1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362
|
<sect1 id="zend.controller.exceptions">
<title>Wyjątki MVC</title>
<sect2 id="zend.controller.exceptions.introduction">
<title>Wprowadzenie</title>
<para>
Komponenty MVC w Zend Framework używają kontrolera frontowego, co
oznacza, że wszystkie żądania do danej strony przechodzą przez
pojedynczy punkt. W rezultacie wszystkie wyjątki ostatecznie
zbierane są w kontrolerze frontowym, pozwalając programiście na
obsłużenie ich w jednym miejscu.
</para>
<para>
Jakkolwiek, wiadomości o wyjątkach oraz informacje o backtrace
często zawierają wrażliwe informacje o systemie, jak np. zapytania
SQL, informacje o lokacjach plików i wiele innych. Aby pomóc ci
chronić swój serwis, domyślnie <code>Zend_Controller_Front</code>
łapie wszystkie wyjątki i rejestruje je w obiekcie odpowiedzi; z
kolei, obiekt odpowiedzi domyślnie nie wyświetla wiadomości o
wyjątkach.
</para>
</sect2>
<sect2 id="zend.controller.exceptions.handling">
<title>W jaki sposób możesz obsługiwać wyjątki?</title>
<para>
Obecnie w komponentach MVC wbudowanych jest kilka mechanizmów
pozwalających na obsługę wyjątków
</para>
<itemizedlist>
<listitem>
<para>
Domyślnie rejestrowana i aktywna jest <link
linkend="zend.controller.plugins.standard.errorhandler">wtyczka
obsługi błędów</link>. Ta wtyczka została stworzona aby
obsługiwać:
</para>
<itemizedlist>
<listitem><para>Błędy spowodowane brakującym kontrolerem lub akcją</para></listitem>
<listitem><para>Błędy występujące wewnątrz akcji kontrolerów</para></listitem>
</itemizedlist>
<para>
Wtyczka działa w oparciu o metodę <code>postDispatch()</code>,
i sprawdza czy obiekt uruchamiający, kontroler akcji, lub
inny obiekt wyrzucił wyjątek. Jeśli tak, przekazuje ona
żądanie do kontrolera obsługi błędu.
</para>
<para>
Ta wtyczka obsłuży większość sytuacji, w których został
wyrzucony wyjątek, a także poprawnie obsłuży brakujące
kontrolery oraz akcje.
</para>
</listitem>
<listitem>
<para><code>Zend_Controller_Front::throwExceptions()</code></para>
<para>
Przekazująć logiczną wartość true do tej metody, możesz
nakazać kontrolerowi frontowemu aby zamiast składować
wyjątki w obiekcie odpowiedzi, wyrzucił je, żebyś mógł
obsłużyć je samodzielnie. Na przykład:
</para>
<programlisting role="php"><![CDATA[
$front->throwExceptions(true);
try {
$front->dispatch();
} catch (Exception $e) {
// sam obsłuż wyjątki
}
]]>
</programlisting>
<para>
Ta metoda jest najprawdopodobniej najłatwiejszym sposobem
dodania własnej obsługi wyjątków do twojej aplikacji
używającej kontrolera frontowego.
</para>
</listitem>
<listitem>
<para><code>Zend_Controller_Response_Abstract::renderExceptions()</code></para>
<para>
Przekazując logiczną wartość true do tej metody, możesz
nakazać obiektowi odpowiedzi aby renderował on wyjątki gdy
sam będzie renderowany. W takim scenariuszu, każdy wyjątek
wyrzucony w twojej aplikacji będzie wyświetlony. To jest
jedynie rekomendowane dla nieprodukcyjnych środowisk.
</para>
</listitem>
<listitem>
<para>
<code>Zend_Controller_Front::returnResponse()</code> oraz
<code>Zend_Controller_Response_Abstract::isException()</code>
</para>
<para>
Przekazanie wartości logicznej true do metody
<code>Zend_Controller_Front::returnResponse()</code>,
spowoduje, że obiekt
<code>Zend_Controller_Front::dispatch()</code> nie będzie
renderował odpowiedzi, a zamiast tego ją zwróci. Gdy już
masz odpowiedź, możesz sprawdzić czy są w niej wyjątki
używając metody <code>isException()</code>, a następnie
odebrać wyjątki używając metody <code>getException()</code>.
Na przykład:
</para>
<programlisting role="php"><![CDATA[
$front->returnResponse(true);
$response = $front->dispatch();
if ($response->isException()) {
$exceptions = $response->getException();
// obsługa wyjątków ...
} else {
$response->sendHeaders();
$response->outputBody();
}
]]>
</programlisting>
<para>
Główną zaletą, dzięki której ta metoda umożliwia więcej niż
<code>Zend_Controller_Front::throwExceptions()</code>, jest
to, że możesz warunkowo wyświetlać odpowiedź po obsłudze
wyjątków.
</para>
</listitem>
</itemizedlist>
</sect2>
<sect2 id="zend.controller.exceptions.internal">
<title>Wyjątki MVC które możesz napotkać</title>
<para>
Różne komponenty MVC -- obiekt żądania, router, obiekt uruchamiający,
kontrolery akcji, oraz obiekt odpowiedzi -- każdy może z różnych
przyczyn wyrzucać wyjątki. Niektóre wyjątki mogą być warunkowo
nadpisane, a inne są używane aby wskazać programiście potrzebę
poprawienia aplikacji.
</para>
<para>Kilka przykładów:</para>
<itemizedlist>
<listitem>
<para>
<code>Zend_Controller_Dispatcher::dispatch()</code>
domyślnie wyrzuci wyjątek jeśli zażądano nieprawidłowego
kontrolera. Są dwa zalecane sposoby na obsłużenie tego:
</para>
<itemizedlist>
<listitem>
<para>Ustawienie parametru <code>useDefaultControllerAlways</code>.</para>
<para>
W twoim kontrolerze frontowym, lub w obiekcie
uruchamiającym, dodaj poniższą dyrektywę:
</para>
<programlisting role="php"><![CDATA[
$front->setParam('useDefaultControllerAlways', true);
// lub
$dispatcher->setParam('useDefaultControllerAlways', true);
]]>
</programlisting>
<para>
Gdy ta flaga jest ustawiona, obiekt uruchamiający,
użyje domyślnego kontrolera oraz akcji zamiast
wyrzucania wyjątku. Minusem użycia tej metody jest
to, że jakikolwiek błąd literowy w adresie
dostępowym do twojej strony spowoduje wyświetlenie
strony głównej, co może źle wpłynąć na optymalizację
serwisu dla wyszukiwarek internetowych.
</para>
</listitem>
<listitem>
<para>
Wyjątek wyrzucany przez metodę <code>dispatch()</code>
jest wyjątkiem <code>Zend_Controller_Dispatcher_Exception</code>
zawierającym tekst 'Invalid controller specified'.
Użyj jednej z metod opisanych w <link
linkend="zend.controller.exceptions.handling">poprzedniej
sekcji</link> aby złapać wyjątek, a następnie
przekierować do strony błędu lub do strony głownej.
</para>
</listitem>
</itemizedlist>
</listitem>
<listitem>
<para>
Metoda <code>Zend_Controller_Action::__call()</code> wyrzuci
wyjątek <code>Zend_Controller_Action_Exception</code>
jeśli nie może uruchomić nieistniejącej metody akcji.
Najczęściej będziesz chciał użyć jakiejś domyślnej akcji
w kontrolerze w tego typu sprawach. Przykładowe metody
za pomocą których możesz to osiśgnąć:
</para>
<itemizedlist>
<listitem>
<para>
Rozszerzenie klasy <code>Zend_Controller_Action</code>
i nadpisanie metody <code>__call()</code>. Na przykład:
</para>
<programlisting role="php"><![CDATA[
class My_Controller_Action extends Zend_Controller_Action
{
public function __call($method, $args)
{
if ('Action' == substr($method, -6)) {
$controller = $this->getRequest()->getControllerName();
$url = '/' . $controller . '/index';
return $this->_redirect($url);
}
throw new Exception('Invalid method');
}
}
]]>
</programlisting>
<para>
Powyższa metoda przechwytuje wszystkie wywołane
niezdefiniowane akcje i przekierowuje żądanie do
domyślnej akcji w kontrolerze.
</para>
</listitem>
<listitem>
<para>
Rozszerzenie klasy <code>Zend_Controller_Dispatcher</code> o
nadpisanie metody <code>getAction()</code>, która
sprawdza czy akcja istnieje. Na przykład:
</para>
<programlisting role="php"><![CDATA[
class My_Controller_Dispatcher extends Zend_Controller_Dispatcher
{
public function getAction($request)
{
$action = $request->getActionName();
if (empty($action)) {
$action = $this->getDefaultAction();
$request->setActionName($action);
$action = $this->formatActionName($action);
} else {
$controller = $this->getController();
$action = $this->formatActionName($action);
if (!method_exists($controller, $action)) {
$action = $this->getDefaultAction();
$request->setActionName($action);
$action = $this->formatActionName($action);
}
}
return $action;
}
}
]]>
</programlisting>
<para>
Powyższy kod sprawdza czy zażądana akcja istnieje w
klasie kontrolera; jeśli nie, resetuje akcję do
akcji domyślnej.
</para>
<para>
Ta metoda jest wygodna ponieważ możesz w niewidoczny
sposób zmienić akcję przed ostatecznym uruchomieniem.
Jednak to także oznacza, że jakikolwiek błąd literowy
w adresie URL może wciąż uruchomić żądanie poprawnie,
co nie jest zbyt dobre dla optymalizacji dla
wyszukiwarek internetowych.
</para>
</listitem>
<listitem>
<para>
Użycie metody <code>Zend_Controller_Action::preDispatch()</code>
lub <code>Zend_Controller_Plugin_Abstract::preDispatch()</code>
do zidentyfikowania nieprawidłowych akcji.
</para>
<para>
Rozszerzając klasę <code>Zend_Controller_Action</code> i
modyfikując metodę <code>preDispatch()</code>, możesz
zmodyfikować wszystkie twoje kontrolery w taki
sposób, aby przenosiły one żądanie do innej akcji
lub przekierowywały zamiast uruchamiać akcję.
Kod wyglądałby podobnie kod nadpisujący metodę
<code>__call()</code>, który został przedstawiony wyżej.
</para>
<para>
Alternatywnie, możesz sprawdzać te informacje we
wtyczce globalnej. Zaletą tego rozwiązania jest to,
że kontroler akcji staje się niezależny; jeśli twoja
aplikacja składa się z różnorodnych kontrolerów
akcji i nie wszystkie dziedziczą z tej samej klasy,
ta metoda może dodać konsekwencji w obsłudze różnych
klas.
</para>
<para>
Przykład:
</para>
<programlisting role="php"><![CDATA[
class My_Controller_PreDispatchPlugin extends Zend_Controller_Plugin_Abstract
{
public function preDispatch(Zend_Controller_Request_Abstract $request)
{
$dispatcher = Zend_Controller_Front::getInstance()->getDispatcher();
$controller = $dispatcher->getController($request);
if (!$controller) {
$controller = $dispatcher->getDefaultControllerName($request);
}
$action = $dispatcher->getAction($request);
if (!method_exists($controller, $action)) {
$defaultAction = $dispatcher->getDefaultAction();
$controllerName = $request->getControllerName();
$response = Zend_Controller_Front::getInstance()->getResponse();
$response->setRedirect('/' . $controllerName . '/' . $defaultAction);
$response->sendHeaders();
exit;
}
}
}
]]>
</programlisting>
<para>
W tym przykładzie sprawdzamy czy zażądana akcja
jest dostępna w kontrolerze. Jeśli nie,
przekierujemy żądanie do domyślnej akcji w
kontrolerze, i kończymy wykonywanie skryptu.
</para>
</listitem>
</itemizedlist>
</listitem>
</itemizedlist>
</sect2>
</sect1>
|