.sp
.ne 3
.BR "log " [ on | off ]
.PP
Uruchom/zakończ zapisywanie wyjścia bieżącego okna do pliku
\*Qscreenlog.\fIn\fP\*U w domyślnym katalogu okna, gdzie \fIn\fP jest
numerem bieżącego okna. Nazwa pliku może być zmieniana komendą `logfile'.
Bez podanych parametrów, raportowanie jest przełączane. Raport sesji jest
doklejany do poprzedniej zawartości wcześniej istniejącego pliku (jeśli plik
nie istniał, tworzony jest nowy). Bieżąca zawartość i zawartość historii
przewijania nie jest uwzględniana w raporcie sesji.
Domyślnie wyłączone.
.sp
.ne 3
.BI "logfile " nazwapliku
.br
.BI "logfile flush " sekundy
.PP
Definiuje nazwę plików raportowych. Domyślną nazwą jest
\*Qscreenlog.%n\*U. Druga postać zmienia liczbę sekund, którą screen
odczekuje przed wypróżnieniem bufora pliku raportowego do systemu plików.
Domyślną wartością jest 10 sekund.
.sp
.ne 3
.BR "login " [ on | off ]
.PP
Dodaje lub usuwa wpis z bazy utmp dla bieżącego okna. Kontroluje to czy okno
jest `wlogowane'. Bez parametrów, stan zgłoszeniowy okna jest przełączany.
Dodatkowo do tego przełączania, dobrze jest mieć klawisze `log in' i `log
out'. Np. `bind I login on' i `bind O login off' zmapuje te klawisze na
C-a I i C-a O.
Domyślne ustawienie (w config.h.in) powinno być włączone dla screena,
pracującego z suid-root.
Użyj komendy \*Qdeflogin\*U do zmieniania domyślnego stanu zgłoszeniowego
nowych okien. Obydwie komendy obecne są tylko jeśli screen został
skompilowany z obsługą utmp.
.sp
.ne 3
.BR "logtstamp " [ on | off ]
.br
.B "logtstamp after"
.RI [ sekundy ]
.br
.B "logtstamp string"
.RI [ łańcuch ]
.PP
Ta komenda kontroluje mechanizm pieczątek czasowych (time stamp) screena.
Jeśli pieczątki są włączone, screen po dwóch minutach nieaktywności do pliku
raportowego dodaje łańcuch, zawierający bieżący czas. Gdy natomiast wyjście
zaczyna się na nowo, doklejana jest nowa pieczątka, określająca moment
restartu emitowania wyjścia. Czas opóźnienia można zmieniać drugą postacią
tej komendy. Trzecia postać jest używana do dostosowywania łańcucha
pieczątki czasowej. 
(domyślnie `-- %n:%t -- time-stamp -- %M/%d/%y %c:%s --\\n').
.sp
.ne 3
.B mapdefault
.PP
Powiedz screenowi, że następny znak wejściowy powinien zostać sprawdzony w
domyślnej tablicy wiązań klawiszowych bindkey. Zobacz też \*Qbindkey\*U.
.sp
.ne 3
.B mapnotnext
.PP
Podobne do mapdefault, lecz w ogóle nie zagląda do domyślnej tablicy
bindkey.
.sp
.ne 3
.B maptimeout
.RI [ timo ]
.PP
Ustawia opóźnienie międzyznakowe dla sekwencji wejściowych do wykrywania
czasu opóźnienia
.I timo
ms. Domyślnym czasem jest 300ms. Maptimeout bez argumentów pokazuje bieżące
ustawienie. Zobacz też \*Qbindkey\*U.
.sp
.ne 3
.BI "markkeys " łańcuch
.PP
Jest to metoda zmieniania mapy klawiszowej, używanej w trybie
kopiowania/historii. Łańcuch jest złożony z par
\fIstaryznak\fP=\fInowyznak\fP, które są rozdzielone znakami `:'. Na
przykład: Łańcuch \*QB=^B:F=^F\*U zmieni klawisze
`C-b' i `C-f' na wiązania w stylu vi.
Komenda \*Qmarkkeys h=^B:l=^F:$=^E\*U ustawiłaby tryb na wiązania w stylu
emacsa.
Jeśli twój terminal wysyła znaki, które powodują, że przerywasz tryb
kopiowania, to komenda ta może być pomocna w wiązaniu tych znaków do
nie robienia niczego. Znak braku operacji to `@' i jest używany następująco:
\*Qmarkkeys @=L=H\*U. Komenda ta powoduje odłączenie komend `H' i `L'.
Jak pokazano w tym przykładzie, w pojedynczej instrukcji do pojedynczej
funkcji można przywiązać wiele klawiszy.
.sp
.ne 3
.B meta
.PP
Wstawia znak komendy (C-a) w strumieniu wejściowym bieżącego okna.
.sp
.ne 3
.BR "monitor " [ on | off ]
.PP
Włącza monitorowanie aktywności okien.
Gdy jest to włączone, a aktywne okno jest przełączone w tło, otrzymasz
komunikat informujący o aktywności. Pojawi się on w linii statusu przy
pierwszych oznakach wydawania wyjścia przez tamto okno. 
W wyświetlaczu statusu okien takie okno aktywne jest zaznaczane jako `@'.
Monitorowanie początkowo jest wyłączone.
.sp
.ne 3
.BI "msgminwait " sek
.PP
Definiuje czas, przez który screen czeka z nową wiadomością gdy jedna jest
już wyświetlana. Wartością domyślną jest 1 sekunda.
.sp
.ne 3
.BI "msgwait " sek
.PP
Definiuje czas, przez który komunikat jest wyświetlany jeśli screen nie jest
poruszany innymi aktywnościami. Domyślnie 5 sekund.
.sp
.ne 3
.BR "multiuser on" | off
.PP
Przełącza między trybem wieloużytkownikowym i pojedynczym. Standardowo
screen działa w trybie pojedynczym. W trybie wieloużytkownikowym, do
umożliwiania użytkownikom dostania się do sesji używa się komend
`acladd', `aclchg', `aclgrp' i `acldel'.
.sp
.ne 3
.BR "nethack on" | off
.PP
Zmienia rodzaj komunikatów o błędach, używanych przez
.IR screen .
Jeśli znasz grę \*Qnethack\*U, mogą ci się spodobać podobne jak w niej
komunikaty,
które często trochę zaciemniają fakty, lecz są zabawniejsze do czytania. Z
drugiej strony, standardowe komunikaty też mogą być często niejasne.
.br
Opcja ta jest dostępna tylko jeśli
.I screen
został skompilowany ze zdefiniowaną flagą NETHACK. Domyślne ustawienie jest
wtedy określone obecnością zmiennej środowiskowej $NETHACKOPTIONS.
.sp
.ne 3
.B next
.PP
Przełącz się na następne okno. Komenda ta może być używana do cyklicznego
przełączania się między listą okien.
.sp
.ne 3
.B nonblock 
.RB [ on | off ]
.PP
Włącz lub wyłącz kontrole przepływu bieżącego interfejsu użytkownika
(wyświetlacza). Jest to używane do uchronienia powolnych wyświetlaczy od
spowolnienia przetwarzania danych wyjściowych przez okno. Komenda ta może
być przydatna gdy wiele wyświetlaczy pokazuje te samo okno. Opcja jest
normalnie wyłączona dla wszystkich wyświetlaczy.
.sp
.ne 3
.BR "number " [ \fIn\fP ]
.PP
Zmień numer bieżącego okna. Jeśli numer \fIn\fP już jest używany przez inne
okno, okna wymieniają numery między sobą. Jeśli nie poda się argumentu,
pokazywany jest numer (i tytuł) okna.
.sp
.ne 3
.BR "obuflimit " [ \fIlimit\fP ]
.PP
Jeśli bufor wyjściowy zawiera więcej bajtów niż podany limit, to z okien nie
będą czytane dalsze dane. Domyślną wartością jest 256. Jeśli masz szybki
wyświetlacz (jak xterm), możesz ustawić to na większą wartość. Jeśli nie
poda się argumentów, wyświetlane jest bieżące ustawienie.
.sp
.ne 3
.B only
.PP
Zabij wszystkie regiony poza bieżącym.
.sp
.ne 3
.B other
.PP
Przełącza na poprzednio wyświetlane okno. Jeśli okno to już nie istnieje,
\fIother\fP działa analogicznie do \fInext\fP.
.sp
.ne 3
.BR "partial on" | off
.PP
Definiuje czy wyświetlacz powinien być odświeżany (jak dla \fIredisplay\fP)
po przełączaniu na bieżące okno. Komenda ta dotyczy tylko bieżącego okna.
Aby dotyczyła wszystkich okien, należy skorzystać z komendy
\fIallpartial\fP. Domyślnie jest to wyłączone. Wartość domyślna jest
ustalona na stałe, gdyż nie ma na razie komendy \fIdefpartial\fP.
.sp
.ne 3
.BR "password " [ \fIkodowane_hasło\fP ]
.PP
Gdy przedstawisz w swoim pliku \*Q.screenrc\*U zakodowane hasło, screen
będzie o nie pytał za każdym razem, gdy ktoś będzie próbował wznowić
odłączony proces. Jest to przydatne jeśli w sesji screen pracują
uprzywilejowane programy i chcesz chronić ją od prób podłączenia przez
innych użytkowników, podających się za ciebie (np. superużytkownik).
Jeśli nie ma podanego zakodowanego hasła,
screen dwukrotnie prosi o wstukanie hasła i umieszcza jego zakodowany
odpowiednik w buforze wklejania. Domyślną wartością jest `none', która
wyłącza sprawdzanie hasła.
.sp
.ne 3
.BR paste
.RI [ registers " [" dest_reg ]]
.PP
Zapisz (konkatenowaną) zawartość podanych rejestrów na kolejkę stdin
bieżącego wejścia. Rejestr '.' jest traktowany jako bufor wklejania. Jeśli
nie poda się parametrów, użytkownik jest pytany o pojedynczy rejestr.
Bufor wklejania może być wypełniany komendami \fIcopy\fP, \fIhistory\fP oraz
\fIreadbuf\fP.
Inne rejestry można wypełniać komendami \fIregister\fP, \fIreadreg\fP i
\fIpaste\fP.
Jeśli \fIpaste\fP jest wywołany z drugim argumentem, zawartość podanych
rejestrów jest umieszczana w podanym rejestrze docelowym, a nie w oknie.
Jeśli jako drugi argument użyć '.', rejestrem docelowym jest bufor wklejania
wyświetlacza.
Zauważ, że \*Qpaste\*U używa różnych zasobów: Gdy tylko podany jest drugi
argument, nie jest wymagane okno bieżące. Gdy określenie źródła zawiera
tylko rejestry (nie bufor wklejania), to nie jest w ogóle wymagany bieżący
wyświetlacz (podwieszony terminal), gdyż rejestry są zasobami globalnymi.
Bufor wklejania jest osobny dla każdego użytkownika.
.sp
.ne 3
.BR "pastefont " [ on | off ]
.PP
Powiedz
screenowi, by do bufora wklejania załączał informację o foncie. Domyślnie
nie jest to robione. Komenda ta jest szczególnie przydatna dla fontów
wieloznakowych, jak kanji.
.sp
.ne 3
.B pow_break
.PP
Otwórz na nowo linię terminalową okna i wyślij warunek przerwania. Zobacz
`break'.
.sp
.ne 3
.B pow_detach
.PP
Odłączenie zasilania. Ogólnie to samo co \fIdetach\fP, lecz dodatkowo wysyła
sygnał HANGUP do procesu rodzicielskiego screena.
UWAGA: Spowoduje to wylogowanie w wypadku gdy screen został uruchomiony z
powłoki zgłoszeniowej.
.sp
.ne 3
.B pow_detach_msg
.RI [ komunikat ]
.PP
Podany tu \fIkomunikat\fP jest wydawany za każdym razem gdy dokonywane jest
`odłączenie zasilania'. Może być używane jako zamiennik komunikatu
wylogowywania, lub do resetowania szybkości linii, itp.
Bez parametrów, pokazywany jest obecny komunikat.
.sp
.ne 3
.B prev
.PP
Przełącz na okno o następnym niższym numerze.
Komenda ta może być używana do cyklicznego przełączania między listą okien.
.sp
.ne 3
.B printcmd
.RI [ kmd ]
.PP
Jeśli
.I kmd
nie jest pustym łańcuchem, screen nie będzie używał właściwości
\*Qpo/pf\*U terminala, jeśli wykryje sekwencję drukowania ansi
.BR "ESC [ 5 i" ,
lecz będzie przerzucał potokowo wyjście do
.IR kmd .
Powinno to normalnie być komendą w rodzaju \*Qlpr\*U lub
\*Q'cat > /tmp/scrprint'\*U.
.B printcmd
bez komendy wyświetla bieżące ustawienie.
Sekwencja ansi
.B "ESC \e"
kończy drukowanie i zamyka potok.
.br
Uwaga: Ostrożnie z tą komendą! Jeśli inni użytkownicy mają dostęp zapisu do
twojego terminala, będą oni mogli odpalać komendy drukowania.
.sp
.ne 3
.BR process " [" \fIklucz\fP ]
.PP
Przerzuć zawartość podanego rejestru do screenowej kolejki wejściowej.
Po uruchomieniu bez parametrów, zostaniesz zapytany o nazwę rejestru.
Tekst jest przetwarzany tak, jakby był wpisywany z klawiatury użytkownika.
Komenda ta może być przydatna do wiązania wielu akcji pod jeden klawisz.
.sp
.ne 3
.B quit
.PP
Zabij wszystkie okna i zakończ
.IR screen .
Zauważ, że w terminalach VT100-podobnych klawisze C-4 i C-\e są równoważne.
Powoduje to, że domyślne wiązania są niebezpieczne:
Uważaj by nie wpisać C-a C-4 podczas wybierania okna numer 4. 
W celu usunięcia wiązania klawiszowego, użyj zwykłej komendy bind (jak dla
\*Qbind '^\e'\*U).
.sp
.ne 3
.B readbuf
.PP
Odczytuje zawartość bieżącego pliku wymiany screena do bufora wklejania.
Zobacz też komendę \*Qbufferfile\*U.
.sp
.ne 3
.B readreg 
.RI [ register " [" nazwapliku ]]
.PP
Robi dwie rzeczy, zależnie od liczby argumentów: w wypadku braku, lub przy
jednym argumencie, duplikuje bufor wklejania do podanego rejestru lub
rejestru, podanego po znaku zachęty. Przy dwóch argumentach, odczytuje
zawartość podanego pliku do rejestru. Jest to zachowanie podobne do
wczytywania przez \*Qreadbuf\*U plik wymiany screena do bufora wklejania
Następujący przykład wkleja systemowy plik z hasłami w okno screena (przy
użyciu rejestru p, gdzie pozostaje kopia):
.PP
.nf
	C-a : readreg p /etc/passwd
	C-a : paste p
.fi
.sp
.ne 3
.B redisplay
.PP
Wyświetl na nowo bieżące okno. Wymagane do uzyskania pełnego rewyświetlenia
w trybie częściowego odświeżania.
.sp
.ne 3
.BI "register " "klucz łańcuch"
.PP
Zachowuje podany \fIłańcuch\fP w rejestrze \fIklucz\fP. Zobacz też komendę
\*Qpaste\*U.
.sp
.ne 3
.B "remove"
.PP
Usuń bieżący region. Jest to nieskuteczne (no-op) gdy istnieje tylko jeden
region.
.sp
.ne 3
.B "removebuf"
.PP
Usuwa plik wymiany screena, używany przez komendy \*Qwritebuf\*U i
\*Qreadbuf\*U.
.sp
.ne 3
.B "reset"
.PP 
Przestaw terminal wirtualny na jego ustawienia początkowe. Przydatne, gdy
pozostały na nim po jakiejś aplikacji dziwne ustawienia.
.sp
.ne 3
.B "screen \fP[\fI-opts\fP] [\fIn\fP] [\fIkmd\fP [\fIarg\fP]]"
.PP
Zestaw nowe okno. Z każdą komendą można przekazać opcje kontroli przepływu
(\fB\-f\fP, \fB\-fn\fP i \fB\-fa\fP), tytułu (a.\|k.\|a.) (\fB\-t\fP), 
opcje zgłoszeniowe (\fB-l\fP i \fB-ln\fP), opcję typu terminala
(\fB-T\fP <term>), i flagę-wszystkich-właściwości (\fB-a\fP) oraz
opcję bufora przewijania (\fB-h\fP <num>). 
Opcja (\fB-M\fP) włącza dla tego okna monitorowanie.
Opcja (\fB-L\fP) włącza dla niego raportowanie wyjścia. 
Jeśli podany jest dodatkowa liczba w zakresie 0..9, to nowo tworzonemu oknu
przyznawany jest numer \fIn\fP (lub jeśli numer ten jest już używany,
przyznawany jest następny dostępny). 
Jeśli po \*Qscreen\*U podana jest komenda, to jest ona uruchamiana w
tworzonym oknie; w przeciwnym wypadku, uruchamiana jest powłoka. Tak więc
jeśli twój \*Q.screenrc\*U zawiera linie
.sp
.nf
	# przykład dla .screenrc:
	screen 1
	screen \-fn \-t foobar \-L 2 telnet foobar
.fi
.sp
to
.I screen
utworzy okno z powłoką (numer #1) i okno z połączeniem telnet do maszyny
foobar (w oknie #2, bez kontroli przepływu, pod tytułem \*Qfoobar\*U) i
będzie zapisywać raporty (\*Qscreenlog.2\*U) sesji telnetowej. Zauważ,
że w przeciwieństwie do poprzednich wersji screena,
nie będzie tworzone żadne dodatkowe okno domyślne jeśli w twoim
\*Q.screenrc\*U znajdują się komendy \*Qscreen\*U. Po zakończeniu
inicjalizacji, screen przełącza się na ostatnie okno podane w twoim pliku .screenrc 
lub, jeśli nic nie podano, otwiera domyślne okno #0.
.br
Screen ma wbudowane pewne właściwości \*Qcu\*U i \*Qtelnet\*U. Zobacz też
rozdział \*QRODZAJE OKIEN\*U.
.sp
.ne 3
.B "scrollback \fP\fInum\fP"
.PP
Ustawia rozmiar bufora przewijania dla bieżących okien na \fInum\fP wierszy.
Domyślną wartością jest 100. Zobacz też komendę \*Qdefscrollback\*U, a do
oglądania bieżących ustawień, skorzystaj z \*QC-a i\*U.
.sp
.ne 3
.BR "select " [ \fIIDOkna\fP ]
.PP
Przełącz się na okno, określone przez \fIIDOkna\fP.
Może to być przedrostek tytułu okna (alfanumeryczna nazwa), lub numer okna.
Parametr jest opcjonalny i jeśli jest pominięty, zostaniesz zapytany o
identyfikator. 
Gdy zestawiane jest nowe okno, przyznawany jest mu pierwszy
dostępny numer.
Tak więc, pierwsze okno można włączyć przez \*Qselect 0\*U (nie może być
naraz obecnych więcej niż 10 okien, chyba że
.I screen
został skompilowany z większym
ustawieniem MAXWIN).
.\" 						XXX removed in 3.8.0 XXX
.\" The special command \*Qselect -\*U switches to a control window which 
.\" can be used to enter 
.\" .I screen
.\" commands directly at the colon (:) prompt.
.sp
.ne
.BR "sessionname " [ \fInazwa\fP ]
.PP
Zmień nazwę bieżącej sesji. Zauważ, że dla \*Qscreen \-list\*U nazwa pojawia
się z przyklejonym id-procesu. Jeśli argument \*Qnazwa\*U jest pominięty,
wyświetlana jest nazwa tej sesji. Uwaga: zmienne środowiskowe $STY wciąż
odzwierciedlają stare nazwy. Może to powodować zakłopotanie.
Domyślna wartość jest tworzona z tty i nazw hosta.
.sp
.ne 3
.B "setenv " 
.RI [ zmienna " [" łańcuch ]]
.PP
Ustawia zmienną środowiskową \fIzmienna\fP na wartość \fIłańcuch\fP.
Jeśli podana jest tylko \fIzmienna\fP, użytkownik zostanie zapytany o jej
wartość. Jeśli nie zostaną podane żadne parametry, użytkownik zostanie
zapytany tak o zmienną, jak o jej wartość. Środowisko jest dziedziczone
przez wszystkie kolejno rozwidlane powłoki.
.sp
.ne 3
.B "shell \fIkomenda\fP"
.PP
Ustaw komendę, używaną do tworzenia nowej powłoki. Przesłania to wartość
zmiennej środowiskowej $SHELL. Jest to przydatne jeśli chcesz uruchomić
rozszerzacza-tty, który chce wykonywać program podany w $SHELL.
Jeśli komenda rozpoczyna się znakiem '-', powłoka będzie uruchomiona jako
powłoka zgłoszeniowa.
.sp
.ne 3
.B "shelltitle \fItytuł\fP"
.PP
Ustaw tytuł dla wszystkich powłok, tworzonych podczas startu lub przez
komendę C-A C-c.
Dla szczegółów o tym, czym jest tytuł, zobacz dyskusję
\*QTYTUŁY (nazywanie okien)\*U.
.sp
.ne 3
.BR "silence " [ on | off "|\fIsek\fP]"
.PP
Przełącza monitorowanie ciszy okien. Gdy cisza jest włączona, a monitorowane
okno jest w tle, to po pewnym czasie nieaktywności (ciszy) otrzymasz
w linii statusu komunikat o ciszy. Domyślny czas oczekiwania może być
zmieniany komendą `silencewait', lub poprzez podanie liczby sekund zamiast
`on' lub `off'.
Cisza jest początkowo wyłączona dla wszystkich okien.
.sp
.ne 3
.BI "silencewait " sek
.PP
Zdefiniuj czas, po którym ma się pojawiać komunikat ciszy. Domyślnie 30
sekund.
.sp
.ne
.B "sleep \fP\fInum\fP"
.PP
Komenda ta powstrzymuje wykonywanie pliku .screenrc na \fInum\fP sekund.
Aktywność klawiaturowa przerywa pauzę.
Może to być przydatne do dawania użytkownikom szansy na przeczytanie
komunikatów, wydawanych przez \*Qecho\*U.
.sp
.ne 3
.B "slowpaste \fImsek\fP"
.PP
Zdefiniuj szybkość, z jaką komenda paste ("C-a ]") wkleja tekst do okna.
Jeśli parametr jest niezerowy, tekst jest wpisywany znak po znaku.
Dodatkowo, screen pauzuje przez \fImsec\fP milisekund po każdym znaku,
umożliwiając aplikacji przetworzenie wejścia. Używaj slowpaste tylko jeśli
twój system ma problemy kontroli przepływu podczas wklejania wielkich
fragmentów tekstu.
.sp
.ne 3
.B sorendition
.RB [ "\fIatr\fR " [ \fIkolor\fP ]]
.PP
Zmień sposób, którego używa screen do podświetlania tekstu (w celu
zaznaczania i drukowania komunikatów).
.I Atr
jest liczbą szesnastkową i określa atrybuty tekstu (inwersja, podkreślenie, ...).
.I Kolor
jest dwucyfrową liczbą i zmienia kolor pierwszego planu/tła podświetlanego
tekstu.
Aby znaki pojawiały się w odpowiedni sposób, wymagana jest pewna wiedza o
wewnętrznej reprezentacji znaków screena. Domyślną wartością jest obecnie
10 99 (standout, domyślne kolory).
.sp
.ne 3
.B split
.PP
Podziel bieżący region na dwa nowe. Wszystkie regiony wyświetlacza zmieniają
rozmiar, aby zrobić miejsce na nowy. Puste okno jest wyświetlane na nowym
regionie.
.sp
.ne 3
.B "startup_message on\fP|\fBoff"
.PP
Wybierz, czy chcesz oglądać informację o kopiowaniu podczas startu.
Domyślnie jest to włączone, jak pewnie zauważyłeś.
.sp
.ne 3
.B stuff
.I łańcuch
.PP
Przerzuć
.I łańcuch
do bufora wejściowego bieżącego okna. Jest to podobne do komendy
\*Qpaste\*U, lecz mniej ogólne. Nie możesz z pomocą tej komendy wklejać
dużych buforów. Jest ona najprzydatniejsza do wiązań klawiaturowych. Zobacz
też \*Qbindkey\*U.
.sp
.ne 3
.B su
.RB [ nazwaużytkownika " [" hasło
.RB [ hasło2 ]]
.PP
Podmień użytkownika wyświetlacza. Komenda pyta o wszystkie pominięte
parametry. Jeśli w parametrach podano hasła, muszą one być niezakodowane.
Pierwsze hasło jest dopasowywane do systemowej bazy passwd, drugie do hasła
screena, ustawionego komendami \*Qacladd\*U, \*Qpassword\*U.
\*QSu\*U może być przydatne dla administratora screena do testowania
wieloużytkownikowych konfiguracji.
.\"						XXX removed in 3.8.0 XXX
.\" but it is mainly used implicitly
.\" by the \*Qconnect\*U command to identify users that access a remote session.
Gdy identyfikacja się nie powiedzie, użytkownik ma dostęp do komend
przeznaczonych dla użytkownika
.BR nobody .
Są to \*Qdetach\*U, \*Qlicense\*U, \*Qversion\*U, \*Qhelp\*U oraz
\*Qdisplays\*U.
.sp
.ne 3
.B "suspend"
.PP
Zawieś screena.
Okna są w tym stanie `odłączone'. Właściwość ta jest zależna od powłoki,
zdolnej do kontroli zadań.
.sp
.ne 3
.B "term \fIterm\fP"
.PP
W środowisku każdego okna, które otworzył screen, zmienna środowiskowa $TERM
jest ustawiona domyślnie na \*Qscreen\*U. Jeśli w lokalnym pliku termcap nie
ma żadnego opisu dla takiego terminala, możesz zmienić $TERM na np.
\*Qvt100\*U. Nie spowoduje to żadnej szkody, gdyż screen jest zgodny z
vt100/ansi.
Używanie komendy \*Qterm\*U nie jest zalecane dla celów niedomyślnych. 
Znaczy to, że możnaby podać ustawienia $TERM (np. vt100) dla komendy
\*Qscreen rlogin innamaszyna\*U. Jednak zamiast tego lepiej użyć
\*Qscreen \-T vt100 rlogin innamaszyna\*U.
.sp
.ne 3
.BI termcap " term terminal-tweaks"
.RI [ window-tweaks ]
.br
.BI terminfo " term terminal-tweaks"
.RI [ window-tweaks ]
.br
.BI termcapinfo " term terminal-tweaks"
.RI [ window-tweaks ]
.PP
Używanie tej komendy powoduje modyfikacje wpisów termcap terminala bez
potrzeby przechodzenia przez trudności związane z tworzeniem dostosowanego
wpisu termcap. Dodatkowo, możesz opcjonalnie dostosować termcap generowany
dla okien. Komendy te należy umieścić w jednym z plików startowych screenrc,
gdyż po uruchomieniu emulatora terminala stają się one bezużyteczne.
.br
Jeśli twój system działa w oparciu o bazę terminfo (zamiast termcap), screen
będzie rozumiał komendę `terminfo', która ma takie same efekty, jak komenda
`termcap'. Udostępniono dwie oddzielne komendy, gdyż istnieją subtelne
definicje syntaktyczne, np. to gdzie wymagana jest interpolacja parametrów
(z użyciem `%'). Zauważ, że z komendą `terminfo' używa się nazw właściwości
z termcap.
.br
W wielu wypadkach, gdy argumenty są prawidłowe zarówno dla składni
terminfo jak i termcap, możesz użyć komendy `termcapinfo', która jest
skrótem dla pary komend `termcap' i `terminfo', o identycznych argumentach.
.PP
Pierwszy argument określa, do którego terminala (terminali) odnosi się
definicja. Możesz podać wiele nazw terminali, rozdzielając je znakami `|'.
`*' odpowiada wszystkim terminalom, a `vt*' wszystkim terminalom,
rozpoczynającym się od \*Qft\*U.
.PP
Każdy argument \fItweak\fP składa się z jednej lub więcej definicji termcap
(rozdzielonych dwukropkami), które mają być wstawione na początek
odpowiedniego wpisu termcap, rozszerzając go lub przesłaniając istniejące
wartości.
Pierwszy tweak modyfikuje termcap twojego terminala i zawiera definicje, z
których twój terminal korzysta do wykonywania pewnych funkcji.
Jeśli podasz tu łańcuch pusty, zawartość pozostanie niezmieniona (np. '').
Drugi (opcjonalny) tweak modyfikuje wszystkie termcapy okien i powinien
zawierać definicje zrozumiałe dla screena (zobacz sekcję \*QTERMINAL
WIRTUALNY\*U.
.PP
Przykłady:
.IP
termcap xterm*  LP:hs@
.PP
Mówi screenowi, że wszystkie terminale rozpoczynające się od `xterm' mają
automatyczne marginesy, które umożliwiają odświeżanie ostatniej pozycji
ekranu (LP), lecz nie posiadają prawdziwej linii statusu (brak 'hs' \-
doklejanie `@' wyłącza wpisy).
Zauważ, że zakładamy `LP' dla wszystkich nazw terminala, które rozpoczynają
się od \*Qvt\*U, lecz tylko jeśli nie podasz komendy termcap dla takiego
terminala.
.IP
termcap vt*  LP
.br
termcap vt102|vt220  Z0=\eE[?3h:Z1=\eE[?3l
.PP
Podaje właściwość `LP' dla wszystkich terminali rozpoczynających się od
`vt'. Druga linia dodatkowo dodaje sekwencje specjalne do przełączania do
(Z0) i z (Z1) trybu 132 znaków na linię dla vt102 i vt220.
(W celu używania komend zmieniających szerokość, musisz w swoim termcap
podać Z0 i Z1.)
.IP
termcap vt100  ""  l0=PF1:l1=PF2:l2=PF3:l3=PF4
.PP
Pozostawia to twój termcap vt100 w spokoju i dodaje wpis do termcapu każdego
okna.
.IP
termcap h19|z19  am@:im=\eE@:ei=\eEO  dc=\eE[P
.PP
Bierze termcap h10 i z19 i wyłącza automarginesy (am@) oraz włącza
właściwości trybu wstawiania (im--insert mode) i end-insert (ei) (znak `@' w
łańcuchu `im' znajduje się po `=', więc jest częścią łańcucha).
Posiadanie w termcapie terminala definicji `im' i `ei', screen automatycznie
zareklamuje właściwość character-insert w termcapie każdego okna.
Każde okno dostanie też właściwość delete-character (dc), która będzie przez
screen tłumaczona na odświeżenie linii (line-update) terminala (udajemy, że
nie obsługuje on kasowania znaków).
.PP
Jeśli chciałbyś w pełni określić wpisy termcap każdego okna, powinieneś
zamiast tego wszystkiego przed uruchomieniem screena ustawić zmienną
$SCREENCAP.
Zobacz też dyskusję w sekcji \*QTERMINAL WIRTUALNY\*U i podręcznik systemowy
termcap.
.sp
.ne 3
.B time
.PP
Używa linii komunikatów do wyświetlania czasu dnia, nazwy hosta i obciążenia
w 1, 5 i 15 minutach (jeśli informacja ta jest dostępna w twoim systemie).
Dla informacji specyficznych oknu, użyj \*Qinfo\*U.
.sp
.ne 3
.BR "title " [ \fIaliasokna\fP ]
.PP
Ustaw nazwę bieżącego okna na \fIaliasokna\fP. Jeśli nie podano nazwy,
screen o nią zapyta. Komenda ta była znana dawniej jako `aka'.
.sp
.ne 3
.BI "unsetenv " zmienna
.PP
Kasuje zmienną środowiskową.
.sp
.ne 3
.B vbell 
.RB [ on | off ]
.PP
Ustawia wizualny dzwonek dla tego okna. Pominięcie parametru przełącza
ustawienie. Jeśli vbell jest włączony, lecz twój terminal nie obsługuje
wizualnego dzwonka, po otrzymaniu znaku dzwonka (^G) w linii statusu jest
wyświetlany `komunikat-vbell'.
Obsługa vbell terminala jest definiowana zmienną termcapa `vb' (terminfo:
\&'flash').
.br
Domyślnie, vbell jest wyłączony i używany jest dzwonek audio. Zobacz też
`bell_msg'.
.sp
.ne 3
.B vbell_msg
.RI [ komunikat ]
.PP
Ustawia komunikat wizualnego dzwonka. Jeśli okno otrzyma znak dzwonka (^G),
a terminal nie obsługuje wizualnego dzwonka, w linii statusu drukowany jest
\fIkomunikat\fP. Domyślnym komunikatem jest \*QWuff, Wuff!!\*U.
Bez parametrów, pokazywany jest obecny komunikat.
.sp
.ne 3
.BI "vbellwait " sek
.PP
Zdefiniuj w sekundach opóźnienie, po każdym wyświetleniu komunikatu o
dzwonku. Domyślnie jest to 1 sekunda.
.sp
.ne 3
.B verbose
.RB [ on | off ]
.PP
Jeśli tryb verbose (gadatliwy) jest włączony, przy każdym tworzeniu okna
istnieje echo nazwy komendy. Domyślnie wyłączone. Bez parametrów, pokazuje
obecne ustawienie.
.sp
.ne 3
.B version
.PP
Wydrukuj w linii statusu bieżącą wersję i datę kompilacji.
.sp
.ne 3
.BI "wall " "komunikat"
.PP
Zapisz na wszystkie wyświetlacze komunikat. Komunikat pojawi się w
terminalowej linii statusu.
.sp
.ne 3
.BR "width " [ \fInum\fP ]
.PP
Przełączaj szerokość okna między 80 a 132 kolumnami, lub ustaw na \fInum\fP
kolumn.
Wymaga to odpowiedniego terminala i wpisów termcap \*QZ0\*U oraz \*QZ1\*U.
Zobacz dla dalszych informacji komendę \*Qtermcap\*U.
.sp
.ne 3
.B windows
.PP
Używa linii komunikatów do wyświetlania listy wszystkich okien. Każde okno
jest wymieniane według numeru wraz z nazwą procesu, który został w nim
uruchomiony (lub z tytułem);
okno bieżące jest zaznaczane przez `*';
okno poprzednie jest zaznaczane przez `-';
wszystkie okna, które są zalogowane, są zaznaczane jako `$';
okno w tle, które otrzymało dzwonek jest zaznaczane jako `!';
okno w tle, które jest monitorowane i zaszła w nim aktywność jest zaznaczane
jako `@';
okno, które ma włączone raportowanie wyjścia jest zaznaczone jako `(L)';
okna, zajmowane przez innych użytkowników są zaznaczane jako `&';
okna w stanie zombie są zaznaczane jako `Z'.
Jeśli lista jest zbyt długa, by zmieścić się w terminalowej linii statusu,
wyświetlana jest tylko część wokół bieżącego okna.
.sp
.ne 3
.BR "wrap " [ on | off ]
.PP
Ustawia zawijanie linii w oknie. Gdy jest to włączone, znak wstawiany na
ostatniej kolumnie wiersza będzie zawijał na początek następnego wiersza. W
myśl dodanej właściwości, backspace (^H) również zawija od lewego marginesu
do poprzedniej linii.
Domyślnie jest to włączone.
.sp
.ne 3
.B writebuf
.PP
Zapisuje zawartość bufora wklejania do publicznie dostępnego pliku wymiany
screena. Jest to prymitywne narzędzie komunikacji między użytkownikami
screena na danym hoście. Nazwa pliku może być ustawiana z pomocą komendy
\fIbufferfile\fP i domyślnie jest nią \*Q/tmp/screen-exchange\*U.
.sp
.ne 3
.BR "writelock " [ on | "off\fR|\fBauto\fR]"
.PP
Jako dodatek do list kontroli dostępu, nie wszyscy użytkownicy muszą być w stanie
pisać do tego samego okna naraz. Domyślnie, blokada zapisu jest w trybie
`auto' i zapewnia wyłączne prawo wejścia dla użytkownika, który pierwszy
się na dane okno przełączył. Gdy opuści on okno, automatycznie blokadę mogą
uzyskać inni użytkownicy. Blokadę zapisu bieżącego okna można wyłączyć
komendą \*Qwritelock off\*U. Jeśli użytkownik wykona komendę \*Qwritelock
on\*U, to będzie on miał wyłączne prawa zapisu podczas przełączania się na
inne okna.
.sp
.ne 3
.B xoff
.br
.B xon
.PP
Wstawia na kolejkę stdin bieżącego okna znak CTRL-s/CTRL-q.
.sp
.ne 3
.BR "zombie " [\fIklawisze\fP]
.br
.BR "defzombie " [\fIklawisze\fP]
.PP
Domyślnie okna screena są usuwane z listy okien gdy tylko ich procesy
(np. powłoki) zakończą działanie. Gdy do komendy zombie podać łańcuch dwóch
klawiszy, `martwe' okna pozostają na liście. Do usunięcia takiego okna można
użyć komendy \fBkill\fP. Naciśnięcie w martwym oknie pierwszego klawisza ma
ten sam efekt. Naciśnięcie drugiego klawisza powoduje, że screen próbuje
wskrzesić okno. Proces, uruchomiony początkowo w oknie zostanie ponownie
odpalony. Wywołanie \fBzombie\fP bez parametrów wyczyści ustawienie zombie,
w wyniku czego okna znikną po zakończeniu ich procesu.

Gdy ustawienie zombie jest obsługiwane globalnie dla wszystkich okien,
komenda ta powinna być nazywana \fBdefzombie\fP. Dopóki potrzebujemy 
tego jako ustawienia dla poszczególnego okna, komendy \fBzombie\fP i 
\fBdefzombie\fP są równoważne.

.SH "LINIA KOMUNIKATÓW"
Dodatkowe komunikaty i diagnostyki są wyświetlane w \fIlinii komunikatów\fP.
Zwykle linia ta znajduje się na dole ekranu, jednak można to przedefiniować
na górę podczas kompilacji. Jeśli twój terminal ma w termcapie
zdefiniowaną linię statusu, screen skorzysta właśnie z niej. W przeciwnym
wypadku, linia bieżącego ekranu będzie tymczasowo nadpisywana, a wyjście
będzie chwilowo przerywane. Linia komunikatów jest automatycznie usuwana po
paru sekundach przerwy. Może być też usuwana wcześniej poprzez rozpoczęcie
naciskania klawiszy.
.PP
Urządzenie linii komunikatów może być używane przez aplikacje, pracujące w
bieżącym oknie. Narzędziem w tym celu jest sekwencja sterująca ANSI,
\fIPrivacy message\fP.
Na przykład, z powłoki możesz wpisać coś takiego:
.IP
echo '<esc>^Hello world from window '$WINDOW'<esc>\e\e'
.PP
Gdzie '<esc>' to \fIescape\fP, '^' to literalna strzałka w górę, a '\e\e'
zmienia się w pojedynczy lewy ukośnik.

.SH "TYPY OKIEN"
Screen daje trzy rodzaje okien. Nowe okna można utworzyć z pomocą komendy
.B screen
(zobacz też opis w rozdziale \*QDOSTOSOWYWANIE\*U). Pierwszy parametr
komendy
.B screen
określa typ tworzonego okna. Inne typy okien są szczególnymi przypadkami
typu normalnego. Zostały one dodane, aby umożliwić efektywne wykorzystanie
screena jako multiplekser (powielacz) konsolowy ze 100 lub więcej oknami.

.IP \(bu 3
Normalne okno zawiera powłokę, lub dowolną inną komendę systemową, jaką
można uruchomić z powłoki (np.
.BR slogin ,
itd...) 

.IP \(bu
Jeśli jako pierwszy parametr podana jest nazwa tty (urządzenie znakowe, np.
\*Q/dev/ttya\*U), to okno jest podłączane bezpośrednio do tego urządzenia.
Typ tego okna jest podobny do
\*Qscreen cu \-l /dev/ttya\*U.
Dla używania węzła urządzenia wymagane są prawa zapisu i odczytu. Dodatkowo,
screen próbuje użyć otwarcia na wyłączność, aby zaznaczyć zajęcie linii
połączenia. Dozwolony jest dodatkowy parametr, składający się z rozdzielonej
przecinkami listy flag w notacji używanej przez stty(1):
.RS
.IP <szybkość>		
Zwykle 300, 1200, 9600 lub 19200. Dotyczy to tak transmisji, jak i
odbierania.
.IP "cs8 or cs7"
Określa transmisję ośmiu (lub siedmiu) bitów na bajt.
.IP "ixon or -ixon"
Włącza (lub wyłącza) programową kontrolę przepływu (CTRL-S/CTRL-Q)
nadawania.
.IP "ixoff or -ixon"
Włącza (lub wyłącza) programową kontrolę przepływu odbierania.
.IP "istrip or -istrip"
Czyści (lub zatrzymuje) ósmy bit w każdym odebranym bajcie.
.PP
Możesz podać tyle opcji, ile potrzeba. Niepodane opcje powodują, że
sterownik terminala pobiera wartości parametrów z połączenia. Wartości te są
zależne od systemu i mogą być wartościami domyślnymi, lub wartościami
zachowanymi z poprzedniego połączenia.
.PP
Dla okien tty, komenda
.B info
pokazuje w linii statusu część linii kontroli modemu. Mogą one zawierać
`RTS', `CTS', 'DTR', `DSR', `CD' i więcej.
Zależy to od dostępnych ioctl() oraz nagłówków systemu i fizycznych
właściwości układu szeregowego. Sygnały, które są w stanie niskim
(nieaktywne) mają nazwy poprzedzone znakiem wykrzyknika. W przeciwnym
wypadku są one w stanie wysokim. Sygnały nieobsługiwane przez sprzęt, lecz
znane interfejsowi ioctl() są zwykle wyświetlane jako niskie.
.br
Gdy bit statusu CLOCAL jest ustawiony, cały zestaw sygnałów modemowych jest
umieszczany w nawiasach klamrowych ({ i }). Gdy ustawiony jest bit CRTSCTS
lub TIOCSOFTCAR, sygnały `CTS' lub `CD' są pokazywane w nawiasach.


Dla okien tty, komenda
.B break
powoduje obniżenie sygnału linii transmisji danych (TxD) na podany okres
czasu. Ma to być interpretowane jako sygnał przerwania po drugiej stronie.
Podczas wykonywania tej komendy nie przesyłane są dane i nie są zmieniane
linie kontroli modemu.
.RE
.IP \(bu
Jeśli pierwszym parametrem jest \*Q//telnet\*U, to drugim powinna być nazwa
hosta, a opcjonalny trzeci parametr może podawać numer portu TCP (domyślnie
dziesiętne 23). Screen podłączy się do serwera na zdalnym hoście i użyje
protokołu telnet do komunikacji.
.br
.br
Dla okien telnet, komenda
.B info
wyświetla szczegóły o połączeniu w nawiasach kwadratowych ([ i ]) na końcu
linii statusu.
.RS
.IP b
BINARY. Połączenie jest w trybie binarnym.
.IP e
ECHO. Wyłączone lokalne echo.
.IP c
SGA. Połączenie jest w `trybie znakowym' (domyślnie: `tryb wierszowy').
.IP t
TTYPE. Zdalny host zażądał typu terminala. Screen wysyła nazwę \*Qscreen\*U,
chyba że został inaczej pouczony (zobacz też komendę `term').
.IP w
NAWS. Zdalny host jest powiadamiany o zmianach rozmiaru okna.
.IP f
LFLOW. Zdalny host będzie przesyłał informacje kontroli przepływu. (Obecnie
ignorowane.)
.PP
Dodatkowymi flagami, przeznaczonymi do debuggowania są x,t i n (XDISPLOC,
TSPEED i NEWENV).
.PP
Dla okien telnet, komenda
.B break
wysyła kod telnet IAC BREAK (dziesiętne 243) do zdalnego hosta.


Ten rodzaj okien jest dostępny tylko jeśli screen został skompilowany ze
zdefiniowaną opcją BUILTIN_TELNET.
.RE


.SH "ŁAŃCUCHOWE SEWKENCJE SPECJALNE"
Screen daje specjalny mechanizm wstawiania do komunikatów lub nazw pliku
informacji w rodzaju bieżącego czasu. Znakiem specjalnym jest '%', z jednym
wyjątkiem: w obrębie twardego statusu okna używane jest '^%' ('^E').

Oto pełna lista obsługiwanych sekwencji:
.IP %
znak procentu
.IP a
\&'am' albo 'pm'
.IP A
\&'AM' albo 'PM'
.IP c
bieżący czas, GG:MM w postaci 24h
.IP C
bieżący czas, GG:MM w postaci 12h
.IP d
numer dnia
.IP D
nazwa dnia tygodnia
.IP h
twardy status okna
.IP l
bieżące obciążenie systemu
.IP m
numer miesiąca
.IP M
nazwa miesiąca
.IP n
numer okna
.IP s
sekundy
.IP t
tytuł okna
.IP u
wszyscy inni użytkownicy tego okna
.IP w
wszystkie numery okien i nazwy
.IP W
wszystkie numery okien i nazwy poza bieżącą
.IP y
ostatnie dwie cyfry roku
.IP Y
pełny rok
.IP ?
część do następnego '%?' jest wyświetlana tylko jeśli sekwencja rozwija się
do niezerowego łańcucha
.IP :
część else '%?'
.P
Sekwencje 'c' i 'C' mogą być kwalifikowane przez '0', powodując, że screen
użyje zera zamiast spacji jako znaku wypełnienia. Sekwencja 'n' rozumie
kwalifikator długości (np. '%3n').

.SH "KONTROLA PRZEPŁYWU"
Każde okno ma ustawienie kontroli przepływu, które określa jak traktować
znaki XON i XOFF (oraz prawdopodobnie znak przerwania (interrupt)). Gdy
kontrola jest wyłączona, znaki te są ignorowane, co umożliwia użytkownikom
przesyłanie ich w prosty sposób do programów (przydatne np. dla edytora
\fIemacs\fP).
Minusem jest to, że trzeba będzie dłużej czekać aż wyjście z
\*Qnormalnego\*U programu zapauzuje w odpowiedzi na XOFF.
Przy włączonej kontroli przepływu, znaki XON i XOFF są używane do
natychmiastowego przerywania wyjścia z bieżącego okna. Znaki te można wciąż
przesyłać do bieżącego programu, lecz musisz używać odpowiednich
dwuznakowych komend screena (zwykle \*QC-a q\*U (xon) oraz
\*QC-a s\*U (xoff)).
Komendy xon/xoff są też przydatne do wpisywania C-s i C-q obok terminala,
przechwytującego te znaki.
.PP
Każde okno ma początkową wartość kontroli przepływu ustawianą albo opcją
.BR \-f ,
albo komendą \*Qdefflow\*U .screenrc. Domyślnie, okna są ustawiane na
automatyczne przełączanie przepływu. Może to być potem przełączane między
trzema stanami--'włączony ustalony' (fixed on), 'wyłączony ustalony' (fixed
off) i 'automatyczny' (automatic)--służy do tego komenda \*Qflow\*U,
podwiązana do "C-a f".
.PP
Tryb automatycznego przełączania przepływu zajmuje się kontrolą przepływu
przy użyciu trybu TIOCPKT (podobnie jak \*Qrlogin\*U). Jeśli sterownik tty
nie obsługuje TIOCPKT, screen próbuje znaleźć prawidłowy tryb w oparciu o
bieżące ustawienie keypadu aplikacji \- gdy jest włączony, kontrola
przepływu jest wyłączona i odwrotnie.
Oczywiście, w wypadku zajścia potrzeby, wciąż można manipulować kontrolą
ręcznie.
.PP
Jeśli pracujesz z włączoną kontrolą przepływu i zauważysz, że naciskanie
klawisza przerwania (zwykle C-c) nie przerywa wyświetlania aż do następnych
6-8 linii, spróbuj uruchomić screena z opcją \*Qinterrupt\*U (dodaj flagę
\*Qinterrupt\*U do komendy \*Qflow\*U w .screenrc, lub użyj opcji
.B \-i
linii komend).
Powoduje to, że wyjście, które screen zebrał z przerwanego programu jest
wypróżniane. Wadą tego jest to, że pamięć terminala zawiera niewypróżnioną
wersję wyjścia, co w rzadkich przypadkach może powodować pewne
niedokładności wyjścia.
Na przykład, jeśli przełączasz ekrany i powrócisz, lub odświeżysz ekran z
pomocą \*QC-a l\*U, to zobaczysz wersję wyjścia, która pojawiłaby się bez
włączonego \*Qinterrupt\*U.
Poza tym, być może podczas pracy z programem, który oczekuje wpisywania jako
wejście znaku przerwania (interrupt), będzie trzeba wyłączyć kontrolę
przepływu (lub użyć trybu automatycznego), ponieważ jest możliwe przypadkowe 
przerwanie wyjścia wirtualnego terminala na twój terminal fizyczny.
Jeśli zajdzie takie zdarzenie, zwykłe odświeżenie ekranu \*QC-a l\*U powinno
go odtworzyć. 


.SH "TYTUŁY (nazywanie okien)"
Nazwę każdego okna w wyświetlaczu (widzianą w komendzie \*Qwindows\*U (C-a w))
można zmienić poprzez ustawianie jej jedną z komend title.
Normalnie, wyświetlaną nazwą jest nazwa polecenia programu, utworzonego w
oknie.
Czasem jednak przydatne jest rozróżnić różne programy o tej samej nazwie,
lub zmieniać nazwę w locie, aby odzwierciedlać bieżący stan okna.
.PP
Domyślna nazwa okien powłokowych może być ustawiana komendą \*Qshelltitle\*U
pliku .screenrc, podczas gdy inne  okna są tworzone komendą \*Qscreen\*U i
mogą mięć ustawianą nazwę poprzez opcję
.BR \-t .
Interaktywnie, istnieje sekwencja specjalna łańcuchu tytułowego
(<esc>k\fInazwa\fP<esc>\e) oraz komenda \*Qtitle\*U (C-a A).
Pierwsze może być wysyłane przez aplikację w celu kontrolowania nazwy okna,
a drugie zapyta o nazwę po wciśnięciu. Można też przywiązać nazwy
predefiniowane do klawiszy z komendą \*Qtitle\*U i ustawiać tak wszystko w
sposób zgrabny i bez zapytywania.
.PP
Screen ma pewne mechanizmy specyficznej dla powłok heurystyki, włączanej
przez ustawienie nazwy okna na \*Qszukaj|nazwa\*U i zaaranżowanie zerowej
sekwencji specjalnej tytułu jako części znaku zachęty.
Część \fIszukaj\fP określa szukany łańcuch końca-znaku-zachęty, podczas gdy
część \fInazwa\fP określa domyślną nazwę powłoki dla okna. Jeśli \fInazwa\fP
kończy się dwukropkiem,
screen spróbuje dodać do końca nazwy powłoki nazwę komendy, uruchomionej w
oknie (np. \*Q\fInazwa:kmd\fP\*U).
W przeciwnym wypadku, nazwa bieżącej komendy poprzedza podczas działania
nazwę powłoki.
.PP
Oto jak to działa: musisz zmodyfikować zachętę powłoki tak, by emitowała
zerową sekwencję specjalną tytułu (<esc>k</esc>\e). Ostatnia część znaku
zachęty musi być identyczna z łańcuchem, podanym w części \fIszukaj\fP
tytułu.
Gdy jest to ustawione, screen będzie używał sekwencji specjalnej tytułu do
czyszczenia poprzedniej nazwy komendy i przygotowywał się na następną
komendę. Potem, po odebraniu z powłoki nowej linii, nastąpi szukanie końca
znaku zachęty. Po jego znalezieniu, pobrane zostanie pierwsze słowo,
znajdujące się za nim i zostanie użyte jako nazwa komendy. Jeśli nazwa
komendy rozpoczyna się od '!', '%', lub '^', to screen użyje pierwszego
słowa następnej linii, preferując je nad właśnie znalezioną nazwę.
Pomaga to użytkownikom csh w uzyskiwaniu lepszych nazw komend przy używaniu
kontroli zadań lub historii.
.PP
Oto kilka przykładów .screenrc:
.IP
screen \-t top 2 nice top
.PP
Dodanie tej linii do .screenrc uruchomi znicowaną wersję komendy \*Qtop\*U w
oknie 2 o nazwie \*Qtop\*U (a nie \*Qnice\*U).
.sp
.nf
	shelltitle '> |csh'
	screen 1
.fi
.sp
Komendy te uruchamiają powłokę o podanym tytule powłokowym.
Tytuł jest podany jako auto-tytuł, który oczekuje, że znak zachęty i wpisana
komenda będą wyglądać podobnie do następującego:
.IP
/usr/joe/src/dir> trn
.PP
(za znakiem '> ' następuje szukanie nazwy komendy).
Status okna pokaże podczas działania komendy wartość \*Qtrn\*U, a po jej
zakończeniu powróci do \*Qcsh\*U.
.IP
bind R screen \-t '% |root:' su
.PP
To polecenie wiąże sekwencję klawiszową \*QC-a R\*U do komendy \*Qsu\*U
i przekazuje jej auto-tytuł \*Qroot:\*U. Aby ten tytuł zadziałał, ekran
powinien wyglądać następująco:
.sp
.nf
	% !em
	emacs file.c
.fi
.sp
Użytkownik wpisał tu komendę \*Q!em\*U historii csh, która uruchomiła
poprzednio wpisaną komendę \*Qemacs\*U. Status okna pokaże \*Qroot:emacs\*U
podczas wykonywania komendy, a po zakończeniu po prostu \*Qroot:\*U.
.PP
.nf
	bind o title
	bind E title ""
	bind u title (unknown)
.fi
.sp
Pierwsze wiązanie nie ma żadnych argumentów, więc zapyta cię o tytuł (C-a o).
Drugie wiązanie wyczyści bieżące ustawienie auto-tytułu (C-a E).
Trzecie wiązanie ustawi tytuł bieżącego okna na \*Q(unknown)\*U
(C-a u).
.PP
Ważną rzeczą do pamiętania przy dodawaniu zerowej sekwencji specjalnej
tytułu do znaku zachęty jest to, że niektóre powłoki (np. csh) zliczają
wszystkie niesterujące znaki jako długość znaku zachęty. Jeśli znaki
niewidzialne nie są wielokrotnością 8, to backspace po tabulacji spowoduje
nieprawidłowe wyświetlanie. Sposobem ominięcia tego jest użycie
następującego znaku zachęty:
.IP
set prompt='^[[0000m^[k^[\e% '
.PP
Sekwencja specjalna \*Q<esc>[0000m\*U nie tylko normalizuje atrybuty
znakowe, lecz dodatkowo wszystkie zera zaokrąglają długość znaków
niewidzialnych do 8.
Użytkownicy basha prawdopodobnie będą chcieli wyświetlać sekwencję specjalną
przy użyciu PROMPT_COMMAND:
.IP
PROMPT_COMMAND='echo \-n \-e "\e033k\e033\e134"'
.PP
(Do wysyłania `\e' używałem \*Q\134\*U z uwagi na błąd w bash 1.04).


.SH "TERMINAL WIRTUALNY"
Każde okno w sesji screen emuluje terminal vt100 z dodanymi kilkoma
funkcjami. Emulator vt100 jest wkodowany na sztywno; nie ma emulacji innych
terminali.
.br
Zazwyczaj screen usiłuje emulować tak dużo ze standardu vt100/ansi ile tylko
możliwe. Jeśli jednak twój terminal nie ma pewnych właściwości, emulacja
może nie być kompletna. W tych wypadkach, screen musi powiedzieć aplikacją,
że niektórych właściwości nie ma. Nie jest to problem dla maszyn używających
termcapa, gdyż screen może używać zmiennej $TERMCAP do dostosowywania
standardowego termcapu screena.
.PP
Jeśli jednak wykonujesz rlogin na inną maszynę, lub twoja maszyna obsługuje
tylko terminfo, metoda ta nie zadziała. Z tego powodu, screen daje pewien
sposób na zajęcie się tymi przypadkami. Oto jak to działa:
.PP
Gdy screen próbuje znaleźć dla siebie nazwę terminala, najpierw szuka wpisu
\*Qscreen.<term>\*U, gdzie <term> jest zawartością twojej zmiennej $TERM.
Jeśli wpis taki nie istnieje, próbowany jest
\*Qscreen\*U (lub \*Qscreen-w\*U jeśli terminal jest szeroki (132 kolumn lub
więcej)).
Jeśli nawet ten wpis nie został znaleziony, jako substytut używany jest
\*Qvt100\*U.
.PP
Pomysłem jest to, że jeśli masz terminal, który nie obsługuje ważnej
właściwości (np. kasowanie znaku, lub czyszczenie do EOS), to możesz
zbudować dla screena nowy wpis termcap/terminfo (o nazwie
\*Qscreen.<dumbterm>\*U), w którym właściwość ta jest wyłączona. Jeśli ten
wpis jest zainstalowany na twoich maszynach, to możesz wykonywać rlogin i
wciąż zachowywać poprawny wpis termcap/terminfo. 
Nazwa terminala jest wstawiana do zmiennej $TERM wszystkich nowych okien.
Dodatkowo też, screen ustawia zmienną $TERMCAP, aby odzwierciedlała
właściwości emulowanego wirtualnego  terminala. Zauważ jednak, że na
maszynach z bazami terminfo, zmienna ta nie ma efektu. Ponadto, zmienna
$WINDOW jest ustawiana na numer okna każdego okna.
.PP
Rzeczywisty zestaw właściwości, obsługiwanych przez terminal wirtualny
zależy od właściwości obsługiwanych przez terminal fizyczny. Jeśli na
przykład terminal fizyczny nie obsługuje trybu podkreślania, screen nie
będzie wstawiał właściwości `us' i `ue' do $TERMCAP. 
Jednak do samego uruchomienia screena potrzeba minimalnego zestawu właściwości;
są to przewijanie, czyszczenie ekranu i bezpośrednie adresowanie kursora
(dodatkowo, screen nie działa na terminalach hardcopy i na terminalach,
które nadstukują).
.PP
Wartość $TERMCAP można też dostosowywać, korzystając z komendy .screenrc
\*Qtermcap\*U, lub definiując przed startem zmienną środowiskową $SCREENCAP.
Gdy to drugie jest zdefiniowane, jego zawartość będzie dosłownie kopiowana
do zmiennej $TERMCAP każdego okna. Może to być albo pełna definicja
terminala, albo plik, w którym zdefiniowany jest terminal \*Qscreen\*U
(lub/i \*Qscreen-w\*U).
.PP
Zauważ, że screen honoruje komendę \*Qterminfo\*U .screenrc, jeśli system
używa bazy terminfo.
.PP
Gdy we wpisie termcap obecna jest właściwość logiczna `G0', to terminal, z
którego uruchomiono screena obsługuje wiele zestawów znaków. Umożliwia to
aplikacji np. używanie grafiki vt100 lub narodowych zestawów znaków.
Obsługiwane są następujące komendy z ISO 2022:
\fIlock shift G0\fP (\fISI\fP), \fIlock shift G1\fP (\fISO\fP),
\fIlock shift G2\fP, \fIlock shift G3\fP, \fIsingle shift G2\fP,
oraz \fIsingle shift G3\fP.
Gdy tworzony (lub resetowany) jest terminal wirtualny, zestaw ASCII jest
oznaczany jako \fIG0\fP do \fIG3\fP.
Gdy obecna jest właściwość `G0',
screen analizuje (jeśli są obecne) właściwości `S0', `E0' i `C0'. `S0' jest
sekwencją, której terminal używa do włączania zestawu znaków graficznych
zamiast \fISI\fP. `E0' jest odpowiadającym zamiennikiem dla \fISO\fP.
`C0' daje łańcuch translacji znaku na znak, używany w trybie semigrafiki.
Łańcuch ten jest zbudowany podobnie do właściwości `acsc' terminfo.
.PP
Gdy we wpisie terminala obecne są właściwości `po' i `pf', aplikacje
pracujące pod screenem mogą wysyłać wyjście na port drukarki terminala.
Umożliwia to użytkownikowi posiadanie w jednym oknie aplikacji, wysyłającej
wyjście do drukarki, podłączonej do terminala, podczas gdy inne okna są
wciąż aktywne (port drukarki jest włączany i wyłączany dla każdego fragmentu
wyjścia).
Jako efekt uboczny, programy pracujące w różnych oknach mogą równocześnie
wysyłać wyjście na drukarkę .
Dane wysyłane do drukarki nie pojawiają się w oknie. Komenda
.I info
wyświetla w czasie aktywności drukarkowej linię rozpoczynającą się od
`PRIN'.
.PP
.I Screen
Obsługuje linię twardego statusu każdego okna. Jeśli okno zostanie wybrane,
twardy status wyświetlacza jest odświeżany, aby odpowiadał statusowi tego
okna. Jeśli wyświetlacz nie posiada twardego statusu, to linia będzie
wyświetlana jako standardowy komunikat screena.
Linię twardego statusu można zmienić komendą ANSI Application Program
Command (APC): \*QESC_<łańcuch>ESC\e\*U. Jako ukłon w stronę użytkowników
xterma, przyjmowana jest też sekwencja \*QESC]0..2;<string>^G\*U.
.PP
Niektóre właściwości są wstawiane do zmiennej $TERMCAP terminala wirtualnego
tylko jeśli można je efektywnie zaimplementować na terminalu fizycznym. Na
przykład `dl' jest wstawiane tylko jeśli terminal obsługuje albo kasowanie
linii, albo przewijanie regionów. Zauważ, że może to spowodować zakłopotanie
gdy sesja zostanie wznowiona na innym terminalu, gdyż wartość $TERMCAP nie
może być zmieniona przez proces rodzicielski.
.PP
Poniżej znajduje się lista sekwencji sterujących, rozpoznawanych przez
screen.
\*Q(V)\*U i \*Q(A)\*U określają VT100-specyficzne oraz ANSI- lub
ISO-specyficzne funkcje.
.PP
.ta 22n
.TP 27
.B "ESC E"
Następna linia.
.TP 27
.B "ESC D"
Indeks
.TP 27
.B "ESC M"
Odwróć indeks
.TP 27
.B "ESC H"
Ustaw tabulację poziomą
.TP 27
.B "ESC Z"
Wyślij łańcuch identyfikacji vt100
.TP 27
.BR "ESC 7" "	(V)"
Zachowaj kursor i atrybuty
.TP 27
.BR "ESC 8" "	(V)"
Odtwórz kursor i atrybuty
.TP 27
.BR "ESC [s" "	(A)"
Zachowaj kursor i atrybuty
.TP 27
.BR "ESC [u" "	(A)"
Odtwórz kursor i atrybuty
.TP 27
.B "ESC c"
Resetuj do stanu początkowego
.TP 27
.B "ESC g"
Dzwonek wizualny
.TP 27
.B "ESC \fPPn\fB p"
Widzialność kursora (97801)
.TP 27
\h'\w'ESC 'u'Pn = \fB6\fP
Niewidzialny
.TP 27
\h'\w'ESC Pn = 'u'\fB7\fP
Widzialny
.TP 27
.BR "ESC =" "	(V)"
Tryb keypad aplikacji
.TP 27
.BR "ESC >" "	(V)"
Tryb numerycznego keypadu
.TP 27
.BR "ESC # 8" "	(V)"
Wypełnij ekran E.
.TP 27
.BR "ESC \e" "	(A)"
Terminator łańcucha
.TP 27
.BR "ESC ^" "	(A)"
Łańcuch prywatnego komunikatu (linia komunikatów)
.TP 27
.B "ESC !"
Łańcuch globalnego komunikatu (linia komunikatów)
.TP 27
.B "ESC k"
Łańcuch definicji A.\|k.\|a. 
.TP 27
.BR "ESC P" "	(A)"
Łańcuch kontroli urządzenia. 
Wysyła bezpośrednio do hostowego terminala łańcuch bez interpretacji.
.TP 27
.BR "ESC _" "	(A)"
Komenda programu aplikacji (twardy status)
.TP 27
.BR "ESC ]" "	(A)"
Komenda systemu operacyjnego (twardy status, hack tytułu xterm)
.TP 27
.BR "Control-N" "	(A)"
Zablokuj Shift G1 (SO)
.TP 27
.BR "Control-O" "	(A)"
Zablokuj Shift G0 (SI)
.TP 27
.BR "ESC n" "	(A)"
Zablokuj Shift G2
.TP 27
.BR "ESC o" "	(A)"
Zablokuj Shift G3
.TP 27
.BR "ESC N" "	(A)"
Pojedynczy Shift G2
.TP 27
.BR "ESC O" "	(A)"
Pojedynczy Shift G3
.TP 27
.BR "ESC ( \fPPcs" "	(A)"
Desygnuj zestaw znaków jako G0
.TP 27
.BR "ESC ) \fPPcs" "	(A)"
Desygnuj zestaw znaków jako G1
.TP 27
.BR "ESC * \fPPcs" "	(A)"
Desygnuj zestaw znaków jako G2
.TP 27
.BR "ESC + \fPPcs" "	(A)"
Desygnuj zestaw znaków jako G3
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB ; \fPPn\fB H"
Bezpośrednie adresowanie kursora
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB ; \fPPn\fB f"
jak wyżej
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB J"
Kasuj w wyświetlaczu
.TP 27
\h'\w'ESC [ 'u'Pn = None or \fB0\fP
Od kursora do końca ekranu
.TP 27
\h'\w'ESC [ Pn = 'u'\fB1\fP
Od początku ekranu do kursora
.TP 27
\h'\w'ESC [ Pn = 'u'\fB2\fP
Cały ekran
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB K"
Kasuj w linii
.TP 27
\h'\w'ESC [ 'u'Pn = None or \fB0\fP
Od kursora do końca linii
.TP 27
\h'\w'ESC [ Pn = 'u'\fB1\fP
Od początku linii do kursora
.TP 27
\h'\w'ESC [ Pn = 'u'\fB2\fP
Całą linię
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB A"
Kursor w górę
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB B"
Kursor w dół
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB C"
Kursor w prawo
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB D"
Kursor w lewo
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB E"
Kursor na następną linię
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB F"
Kursor na poprzednią linię
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB G"
Pozioma pozycja kursora
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB `"
jak wyżej
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB d"
Pionowa pozycja kursora
.TP 27
.B "ESC [ \fPPs\fB ;\fP...\fB; \fPPs\fB m"
Wybierz interpretację grafiki
.TP 27
\h'\w'ESC [ 'u'Ps = None or \fB0\fP
Domyślna interpretacja
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB1\fP
Pogrubienie
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB2\fP	(A)
Mdły
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB3\fP	(A)
Tryb \fIstandout\fP (ANSI: kursywa)
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB4\fP
Podkreślenie
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB5\fP
Migotanie
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB7\fP
Negatyw
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB22\fP	(A)
Normalna intensywność
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB23\fP	(A)
Wyłączenie trybu \fIstandout\fP (ANSI: wyłączenie kursywy)
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB24\fP	(A)
Nie podkreślone
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB25\fP	(A)
Nie migoczące
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB27\fP	(A)
Obraz pozytywowy
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB30\fP	(A)
Pierwszy plan czarny
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB31\fP	(A)
Pierwszy plan czerwony
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB32\fP	(A)
Pierwszy plan zielony
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB33\fP	(A)
Pierwszy plan żółty
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB34\fP	(A)
Pierwszy plan niebieski
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB35\fP	(A)
Pierwszy plan fioletowy
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB36\fP	(A)
Pierwszy plan cyjankowy
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB37\fP	(A)
Pierwszy plan biały
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB39\fP	(A)
Pierwszy plan domyślny
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB40\fP	(A)
Tło czarne
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB...\fP
\&...
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB49\fP	(A)
Tło domyślne
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB g"
Czyszczenie tab
.TP 27
\h'\w'ESC [ 'u'Pn = None or \fB0\fP
Czyszczenie tab w pozycji bieżącej
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB3\fP
Czyszczenie wszystkich tabów
.TP 27
.BR "ESC [ \fPPn\fB ; \fPPn\fB r" "	(V)"
Ustaw region przewijania
.TP 27
.BR "ESC [ \fPPn\fB I" "	(A)"
Tabulacja pozioma
.TP 27
.BR "ESC [ \fPPn\fB Z" "	(A)"
Tabulacja wsteczna
.TP 27
.BR "ESC [ \fPPn\fB L" "	(A)"
Wstaw linię
.TP 27
.BR "ESC [ \fPPn\fB M" "	(A)"
Skasuj linię
.TP 27
.BR "ESC [ \fPPn\fB @" "	(A)"
Wstaw znak
.TP 27
.BR "ESC [ \fPPn\fB P" "	(A)"
Skasuj znak
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB S"
Przewiń region przewijania w górę
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB T"
Przewij region przewijania w dół
.TP 27
.B "ESC [ \fPPn\fB ^"
jak wyżej
.TP 27
.B "ESC [ \fPPs\fB ;\fP...\fB; \fPPs\fB h"
Ustaw tryb
.TP 27
.B "ESC [ \fPPs\fB ;\fP...\fB; \fPPs\fB l"
Resetuj tryb
.TP 27
\h'\w'ESC [ 'u'Ps = \fB4\fP	(A)
Tryb wstawiania
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB20\fP	(A)
Tryb \fIautomatycznego linefeed\fP
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB34\fP
Normalna widzialność kursora
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB?1\fP	(V)
Klawisze kursora aplikacji
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB?3\fP	(V)
Zmień szerokość terminala na 132 kolumny
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB?5\fP	(V)
Tryb reverse video
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB?6\fP	(V)
Tryb \fIorigin\fP
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB?7\fP	(V)
Tryb \fIzawijania\fP
.TP 27
\h'\w'ESC [ Ps = 'u'\fB?25\fP	(V)
Widzialny kursor
.TP 27
.BR "ESC [ 5 i" "	(A)"
Zacznij transmitować do drukarki (ANSI Media Copy)
.TP 27
.BR "ESC [ 4 i" "	(A)"
Przerwij transmisję do drukarki (ANSI Media Copy)
.TP 27
.B "ESC [ 8 ; \fPPh\fB ; \fPPw\fB t"
Zmień rozmiar okna na `Ph' linii i `Pw' kolumn (SunView special)
.TP 27
.B "ESC [ c"
Wyślij łańcuch identyfikacji VT100
.TP 27
.B "ESC [ x"
Wyślij raport parametrów terminala
.TP 27
.B "ESC [ > c"
Wyślij łańcuch atrybutów drugorzędnego urządzenia VT220
.TP 27
.B "ESC [ 6 n"
Wyślij raport pozycji kursora


.SH "TRANSLACJA WEJŚCIA"
Aby spełniać pełną emulację VT100, screen musi wykryć, że w strumieniu
wejściowym wygenerowano sekwencję znaków i wstawić sekwencję specjalną
VT100. Screen robi to w bardzo elastyczny sposób, umożliwiając zmapowanie
arbitralnych komand na arbitralne sekwencje znakowe. Dla standardowej
emulacji VT100, komenda będzie zawsze wstawiać łańcuch do bufora wejściowego
okna (zobacz też opis komendy \fBstuff\fP).
Z uwagi na to, że sekwencje generowane przez naciśnięcie klawisza mogą się
zmienić po ponownym podłączeniu z innego terminala, można wiązać komendy do
nazw termcapowych klawiszy. Screen wstawi wtedy prawidłowe wiązanie po
każdym wznowieniu. Zobacz też komendę \fBbindkey\fP dla dalszych szczegółów
składni i przykładów.
.PP
Oto tablica domyślnych wiązań klawiszowych. (A) oznacza, że komenda jest
wykonywana jeśli klawiatura jest w trybie aplikacji.
.PP
.ta 18n 34n 50n
.nf
Nazwa klawisza	Nazwa termcap	Komenda
\l'54n'
.ta 22n 34n 50n
Kursor w górę	ku	stuff \e033[A
		stuff \e033OA	(A)
Kursor w dół	kd	stuff \e033[B
		stuff \e033OB	(A)
Kursor w prawo	kr	stuff \e033[C
		stuff \e033OC	(A)
Kursor w lewo	kl	stuff \e033[D
		stuff \e033OD	(A)
Klawisz funkc 0	k0	stuff \e033[10~
Klawisz funkc 1	k1	stuff \e033OP
Klawisz funkc 2	k2	stuff \e033OQ
Klawisz funkc 3	k3	stuff \e033OR
Klawisz funkc 4	k4	stuff \e033OS
Klawisz funkc 5	k5	stuff \e033[15~
Klawisz funkc 6	k6	stuff \e033[17~
Klawisz funkc 7	k7	stuff \e033[18~
Klawisz funkc 8	k8	stuff \e033[19~
Klawisz funkc 9	k9	stuff \e033[20~
Klawisz funk 10	k;	stuff \e033[21~
Klawisz funk 11	F1	stuff \e033[22~
Klawisz funk 12	F2	stuff \e033[23~
Backspace	kb	stuff \e010
Home	kh	stuff \e033[1~
End	kH	stuff \e033[4~
Insert	kI	stuff \e033[2~
Delete	kD	stuff \e033[3~
Page up	kP	stuff \e033[5~
Page down	kN	stuff \e033[6~
Keypad 0	f0	stuff 0
		stuff \e033Op	(A)
Keypad 1	f1	stuff 1
		stuff \e033Oq	(A)
Keypad 2	f2	stuff 2
		stuff \e033Or	(A)
Keypad 3	f3	stuff 3
		stuff \e033Os	(A)
Keypad 4	f4	stuff 4
		stuff \e033Ot	(A)
Keypad 5	f5	stuff 5
		stuff \e033Ou	(A)
Keypad 6	f6	stuff 6
		stuff \e033Ov	(A)
Keypad 7	f7	stuff 7
		stuff \e033Ow	(A)
Keypad 8	f8	stuff 8
		stuff \e033Ox	(A)
Keypad 9	f9	stuff 9
		stuff \e033Oy	(A)
Keypad +	f+	stuff +
		stuff \e033Ok	(A)
Keypad -	f-	stuff -
		stuff \e033Om	(A)
Keypad *	f*	stuff *
		stuff \e033Oj	(A)
Keypad /	f/	stuff /
		stuff \e033Oo	(A)
Keypad =	fq	stuff =
		stuff \e033OX	(A)
Keypad .	f.	stuff .
		stuff \e033On	(A)
Keypad ,	f,	stuff ,
		stuff \e033Ol	(A)
Keypad enter	fe	stuff \e015
		stuff \e033OM	(A)
.fi


.SH SPECJALNE WŁAŚCIWOŚCI TERMINALA
Następująca tablica opisuje wszystkie właściwości terminala, które są
rozpoznawane przez screen, a których nie ma w podręczniku termcap(5).
Możesz umieszczać te właściwości w swoich wpisach termcap (w /etc/termcap)
lub używać komend `termcap', `terminfo' i `termcapinfo' w plikach screenrc.
Często nie jest możliwe wstawienie tych właściwości do bazy terminfo.
.PP
.ta 5n
.TP 13
.BI LP "	(bool)"
Terminal ma marginesy w stylu VT100 (`magiczne marginesy'). Zauważ, że ta
właściwość jest przedawniona, gdyż screen używa zamiast tego standardowego
\&'xn'.
.TP 13
.BI Z0 "	(str)"
Zmień szerokość na 132 kolumny.
.TP 13
.BI Z1 "	(str)"
Zmień szerokość na 80 kolumn.
.TP 13
.BI WS "	(str)"
Zmień rozmiar wyświetlacza. Właściwość ta jako argumenty bierze oczekiwaną
szerokość i wysokość. Przykład \fISunView(tm)\fP: '\eE[8;%d;%dt'.
.TP 13
.BI NF "	(bool)"
Terminal nie potrzebuje kontroli przepływu. Przesyłaj ^S i ^Q bezpośrednio
do aplikacji. To samo co 'flow off'. Przeciwieństwem tej właściwości jest
\&'nx'.
.TP 13
.BI G0 "	(bool)"
Terminal daje sobie radę z sekwencjami wyboru fontu ISO 2022.
.TP 13
.BI S0 "	(str)"
Przełącz zestaw znaków 'G0' na podany zestaw. Domyślnym jest '\eE(%.'.
.TP 13
.BI E0 "	(str)"
Przełącz zestaw znaków 'G0' z powrotem na standardowy zestaw. Domyślnie
to '\eE(B'.
.TP 13
.BI C0 "	(str)"
Użyj łańcucha jako tablicy konwersji dla fontu '0'. Zobacz właściwość 'ac'
dla dalszych szczegółów.
.TP 13
.BI CS "	(str)"
Przełącz klawisze-kursora w tryb aplikacji.
.TP 13
.BI CE "	(str)"
Przełącz klawisze-kursora z powrotem do trybu normalnego.
.TP 13
.BI AN "	(bool)"
Włącz autonuke. Zobacz komendę 'autonuke' dla dalszych szczegółów.
.TP 13
.BI OL "	(num)"
Ustaw limit bufora wyjściowego. Zobacz komendę 'obuflimit' dla dalszych
szczegółów.
.TP 13
.BI KJ "	(str)"
Ustaw typ kanji terminala. Prawidłowe ustawienia to \*Qjis\*U,
\*Qeuc\*U i \*Qsjis\*U.
.TP 13
.BI AF "	(str)"
Zmień kolor pierwszego planu znaków w postaci zgodnej z ANSI. Właściwość ta
jest prawie zawsze ustawiana na '\eE[3%dm' ('\eE[3%p1%dm' na maszynach
terminfo).
.TP 13
.BI AB "	(str)"
To samo co 'AF', lecz zmienia kolor tła.
.TP 13
.BI AX "	(bool)"
Rozumie włączanie domyślnego koloru pierwszego planu/tła ANSI (\eE[39m / \eE[49m).
.TP 13
.BI XC "	(str)"
Opisuje translację znaków na łańcuchy, zależnie od bieżącego fontu. Więcej
detali w następnej sekcji.
.TP 13
.BI TF "	(bool)"
Dodaj brakujące właściwości termcap/info. (Domyślnie ustawione).

.SH TRANSLACJA ZNAKÓW
\fIScreen\fP ma potężny mechanizm tłumaczenia znaków na arbitralne łańcuchy,
zależnie od bieżącego fontu i typu terminala.

Składnia:
.nf
    \fBXC=\fP\fI<mapowanie-znaków>\fP{\fB,,\fP\fI<mapowanie-znaków>\fP}
    \fI<mapowanie-znaków>\fP := \fI<desygnator><wzorzec>\fP{\fB,\fP\fI<mapowanie>\fP}
    \fI<mapowanie>\fP := \fI<znak-do-zmapowania><arg-wzorca>\fP
.fi

Elementy w nawiasach mogą być powtarzane wielokrotnie.

\fI<mapowanie-znaków>\fP mówi screenowi jak mapować znaki fontu
\fI<desygnator>\fP ('B': Ascii, 'A': UK, 'K': niemiecki, itd.) na łańcuchy.
Każde \fI<mapowanie<\fP opisuje na jaki łańcuch tłumaczyć pojedynczy znak. 
Z uwagi na wiele wspólnego różnych kodów, używany jest mechanizm wzorców
(np. łańcuchy przełączające do i z jakiegoś zestawu znaków). Każde
pojawienie się we \fI<wzorcu>\fP znaku '%' jest podmieniane na
\fI<arg-wzorca>\fP podany wraz ze znakiem. Jeśli twoje łańcuchy nie są w
ogóle podobne, użyj jako wzorca '%' i umieść pełny łańcuch w
\fI<arg-wzorca>\fP. Aby umożliwić używanie rzeczywistego '%', udostępniono
mechanizm cytowania. Znak '\e' cytuje znaki specjalne '\e', '%' i ','.

Here is an example:

    termcap hp700 'XC=B\eE(K%\eE(B,\e304[,\e326\e\e\e\e,\e334]'

Mówi to screenowi jak tłumaczyć duże znaki umlaut z ISOlatin1 
(zestaw znaków 'B')  na terminalu hp700, który posiada niemiecki zestaw
znaków. '\e304' będzie tłumaczone na '\eE(K[\eE(B' itd. Zauważ, że linia ta
jest przetwarzana *trzykrotnie* zanim zbudowana zostanie wewnętrzna tablica
sprawdzania. Dlatego do uzyskania pojedynczego '\e' potrzeba sporo
cytowania.

Aby umożliwić dalszą emulację, dodano jeszcze jedno rozszerzenie: jeśli
mapowanie tłumaczy niecytowany znak '%', to będzie on wysyłany na terminal
za każdym razem, gdy screen włączy odpowiedni \fI<desygnator>\fP. W tym
specjalnym przypadku, wzorzec jest przyjmowany jako '%', ponieważ zazwyczaj
sekwencja przełączania znaków i mapowania nie mają wiele wspólnego

Poniższy przykład pokazuje zastosowanie tego rozszerzenia:

    termcap xterm 'XC=K%,%\eE(B,[\e304,\e\e\e\e\e326,]\e334'

W tym wypadku, na xtermie emulowana jest część niemieckiego zestawu znaków
('K'). Jeśli screen musi zmienić zestaw znaków na 'K', to wyśle do terminala
sekwencję '\eE(B', tj. zamiast używany będzie zestaw ASCII. Wzorzec to sam
znak '%', więc mapowanie jest proste: '['
na '\e304', '\e' na '\e326', i ']' na '\e334'.

.SH ŚRODOWISKO
.PD 0
.IP COLUMNS 15
Liczba kolumn terminala (przesłania wpis termcap).
.IP HOME
Katalog, w którym szukać .screenrc.
.IP LINES 
Liczba wierszy terminala (przesłania wpis termcap).
.IP LOCKPRG
Program blokujący screena.
.IP NETHACKOPTIONS
Włącza opcję nethack.
.IP PATH
Używane do lokalizowania uruchamianych programów.
.IP SCREENCAP
Dla dostosowywania terminalowej wartości TERMCAP.
.IP SCREENDIR
Alternatywny katalog gniazd.
.IP SCREENRC
Alternatywny plik screenrc.
.IP SHELL
Domyślny program powłokowy dla otwierania okien (domyślnie \*Q/bin/sh\*U).
.IP STY
Alternatywna nazwa gniazda.
.IP SYSSCREENRC
Alternatywny systemowy plik screenrc.
.IP TERM
Nazwa terminala.
.IP TERMCAP
Opis terminala.


.SH PLIKI
.PD 0
.IP .../screen-3.?.??/etc/screenrc 34
.IP .../screen-3.?.??/etc/etcscreenrc
Przykłady dystrybucyjne prywatnych i globalnych plików inicjalizacji
.IP $SYSSCREENRC 
.IP /etc/screenrc
komendy inicjalizacji screena
.IP $SCREENRC
.IP $HOME/.screenrc
Wczytywane po /etc/screenrc
.IP $SCREENDIR/S-<login>
.IP /tmp/screens/S-<login>
Katalogi gniazdowe (domyślnie)
.IP "<socket directory>/.termcap"
Zapisywane przez funkcję wyjściową "termcap"
.IP /tmp/screens/screen-exchange
lub
.IP /tmp/screen-exchange
bufor komunikacji międzyprocesowej screena
.IP hardcopy.[0-9]
Obrazy ekranów, stworzone funkcją hardcopy
.IP screenlog.[0-9]
Wyjściowe pliki raportowe, utworzone funkcją log
.IP /usr/share/terminfo/?/*
lub
.IP /var/run/utmp
Wpisy zgłoszeniowe
.IP $LOCKPRG
Program, blokujący terminal.


.SH "ZOBACZ TAKŻE"
termcap(5), utmp(5), vi(1), captoinfo(1), tic(1)


.SH AUTORZY
Oryginalnie stworzone przez Oliviera Laumanna. Najnowsza wersja wydana przez
Wayne Davisona, Juergena Weigerta i Michaela Schroedera.

.SH KOPIOWANIE
.nf
Copyright (C) 1999
	Juergen Weigert (jnweiger@immd4.informatik.uni-erlangen.de)
	Michael Schroeder (mlschroe@immd4.informatik.uni-erlangen.de)
Copyright (C) 1987 Oliver Laumann
.fi
.PP
Program ten jest programem wolnodostępnym; możesz go dystrybuować i/lub
modyfikować według GNU General Public License, opublikowanej przez FSF;
wersja 2, lub (wg uznania) dowolna wersja późniejsza.
.PP
Program ten jest dystrybuowane w nadziei, że będzie przydatny, lecz bez
ŻADNEJ GWARANCJI. Zobacz GNU GPL dla dalszych szczegółów.
.PP
Powinieneś wraz z tym programem otrzymać kopię GNU GPL (zobacz plik
COPYING); jeśli nie, napisz do
Free Software Foundation, Inc.,
59 Temple Place - Suite 330, Boston, MA  02111-1307, USA

.SH KONTRYBUTORZY
.nf
Ken Beal (kbeal@amber.ssd.csd.harris.com),
Rudolf Koenig (rfkoenig@immd4.informatik.uni-erlangen.de),
Toerless Eckert (eckert@immd4.informatik.uni-erlangen.de), 
Wayne Davison (davison@borland.com),
Patrick Wolfe (pat@kai.com, kailand!pat),
Bart Schaefer (schaefer@cse.ogi.edu),
Nathan Glasser (nathan@brokaw.lcs.mit.edu),
Larry W. Virden (lvirden@cas.org),
Howard Chu (hyc@hanauma.jpl.nasa.gov),
Tim MacKenzie (tym@dibbler.cs.monash.edu.au),
Markku Jarvinen (mta@{cc,cs,ee}.tut.fi),
Marc Boucher (marc@CAM.ORG),
Doug Siebert (dsiebert@isca.uiowa.edu),
Ken Stillson (stillson@tsfsrv.mitre.org),
Ian Frechett (frechett@spot.Colorado.EDU),
Brian Koehmstedt (bpk@gnu.ai.mit.edu),
Don Smith (djs6015@ultb.isc.rit.edu),
Frank van der Linden (vdlinden@fwi.uva.nl),
Martin Schweikert (schweik@cpp.ob.open.de),
David Vrona (dave@sashimi.lcu.com),
E. Tye McQueen (tye%spillman.UUCP@uunet.uu.net),
Matthew Green (mrg@mame.mu.oz.au),
Christopher Williams (cgw@unt.edu),
Matt Mosley (mattm@access.digex.net),
Gregory Neil Shapiro (gshapiro@wpi.WPI.EDU).
.fi


.SH WERSJA
Jest to wersja 3.9. Jej korzenie są złączeniem wersji
2.3PR7 Wayne Davisona i wielu rozszerzeń
wersji 2.0 Olivera Laumanna. Zauważ, że wszystkie wersje numerowane jako 2.x
są autorstwa Oliviera Laumanna.

.SH DOSTĘPNOŚĆ
Najnowsza oficjalna wersja screena jest dostępna przez anonimowy ftp z
prep.ai.mit.edu, nic.funet.fi lub dowolnego innego hosta dystrybucji GNU.
Domowym hostem screena jest
ftp.uni-erlangen.de (131.188.3.71), katalog
pub/utilities/screen. 
Podkatalog `private' zawiera najnowsze wersje beta. Jeśli chcesz pomóc,
wyślij wiadomość na screen@uni-erlangen.de.

.SH BŁĘDY
.PD
.IP \(bu 3
`dm' (tryb kasowania) i `xs' nie są obsługiwane (są ignorowane). `xn' jest
traktowany jako wskaźnik magicznych marginesów.
.IP \(bu
Screen nie wie nic o znakach podwojonej wysokości lub szerokości. Jest to
jednak jedyne miejsce, w którym
.I vttest
ma prawo się nie powieść.
.IP \(bu
Nie jest możliwe zmienienie zmiennej środowiskowej $TERMCAP podczas
ponownego podłączania z innego terminala.
.IP \(bu
Obsługa systemów opartych o terminfo jest bardzo ograniczona. Dodawanie
właściwości do $TERMCAP może nie mieć żadnych efektów.
.IP \(bu
Screen nie używa sprzętowych tabów.
.IP \(bu
Screen musi być na większości systemów instalowany jako suid root. Inaczej
nie będzie w stanie w odpowiedni sposób zmienić właściciela pliku urządzenia
tty dla każdego okna.
Wymaga także specjalnych uprawnień do zapisu do pliku \*Q/var/run/utmp\*U.
.IP \(bu
Wpisy z \*Q/var/run/utmp\*U nie są usuwane gdy
screen jest zbijany SIGKILL.
Powoduje to, że niektóre programy ("w", "rwho") mówią, że użytkownik jest
zalogowany, choć wcale tak nie jest.
.IP \(bu
Screen może dawać dziwne ostrzeżenia jeśli twój tty nie ma wpisu utmp.
.IP \(bu
Gdy linia modemu zostanie odwieszona, screen nie zawsze automatycznie się
odłączy (lub zakończy działanie), chyba że sterownik urządzenia wysyła sygnał
HANGUP.
Aby odłączyć sesję screena, użyj opcji \-d lub \-D linii komend.
.IP \(bu
Jeśli ustawione jest hasło, opcje \-d, \-D linii komend wciąż odłączają sesję
bez pytania.
.IP \(bu
Zarówno \*Qbreaktype\*U jak i \*Qdefbreaktype\*U zmieniają metodę
generowania przerwania, używaną przez wszystkie urządzenia terminalowe.
Pierwszy powinien zmienić tylko ustawienie okna a drugi tylko wartość
domyślną dla nowych okien.
.IP \(bu
Podczas podłączania do sesji wieloużytkownikowej, plik .screenrc użytkownika
nie jest oglądany. Ustawienia prywatne użytkowników muszą być włączane do
pliku .screenrc, z którego uruchomiono sesję, lub zmieniane ręcznie.
.IP \(bu
Dziwna wyobraźnia jest bardzo przydatna do zrozumienia wszystkich
właściwości.
.IP \(bu
Wysyłaj raporty o błędach, usprawnienia, koszulki, pieniądze, piwo & pizzę
do
.BR screen@uni-erlangen.de .
.SH "INFORMACJE O TŁUMACZENIU"
Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i 
\fImoże nie być aktualne\fR. W razie zauważenia różnic między powyższym opisem
a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o zapoznanie 
się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:
.IP
man \-\-locale=C 1 screen
.PP
Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man \- więcej informacji można znaleźć pod
adresem http://sourceforge.net/projects/manpages\-pl/.