1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
|
<sect1 id="zend.json.objects">
<title>Obiekty JSON</title>
<para>
Kiedy kodujemy obiekt PHP jako JSON, wszystkie publiczne właściwości
tego obiektu zostaną zakodowane w obiekcie JSON.
</para>
<para>
JSON nie pozwala na referencje obiektów, więc musisz uważać abyś
nie próbował kodować obiektów z rekurencyjnymi referencjami. Jeśli masz
problemy z rekurencją, metody <code>Zend_Json::encode()</code> oraz
<code>Zend_Json_Encoder::encode()</code> przyjmują opcjonalny drugi
parametr, określający czy ma być sprawdzana rekurencja; jeśli obiekt
jest kodowany drugi raz, zostanie wyrzucony wyjątek.
</para>
<para>
Odkodowanie obiektów JSON sprawia dodatkową trudność, ponieważ obiekty
Javascript prawie dokładnie odpowiadają tablicom asocjacyjnym PHP.
Jedni proponują aby przekazywać identyfikator klasy, a następnie
tworzyć instancję obiektu tej klasy i wypełniać ją parami klucz/wartość
obiektu JSON; inni ostrzegają, że mogłoby to być istotną luką w bezpieczeństwie.
</para>
<para>
Domyślnie <code>Zend_Json</code> odkoduje obiekty JSON jako tablice
asocjacyjne. Jednak jeśli chcesz odebrać obiekt, możesz to określić
w ten sposób:
</para>
<programlisting role="php"><![CDATA[
// Odkoduj obiekty JSON jako obiekty PHP
$phpNative = Zend_Json::decode($encodedValue, Zend_Json::TYPE_OBJECT);
]]>
</programlisting>
<para>
Wszystkie dekodowane obiekty są zwracane jako obiekty klasy
<code>StdClass</code> z właściwościami odpowiadającymi parom
klucz/wartość z obiektu JSON.
</para>
<para>
Zalecane jest aby to programista decydował o tym w jaki sposób mają być
odkodowane obiekty JSON. Jeśli powinien być utworzony obiekt konkretnego
typu, może być on utworzony w kodzie aplikacji, a następnie wypełniony
wartościami odkodowanymi za pomocą <code>Zend_Json</code>.
</para>
</sect1>
<!--
vim:se ts=4 sw=4 et:
-->
|
